Love For U!! - Love For U!! นิยาย Love For U!! : Dek-D.com - Writer

    Love For U!!

    ผู้เข้าชมรวม

    431

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    6

    ผู้เข้าชมรวม


    431

    ความคิดเห็น


    2

    คนติดตาม


    1
    หมวด :  รักดราม่า
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  14 ก.ค. 52 / 00:24 น.


    ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

      เห้ยแก นั่นไง แก้วห้อง 3 อ่ะ เท่ห์ชะมัด
      เสียงของเพื่อนภายในกลุ่ม พูดขึ้นทำให้ร่างบางมองตาม

      เออ จิงด้วยอ่ะแก นี่ถ้าฉันได้มาเป็นแฟนน่ะ หืมมม แม่จะกอดทุกวัน
      มิล่า เพื่อนสาวมีความมั่นใจในตัวเองสูงพูดอย่างติดตลก 

      น่ากัวจังมิล่า แต่มีนว่าน่ะ เขาต้องมีแฟนแล้วแน่ๆ สาวหน้าหมวยพูดเสนอความคิดเห็น

      หวายก้ว่างั้นหล่ะ

      ฟางแกมีความคิดเห็นว่าไง อ่ะสาวหน้าหมวย หันไปถามเพื่อนสาวที่นั่งเงียบอยู่

      เอ่อ ไม่มี อ่ะ ไม่มีความคิดเห็นฉันไปห้องน้ำก่อนน่ะร่างบางพูดพลางเดินออกไปทำให้เพื่อนได้แต่มองหน้ากัน งงๆ

       

       

       

      นี่ถ้าพวกนั้นรู้ว่าเราชอบแก้วล่ะ แย่เลย เฮ้อออร่างบางพูดบ่นกับตัวเอง อย่างหนักใจ

       

       

       

      อุ้ย!!! ขอโทษค่ะ


      ไม่เป็นไรฮะ ร่างสูงพูดพลางฉีกยิ้ม


      กะ แก้วร่างบางร้องเรียกอย่างตกใจ.

      มีไร ป่าวฮะร่างสูงร้องถามอย่าง งงๆ

      ปะ ป่าวค่ะ ไม่มีอะไร ร่างบางตอบพลางจะเดินหนี แต่ร่างสูงดึงแขนไว้

      ร่างบางหันกลับมามองอย่างเขินๆ หน้าเริ่มแดงระเรื่อ

       

       

      ของตกฮะ ร่างสูงส่งผ้าเช็ดหน้าคืนพลางส่งยิ้มให้แล้วเดินออกไปทิ้งให้ร่างบางยืนมอง อย่างเขินๆ

      .

      .

      .

      13 กุมภาพันธ์ 2552

       

       

       

      แกพุ่งนี้ วันวาเลนไทน์แล้ว เอาไรไปให้แก้วดี มิล่าถามเพื่อนด้วยความเขินอาย

      ฉันเตรียมของให้แก้วและล่ะหวายตอบยิ้ม

      มีนก้มีแล้วเหมือนกัน

      แล้วแกล่ะฟางสาวหน้าหมวยหันไปถามร่างบาง

      ฉันไม่มี ฉันไม่ได้ชอบสักหน่อยจะเอาไปให้ทำไมร่างบางพูดตัดบท พลางก้มหน้าอ่านหนังสืออย่างไม่สนใจ

       

       

       

      วันวาเลนไทน์งั้นหร่อ? ?’

       

      เฟย์ เฟย์ว่าถ้าวันวาเลนไทน์เราต้องให้อะไรกับคนที่เราชอบหร่อร่างบางถามน้องสาวทีนั่งดูทีวีอยู่ข้างๆ

       

      ก้แล้วแต่อ่ะ ส่วนมากจะเป็น ช็อกโกแลต หรือไม่ก้ ดอกไม้

      แต่ เอ๊ะ พี่ฟางไปชอบใครละเนี่ยร่างเล็กถามแซว ทำให้ร่างบางหน้าแดงระเรื่อ

      เถอะน่า เรื่องของพี่ร่างบางว่าเสียงดุดุ พลางเดินขึ้นไปยังห้องนอน ของตน 

       

       

      14 กุมภาพันธ์ 2552

       

       

