love neighor ปิ๊งรักหนุ่มข้างบ้าน
เรื่องราวความรักของหนุ่มสาวข้างบ้านที่ต้องมาเรียนห้องกันแถมยังอยู่ชมรมเดียวกันอีก พวกเขาเจอกับเรื่องราวมากมายที่ผ่านเข้ามาจึงทำให้ใจของทั้งสองเริ่มเปิดให้กันมากขึ้นแล้วพวกเขาจะยอมรับมันไหมนะ
ผู้เข้าชมรวม
63
ผู้เข้าชมเดือนนี้
0
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
บทนำ
“ฟอง ฟอง ไอ้ฟองโว้ย!!! ตื่นได้แล้ว แกจะไปโรงเรียนไหมเนี้ย”
ใครฟ่ะ!! บังอาจมากวนเวลานอน คนจะหลับจะนอนไม่เกรงใจกันบ้าง ชิ
“ถ้าแกยังไม่ลุกนะ ฉันจะเข้าไปลากแกเดี๋ยวนี้แหละ”
เสียงคุ้นๆ แหะ ?? ใครว่ะ
“ฉันจะนับ หนึ่งถึงสามนะถ้าแกไม่ลุก เจอดีแน่!!” เงียบบบบ.................................
“สาม!!!!!”
พรึ่บ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
“ว้าย!!! โอ้ยเฮียเจ็บนะ” ฉันตระโกนใส่ร่างสูงที่ถีบฉันตกเตียงและกระชาก ย้ำนะ กระชากตัวฉันให้ลุกขึ้น ไอ้เฮียบ้า!! ทำร้ายน้องสาวผู้น่ารักอย่างนี้ได้ไง เหอะทีกับน้องใช่กำลังฉันอยากให้พวกผู้หญิงที่โรงเรียนมาเห็นสภาพเฮียเวลาอยู่บ้านจริงๆ ยังจะกรี้ดมันอยู่ไหมนะ
“ปล่อยชั้นนะโว้ย ไอ้เฮียบ้า”
ตุ้บบบบ!!!
“โอ้ย เฮียจะบ้ารึไง ปล่อยฉันลงทำไม” ไอ้บ้าเอ้ย ปล่อยมาได้ พื้นบ้านเราปูนนะเว้ย ไม่ใช่นุ่น
“อ้าว ไอ้นี่ พออุ้มก็ให้ปล่อย พอปล่อยก็ด่า จะเอาไงกันแน่ว่ะ” ร่างสูงยักคิ้วอย่างกวนๆส่งมาให้น้องสาว“ไปๆ ไปอาบน้ำได้แล้ว สายแล้วเว้ย เดี๋ยวฉันไปซ้อมบาสตอนเช้าไม่ทัน”
“ก็ไม่ได้บอกให้รอนี่นา ชิ”
“บ่นไร ไอ้เตี้ย เดี๋ยวเหอะฉันได้ยินนะแก”
“ป่าวววววววว”
โรงเรียนศึกษาศาสตร์
“ไอ้ฟองๆๆ คิดถึงๆ เป็นไงมั่งปิดเทอมอ่ะ” เสียงใสๆที่ตระโกนเรียกเพื่อนสนิทดัง จนคนรอบข้างอดที่จะหันมามองไม่ได้
“ไอ้แพง คิดถึงเหมือนกันเว้ย กลับจากญี่ปุ่นเมื่อไรว่ะ ของฝากอ่ะอยู่ไหน”
