FaN FiC บารามอส : ยิ่งเกลียดเธอ...ยิ่งเจอรัก [ParT 2]

เนื้อเรื่อง อัปเดต 24 ธ.ค. 48 / 18:21

...ภาพดวงหน้าแสนงามของผู้เป็นมารดาปรากฏให้เห็นเด่นชัด    นางกำลังโอบอุ้มเธอไว้ในอ้อมแขน

ริมฝีปากบางยิ้มเล็กน้อยยามเอื้อนเอ่ยคำ

\"จำไว้นะ..เฟลิโอน่า   ...เด็กผู้หญิงทุกคนเกิดมาเพื่อเป็นเจ้าหญิงของใครซักคน...\"

ประโยคนั้นไม่ครบสมบูรณ์นัก....ความทรงจำของเธอช่างรางเลือน.....

เสียงหัวเราะใสแว่วมาแทนที่   พร้อมกับอีกวจีที่ถูกเอ่ยตามมา

\"ลูกจะเข้าใจเมื่อลูกเป็นเจ้าหญิงสำหรับใครซักคน.....\"

................................................................................................................................................

\"โอ๊ย....   ปิดเทอมแล้วทำไมต้องมีกิจกรรมอะไรนี่ด้วยเนี่ย\"เสียงหวานบ่นดังๆอย่างหงุดหงิดจัด

\"ยิ่งเรียนมากยิ่งรู้มาก\"เสียงเย็นๆขัด

\"ไม่มีใครเค้าบ้าเรียน...แถมขยันหยั่งกะ 7 - 11แบบนายหรอก\"เฟรินสวนกลับ

\"ขยันยังไงอ่ะเฟรินไอ้แบบ 7 - 11 อ่ะ\"อาชูร่าถาม

\"24 ชั่วโมงไงล่ะ\"

.......โอ้...มุกลึก  O_o.......

     ......ใช่แล้วค่ะ   ขยัน24ชั่วโมง  ขยันตลอดเวลาน่ะไม่ว่าหรอก  ถ้ามันจะไม่พยายามลากให้เธอขยันไปด้วย!!!

อ้อ....  ขอแนะนำตัวอีกทีละกัน   ชั้นเฟลิโอน่า  เกรเดเวล  เดอะปริ๊นเซส  ออฟ  บารามอส แอนด์  เดมอสค่ะ

และเหตุผลที่ทำให้ชั้นต้องมาตะโกนระบายอารมณ์แบบนี้คือ  ....ค่ายกระชับมิตรเชื้อพระวงศ์ทั้งเอเดนและเดมอส.........

แต่ในความคิดชั้นน่ะ  มันจะกลายเป็นค่ายทำให้มิตรแตกแยกซะมากกว่า   ยิ่งถ้ามีคนนิสัยอย่างนางพญาเอฟีน่านั่นเยอะๆนะ

ยิ่งแตกกันเข้าไปใหญ่  ...คิดได้ไงเอาพวกเจ้าชายเจ้าหญิงมายัดรวมกันในโรงเรียนพระราชา 1  เดือนเต็มๆเนี่ย

เพราะงั้นชั้น  คาโล   มาทิลด้า  อาชูร่า  เรนอน  ทิวดอร์ เลยติดแหง็กอยู่ในโรงเรียน  แต่เจ้ากัสกะเจ้าโรนี่สิ   เลโมธีเรียกไว้ทำไมไม่รู้

ช่างเหอะ .....แต่จับพวกหยิ่งยโสมารวมกัน   เหอๆ  เสือ...สิงห์....กระทิง....แรดชัดๆ  แล้วพวกเชื้อพระวงศ์ที่อุตส่าห์

ส่งออกไปเร่ร่อนไม่ให้โดนลอบฆ่าเนี่ยอาจมากัดกันตายในนี้ก็ได้ใครจะไปรู้  -*-

....เอาเถอะบ่นมาพอแล้ว....  เชิญอ่านต่อเลยค่ะ....

