[ตีพิมพ์แล้ว] Autumn Petrichor [Hayden X Vivien]

AUTUMN PETRICHOR

THIS VALENTINE

WE’LL SET YOUR HEART ON FIRE

AND MAKE YOU FALL BACK IN THE AUTUMN LOVE AGAIN

♡ หมายเหตุ : นิยายเรื่องนี้ได้รับการตีพิมพ์แล้ว (หนังสือทำมือ) เฟิร์นต้องทำการลบเนื้อหานิยายบางส่วนออก จากตอนนี้สามารถติดตามต่อได้ในรูปแบบรูปเล่ม หรือ E-Book เท่านั้นนะคะ

♡ สั่งซื้อนิยาย : https://goo.gl/JyqQoc

♡ E-Books : https://goo.gl/xX79cc

หมายเหตุ : นิยายเรื่องนี้เป็นหนึ่งในเซ็ทเดียวกับนิยายดังต่อไปนี้

-        Winter Serenade (ดีแลน & เกว็น)

-        Til Summer Ever Ends (แธ็ตเชอร์ & เซจ)

-        Like Daffodil In Ephemeral Spring (สไตลส์ & ลอนดอน) [coming soon]

โดยตัวละครบางตัวนั้นเป็นเพื่อนกัน แต่เนื้อเรื่องไม่เกี่ยวกันค่ะ สามารถอ่านแยกได้ไม่มีงงแน่นอน…เนื้อเรื่องของ Autumn Petrichor นี้เป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นต่อจาก Til Summer Ever Ends เพราะพระเอกของทั้ง 2 เรื่องเป็นเพื่อนรักกัน (นางเอกก็ด้วย) จะมีเรื่องราวของพระ-นางเรื่อง Autumn นี้อยู่บ้างในเรื่อง Summer ซึ่งเป็นเหตุการณ์ก่อนที่ทั้งสองคนจะเลิกกัน (บางเหตุการณ์ไม่มีพูดถึงอย่างละเอียดในเรื่อง Autumn) จะสามารถตามไปย้อนอ่านใน Summer ได้ถ้าหากใครต้องการ แต่ย้ำอีกทีว่าไม่จำเป็นต้องอ่านก็ไม่งง เพราะอ่านไปก็ไม่มีสปอยล์ว่าจริงๆ แล้วเกิดอะไรขึ้นและต้องมาหาคำตอบเอาในเรื่องนี้อยู่ดี ฮ่าๆ แต่บอกไว้เผื่อใครต้องการค่ะ :)

“หยุดพูดเถอะเฮย์เดน ฉันลืมนายไปนานมากจนลืมไปแล้วด้วยซ้ำว่าทำไมถึงต้องบังคับตัวเองให้ลืม…” ฉันกำเมนูในมือแน่นจนรู้สึกว่าทั้งร่างสั่น พระเจ้า ไม่เอาแบบนี้…อย่าร้องไห้นะได้โปรด อย่าร้องไห้

“ฉันเข้าใจที่เธอโกรธและเกลียดฉัน แต่ขอล่ะ ช่วยฟังที่ฉันอยากจะพูดหน่อยไม่ได้หรือยังไงกัน”

ฉันตอบเขาด้วยการยกมือเรียกพนักงานเสิร์ฟมาหา สั่งอาหารโดยที่สายตายังคงจับจ้องอยู่บนนัยน์ตาสีเทาคู่สวย เฮย์เดนมีสีหน้าไม่เข้าใจ ฉันปิดเมนูและรอให้เขาสั่งจนเสร็จก่อนจะพูด “ฉันมาที่นี่เพื่อเกาะนายดังและทำลายชีวิตนายจำได้มั้ย…”

…และทำไมฉันต้องอยากฟังคำพูดอะไรของเขาด้วย

ฉันจะทำให้เขาเจ็บ ไม่ได้จะมาทำให้ตัวเองเจ็บ อย่าฝันไปหน่อยเลย

เราสองคนจ้องตากันอย่างไม่มีใครยอมใคร รอยยิ้มนึกสนุกปรากฎขึ้นที่ริมฝีปากของฉัน เฮย์เดนถอนหายใจแรงก่อนที่ใบหน้านั้นจะแปรเปลี่ยนเป็นเจ้าเล่ห์เช่นกัน ราวกับบทสนทนาก่อนหน้านี้ไม่ได้เกิดขึ้นมาก่อนระหว่างเรา เฮย์เดนส่งรอยยิ้มมาให้ ยอมรับว่ามันทำให้ฉันเคลิ้มไปวินาทีหนึ่ง…แค่วินาทีหนึ่งเท่านั้น