“ไม่ค่อยเลยนะแก ของอ่ะอยู่บ้าน เดี๋ยวเอามาให้ ป่ะไปห้องกันเหอะ คิดถึงไอ้กานจะแย่แล้ว ><”
ฮ้า คิดถึงเพื่อนจังเลยนะปิดเทอมตั้งนาน อ้าว สวัสดีค่ะ ลืมแนะนำตัวไปเลย
ฉันชื่อฟองค่ะ ตอนนี้เรียนอยู่มอห้า ฉันเป็นเด็กสาววัยสิบเจ็ดปีที่ยังบริสุทธิ์ทั้งกายใจ>< เพราะอะไรนะหรอค่ะ ก็ตั้งแต่เกิดมาฉันยังไม่เคยมีแฟนเลยนี่ค่ะ T-T
“ฟอง แล้วพี่เฟยไปไหนอ่ะ ห้าวว วว” แพงถามขึ้น อี๋!!! ไอ้เพื่อนบ้า อ้าปากซะน่าเกลียด เสียภาพพจพ์ดาวโรงเรียนหมด ใช่แล้วล่ะค่ะ ไอ้แพงมันเป็นดาวโรงเรียน คงไม่ต้องบอกว่ามันน่ารักแค่ไหน ตัวเล็กๆผิวขาว ตาโต แต่ไอ้นี่ไม่ใช่ดาวโรงเรียนประเภทหยิ่งๆเชิดๆเหมือนคนอื่นหรอกนะ มันนะติดดินมากและไม่ค่อยห่วงสวยซะด้วยซ้ำ ที่มันได้ตำแหน่งมานี่ก็เพราะตอนโชว์ความสามารรถพิเศษ มันไปรำปอบผีฟ้าโชว์ คนทั้งโรงเรียนเลยเทคะแนนโหวตให้มันถล่มทลายเลย บอกว่ามันแปลกดี ตกลงฉันจะยินดีกับตำแหน่งที่เพื่อนได้รับดีไหมเนี้ย
“ไปซ้อมบาสอ่ะ แกถามไมอ่ะ”
“ป๊าว ไม่มีไรก็นึกว่าไม่มาโรงเรียน” แพงสงสายอย่างเขินอายมาให้
“ทำไมแกต้องเขินด้วย ไม่ได้เป็นอะไรกันซะหน่อย คิดไรกับพี่ชายฉัยป่ะเนี้ย”
“ป่าว ไม่ได้คิดไรก็พี่น้องกันเฉยๆ” แปลกๆแหะไอ้นี่ ต้องมีอะไรแน่เลย
“แน่น่ะ แต่ถ้าแกชอบไอ้เฮียจริงๆฉันจะช่วยแกก็ได้นะ เพราะมีแกเป็นพี่สะใภ้ยังดีซะกว่านังชะนีพวกนั้นเลย”
“เพ้อเจ้อนะแกน่ะ ฉันไม่คุยกับแกและ><”
แล้วไอ้แพงก็เดินอย่างอายๆออกไป มันคงชอบพี่ชายฉันสิน่ะ ไอ้แพงเอ๋ย แล้วแกจะรู้ว่านรกมีจริง สู้ๆเว้ยfighting!!!!!!!!!!!><
บทที่1
นักเรียนใหม่
กริ้งงงงง!!!!!!!!
“นักเรียนกราบ ซาหวาดดีก๊าบ/ซาหวาดดีคร้า”
“สวัสดีทุกคน วันนี้ครูมีเพื่อนใหม่มาแนะนำให้พวกเธอรู้จัก เอ้าเข้ามาได้แล้ว” สิ้นเสียงอาจารย์ เด็กหนุ่มหน้าตาดี ก้าวเท้าเข้ามาในห้อง
กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!
