ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    พลิกรักร้ายยัยลูกสาวมาเฟีย [B.A.P SECRET T-ARA] END

    ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 1 [100%]

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 979
      0
      5 ก.ย. 56

    เช้าวันต่อมา

    ณ โรงเรียน ห้องม.6/1 คาบโฮมรูม

    “นักเรียนทุกคน! วันนี้ครูมีข่าวจะมาประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับเรื่องประธานสภานักเรียน รู้ใช่ไหมคือเรื่องอะไร?” ครูที่ปรึกษาเดินเข้ามาพบปะกับเด็กนักเรียนในคาบโฮมรูมตามปกติ

    “ทราบครับ/ค่ะ” เด็กทุกคนตอบพร้อมกัน

    “ดี! งั้นครูจะได้ไม่ต้องพูดอะไรมาก สมาชิกในมีมกี่คนก็ได้ขอแค่ทำงานให้โรงเรียนได้ก็พอ ถ้าใครสนใจไปลงชื่อที่ครูภายในสัปดาห์นี้ เข้าใจไหม?” ครูอธิบายความยาว

    “เข้าใจครับ/ค่ะ” เด็กนักเรียนตอบ

    “ดี!งั้นคาบต่อไปวิชาอะไร?” ครูยกมือขึ้นมาดูนาฬิกาก่อนจะถามนักเรียนไป

    “วิชาดนตรีเสียงร้องเบื้องต้นภาคเช้าครับ” จงออบลุกขึ้นตอบ

    “งั้นไปเรียนได้แล้ว! ตั้งใจเรียนนะเด็กๆ” ครูพูดจบก็เดินออกไปจากห้อง เด็กนักเรียนทุกคนต่างก็พากันลุกขึ้นเตรียมข้าวของเพื่อจะเดินไปเรียนที่ห้องดนตรีซึ่งอยู่อีกตึกหนึ่ง

    .

    .

    ณ ห้องดนตรี

         ทันทีที่เข้ามาภายในห้องก็เห็นครูประจำวิชากำลังเขียนอะไรบางอ่ะในกระดานตัวเท่าบ้านจนนักเรียนทุกคนต่างก็อ่านตามคำที่แกเขียน ถึงแม้จะยืนอยู่ที่ประตูก็ยังมองเห็น

    “ดน...ตรี...คือ?...” นักเรียนทุกคน

    “อ่าว!มากันแล้วเหรอ? เร็วดีจริงๆ” พอเขียนเสร็จครูก็หันมาทักทยทันที

    “นักเรียนทำความเคารพ” เสียงจงออบทำหน้าที่บอกทำความเคารพแทนจีอึน...ซึ้งเธอยืนเฉยไม่ทำอะไรเลย (แล้วแกจะเป็นหัวหน้ไปทำไม?)

    “สวัสดีค่ะคุณครู” นักเรียกทุกคนโค้งให้กับคุณครู

    “เอาล่ะ! ครูไม่อยากให้เสียเวลา! เห็นบนกระดานนี้ไหม? นี้คือการบ้านที่พวกเธอต้องหาคำตอบมาให้ครู” ครูพูด

    “โห~ มาเรียนวันแรกก็สั่งงานซะแล้ว! วิชาเต้นก็ยังไม่ได้เลย ไหนจะเครื่องดนตรีอีก!! ทำไมปีสุดท้ายต้องเรียนหนักทุกทีเลยนะ!” ฮโยซองบ่นพลางนั่งลงไปกับพื้นห้อง

    /โป๊ก!/

    “โอ้ย!! เจ็บนะครูเอาไม้มาเคาะหัวหนูได้ไงอ่ะ?! ใจร้าย” ฮโยซองร้องออกมา พลางเอามือมาจับที่หัวของเธอตรงที่โดนไม่เคาะ

    “เจ็บสิจะได้จำ!! เอาหล่ะเด็กๆนั่งให้เรียบร้อย!” ครูไม่สนใจหันไปสั่งนักเรียนคนอื่น

    “วันนี้ครูจะให้จับฉลากเป็นเลือกกลุ่มเพื่อร้องเพลงและทำเอ็มวีมิวซิกวีดีโอมาส่งครู! เข้าใจไหมนักเรียน?” ครูพูด

    “ห๊ะ!! ว่าไงนะ!!” จุนฮงอุทานออกมา และทุกสายตาที่อยู่ในที่นั้นก็เริ่มจับจ้องมาที่เขาเป็นสายตาเดียวกันประมาณว่า บ้าเหรอไอ้นี้ตกใจงาน