\"เอ่อ...เฟรินพวกนั้นมากันยังน่ะ\"มาทิลด้าถาม

\"รู้สึกว่าจะมาแล้วนะ   มี แคทรีน่า   แอคเซล   เซเรีย วอลเรนซ์  มารีอา  แล้วก็น้องสาวสุดที่รักของพี่โรเวน  ใช่ป่ะ\"  

\"อืม\"ทิวดอร์ทวนใบรายชื่อ  ก่อนพยักหน้าตอบรับ

\"รีบไปดีกว่านะคะ  ทุกคนมารอที่ห้องนั่งเล่นแล้วค่ะ\"เรนอนเตือน    ทำให้คนที่คุยกันอยู่นึกขึ้นได้เลยรีบเดินไป

    ....ในห้องนั่งเล่นมีร่างของคนหกคนนั่งอยู่ตรงโซฟามุมห้อง   โชคดีดูจากท่าทางแล้วแต่ละคนคงไม่นิสัยเหมือนนางพญาเอเธนส์

.....อย่างนี้คงพอคบได้นะ..........

\"ยินดีต้อนรับสู่ป้อมอัศวินค่ะ\"เฟรินกล่าวทักทายส่งผลให้ทั้งหกคนหันมามองอย่างงงๆ  

\"แนะนำตัวกันก่อนดีมั้ย\"มาทิลด้าพูดขึ้นหลังจากที่พวกเขานั่งลงบนโซฟาอีกตัวแล้ว

\"แคทรีน่า   จากทริสทอร์ค่ะ\"สาวน้อยผมสีชาจางๆแนะนำตัว

\"โรวีน่า  ฮาร์เวิร์ดค่ะ\"เด็กหญิงผมดำ  หน้าตาคล้ายๆพี่โรเวนแนะนำตัว

\"เซเรีย  มาเรสค่ะ  มาจากแอเรียส\"หญิงสาวผมสีม่วงแอมเมธิสทักทาย  

......ส่วนที่เหลือ.......เงียบ.........เหมือนจะรู้จักกันแล้ว.....

\"เรนอนแนะนำให้เองค่ะ\"

มือบางชี้ไปยังชายหนุ่มผมดำที่นั่งเหม่อลอยอยู่  \"นี่แอคเซลค่ะ\"

\"ส่วนนี่วอลเลนซ์\"มือเล็กเลื่อนไปชี้ที่ชายหนุ่มผมสีน้ำเงินเข้ม.......เข้มมาก....จนถ้ามองผาดๆก็เหมือนเป็นสีดำ

สุดท้ายมือก็ไปหยุดอยู่ที่หญิงสาวหน้าตาน่ารัก    ผมสีคาราเมลยาวเกือบถึงเอว  ตาสีแดงมีแววร่าเริงอยู่

\"มารีอาค่ะ\"

   .....เมื่อรู้จักพวกที่มาใหม่ครบแล้วเรนอนกํนหันกลับมาแนะนำชาวป้อมอัศวิน......

\"นี่อาชูร่า  เอพริล จากซาเรส  นู่นทิวดอร์  (มาจากไสบ่ฮู้  เฮาจำบ่ได้  -  =someone=)   นี่มาทิลด้า   จากอเมซอน   และสุดท้าย

นี่เฟลิโอน่า  เกรเดเวล\"



......เหมือนทุกสายตาจะมาหยุดอยู่ที่เธอ…







...สายตาที่มองอย่างสนใจบ้าง…









..ไม่แน่ใจบ้าง....









...กับ........สายตาที่…












...บ่งบอกว่ารังเกียจ.....


  



..........จากเจ้าหญิงแห่งทริสทอร์.......



.......ไม่เห็นต้องสนใจเลย.....   เธอพร่ำบอกกับตัวเอง   .......บางทีเธอก็เศร้าที่เจอกับสายตาแบบนี้.......แต่บางทีก็รู้สึกสมน้ำหน้าให้.....



........ก็แค่ทาส......ทำไมเธอต้องแคร์.......