“แกดูเขาสิ ผู้ชายอะไรโคตรหล่อ หล่อโครตๆ หล่อไม่มีที่ติ หล่อชิป หล่อแบบ.. โอ้ยหล่ออ่ะแก” เอ่อ แพงแกแน่ใจนะว่านั่นแกชมเขานะ แต่จะว่าไปหมอนี่ก็หล่อจริงๆนั่นแหละ เขาสูงสักประมาณ 180 หุ่นดี ผิวขาว จมูกเป็นสัน คิ้วเข็ม หน้าตี๋ๆ คือรวมก็หล่ออ่ะ><
“ไม่ค่อยเลยนะแกไอ้แพง แต่จะว่าไปเขาก็หล่อจริงๆนั่นแหละ กรี้ดดด แกว่าไงอ่ะ ฟอง” กานหันมาถามฉันบ้าง
“ก็ดีอ่ะ ” ไอ้กานเอ้ย ว่าแต่แพงแกก็พอๆกันแหละ นี่ถ้าไม่เป็นเพื่อนกันฉันคงคิดว่ามันทอมนะ ก็มันนะสูงตั้ง170 แล้วยังตัดผมสั้นอีก นิสัยก็ห้าวๆ แต่มันจะหวานๆกับคนที่สนิทด้วยเท่านั้นแหละ
“ก็ดี ไม่ใช่แค่ก็ดีเว้ย แต่ดีมากๆเลยต่างหากไอ้บ้า”
“สวัสดีครับ ผมชื่อ กาย เพิ่งย้ายมาจากโคราช ฝากตัวด้วยนะครับ” นายนี่อยู่โคราชหรอ เหมือนพ่อฉันเลยแหะ
“แกเขายิ้มน่ารักมากเลยอ่ะ มีลักยิ้มด้วยอ่ะ อ้ายยย แกฉันจะเป็นลม” บ้าไปแล้วค่ะเพื่อนฉัน
“กาย เดี๋ยวเธอไปนั่งที่โต๊ะด้านหลังแล้วกัน ที่เหลือตัวสุดท้ายนะ” อาจารย์บอกนายหน้าตี๋ แต่เดี๋ยวนะ! โต๊ะที่เหลือตัวสุดท้ายก็ข้างๆฉันอ่ะดิ ไม่นะ!!ฉันต้องนั่งกับไอ้หน้าตี๋งั้นหรอ (ดีใจได้นั่งใกล้คนหล่อ เดินช้าจริงนะนายคิดว่าหล่อไง เดินช้าเดี๋ยวเปลี่ยนใจให้มานั่งที่ตัวเองซะเลยนิ ฮี่ๆๆๆ)
“หวัดดีเราชื่อ กาย เธอชื่อไรอ่ะ???” นายหน้าตี๋ถาม
“ชื่อแพง/ชื่อกาน ค่ะ” แหม่ม!! เพื่อนฉันไม่ค่อยกันเลยนะ
“ครับ แล้วเธอล่ะ??”
“ฟอง” โทษทีนะนายกาย ไม่ใช่ฉันไม่อยากรู้จักนายนะ แต่ตอนนี้อารมณ์ไม่ดีอ่ะ T^T
“อ่าครับ” พวกเราก็ไม่ได้คุยอะไรกันเลยจนหมดคาบ
พักเที่ยง
“ฟอง กาน กินข้าวกัน” แพงฉันรู้ว่าแกหิว แต่เก็บอาการนิดนะเพื่อน ไอ้กานเร็วๆๆ เพื่อนแกจะกินหัวชาวบ้านเขาได้และ
“เดี๋ยวแก ชวนกายไปด้วยดิ อ้าวไปไหนแล้วอ่ะ” นั่นสิ นายนั่นหายไปไหนแล้วนะ
“ช่างเขาเหอะแก ไปกันเหอะ”
โรงอาหาร
จ๊อกแจ๊กๆๆๆๆๆๆ
“แกๆ ดูนั่นดิ ทำไมกายของฉันไปนั่งกับโซ่ได้อ่ะ” เต็มปากเต็มคำเลยนะแก กายของฉัน แต่นายนั่นรู้จักโซ่ด้วยหรอ (โซ่เป็นเพื่อนบ้านฉันเองแหละ)