    /โป๊ก!/

    “ก็สั่งงานพวกเธอไงล่ะ ห๊ะ!จะตกใจทำไม?” ครูเคาะหัวจุนฮงด้วยไม้เรียวเช่นเดียวกับที่ทำกับฮโยซอง

    “ครู~ อย่าตีหัวผมสิ!! ผมต้องใช้หัวในการเรียนหนังสือนะ!” จุนฮงบนใส่ครู

    “เถียงเหรอเดี๋ยวปั๊ด!” ครูพูดพลางทำท่าจะตีหัวจุนฮงอีกครั้ง

    “อ่าๆๆ ผมไม่เถียงครูแล้วก็ได้” จุนฮงเอามือมากั้นไว้ก่อนจะพูด

    “ให้มันได้อย่างนี้สิเด็กโรงเรียนนี้!” ครูพูดพลางเดินไปหยิบกระปุกใบขนาดกลางซึ่งไม่ใหญ่มากไม่เล็กมากภายในใส่กระดาษที่เขียนชื่อนักเรียนไว้จำนวนมาก

    .

    .

    ผ่านไป 20นาที

    “เอาล่ะ!หลังจากขานชื่อรอบนี้เสร็จคนที่เหลือก็จับกลุ่มกันเลยเข้าใจไหม?” ครูพูดก่อน เมื่อถึงกลุ่มรองสุดท้าย

    “เข้าใจครับ/ค่ะ” นักเรียนที่ยังไม่ได้รับการขานชื่อพูดด้วยหน้าตาที่มีความหวักเล็กๆ

    “กลุ่มนี้มี จงออบ จุนฮง แดฮยอน ฮโยซอง ซันฮวา ยงกุก ฮานะ ฮิมชาน และ...!

    “ครูค่ะ!” เสียงจีอึนขัด

    “ว่าไง?” ครูถามไป

    “คนต่อไปคือคนสุดท้ายของกลุ่มนี้ใช่ไหมค่ะ?” จีอึนถาม

    “อืม! ถูกแล้ว” ครูตอบมาก่อนจะก้มหน้าทำท่าขานชื่อต่อ

    “เดี๋ยวค่ะ!!” จีอึนขัดขึ้นอีก

    “ทำไมล่ะมีอะไรห๊ะ!!” ครูถามมา

    “เปล่าค่ะ...” จีอึนตอบไป (ก็จะให้เตรียมใจยังไงทันเล่า!! โอ้ยเครียดเว้ย!! อยู่กลุ่มสุดท้ายก็ได้แต่ขออย่าให้อยู่กลุ่มเดียวกับอิตาเด็กใหม่นั้นเลย จีอึน)

    “คนสุดท้าย จีอึน!” ครูพูดจบก็วางกระดาษลง

    “ห๊ะ!! ฉันเนี่ยะนะ!!” จีอึนเด้งตัวขึ้นจากพื้นเย็นๆที่นั่งอยู่พร้อมกับเสียงที่ออกมาจากปากด้วยความดังที่เท่ากับลำโพง10ตัวรวมกัน ทำให้เพื่อนๆที่นั่งด้วยด้วยกันหันมามองเธอเป็นสายตาเดียวกัน

    “ทำไม? หรือจะไม่เอาคะแนน! โรงเรียนเปิดไม่ถึง1เทอมก็จะมีปัญหาแล้วเหรอ? หรืออยากได้งานเพิ่ม?” ครูพูดขึ้นเมื่อเห็นท่าทีของเธอ

    “ป..เปล่าค่ะ” จีอึนทำหน้ามุ้ยก่อนจะนั่งลงที่พื้น

    “เอาล่ะ!เดี๋ยวครูจะให้พวกเธอประชุมกันว่าจะใช้เพลงอะไร ส่วนกำหนดส่งอีก2อาทิตย์ข้างหน้า เชิญ” ครูพูดจบก็นั่งลงบนเก้าอี้ที่อยู่ด้านหลัง เหล่านักเรียนก็เริ่มจับกลุ่มกัน

    /กลุ่มของจีอึน/

    “งั้นเราลองลงความคิดเห็นกันไหมว่าอยากได้เพลงอะไรแล้วค่อยมาเลือกกันอีกที” จงอออบออกความคิดเห็น