ริมฝีปากเหยียดยิ้มออก    สายตาเหม่อมองออกไป

\"เป็นอะไรรึเปล่า     ที่เมื่อกี้เค้ามอง.......\"คาโลถามเบาๆ

เธอส่ายหน้านิด  \"ช่างมันเถอะ   ไม่จำเป็นต้องแคร์\"  เธอหันมายิ้ม \"ถ้าคิดแบบนี้ก็จะไม่เครียด\"

คาโลพยักหน้ารับรู้   .....บางทีเขาก็คิดแบบนี้เหมือนกันแหละ....

\"พวกเราทั้งหมดมี 12 คนนะ  พวกที่เรียนอยู่ก็นอนตามห้องเดิมของตัวเอง  ส่วนพวกเธอนอนห้องละ 2  คน

แคทรีน่า กับ มารีอา   เซเรีย กับ โรวีน่า  แล้วพวกนายสองคนนอนห้องเดียวกัน\"มาทิลด้าบรรยาย \"ตกลงตามนี้นะ\"

.....ทั้งหมดทำหน้ารับรู้.....

\"วันนี้เป็นวันว่างจะไปไหนก็ได้  แต่ป้อมอัศวินปิดสองทุ่ม  .....เชิญ\"

คำพูดจากเฟรินเหมือนเป็นการพูดทั่วไป.....แต่หากผู้ฟังไม่เคยรู้นิสัยมาก่อน....อาจคิดว่าเป็น.....การไล่....

\"งั้นชั้นขอตัวก่อนนะ\"แคทรีน่าผุดลุกขึ้นและเดินออกไปอย่างรวดเร็ว  ปล่อยให้คนที่เหลือมองหน้ากันอย่างงงๆ

\"เรนอนขอตัวก่อนนะคะ\"เจ้าหญิงคนสวยรีบเดินตามออกไปอย่างรวดเร็ว

\"เค้าเป็นอะไรของเค้าน่ะ\"เฟรินถามอย่างสงสัย

\"แคทรีน่าคงคิดว่าเธอไล่เค้านะ\"โรวีน่าว่า

\"ไล่?ชั้นไปไล่เค้าตอนไหนนะ?\"เฟรินมุ่นหัวคิ้ว......ในขณะที่คนอื่นส่ายหน้าช้าๆ.....พูดตรงเกินไปแบบนี้ใครเค้าก็คิดว่าไล่ทั้งนั้นแหล่ะ....

\"เฮ้อ....ช่างเถอะ  พรุ่งนี้ต้องทำไรบ้างอ่ะ...มาทิลด้า...\"

\"อืม  ก็มีวิชาประวัติศาสตร์ราชวงศ์ต่างๆ.....โดยอาจารย์โอลิเวลร่า  จาก เอเธนส์\"

\"ประวัติศาสตร์....ให้ตายสิน่าเบื่อที่สุด........\"เฟรินว่าพลางถอนหายใจ \"งั้นชั้นขึ้นห้องก่อนนะ\"

......ร่างบางเดินจากไปอย่างรวดเร็ซโดยมีสายตาหลายคู่หลายสีมองตาม....ด้วยความรู้สึกที่ต่างกันออกไป.....

......................................................................................................................................................

\"เดมอสเป็นดินแดนที่อุดมสมบูรณ์อยู่ทางทิศประจิม....หากแต่เป็นดินแดนแห่งปีศาจที่ไร้ซึ่งความเมตตา  ชอบเข่นฆ่ามนุษย์

และจ้าวเอวิเดสผู้เป็นกษัตริย์ก็ทั้งเก่งกาจและโหดร้าย......บางทีก็ฆ่าผู้อื่นอย่างไร้เหตุผล.....\"เสียงยานคางของ

อาจารย์จากเอเธนส์ดังไปทั่วห้อง

ที่มีเจ้าหญิงเจ้าชายอยู่เต็มไปหมด  ทุกคนนั่งฟังอย่างตั้งใจจะเก็บเกี่ยวความรู้...แต่มีคนหนึ่งตั้งใจจะจัดการให้เจ้าอาจารย์แก่นี่หุบปากเสียที...