“แกว่าป่ะ พอกายเข้าไปนั่งกับพวกโซ่เหมือนเติมเต็มให้กลุ่มนั้นดูดีขึ้นเยอะเลยเนอะ” นั่นสินะ ก็กลุ่มโซ่น่ะ น่าตาดีกันทุกคนเลยนี่นา
“เฮ้ยแก ดูนั่นดิ หนอย!! ยัยเดียร์กล้าดียังไงอ่ะเข้าไปนั่งกับพวกกาย อ้ายยย ยัยบ้าเอามือเน่าๆของหล่อนออกไปจากกายของฉันเลยน่ะย่ะ กายยยยย อย่าไปยุ่งกับมันเดี๋ยวคันนะ” ฉันว่าแกเป็นเอามากนะแพง แต่ฉันก็หมั่นไส้ยัยเดียร์เหมือนกัน ฉันกับยัยนี่ไม่ถูกกันมาตั้งนานแล้วล่ะ เรียกว่าแข่งกันมาตั้งแต่ในท้องแม่เลยก็ได้
กริ้งงงงงงงงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
“นี่นาย นายรู้จักกับโซ่ด้วยหรอ” ฉันถามนายหน้าตี๋
“หืม เธอถามฉันหรอ” ก็ถามนายน่ะสิ ตาบ้าจะให้ฉันไปถามหมาแมวที่ไหนล่ะ
“ใช่ นายนั่นแหละ นายรู้จักโซ่ด้วยหรอ”
“ไม่รู้จัก” ฮ่ะ อะไรของอีตานี่เนี้ย
“อ้าว แต่ฉันเห็นนายนั่งกินข้าวกับพวกนั้นนิ”
“นั่งกินข้าวด้วยก็ไม่ได้แปลว่าต้องรู้จักกันนิ” นายตั้งใจกวนประสาทฉันใช่ไหมเนี้ย ฮึ๊ย!!! ใจเย็นไว้ๆไอ้ฟอง
“อ้าว นิ่งไปเลยหรอ เฮ้ๆ ยัยเตี้ย”
“นายว่าใครเตี้ยหา ไอ้ตี๋” หน๊อย ไอ้ตี๋ มาว่าฉันเตี้ยตัวเองสูงนักนี่(ได้ข่าวว่าแกสูงยังไม่ถึงไหล่เขาเลยนะ ไอ้บ้าฟอง)
“เอ้า ก็เห็นยืนนิ่งๆ นึกว่าเป็นไร คนอุส่าเป็นห่วง เชอะ!! กลับบ้านดีกว่า บายนะเตี้ยเจอกันตอนเย็นที่บ้าน ”
“จะไปไหนก็ไปเถอะย่ะ อีตาบ้า” ฮึ๊ย!! ตาบ้าเอ้ย คนอะไรกวนประสาทที่สุด แต่เดี๋ยวนะ เมื่อกี้ตานั่นบอกไปเจอกันที่บ้านหรอ
บทที่2
เพื่อนบ้านใหม่
ฮึ๊ย!!! เพราะคำพูดเมื่อตอนบ่ายนของนายกาย ทำเอาฉันรู้สึกแปลกๆตั้งแต่เลิกเรียนมาแล้ว หมายความว่าไงนะ เจอกันตอนเย็นที่บ้านหรอ หมอนั่นคงไม่มาอยู่บ้านฉันหรอกนะ แค่คิดก็ขนลุกแล้ว บรื้ออออ
“ฟองๆ ลงมานี่หน่อยลูก” เสียงแม่ตะโกนเรียกฉัน
“ค่าแม่” มีเรื่องไรกันน่ะ แล้วแม่กำลังคุยกับใครอ่ะ
