ความเจ็บปวด เคียดเเค้น หักหลัง ถึงเวลาที่ผมจะตอบกลับความรู้สึกพวกนั้นที่พวกคุณได้มอบ
ให้ผม การเเก้เเค้นอันหอมหวานต้องทำไปอย่างเรียบง่ายเเต่ได้ผลลัพธ์เเละบทเรียนที่พวกคุณไม่อาจลืม
ได้ลง
**กรุณาอ่านก่อนน่ะค่ะ**
สวัสดีค่ะ....เอิ่ม...ชื่อน้ำฝนค่ะเรียกฝนเฉยๆก็ได้ค่ะ...ฝนจะเว้นระยะห่างการลงนิยายนานมากอัน
นี้ตัวฝนเองขอยอมรับค่ะเเต่ว่าฝนก็ทำอะไรมากไม่ได้...เพราะเนื่องด้วยภาระหน้าที่ของฝนเองที่
ยังมีสถานะภาพเป็นนักเรียนเเละวัยรุ่นคนหนึ่งที่ต้องตั้งใจเรียนเพื่อเกรดงามๆเเละอนาคตของตัว
เองด้วย....ตอนเเรกที่ตัดสินเเต่งนิยายก็คิดเล่นๆเท่านั้น...ไม่ได้คาดหวังอะไรมากมายเเต่พอเริ่มมี
นักอ่านมาติดตามมากขึ้นก็เริ่มรู้สึกกดดันเเละกลัวว่าจะเขียนออกมาไม่ดี...จากที่จะแต่งเล่นๆเป็น
งานอดิเรกสนองความต้องการของตัวเองเเต่พอเวลาผ่านไปมันกลับกลายเป็นสิ่งที่ต้องมาทำเป็น
ประจำซึ่งฝนบอกตรงๆเลยว่าทำไม่ได้ค่ะ...ซึ่งฝนก็ต้องขอโทษนักอ่านทุกท่านอีกครั้งนึง..เเต่ฝน
ก็จะพยายามมาลงนิยายเพื่อนักอ่านทุกท่าน..ถ้าท่านยังสามารถรอฝนได้ก็ต้องขอขอบคุณมาก
จริงๆค่ะ..เเต่ถ้าท่านเกิดรู้สึกผิดหวังเเละเลิกติดตามนิยายเรื่องนี้ไปตัวฝนเองก็เข้าใจค่ะ...ฝนจะ
เขียนนิยายออกมาให้ดีที่สุดเพื่อนักอ่านทุกท่านค่ะ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น