\"ช่วยทวนประโยคเมื่อครู่อีกรอบจะได้ไหมคะ\"เฟรินเอ่ยเสียงหวานหากแต่เย็นเยียบ

\"ไม่ตั้งใจฟังเลยเธอนี่.....ฉันบอกว่าจ้าวเอวิเดสผู้เป็นกษัตริย์ก็ทั้งเก่งกาจและโหดร้าย......บางทีก็ฆ่าผู้อื่นอย่างไร้เหตุผล\"

......แต่การทวนประโยคนี้เหมือนกับการทำให้ขันติของลูกสาวจ้าวปีศาจผู้ถูกพาดพิงกลายเป็นขันแตกได้อย่างรวดเร็ว....

\"แล้วท่านอาจารย์เคยไปเดมอสมั้ยคะ\"เฟรินถามอีกตอนนี้มือบางๆกำแน่นราวกับว่าพยายามควบคุมมิให้มือนี้

คว้าผ่าปฐพีเฉาะหัวอาจารย์ให้รู้แล้วรู้รอดไป

\"ไม่.....จะถามทำไม\"เสียงนั้นห้วยสั้นและบ่งบอกให้รู้ว่ากำลังอารมณ์เสียอย่างหนัก

\"ก็ไม่เคยไปแล้วจะรู้หรอว่าที่พูดมาน่ะเป็นเรื่องจริง....แล้วถ้าไม่เคยไปก็อย่ามาวิจารณ์ประเทศของคนอื่นกะพ่อของคนอื่นเสียๆหายๆแบบนี้สิ\"

ร่างบางลุกพรวดขึ้นมาพร้อมกับไอทมิฬจางๆที่แผ่ไปทั่วห้อง   เพื่อนร่วมป้อมอัศวินพยายามช่วยกันปรามให้เฟรินใจเย็น...

..เจ้าชายเจ้าหญิงคนอื่นๆมองตาแป๋ว

.........ส่วนอาเฮีย....เอ๊ย.......อาจารย์อ้วนนั่นน่ะหรอ......อ้างปากค้างจนเห็นลิ้นไก้ไปแล้ว.....^O^

\"อ่า.....เจ้า....เจ้าหญิงเฟลิโอน่า....\"เสียงทุ้มตะกุกตะกักทันทีที่รางบางลุกขึ้นมามองหน้าหาเรื่อง

\"แล้วคิดว่าชั้นเป็นใครกันล่ะ....หืมม์\"สิ้นเสียงนั้นไอทมิฬก็รวมกันเป็นสายใยบางๆราวเชือกป่านพุ่งเข้ารัดคอของอาจารย์ปากสุนัขทันที

     เป็นภาพที่น่าขันยิ่งนักเมื่อชายแก่อ้วนลงพุงกำลังหน้าแดงเพราะหายใจไม่ออก....และลิ้นอูมๆจุกปากจนทำให้หน้าออกสีเขียวๆ

แถมยังพยายามอ้อนวอนขอชีวิตจาก.........นักเรียนของตนเอง!!!

\"พอเถอะ\"เสียงเย็นๆดังขึ้นมาขัดความสุนทรีย์(ตรงไหนหรอคะ  - -\"  -  =someone=)ของสาวน้อย

\"ขอตัวนะครับ\"คาโลฉวยโอกาสที่อาจารย์กำลังช็อคค้างลากเฟรินออกไปจากห้องทันที

\"แค่กๆ....พอกะ..พอก่อน....วันนี้...เลิกเรียนได้\"

..................................................................................................................................................................