“เอ้า มานั่งนี่สิยัยฟอง” ฉันเดินไปนั่งข้างๆแม่ ตอนนี้ตรงหน้าฉันมีคนสองคน ซึ่งคนแรกฉันรู้จักเป็นอย่างดี คือ ป้าจันแม่ของโซ่และอีกคนเป็นผู้หญิงหน้าเหมือนป้าจันมากๆๆ
“สวัสดีค่ะ” ฉันยกไหว้ทั้งสองท่านอย่างเรียบร้อยอ่อนช้อยเหมาะแก่การเป็นกุลสตรีไทย ฮิฮิ แม่สอนมาดีก็งี้แหละ
“สวัสดีจ้ะหนูฟอง ฉันชื่อดาวน่ะ เป็นน้องสาวพี่จัน และก็เป็นเพื่อนสนิทกับแม่ของหนูน่ะจ้ะ” น้าดาวกล่าวอย่างใจดี เป็นเพื่อนแม่หรอกหรอ แต่สาวกว่าแม่ฉันอีกอ่ะ
“พอดีน้าดาวเขาอยู่โคราชน่ะ ลูกเลยไม่เคยเจอ” อ่ออย่างนี้นี่เอง แต่น้าดาวมาจากโคราชเหมือนนายกายเลยน่ะเนี้ย
“ค่ะ แล้วน้าดาวมาเที่ยวหรอค่ะ”
“ป่าวหรอกจ้ะ น้ามาส่งลูกชายนะ เขามาเรียนต่อที่นี่” เอ๋ ลูกชายน้าดาวหรอ ก็ต้องเป็นลูกพี่ลูกน้องโซ่อ่ะดิ ฮี่ๆ หล่อชัวแบบนี้
“นั่นไงมากันแล้ว กายโซ่ มานี่ลูก”ฉันหันไปตามเสียงที่ป้าจันเรียก อ้ากกกกก ม่ายจิงงงงงง!!!!!!! พระเจ้าขาทำไมต้องให้ตานี่มาเป็นลูกพี่ลูกน้องโซ่ด้วย
นายกายกับโซ่สวัสดีแม่ฉัน เหอะทำมามีมารยาท นายนะฉันมองแป๊บเดียวก็รู้ล่ะว่าเป็นยังไง ชิ
“เป็นไรของแกว่ะฟอง น่าเป็นตูดเลย” โซ่ถาม เหอะทำไมแกทักฉันแบบนี้><
“ป่าว” นายจะยิ้มอะไรนักหนาเนี้ย ไอ้ตี๋ แค่นี้ก็จะไม่เห็นลูกตาอยู่แล้ว
“หวัดดียัยเตี้ย เจอกันอีกแล้วนะ” ใครอยากจะไปเจอนายกันเชอะ
“อ้าว รู้จักกันด้วยหรอ” แม่ฉันถาม
“ค่ะ/ครับ พอดีเราอยู่ห้องเดียวกันนะค่ะ” นี่นายจะมาพูดตามฉันทำไมเนี้ย
“ดีจังเลย น้าฝากเจ้ากายด้วยนะจ้ะ หนูฟองมีเรื่องอะไรบอกน้าได้เลยนะ” ว้าย ไอ้ตี๋ แม่นายบอกเองนะมีอะไรฟ้องได้น่ะ หึๆๆๆ
“โห่แม่ ผมไม่ใช่เด็กแล้วนะ” ร่างสูงทำหน้างอ
“แต่แกเด็กมากต่างหากล่ะ ไอ้กาย 555555” โซ่หัวเราะอย่างชอบใจ
“หุบปากเลยไอ้โซ่” แล้วนายกายกับโซ่ก็เริ่มทำสงครามตบหัวกัน
“พอๆ หยุดทั้งคู่นั่นแหละโตๆกันแล้วยังเล่นกันเป็นเด็กอยู่ได้ เอ่อ ขอโทษทีนะจ้ะหนูฟอง โทษทีนะน้ำ” ป้าจันกล่าวขอโทษฉันกับแม่
“ไม่เป็นไรจ้ะ วัยรุ่นก็ยังงี้แหละ ดูมีชีวิตชีวาดี” แม่ตอบ ฉันก็ได้แต่พยักหน้างึกๆๆ ว่าไม่เป็นไร
