Fanfiction Genshin Impact [Season of love] Kaveh x Alhaitham♀

Fanfiction Genshin Impact [Season of love] บทนำ

Pairing : Kaveh x Alhaitham♀

Rate : PG - 15

Note : Au Modern , OOC

“ขอโทษด้วยนะครับ แต่ตอนนี้เราไม่รับมือใหม่” คำปฏิเสธที่แสนสุภาพถูกส่งมาให้กับนักศึกษาจบใหม่ผู้มาสมัครงานได้อย่างเจ็บแสบเกินทน ไม่ว่าจะเป็นบริษัทไหน หรือว่าสถานที่ใดที่เกี่ยวข้องกับสายงานที่จบมา ไม่มีสักที่เลยที่จะปรานีให้กับชายหนุ่มผมยาวสีทองประกาย เป็นอีกครั้งในรอบหลายวันที่คาเวห์ถูกปฏิเสธงาน คราวนี้เป็นครั้งที่ร้อยแล้วเห็นจะได้

สายโทรศัพท์ที่โทรออกทุกวันจนฝ่ายตรงข้ามไม่อยากรับแล้วก็ถูกส่งไปหาอีกครั้ง พร้อมกับเสียงโอดครวญอย่างน่าอาดูร

“โน่ ช่วยกูด้วย”

‘[ก็บอกแล้วว่าหางานตอนนี้แม่งยาก ไปรับฟรีแลนซ์ไปก่อนดีกว่ามั้ง]’ เสียงตอบกลับมาจากปลายสายไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้นเลยสักนิด คิดหรือว่าคนอย่างคาเวห์ไม่คิดจะทำงานฟรีแลนซ์ นั่นแหละสิ่งแรกที่เขาต้องการทำเลย แต่งบประมาณที่เหลืออยู่ในบ้านมันไม่พอให้ทำแบบนั้นน่ะสิ

“มึงพูดเหมือนง่ายอะโน่ แต่ตอนนี้กูก็หางานอื่นทำอยู่นะ”

‘[ไอ้งานรับเป็นพ่อบ้านของมึงอะนะ เว่ มึงคิดอะไรอยู่ก่อน]’

“อย่างน้อยก็ยังมีค่าเช่าห้องมาจ่ายไหมวะ!?” คาเวห์อยากจะร้องไห้ออกมา ทั้งหมดเป็นเพราะครอบครัวของเขาไม่ใช่ครอบครัวที่สมประกอบนัก คาเวห์ขาดบิดาไปตั้งแต่ยังเยาว์วัย ส่วนมารดาก็แต่งงานใหม่แล้วย้ายไปอยู่ต่างประเทศ แล้วเขาก็ดันปากดีบอกมารดาว่าตัวเองนั้นสามารถหางานทำและอยู่เองได้จึงไม่ขอรับเงินที่มารดาตั้งใจส่งมาให้

แล้วตอนนี้เป็นอย่างไรน่ะเหรอ… เงินไม่พอจ่ายค่าเช่าห้อง งานพิเศษเดิมก็โดนให้ออกแล้วเพราะมีนักศึกษาใหม่มาทำแทน แถมหางานใหม่ก็ยังไม่ได้ ตอนนี้คาเวห์มืดแปดด้านแล้ว ไซโนเพื่อนสนิทที่ตอนนี้แต่งงานกับประมวลกฏหมายไปแล้วก็หาได้ช่วยชีวิตเขาไม่

แต่ถึงอย่างนั้นคาเวห์ก็ยังคิดว่าสกิลการเอาตัวรอด การทำความสะอาดบ้านและการทำอาหารของเขายังสามารถใช้ประโยชน์ได้ เขาจึงได้ลงไว้ในนกฟ้าว่ารับเป็นพ่อบ้านในเขตสุเมรุ จะบ้านไหนเขาก็จะไปทำความสะอาดให้แน่นอน!