\"นี่อย่าไปรัดคออาจารย์แบบนั้นสิ\"คาโลดุทันที่เมื่อทั้งสองย่างเท้าเข้ามาในสวน

\"แต่ถ้าเป็นนายๆจะทนได้หรอที่คนอื่นมาว่าคนที่ตัวเองรักเสียๆหายๆ\"เฟรินเถียงทันที

\"เฮ้อ.....ก็ยอมรับนะว่าคงทนไม่ได้\"

\"ใครๆก็เกลียดปีศาจ.....นายก็ด้วยใช่มั้ย...\"ดวงตาสีเปลือกไม้สวยมีน้ำตาเอ่อคลอเมื่อหันมาถาม

\"ไม่หรอก\"คาโลยิ้มบางๆพร้อมกับส่ายหน้าช้าๆ\"ไม่เลย.....ซักนิดเดียว\"

\"จริงนะ\"

คิ้วเข้มเลิกขึ้นเป็นเชิงว่า .................โกหกไปแล้วจะได้เงินสิบล้านเรอะ...................

\"ขอบคุณ.......ขอบคุณมาก\"ร่างบางโผกอดชายหนุ่มแน่น.....แขนแกร่งก็กอดตอบเช่นเดียวกัน

.........ตาสีฟ้าสบมองตาสีน้ำตาลอย่างอ่อนโยน..




....ไม่เกลียดหรอก.....








....ไม่เลย.....









....ถ้าถามว่ารู้สึกเช่นไร....





.....เขาคงตอบว่า....










.......รัก..........

…………………………………………………………………………………………………………...

\"เฟรินๆ\"อาชูร่ากวักมือเรียกหยอยๆเมื่อเธอเดินเข้ามาในห้องนั่งเล่น

\"มีอะไรรึเปล่า\"

\"ก็คืออยากจะบอกว่า....ชั้นเองก็ไม่ชอบไอ้อาจารย์อ้วนนั่นเหมือนกัน...เลยกะจะฉลองให้นาย\"

อาชูร่ายิ้มเจ้าเล่ห์

\"รู้เปล่า....อาจารย์นั่นนะ  หน้าซีดตัวสั่น  แล้วก็ไม่สอนต่อเลยอ่ะ....สมน้ำหน้า\"

เฟรินหัวเราะร่วน

\"ครี้ดทิ้งไอ้นี่ไว้ให้ตั้งสองลัง.......มันว่าเดี๋ยวต้องมีเรื่องให้ได้ฉลองแน่\"

\"โห...แม่นมาก  น่าจะไปเป็นหมอดูได้เลย\"

\"ไอ้เรื่องนั่นน่ะ.....ช่างเหอะ.....แต่สนใจจะฉลองมั้ย\"

\"แน่นอน my  friend\"

.......และความรู้สึกเสียงสันหลังวาบก็มาเยือนทั้งสอง.......

\"หึๆๆ   พวกนายกะจะฉลองอะไรกันเหรอ\"มาทิลด้ายืนฉีกยิ้มแบบปีศาจชัดๆอยู่ข้างหลัง

\"นั่นสิ....  บอกกันบ้างดิ\"ทิวดอร์พูดบ้าง

.........และแล้ว.....ทั้งสองก็ต้องเอาเหล้าที่กะจะฉลองออกมาเรียงโชว์........อย่าง........ไม่มีทางเลือก.........

\"อ้อ....นี่พวกนายคิดจะกินเหล้ากันรึ\"มาทิลด้าว่า

\"ขอโทษน้า....ที่ไม่ได้ชวนอ่ะ\"เฟรินทำหน้าใสซื่อ

\"ใครจะไปโกรธเรื่องนั้นเล่า\"

\"แหะๆ\"

\"แต่.....ชั้นก็สะใจเหมือนกันนะ.....เพราะงั้นก็.....\"ยังไม่ทันที่จะพูดจบ  แม่ตัวแสบก็ตะโกนออกมาเสียงใส

\"มาฉลองกันเถอะ....\"

    เหล้าถูกแกะออกจากลังและแจกจ่ายให้กับทุกคนไม่เว้นแม้แต่ผู้ที่มาพักอาศัย    เสียงหัวเราะเฮฮาไร้ความเครียดฉบับป้อมอัศวินดังไปทั่ว

มีสายตาคู่หนึ่งที่จับจ้องธิดาแห่งความมืดมาตั้งแต่วันแรกที่พบเจอ......และตอนนี้ก็ด้วย   ร่างสูงเดินไปใกล้ก่อนจะเอ่ยคำทักทาย

\"สวัสดี   ....ขอนั่งด้วยได้ไหม\"

   .....เมื่อเห็นว่าร่างบางไม่ตอบ...ก็เลยถือวิสาสะนั่งลงซะเอง.....