    “ฉันเลือกเพลง shy boy ของวง secret” ฮโยซอง

    “ฉันเพลง YooHoo ของ secret” ซันฮวา

    “ฉัน 2 nd confession ของ btob แล้วกัน” จงออบ

    “ฉันเลือกเพลง I remember” ฮิมชาน

    crash ของ B.A.P น่าสนไหม?” แดฮยอน

    “ฉันชอบเพลง secret love ของวง B.A.P” จุนฮง

    “ฉันเสนอ poison ของ secret” ฮานะ

    “ฉัน unbreakable ของวง B.A.P” ยงกุก

    On rainy day ของ Beast” จีอึน

    “งั้นฉันเสนอเพลง starlight moonlight ของวง secret” ยองแจ

    “งั้นเรามาลงมติกันว่าของใครน่าสนใจที่สุด” แดฮยอนพูด

    .

    .

    เที่ยงของวัน

    “เห้ยเร็วๆไอ้จุนฮง!!” แดฮยอนยืนเร่งจุนฮงอยู่ใกล้ๆ

    “เออ!!กูรู้ว่ามึงหิว! แต่มึงรอให้กูเก็บหนังสือให้เสร็จก่อนไม่ได้หรือไงว่ะ?!” จุนฮงบ่นใส่เพื่อน

    .

    ณ โรงอาหาร

    “เฮ้ย!!ขนมปังของกู!!” จุนฮงพูดขึ้นเมื่อเห็นแดฮยอนใช้วิชามือไวฉวยขนมปังของเขาเข้าปากตัวเอง

    “แบ่งๆกันไม่ได้ไงว่ะ!! เพื่อนกันนะเว้ย!!” แดฮยอนพูดทั้งๆที่ขนมปังยังเต็มปากอยู่

    “เช็ดปากหน่อยนะค่ะพี่ชาย” เสียงเด็กผู้หญิงวัยประมาณ 4-5 ขวบพูดขึ้นพลางยื่นผ้าเช็ดหน้าสีชมพูลายสตอร์เบอรี่มาให้

    “ขอบใจจ๊ะเด็กน้อย ^ ^ ” แดฮยอนรับมาก่อนใช้มือของตัวเองลูบหัวของเด็กผู้หญิงคนนั้นไปทีนึงพลางพูดขึ้น

    “หนูนั่งด้วยนะค่ะ” เด็กสาวพูดขึ้น

    “จ๊ะ” แดฮยอนพูดขึ้นพลางขยับให้เด็กคนนั้นมานั่ง

    “แล้วหนูชื่ออะไรล่ะจ๊ะ” แดฮยอนถามเด็กคนนั้นไป

    “ชื่อลอเรนค่ะ อายุ4ขวบ ปีนี้ก็5ขวบแล้ว” เด็กผู้หญิงละสายตาจากอาหารตรงหน้าและหันมาพูดกับแดฮยอน

    “ลอเรน...ชื่อคุ้นๆแห่ะ” จุนฮงที่นั่งอยู่ฝั่งตรงกันถามพูดพลางทำท่าคิด

    “ก็หนูที่คุณลงช่วยไว้ไงค่ะ จำไม่ได้เหรอ?” ลอเรนหันไปพูดกับจุนฮง

    “อ่า...จำได้แล้ว” จุนฮงพูด

    “เมื่อกี้ลอเรนเรียกว่าอะไรน่ะจ๊ะ” แดฮยอนถาม

    “เรียกว่าคุณลุงคะ คุณลุงจุน...ฮง” ลอเรนมองไปที่ป้ายชื่อของจุนฮง

    “ฉันบอกแล้วไงว่าอย่าเรียกว่าลุง! เรียกว่าพี่ก็พอ พี่จุนฮงลองเรียกดูซิ” จุนฮงพูด

    “ค่ะ.! คุณลุงจุนฮง” เด็กสาวพูด

    “ลอเรนกลับห้องเรียนได้แล้วจ๊ะ” เสียงครูประจำชั้นของเด็กสาวเรียกมาแต่ไกล

    “หนูไปก่อนนะค่ะคุณลุงจุนฮง พี่แดฮยอน” เด็กสาวพูดด้วยน้ำเสียงน่ารัก และโบกมือลาก่อนจะหยิบขนมปังที่ตัวเองถือมาไปด้วย

    “น่ารักดีเนอะ” แดฮยอนพูด

    “น่ารักกับผีแกสิ!! ดื่อซะมัดบอกให้เรียกพี่ยังจะเรียกลุงอีก” จุนฮงพูดอย่างหัวเสีย

    “เรื่องของมึงแล้วกัน” แดฮยอนหัวเราะออกมาเบาๆก่อนหยิบขนมปังขึ้นมากินต่อ

    “ไอเหี้ย!!ไม่ต้องดงไม่ต้องแดกมันแล้วของกู” จุนฮงพูดพลางแย่งขนมปังของตนมาจากปากแดฮยอน
    .

