[ตีพิมพ์แล้ว] CITY LIGHTS & STARRY EYES [Roman X Josephine]
ในเทศกาลที่ทุกคนกลับบ้าน โจเซฟีนกับโรมันได้ฉลองคริสต์มาสร่วมกันทุกปีจากแฟนเก่าสู่คู่รักช่วงเทศกาล หากแต่เขาไม่รั้งเธอไว้ และเธอก็ไม่ขอให้เขารอ แม้คริสต์มาสของทั้งคู่จะไม่สมบูรณ์ถ้าไม่มีอีกฝ่ายก็ตาม
ผู้เข้าชมรวม
8,894
ผู้เข้าชมเดือนนี้
39
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
CITY LIGHTS & STARRY EYES
เราออกมานั่งที่ริมสระว่ายน้ำหลังมื้ออาหาร
ฉันซุกตัวอยู่ในผ้าห่มนุ่มๆ ที่มีกลิ่นอ่อนๆ ของโรมัน
ในขณะที่เขาลุกไปสูบบุหรี่อยู่ที่อีกฝั่งของสระว่ายน้ำ…โรมันรู้ดีว่าฉันไม่ชอบกลิ่นบุหรี่และเขาก็ไม่เคยมาสูบใกล้ๆ
อันที่จริง
ฉันออกจะรักมันเวลาที่มันเป็นกลิ่นบุหรี่จากริมฝีปากของเขา
นัยน์ตาสีฟ้าจ้องตรงมาที่ฉัน
เราดื่มไปนิดหน่อยและยังคงมีแก้วไวน์ตั้งอยู่ข้างกาย…บรรยากาศยามดึกสร้างความอ่อนไหวให้ฉันมากจนน่าโมโห
เพราะว่าฉันคิดถึงมันอีกแล้ว…สถานการณ์ที่เราเผชิญอยู่ตรงนี้
ฉันถามตัวเองครั้งแล้วครั้งเล่าตอนที่สบตากับโรมันจากอีกฟากของสระว่ายน้ำ
เราทำอะไรอยู่
บางทีฉันอาจจะเป็นแค่หนึ่งในสาวที่โรมันกลับมานอนด้วยทุกครั้งในช่วงเทศกาลคริสต์มาสทุกปี
เป็นแฟนเก่าคนนั้นที่เขาไม่คิดอะไรมากและกลับมาหาแค่เพราะเซ็กซ์อันเหลือเชื่อที่เรามี
เราอาจจะทำตัวเป็นคู่รักกันในเวลาหนึ่งสัปดาห์นี้และแชร์ทุกอย่าง รวมไปถึงความทุกข์และสิ่งต่างๆ
ในชีวิตร่วมกันเพราะเรารู้ว่านี่มันเป็นอะไรที่ชั่วคราวและความลับของเราปลอดภัยกับอีกฝ่ายเสมอ
ถ้าจะคิดให้ง่ายๆ
เราก็เป็นแค่แฟนเก่าที่กลับมาเป็นคู่นอน
และบางทีโรมันอาจจะมองมันแบบนั้น…แต่ฉันต้องการมากกว่าแค่ช่วงเวลาแบบนี้กับเขา
และเพราะว่าต้องการมากกว่านี้
ฉันจึงไม่เคยกล้าพูดมันออกไป เพราะฉันกลัวเหลือเกินว่าเขาจะไม่ได้คิดแบบเดียวกัน…ฉันกลัวเหลือเกินว่าถ้าฉันพังมัน
แล้วปีหน้าฉันก็จะไม่ได้เห็นใบหน้านี้ ไม่ได้ครอบครองผู้ชายคนนี้อีก
ดังนั้นฉันจึงปล่อยให้มันเป็นอย่างนี้ทุกๆ
ปี
ปล่อยให้ฉันได้รักเขาในความเงียบไปทุกปี
ฉันไม่รู้ว่าในสมองอันหลักแหลมนั่นของเขามันมีความคิดอะไรแล่นผ่านบ้าง
โดยเฉพาะในยามที่โรมันปฏิเสธที่จะละสายตาจากฉันอย่างนี้…ภาพของโรมันตรงหน้าช่างทรงเสน่ห์เหลือเกินจนฉันอดไม่ได้ที่จะหยิบมือถือมาเก็บมันเอาไว้
โรมันยิ้มเมื่อรู้ว่าฉันถ่ายภาพของเขา
เรามีภาพถ่ายของอีกฝ่ายไม่รู้เท่าไหร่ในเจ็ดปีที่ผ่านมานี้
F*ck, ฉันรักผู้ชายคนนี้อย่างถอนตัวไม่ขึ้นเลย
ฉันตระหนักมันอีกครั้งตอนที่เขาเดินกลับมาใกล้
โรมันยืนอยู่ตรงหน้าในขณะที่ฉันอยู่ตรงนี้และเงยหน้ามองเขา
มือข้างเดิมที่เมื่อครู่ก่อนจับบุหรี่เอื้อมมาเชยคางฉันขึ้น
เราสบตากันราวกับเพิ่งจะบอกรักกันก่อนที่เขาจะดึงฉันขึ้นไปหาเพื่อมอบจูบอีกครั้ง
บ้าเอ๊ย…ฉันไม่รู้เลยว่าควรทำยังไง
“อยากได้อะไรเป็นของขวัญคริสต์มาส…โจเซฟีน” ร่างสูงกระซิบถามตอนที่ถอนริมฝีปากและสวมกอดฉันเอาไว้
ฉันกอดรั้งร่างกายอบอุ่นของคนตรงหน้าในเดือนธันวาคมที่สายลมของมาลิบูหนาวเกินกว่าที่ควรจะเป็น
ลูบใบหน้าของคนรักและกระซิบ
“Now…”
“…”
นั่นคือสิ่งที่ฉันตอบ
เพราะตรงนี้…ตอนนี้ กับเขา คือสิ่งเดียวที่ฉันต้องการเสมอมา
Taylor Swift – 'Tis The Damn Season
ผลงานอื่นๆ ของ fernniz ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ fernniz
ความคิดเห็น