      พี่แก้ว ค่ะสุข สันต์ วันวาเลนไทน์

      แฮปปี้ วันวาเลนไทน์นะแก้ว

      นี่ค่ะ ให้พี่แก้ว

      พี่แก้ว หนูชอบพี่นะค่ะ

      สารพัด คำ ต่างๆนาที่สาวๆภายในโรงเรียน เอ่ยบอกกับร่างสูง ทำให้ร่างสูง ถึงกับเหนื่อยแต่ก้เป็นแบบนี้ทุกๆปี

      เห้อออ เสียงถอนหายใจของร่างสูงพร้อมกับทรุดตัวงลงนั่งที่ม้าหิน ทำให้เพื่อนในกลุ่มมองอย่างสงสัย

      เป็นไรไอ่แก้ว ถอนหายใจไม ว่ะ เพื่อนมาดเท่ห์ชาวญี่ปุ่น ร้องถาม

      ชินเว่ยไอ้เคน แต่พอดี ฉันแค่เหนื่อย รับของทั้งวัน

      ก้หาใครสักคนสิ่ว่ะ มีแฟนสักทีหนุ่มไทยมาดกวนบอกอย่างติดตลก

      ไม่อ่ะ ไม่เห็นจะมีใครถูกใจสักคนร่างสูงพูดอย่างไม่ใส่ใจพลางเดินออกไป

       

       

      แก้ววว แฮปปี้ วาเลนไทน์น่ะสาวปากกล้ายื่นของให้ ยิ้มๆ

      ขอบคุณน่ะมิล่าร่างสูงรับมาพลางส่งยิ้มหวานๆให้

      นี่ของหวาย

      และนี่ก้ของมีน

      ขอบคุณน่ะ หวาย มีน

      แล้วว??”ร่างสูงไม่พูดต่อเพียงแต่มองไปยังร่างบางที่ยืนอยู่ข้างหลังสามสาว

      อ่อ นี่ฟาง สาวหน้าหมวยพูดพลางแนะนำเพื่อนสาวให้ร่างสูงรู้จัก

      อ่อจำได้ล่ะ วันนั้นที่เราเดินชนกันนี่เอง ยินดีที่ได้รู้จัก

      เช่นกันร่างบางตอบสั้นๆ ร่างสูงได้แต่มองยิ้มๆ

       

      พี่ๆค่ะ อาจารย์เรียกพบค่ะเด็กสาววิ่งกระหืดกระหอบมายังพวกเธอ

      อาจารย์อะไร

      อาจารย์ วิสานี ค่ะ

      อื้ม ขอบใจมากสาวหน้าหมวยรับคำ พลางลากเพื่อนเดินออกไป

      เห้ย ฟางแกจะมาทำไม แกไม่ได้อยู่ชมรมเดียวกับพวกฉันมิล่าหยุดเดินพลางหันมาบอกเพื่อนสาว

      อ่อ เออ งั้นเดี๋ยวฉันไปรอพวกแกที๋โต๊ะน่ะร่างบางพูดพลางเดินออกไป ร่างสูงได้แต่มองตามอย่างสนใจ

       

      ของขวัญก้ ยังไม่ได้ให้แก้ว เลย ฟางฟร์อมไปซะเยอะด้วยซิ ทำไงดี
      ร่างบางที่นั่งรอเพื่อน อยู่ที่โต๊ะ มอง ของขวัญวันวาเลนไทน์ที่เตรียมไว้ให้ร่างสูงอย่างเศร้าๆ


      แอบชอบใครอยู่หร่อ?? เสียงของร่างสูงทำให้ร่างบางตกใจและรีบซ่อนของไว้แต่ก้ไม่ทันอยู่ดี

      ไม่ต้องแอบหรอก บอกแก้วมาเถอะ ถ้าแก้วช่วยได้แก้วจะช่วยร่างสูงพูดยิ้มๆ

      คือ เอิ่ม คือ ไม่เป็นไร เราจัดการเองได้ ขอบคุณน่ะร่างบางพูดพลางเก็บของและเดินออกไป

       

      รังเกียด ขนาดนี้เลยหร่อร่างสูงมองตามร่างบางไปอย่างไม่เข้าใจกับการกระทำของของร่างบาง

       

       ................................................................................
      สวัสดีจ้า ตอนแรก มาเสริฟ เลยยย แห่ะๆ
      ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยจ้า 

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×