“งั้นฉันกลับก่อนดีกว่าดึกแล้ว ไว้ว่างๆจะมาหาใหม่นะ”
แล้วป้าจัน น้าดาว กาย โซ่ ก็กลับไปฉันเพิ่งมารู้จากแม่ที่หลังว่านายกายจะย้ายมาอยู่กับป้าจัน เพราะไม่อยากไปอเมริกากับน้าดาว อืมถ้าเป็นฉันนะไปอเมริกาดีกว่า อากาศเย็น มีหิมะ ได้ไปต่างประเทศด้วย นายพลาดมากเลยนะนายกาย
บทที่3
สมาชิกใหม่แห่งชมรมบาส
“เฮ้ยฟอง แพง พวกแกรู้ยังว่ากายเป็นสมาชิกใหม่ของชมรมบาส เห็นเขาบอกกันว่าฝีมือดีมากเลยน่ะ ล้มพี่เฟยได้เลยอ้ะ” ฮ่ะ หมอนั่นเนี้ยน่ะล้มยักษ์อย่างเฮียได้ ม่ายจริงง
“จริงดิแก แล้วพี่เฟยเป็นไงบ้างอ่ะ” แพงถามกาน ตกลงฉันหรือมันที่เป็นน้องเฮียกันแน่ว่ะเนี้ย
“พี่เฟยถึกจะตาย ไม่เป็นไรหรอก” เอิ่ม ไอ้กานที่แกว่าอยู่พี่ฉันนะ-_-
“แต่กายเท่มากๆๆๆเลยนะแก ตอนนี้นะทั้งรุ่นพี่รุ่นน้องกรี้ดกันกระจาย ฉันว่าเดือนโรงเรียนปีนี้คงเป็นกายแหงเลย คนอะไรรูปหล่อ พ่อรวย เรียนเก่งเล่นกีฬายังเก่งอีก เพอเฟ็กอ่ะ” ปล่อยให้ไอ้กานมันเพ้อต่อไป
ฉันไปหาไอ้เฮียดีกว่า
สนามบาส
“เฮีย เป็นไงมั่ง ได้ข่าวว่าแพ้บาสอ่อ บอกแล้วให้เลิกเล่นแล้วไปสมัครชมรมรำไทยแทนก็ไม่เชื่อ” 5555 การได้กวนประสาทพี่ชายตัวเองนี่มันมีความสุขจริงๆ
“เก็บสุนัขในปากแกไว้เลย ไอ้น้องสาว ฉันไม่ได้แพ้เว้ย แค่ตอนนั้นฉันเหนื่อยจากแข่งบาสมาก่อนแล้วพอมาเจอคู่แข่งมีฝีมือหน่อยเลยหมดแรงต่างหาก” แถไปเรื่อยนะไอ้พี่บ้า
“หรอว่ะไอ้เฟย ไม่ใช่แกอ่อนหรอว่ะ 555” พี่โช เพื่อนไอ้เฮียเดินเข้ามาแซว อ้ากกก พี่โช ไม่เจอตั้งนานยังหล่อเหมือนเดินเลยนะค่ะ><
“หุบปากเลยไอ้โช แกก็แพ้ไอ้เงินเหมือนกันล่ะหว้า” เฮียตอกกลับพี่โช ไอ้เฮียบ้าไปว่าคนหล่อทำไม
“เออ แต่ฉันยังไม่แพ้รุ่นน้องนี่หว่า 555 อ้าว หวัดดีครับน้องฟอง”
“หวัดดีค่ะพี่โช^^”
“เฮ้ยๆๆ ไปไหนก็ไปเลยไอ้โช นี่น้องกูเว้ย ห้ามหม้อๆ”
“ไปก็ได้ ทำหวง บายนะครับน้องฟอง จุ้บๆๆๆๆ”
แล้วพี่โชก็จากไปพร้อมกลับคำด่าตามหลังของเฮีย โห่ เฮียอ่ะจะไล่ทำไมก็ไม่รู้นานจะมีผู้ชายหลงมาแซวน้องมั่งนะ เชอะ
