ทำไมนะ..เราเป็นอะรัยไปเนีย

ข้อมูลเบื้องต้น

  ทุกคนเคยรู้สึกไหม...อยู่ๆใจเราก็เถียงกันเอง  ใจวิ้วๆแบบเนีย...

ฉันก็ไม่รู้ว่าฉันเป็นอะรัย

เกิดอะนัยขึ้นกับหัวใจของฉัน  ฉันรู้สึกใจวิ้วๆอย่างบอกไม่ถูก  ความจิงมันไม่น่าเป็นอย่างนี้เรย  และฉันก็ไม่อยากเป็น  สิ่งที่ตัวฉันเป็น  ก็ไม่รุ้เหมือนกัยว่าเป็นอะรัย  รู้สึกไม่อยากทำอะรัยเรย  เหนื่อยซะงั้น  อยากอยู่เฉยๆไม่อยากทำอะรัย  อยากไปไหนไกลๆ  ไปเรื่อยๆ  มันเกิดจากอะรัย  หัวใจของฉันถึงเป็นแบบนี้ เซงๆๆๆๆ  ใครรู้ช่วยตอบหน่อยนะ

เนื้อเรื่อง

 5555+  ตอบมิได้เรย  รู้แต่ว่าทุกสิ่งเป็นไปตามทำมะชาติ   หากแต่เราทำทุกวันให้คนที่เรารักมีความสุขก็พอแล้ว  ถึงเขาไม่รู้ไม่เข้าใจในสิ่งที่เราเป็น  แต่เราก้เป็นตัวของเราอ่ะนะ  ใครจะตอบได้ล่ะในเมื่อเรายังมิรู้ใจตนเองเรย....ที่สำคัยสำหรับฉัน คือการได้รัก  ความสบายใจของคนที่เรารักย่อมทำให้เรามีความสุขเสมอ  เพียงแค่เห็นเขายิ้ม  หัวเราะ  555+  และนอนหลับแบบพริ้มเพรา มันก็ทำให้ฉัน   ยิ้มไปได้ทั้งวันเรย....ทุกๆๆวันของฉันมีความสุขที่ได้มีเขา  มีคนให้รัก  มีคนให้จับมือ  ให้กอด  ให้จูจี้  ถึงเขาไม่รู้ว่าเราคิดเช่นไร  ถึงการกระทำอาจแสดงออกไม่ชัดเจน  แต่รู้รึป่าวว่าสิ่งที่ทำนั้น  ก็ทำมาจากความรักทั้งสิ้น  ถูกผู้หญิงเราย่อมเป็นเหมือนกัน  ย่อมมองเหมือนกันด้านความรัก  แต่สำหรับฉันสิ่งที่เป็นทุกวันนี้คือตัวฉัน   การกระทำของฉันทุกอย่างที่ทำ  คือความรัก  หากการลองเปลี่ยน บทบาททำเหมือนคนอื่นแล้ว  เธอจะรู้สึกอย่างรัย  กลับกลายเป็นเหมือนที่คิดไว้จริงๆ  ก็คือผู้หญิงที่รักอย่างไม่มีค่า  รักอย่างไม่ลืมหูลืมตา  คนที่แสดงออกทุกอย่างและพูดทุกวัน ว่า "รัก"    แต่อีกคนหนึ่งซึ่งแสดงออกด้วยการกระทำซึ่งบางครั้งอาจดูแข็งกระด่าง  ไม่เหมือนคนรัก  เขาคนนนั้น  อาจ รัก คุนหมดหัวใจเรยก็ได้  คุนจะเอาอะรัยมาพิสุจน์  ว่าคนที่แสดงออกและไม่แสดงออก  คนไหน  รักคุน  มากกว่ากัน  หากคุนได้รู้ถึงใจของคนคนนั้น  คุนอาจจะได้รู้ ว่า  รัก ที่มีให้คุนนั้นมัน มากแค่ไหน  ทุกอย่างล้วนตอบไม่ได้   หากคุนใช้หัวใจที่รู้สึกได้จิงๆ จากคนคนนั้น  ใช้หัวใจสัมผัสใจ  แล้วคุนจะรู้ว่าคนไหน...ที่  รักคุน   และคุน คือคนที่สำคัญสำหรับเขาที่สุดในเวลานี้.......

----  ความรัก คุนจะรู้สึกได้---

----เพียงคุยใช้ใจสัมผัส-----

---และถ้าคุนยังมองไม่เห้น---

นั่นแสดงว่าคุน มิได้มีใจให้เขาคนนั้นเรย....

และมิได้รู้สึกแบบนั้นกับเขาจิงๆ....

แต่เมื่อคุนลองใช้ใจสัมผัสแล้ว....

กลับไม่ได้คิดว่าเป็นความรักและเข้าใจ...

หรือผูกพัน...เป็นความคิดที่ สงสาร 

เห็นใจ...และทำเพื่อให้เกิดความสบายใจ....

นั่นย่อมไม่ใช่คนที่คุน รู้สึก รัก.....

แต่เป็นความสำนึกในใจลึกๆของคุน

ที่จะเป็นบ่วง พันทการ ความผูกพัน

ไว้...จนคุนนั้นไม่สามารถ...จะเดิน

ตามหาความรักของคุนได้........

สุดท้ายคนที่ไม่มีความสุข คือ  คุน

                                                                         ความรักสำหรับฉันนั้นคิดว่า  เราทำดีที่สุดแล้ว

                                                              และทำทุกวันให้มีค่า สำหรับเรา..............

                                                              ต่อให้วันนี้หรือพรุงนี้จะเป็นวันที่เศร้า........

                                                               ฉันก็จะไม่เสียใจ  เพราะ ฉัน ได้ รัก เธอ แล้ว

                                                    --- ไม่จำเป็นต้องบอกให้ใครรรู้  เพียงแค่เรารู้ว่าเรา รัก เขา เท่านั้น พอ----