“ก็ได้วิเวียน แล้วมาดูกันว่าเธอจะทนใจแข็งกับฉันได้สักกี่น้ำ”

“ฉันจะใจแข็งจนไม่น่าเชื่อเลยล่ะ เพราะรู้อะไรมั้ย…” ฉันไล้มือไปตามแผงอกของเฮย์เดน สัมผัสได้ว่าสิ่งที่อยู่ภายใต้อกข้างซ้ายของเขาเต้นระรัวขึ้นเพียงแค่ฉันวางมือลงไปบนนั้นเบาๆ ว้าว…ดูเหมือนว่าสิ่งที่เขาพูดมาทั้งหมดจะไม่ใช่คำโกหกเสียด้วย ไม่น่าเชื่อเลยจริงๆ…แต่ก็คงต้องใช้ความพยายามมากกว่านี้หน่อยนะถ้าอยากทำให้ฉันเชื่อจริงๆ “…ฉันบอกแล้วว่าฉันไม่ใช่วิเวียนเมื่อสามปีก่อนอีกแล้ว เด็กผู้หญิงขี้แยคนนั้นน่ะ”

“ถ้าการหักอกฉันมันทำให้เธอมีความสุข ก็เอาเลยวิเวียน”

หักอกอย่างนั้นเหรอ…ในนั้นไปมีฉันอยู่ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน มันเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตฉัน จู่ๆ เราก็เจอกันครั้งเดียวและหัวใจเขากระโจนกลับมาหาฉันเลยอย่างนั้นเหรอ พูดเป็นตลกไปได้…ไม่เห็นจะขำสักนิด

“ฉันทำแน่ นายไม่ต้องท้าก็ได้” ฉันโน้มใบหน้าไปใกล้เฮย์เดน หัวใจเขาเต้นแรงขึ้นอีก ฝ่ามือหนารั้งต้นคอฉันไว้ในตอนที่ฉันไม่ทันได้ตั้งตัว และฉันก็รู้ว่าตัวเองพลาดทันทีที่เห็นรอยยิ้มของเฮย์เดน…โอ้ ไม่

“เธอรู้นะว่าฉันไม่ใช่คนเดียวที่หัวใจเต้นแรงในตอนนี้”

เฮย์เดนจับชีพจรของฉัน เขานี่มัน…

“แล้วจะทำไม นายจะทำอะไรกับฉัน จะทำลายฉันอีกหรือไง” ฉันยิ้มอย่างไม่สะทกสะท้าน ก็แค่หัวใจเต้นแรงกับแฟนเก่าคนเดียว มันเป็นเรื่องปกติ ไม่เห็นมีตรงไหนบอกว่าฉันกลับไปรักเขาซะหน่อย

“เปล่าเลย…” ใบหน้าคมคายส่ายหัวช้าๆ ฉันไม่เชื่อนัยน์ตาคู่นั้นเป็นอย่างมาก แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเขาทำให้หัวใจฉันสั่นคลอนอีกครั้งในตอนที่ประโยคถัดมาหลุดจากริมฝีปากนั้น “ฉันไม่อาจทำลายสิ่งที่มันแตกไปแล้วให้แตกอีกได้หรอก”

“…”

“ฉันจะนำมันมาต่อกันทีล่ะชิ้น…และฉันสาบานว่าไม่ว่ามันจะเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยแค่ไหน ฉันก็จะหามันให้เจอและติดมันเข้าอย่างเดิมให้ได้”

“…”

“เพราะว่าฉันขอโทษ วิเวียน…ฉันขอโทษจริงๆ”

และนั่นแหละ…วินาทีที่เฮย์เดนทำลายชีวิตฉันที่มันแหลกสลายให้แหลกลงอีกครั้ง

เพราะว่าเขาพูดขอโทษ เพราะว่าคำนั้นมันบาดลึกลงไปถึงใจฉันได้ขนาดนั้น

 

Troye Sivan - Blue