    .

    .

    .

    .

    “เออๆ!! แค่นี้ก็แบ่งให้เพื่อนไม่ได้” แดฮยอนพูดพลางทำหน้าบูดก่อนจะยกกล่องนมของตัวเองขึ้นมาดื่ม

    “นั้นไง ๆ” เสียงสาวๆกลุ่มหนึ่งดังจากด้านหลังของพวกเขา

    “กรี๊ด~” ทันทีที่แดฮยอนหันไปมอง และส่งยิ้มเขินๆไปให้พวกสาวๆก็เหมือนโดนหลอมละลายทันที

    “หลีกๆ!! วันๆดีแต่ดูผู้ชาย !! ยัยพวกนี้หนิ! ไปหาอะกินกันสิ!!” เสียงผู้หญิงที่ดูมีอิทธิพลของโรงเรียนนี้ดังขึ้นและมันก็ไม่ใช่ใครที่ไหนนั้นคือเสียงของจีอึนนั้นเอง

    “หนิคุณ!! ไม่มีอะไรทำกันเหรอคร๊าบถึงได้ไล่แคว่ะคนอื่นเขาอย่างกับจุด จุด จุด” แดฮยอนพูด

    “อร๊าย~ คนหล่อเข้าข้าง” สาวๆคนอื่นที่มุงดูกรี๊ดไปตามๆกัน

    “หนินาย!! นายกล้าว่าฉันเหรอ?” จีอึนพูด

    “ก็แล้วจะให้ผมว่าใครละครับ ? สาวๆเค้ามีความสุขที่ได้ดูตนหน้าตาดีอย่างผม ไม่ทราบว่ามันไปหนักส่วนใหนของคุณหัวหน้าห้องกันครับ!!” แดฮยอนพูดพลางทำท่ากวน

    “นินาย!!พูดกับพี่สาวฉันดีๆหน่อยไม่ได้หรือไง!! รู้ไหมว่าฉันลูกใคร?” จียอนที่ยืนดูบทสนทนาพากันทะเลาะอยู่นานรีบเข้ามาช่วยพี่สาวเถียว - -!

    “อย่าเอาพ่อแม่มาเล่นสิเด็กน้อย!!” แดฮยอนพูดจบก็เอานิ้วชี้ไปแตะหน้าผากของจียอนเบาๆ

    “อย่ามาเลานหน้าผากฉันน่ะ! เดี๋ยวก็โดน!” จียอนพูดพลางยกหมัดขึ้นมา

    “อย่าโหดไปนักสิคุณ!! เดี๋ยวก็ไม่กล้ามีใครมาจีบหรอก!” จุนฮงที่นั่งอยู่ก็ลุกขึ้นเถียงบ้าง

    “นาย/เธอ !!” ทันทีที่ทั้งจุนฮงและจียอนเจอหน้ากันทั้ง 2 ทักทายกัน - - ! ด้วยความตกใจ

    “นาย!! มาอยู่ที่นี้ได้ไง” จียอนถาม

    “ผมน่ะพึ่งย้ายมาเรียนที่นี้ แล้วไม่ว่าผมจะเรียนที่ไหนมันก็ไม่ใช่เรื่องของคนใจดำอย่างคุณด้วย” จุนฮงโต้กลับ

    “นายนั้นแหล่ะ!! ปากอย่างนี้อยากไปอยู่อีกดาวนึงใช่ไหมห๊ะ!!” จียอนพูดพลางเดินเข้ามาใกล้จุนฮงประมาณว่าประกาศศึก

    “ผมว่าผมย่อตัวลงหน่อยจะดีหรือเล่าเนี่ย?” จุนฮงพูดพลางย่อตัวลงมาให้เท่าจียอน

    “นายหาว่าฉันเตี้ยเหรอ?! เจอนี้หน่อยเป็นไง!

