พระจันทร์พราย

การมาถึงของความรักนั้นน่ารอคอยและจดจำมากที่สุด ความรักเมื่อวนเวียนมาบรรจบกันอีกครั้งไม่ว่าการเริ่มต้นหรือเกิดขึ้นเพราะอะไร หากรักคือรัก รักที่ไม่ต้องการข้อแม้ใดใด มนตราแห่งพระจันทร์พรายทำหน้าที่ครบถ้วนอย่างที่ผู้ร้องขอต้องการเพื่อแลกกับนิรันดรแห่งรัก อัฌชาพบแล้วว่าการรอคอยอย่างเงียบๆของเขาทำให้สุดท้ายแสงอุษาก็ได้เห็นและรับรักนั้นไปอย่างไร้ข้อแม้ เมื่อการทำงานข้ามแม่น้ำโขงสู่หลวงพระบางนำพารักมาให้กับคนทั้งคู่อย่างเรื่อยเย็นและอิ่มเต็ม หากอีกคู่หนึ่งเฌอปรางและภัทรภาส แม่น้ำทำให้ทั้งคู่ได้พบกันหากเรื่องราวมากมายทำให้ทั้งคู่ต้องพบเจออุปสรรคเหมือนแม่น้ำยามน้ำหลาก รุนแรงและหลอกล่อ ความรักต่างฤดูของทั้งสองคู่แทบไม่น่าจะเกี่ยวพันกันหากอะไรก็เกิดขึ้นได้บนผืนดินนี้ ใต้ฟ้าที่พระจันทร์ยังพรายแสงส่องทางรักให้

*นิยายเรื่องนี้เขียนจบแล้วค่ะ เป็นนิยายเรื่องแรกที่เขียนขึ้นเมื่อหลายปีก่อนเคยลงจนจบในเว็บอีกที่หนึ่งแล้วปลดลง วันนี้รู้สึกคิดถึงบรรยากาศการเป็นนักเขียนครั้งแรกจึงเปิดขึ้นอีกครั้งเพื่อแก้ไข กลั่นกรองใหม่ งานเขียนแรกค่อนข้างจะผิดพลาดไปบ้างทั้งเหตุผลตัวละครและการดำเนินเรื่องต้องขออภัยไว้ก่อนล่วงหน้าถ้าท่านอ่านแล้วไม่พึงใจ ... ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ

ป.ล.พูดคุยแนะนำกันได้นะคะ ในกล่องคอมเมนท์ได้เลย