คาเวห์ไม่ยอมแพ้ที่จะหางานต่อไป จนในที่สุดบางสิ่งก็บันดาลให้เสียงแจ้งเตือนจากกล่องข้อความของเขาดังขึ้น ชายหนุ่มคว้าสมาร์ทโฟนขึ้นมาดูโดยทันที

AHT : ‘สวัสดี ใช่คนที่รับเป็นพ่อบ้านรึเปล่า’

สวรรค์! มีคนสนใจเขาอยู่เหมือนกัน โอ้ รุกขเทวดา ในที่สุดก็มีคนเห็นคุณค่าในตัวเขา

Veh : ‘ใช่ครับ สนใจจ้างงานเหรอครับ?’

AHT : ‘จ้างเป็นพ่อบ้าน ดูแลความสะอาดทั้งหมดในบ้าน ทำอาหารทุกมื้อแล้วก็ขับรถรับส่ง มีที่พักให้ มีอาหารให้ ค่าจ้างมากกว่าที่เสนอไว้สองเท่า’

คาเวห์เบิกตากว้าง ทำไมทุกอย่างมันดูเพรียบพร้อมเหลือเกิน เขากำลังจะโดนหลอกไปฆ่ารึเปล่านะ…

.

.

คาเวห์มาตามสถานที่ที่อีกฝ่ายนัดเขามาแล้ว มันเป็นบ้านหลังหนึ่งซึ่งตั้งอยู่ในเขตมหาวิทยาลัย เป็นบ้านชั้นเดียวที่ดูแล้วสะอาดสะอ้านจนไม่น่าจะนัดพบเขามาฆ่าหมกบ้านอย่างที่คิดเอาไว้ตอนแรกหรอก ชายหนุ่มกดกริ่งครั้งหนึ่งก่อนที่จะรอคอยว่าเจ้าของบ้านจะเป็นคนโหดขนาดไหน

ก็นะ ตลอดที่คุยแชทกันมาคำพูดคำจาซึ่งทั้งห้วน ทั้งตัดบท ทั้งดูไม่เป็นมิตร แถมโปรไฟล์ก็ไม่ได้แชร์อะไรเลยนอกจากเรื่องประวัติศาสตร์ทำให้รู้สึกได้เลยว่า อีกฝ่ายต้องเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยที่แก่พอจะบ่นเขาได้ทุกเรื่องเป็นแน่แท้

“เอ่อ สวัสดีครับ ผมคาเวห์ที่คุยแชทกันไว้ครับ!” พอเห็นว่าบ้านไม่ถูกเปิดสักทีก็ตะโกนเรียก หลังจากนั้นก็ได้ยินเสียงกุกกักบางอย่างจากภายในเหมือนกับว่าผู้ที่อยู่ข้างในนั้นกำลังพยายามเปิดประตูหลายบานจนมาถึงประตูบ้าน

ทันทีที่บานประตูถูกเปิด คาเวห์กลับต้องตาค้างเพราะเขาไม่ได้เจอกับชายแก่ขี้บ่นอย่างที่คิดไว้ในตอนแรก แต่กลับเป็น…สาวน้อยผมยาวสีเทาอ่อน ดวงตาสีเขียวมีเสน่ห์จับจ้องมาที่เขา ในตอนนั้นเองที่คาเวห์เพิ่งเข้าใจว่าทำไมถึงมีคำบัญญัติว่างดงามอยู่บนโลกนี้ …หัวใจของเขาเต้นระรัว รับรู้ถึงใบหน้าตัวเองที่เห่อร้อนขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้ 

คาเวห์เพิ่งรับรู้ว่าการที่หัวใจคนเราเต้นแรงมันเป็นแบบไหน…

…ก็ตอนที่เข้าใจว่ารักแรกพบมันเป็นเช่นนี้เอง…

.

.

…… เขาว่ากันว่าครั้งหนึ่งมนุษย์เคยถูกสร้างมาด้วยกันและแยกออกเป็นสอง……

……มนุษย์จึงเริ่มออกตามหาอีกครึ่งหนึ่งของพวกเขา……