Memory....ความทรงจำ [HUNHAN]

ข้อมูลเบื้องต้น

เดี๋ยวจะมาอัพนะจ๊ะ♥
 

บางทีเราอาจเป็น "คู่ที่ เหมาะสมกันที่สุด"

เพียงแค่เราไม่ได้เจอกันใน "เวลาที่ เหมาะสมที่สุด"...แค่นั้นเอง.






 

' © Tenpoints ! '

Music Playlist at MixPod.com

เนื้อเรื่อง

ผม.....คิดถึงพี่เหลือเกิน









 

   
    ร่างสูงทอดสายตาไปยังสุดขอบทะเลพรางหวนคิดเรื่องเดิมๆที่ 'เขา' พยายามจะจำมันให้มากที่สุดเท่าที่ผู้ชายคนหนึ่งจะจำได้...



  ความทรงจำที่ไม่ว่าผ่านไปนานเท่าไหร่มันจะยังติดตรึงอยู่ในใจของผม...จนกว่าผมจะหมดลมหายใจ







 เมื่อ 4 ปีที่แล้ว....







"เซฮุนอ่า.."  ร่างเล็กซบลงที่ไหล่ของอีกคนอย่างแผวเบา สองมือกุมเข้ากันแน่นแทบกลายเป็นหนึ่งเดียว ความรักที่หวานเกินกว่าจะมีความบรรยายใดๆเอ่ยออกมา ความสัมพันธ์ที่ทั้งสองคนเต็มใจจะมอบให้กันอย่างไม่มีที่สิ้นสุดและตอนนี้มันมากเกินที่จะเรียกว่ารัก..ได้อีกแล้ว



"ที่รัก ดาร์ลิ้งค์ ฮันนี่....อืม ผมจะเรียกคุณว่าอะไรดีนะลู่ฮาน"   ทันทีที่ร่างสูงเอ่ยถามร่างเล็กที่ซบไหล่อยู่นั้นก็กดยิ้มออกมาเล็กน้อย



"ทำไมต้องเรียกด้วยล่ะ"


"ก็เราเป็นแฟนกันมานานแล้วแต่ยังไม่มีชื่อเรียกกันเลยนะ"



    ลู่ฮาน เลื่อนสายตาที่กำลังมองน้ำทะเลกระทบเข้ากับชายหาดลงมามองมือของเขาและ เซฮุน จับกันแน่นแล้วครุ่นคิดสิ่งที่เซฮุนถามได้สักพัก



"เราไม่ได้เป็นแฟนกันนะเซฮุน...คนสองคนเรียกว่าคนรักต่างหาก :) "  



"...อือ จริงด้วย เราสองคนมากกว่าแฟนแล้วสินะ"  มือหนาของเซฮุนยกขึ้นขยี้ผมของร่างบางเล็กน้อย ลู่ฮานก็คงสัมผัสได้ว่าเซฮุนพอใจกับคำตอบไม่น้อย  ไม่น่าเชื่อว่าคนอย่างเขาจะเปลี่ยนไปเพราะเด็กผู้ชายคนหนึ่งที่เข้ามาในชีวิตของลู่ฮานพร้อมกับสอนให้คนอย่างเขาได้รู้จักคำว่า 'คนรัก' 





"ฉันรักนายนะเซฮุน..ขอบคุณทุกอย่างที่นายมอบให้ฉัน ฉันขอบคุณมากจริงๆ"   น้ำสีใสกลิ้งหล่นออกจากดวงตากลมโตของร่างบางอย่างไม่รู้ตัว น้ำตาแห่งความสุขน้ำตาที่มีค่าสำหรับลู่ฮาน..แค่เพียงคิดว่าวันใดวันหนึ่งเขาต้องเดินแยกทางกันไปหัวใจก็คงจะเจ็บปวดไม่น้อย ขอให้เวลานี้หยุดแค่ตรงนี้ให้มีแค่เขาสองคนเพียงเท่านั้น




"ผมก็รักพี่มากเหมือนกันนะ พี่คือทุกอย่างของผม"  เซฮุนกอดร่างเล็กไว้ในอ้อมแขน ดวงใจเล็กๆที่ข้างซ้ายเริ่มเต้นไม่เป็นจังหวะ





"ถ้าวันไหนที่พี่ไม่อยู่...นายต้องสัญญาว่าจะดูแลตัวเอง เข้าใจมั๊ย..ฮึก"    เซฮุนสัมผัสได้ถึงหน้าอกที่เริ่มเปียกแฉะเพราะน้ำตาของคนที่กอดอยู่ ในใจก็เริ่มสั่นคลอกับคำพูดของลู่ฮานอีกครั้ง




"ไม่...เราจะไม่มีวันนั้น ผมจะอยู่กับพี่ตลอดไป ตลอดไป"  




"นายสัญญาแล้วนะเซฮุน นายอย่าไปจากฉันนะ"  ลู่ฮานรู้สึกอุ่นใจขึ้นหลังจากคำพูดของเซฮุนก่อนจะกระชับกอดให้แน่นขึ้นกว่าเดิมเท่าที่จะกอดได้ เขาจะทำตามสัญญาที่ให้กันไว้จนกว่าจะหมดลมหายใจไป...สัญญาที่จะติดไว้ในใจของเขาทั้งสองไม่มีวันสิ้นสุด....

 

30%
 

 

To be continued