“ว่าแต่แกมาหาเฮียไมอ่ะฟอง”
“ก็ป่าว แค่อยากเห็นคนที่ล้มเฮียได้เฉยๆ”
“แกก็รู้จักนิ ไอ้กายเพื่อนบ้านเราไง มันก็เรียนห้องเดียวกับแกไม่ใช่หรอ”
“ก็ใช่ แต่ไม่สนิทกันนิ ว่าแต่นายนั่นนิสัยเป็นไงมั่งอ่ะ ดีป่ะ”
“เฮียว่ามันนิสัยดีนะ แมนๆตรงๆ จริงใจดี มันเป็นญาติไอ้โซ่ด้วยนิ”
“หรอ งั้นฉันไปเรียนและ ตอนเย็นเดี๋ยวแวะมาดูแข่ง บายเฮีย” อืม แสดงว่านายกายต้องนิสัยดีมากจริงนะเนี้ย ไอ้เฮียถึงชมขนาดนี้ เพราะปกติแล้วพี่ชายฉันเป็นพวกดูคนออก และไว้ใจคนยาก แต่ว่าชมนายนี่สงสัยคงดีจริงๆ โอ้ยๆๆ แล้วทำไมฉันต้องมาคิดเรื่องนายนี่ด้วยเนี้ย
สนามบาส ตอนเย็น
“อ้าย เร็วๆดิแก เขาแข่งกันแล้ว เพราะแกเลยไอ้ฟอง ชักช้าอยู่ได้เห็นไหมมาสายเลย” ไอ้กานต่อว่าฉัน โอ้ยไอ้บ้าใครจะเดินเร็วแบบแกล่ะ ขายาวก็ได้เปรียบอ่ะดิ ชิ
“เฮ้ยๆๆๆๆ แกดูนั่นดิ กายได้ลงตัวจริงด้วยอ่ะ กรี้ดดดดด เท่สุดๆเลยค่ะ” โห่ มาไม่เท่าไรได้เป็นตัวจริงแล้วหรอเนี้ยแสดงว่าไม่ธรรมดาแหะ อ๊ะ! ไอ้เฮียกวักมือเรียกพวกฉันให้ไปหานี่
“เฮ้ยแก เฮียเรียกให้เราไปนั่งตรงนั้นอ่ะ ไปป่าว”
“ตรงไหนว่ะแก เฮ้ยตรงนั้นทำเลดี ส่องเห็นทุกอย่าง ไปๆๆๆๆ” แหม่ม ไอ้กาน ส่องเห็นทุกอย่างนี่คงหมายถึงผู้ชายสินะแก
“เป็นไงมั่งเฮีย เหนื่อยป่ะ อ่ะน้ำ” ฉันถามและส่งน้ำให้เฮียดื่ม โห่ เหงื่อท่วมตัวเลยอ่ะ แสดงว่าคงแข่งหนักจริงอ่ะ
“เหนื่อยโครต ทีมนี้แม่งเจ๋งเป็นบ้า มันเคยแพ้เฮียไปครั้งก่อน กลับมาฟอร์มดีขึ้นเยอะเลย แต่ไอ้กายก็เก่งอยู่ ชูตลงหลายลูกและ”
“แฮ่ๆๆ มีน้ำไหมพี่” นายกายวิ่งมาถามเฮีย โห่ นายกาย ขนาดเหงื่อท่วมตัวนายนี่ยังดูดีอยู่เลยอ่ะ ไม่สิ กลับทำให้เขามีเสน่ห์มากขึ้นด้วยซ้ำ
“ไม่มีว่ะ ไอ้ฟองเอาน้ำให้กายไปก่อนดิ”
“ไม่ให้ อยากกินก็ไปซื้อเองดิ” หึๆ ไอ้ตี๋ กวนประสาทฉันนัก หากินเองเหอะ เชอะ
ผลงานอื่นๆ ของ Fern ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Fern
ความคิดเห็น