    /ผวะ !!/ จียอนพูดจบก็ใช้เข่าอันงดงามแทงเข้าน้องชายอันเป็นที่รักของจุนฮงทันที

    “อ...โฮ้ย!!” จุนฮงที่โดนแทงเข่าเข้าจุดกลางแห่งความเจ็บปวดก็จุกจนไปไม่สามารถที่จะพูดออกมาเป็นคำพูดได้

    “ทีหลังก็จำเอาไว้ว่าอย่ามาหยาบกับคนอย่างฉัน!” จียอนพูดก่อนจะชวนจีอึนเดินไป

    “ด..เดี๊ยว! โอ้ย! คุณ!” จุนฮงพยายามเรียกเธอ

    “ไหวไหมว่ะไอ้จุนฮง” แดฮยอนถามมา

    “น้องชายกูโดนทำร้ายกูคงสบายเหมือนได้ขึ้นสวรรค์เลยมั้ง!” จุนฮงที่จุกอยู่ก็พยายามเดินไปนั่งที่โต๊ะ

    “เหอะ ! อย่างที่เค้าว่า . . ร้ายยังไงก็แพ้ผู้หญิงถ้าโดนทำร้ายที่จุดไวต่อความรู้สึก 55” แดฮยอนพูดพลางหัวเราะเพื่อน

    “มึงนี่เพื่อนกูจริงป่ะเนี่ยะ!! คอยดูนะกูจะเอาคืนให้ได้ โอ้ย!” จุนฮงพูด

    “เอ้า ๆ ! ไหวป่ะมึง!” แดฮยอนพูด

    .

    .

    ณ คอนโดของแดฮยอน

    “อย่าให้เจอยัยนั้นอีกนะ! คอยดูพ่อจะเล่นให้ยับไม่เป็นท่าเลยยัยขาโหด ! ผู้หญิงอะไรแก่นชะมัด เจอกันวันแรกก็ลงมาด่า! ด่า! ด่า! ทั้งที่ฉันไม่ได้ผิดอะไร พอเจอกันวันนี้ยังมาทำร้ายน้องชายฉันอีก! คอยดูนะ..ถ้าฉันเป็นหมั่นขึ้นมา..ฉันจะเอายัยนั้นแหล่ะทำเมีย !!” พอถึงคอนโดจุนฮงก็นั่งลงและบ่นเรื่องวันนี้เพื่อระบายอารมณ์ทันที

    “เออ ๆ!... ไอ้เพื่อน!! กูจะคอยดูวันที่มึงเถียงชนะยัยนั้น! ดูแล้วคงไม่มีทางว่ะ! ยิ่งพี่สาวยัยนั้นอีก! ถ้ามึงได้นั่งข้างยัยนั้นเหมือนกู!..มึงจะรู้ว่าไม่มีวัน” แดฮยอนพูดจบก็งับกล้วยเข้าปากไป

    .

    .

    ณ บ้านของจึอึน

    “ฮัดชิ้ว!” ทั้งจีอึนและจียอนจามออกมาพร้อมกัน

    “พี่ว่าแม่บ้านก็ทำความสะอาดห้องเราดีนะ! ทำไมยังจามอยู่เนี่ย!? ฝนก็ไม่เคยตาก!คงไม่มีทางเป็นหวัดแน่” จีอึนพูด

    “หนูว่า! ไอ้พวกสองคนนั้นต้องนินทาเราแน่! เพราะหนูย้ำแล้วย้ำอีก สั่งแล้วสั่งอีก เรื่องทำความสะอาด” จียอนพูด

    “พี่ก็คิดงั้นแหล่ะ!! ยิ่งไอ้ดำนั้นน่ะ! มันคอยทำให้พี่ตกใจอยู่เรื่อย! ทำไมมันต้องมานั่งใกล้พี่ด้วยก็ไม่รู้” จีอึนระบายอารมณ์

    “ห๊ะ! นี่พี่ได้นั่งใกล้เพื่อนของไอ้หน้ากวนส้นนั้นเหรอ?! หึ ! เป็นเพื่อนกันนิสัยก็เหมือนกันแป่ะ! อย่าให้เจออีกนะ! คอยดูนายสองคนนั้นได้ไปเดินเล่นที่ดาวมาโทแน่!” จียอนพูดพลางกำหมัดแน่น
     

    ......................................................

    มาแล้วจ้า โทษทีมาช้าไป พอดีไรท์ไม่ค่อยว่าง
    วันนี้เรามาโหวตกันดีกว่าว่าจะให้กลุ่มของนางเอก
    ทำเอ็มวีมิวซิกวีดีโอเพลงอะไร 
    ปิดโหวตวันที่ 6 / ส.ค. / 56
    ขอย้ายมาเป็นวันที่ 15 / ส.ค. / 56 แทนนะค่ะ

     

    โพล147739

    :)  Shalunla
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×