ฟิคนี้เริ่มมาจากภาพสครีมคู่ มาร์ส/เซย์ย่า มากๆ ไทม์ไลน์เวลาอาจจะมั่วไปบ้างอะไรบ้าง เราชอบที่ว่าโคกะเวลาพูดถึงเซย์ย่าให้อารมณ์แบบ เหมือนคุณพ่อที่ไม่เคยเจอ ใครๆ ต่างก็บอกเขาว่าเขาคือชีวิตที่ชายที่ชื่อ "เซย์ย่า" ได้เสียสละเพื่อปกป้องเอาไว้ ซาโอริเองเวลามองออกไปยังที่ไกลๆ ก็เหมือนจะกำลังมองหาใครคนหนึ่งอยู่ ตลอดชีวิตของโคกะเขาฝันถึงแผ่นหลังสีทองกว้างใหญ่นั่นเสมอ แต่ก็ไม่อาจะมองเห็นว่ามันคืออะไรกันแน่
ความสัมพันธ์ระหว่างมาร์สและเซย์ย่าออกแนว ศัตรูที่ให้เกียรติและยอมรับกัน แม้เป็นเพียงมนุษย์ แต่ก็เป็นถึง เพกาซัสคนนั้น เพกาซัสแห่งอาเธน่าที่ล้มเทพเจ้ามาแล้วมากมาย เพื่อไม่ให้ความมืดนิรันดร์นั่นได้ตัวชายคนนี้ไป มาร์สได้เผลอช่วยศัตรูผู้ทรงเกียรติคนนี้ไปซะแล้ว... ทำไมกันนะ ทำไมคนอย่างเทพเจ้าสงครามถึงต้องทำเช่นนี้กันด้วย หรือเพราะจริงๆ แล้วในใจเขารู้สึกผิดอะไรอยู่?
อาจมีตัวละคร OC โผล่ออกมาช่วยบ้าง แต่รวมๆ แล้วพล็อตจะวนอยู่แถว โคกะ เซย์ย่า มาร์ส อาเธน่า และเอเดนนะคะ
"คุณซาโอริ... ผม... ฝันเห็นแผ่นหลัง ที่ทอประกายสีทองอันอบอุ่น อ่อนโยน และแข็งแกร่ง เขา... คือใครงั้นหรอครับ?" โคกะถามหญิงสาวผมสีชมพูอมม่วงผู้มีรอยยิ้มอันอ่อนโยนราวเทพธิดา
"...เขาเป็นชายผู้แกร่งแข็ง... และอ่อนโยนยิ่งกว่าใครๆ ค่ะ"
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น