    ทั้งสองไม่ได้สนทนาอะไรกันอีก   แต่มือของชายหนุ่มเริ่มไล้ไปตามเส้นผมสีน้ำตาลนุ่มสลวย  

สายตานั้นก็ไล่ไปตามเรือนร่างแบบบางอย่างแทะโลม

แต่ก็ต้องหยุดชะงักเมื่อมีมือๆหนึ่งมาดึงร่างเฟรินออกไป

........At สวนหลังป้อมอัศวิน..........

\"ทำไมถึงนั่งเฉยๆอยู่อย่างนั้นล่ะ\"คาโลถามเสียงไม่ค่อยพอใจนัก

\"จะให้ชั้นทำยังไงล่ะ.....หันไปคุย....หรอ\"เสียงหวานอ้อแอ้เหมือนคนเมา

\"ไม่!\"เสียงเข้มจัดถูกส่งมาพร้อมกับที่ร่างของสาวน้อยถูกดึงไปจนใบหน้าเกือบจะชนกับใบหน้าของอีกฝ่าย

......และนี่ก็ทำให้เธอรู้ว่า.....มันกำลังเมา!.....

\"ไม่ก็ไม่ปล่อยชั้นก่อนสิ.....อุ๊บ\"

    .........พูดยังไม่ทันจบคำก็ถูกริมฝีปากร้อนมาหยุดคำพูดอื่นที่จะตาม   สติล่องลอยไปไกล   ความหวานและอบอุ่น

จากชายตรงหน้ากำลังสะกดเธอในแบบที่ไม่มีใครเคยทำได้มาก่อนเลย   แขนแกร่งที่กระชับเข้ามาทำให้ร่างบางยิ่งแนบชิดกับแผงอกอุ่น

นานนัก......กว่าที่ชายหนุ่มจะยอมละจากเรียวปากบางนั้น

\"คาโล....\"เสียงหวานสั่นพร่า

\"ชั้นรักเธอ\"

คำพูดนั้นทำให้เธอชะงักงัน   ราวกับว่าโลกนี้หยุดหมุน   และมีเพียงเธอกับเขาแค่สองคนเท่านั้น

...เธอสบตากับเขา  ...และยิ้มให้อย่างอ่อนโยน....

\"ชั้นก็รักนายนะ\"เสียงหวานตอบเบา

     ริมฝีปากอุ่นประกบลงมาอีกครา   ครานี้ทั้งหวานกว่า..........อ่อนโยนกว่าคราแรกนัก........

ทั้งคู่ปล่อยจิตใจให้ล่องไปกับคำคำนี้ที่สำคัญเหลือเกิน








....คำว่า....













....รัก.....





     ...........ตอนนี้ในใจของเจ้าหญิงคนงามประหวัตไปถึงคำพูดของพระมารดา.........

\"จำไว้นะเฟลิโอน่า......เด็กผู้หญิงเกิดมาเพื่อเป็นเจ้าหญิงของใครสักคน.....และแม่หวังว่าลูกจะตามหาเจ้าชายที่จะมาปกป้องลูกจนพบนะ\"


......ตอนนี้ลูกพบแล้วเพคะท่านแม่....


...ผู้ที่จะมาเป็นเจ้าชายคอยปกป้องลูก..



..ตลอดไป......

_____________________________________________________________________________________

ในที่สุดที่แต่ง(เผา)จบแล้วค่ะ  ดีใจมากๆเลย   คิดว่าตอนนี้ก็เป็นตอนสุดท้ายแล้วสำหรับยิ่งเกลียดเธอ...ยิ่งเจอรักค่ะ

รู้สึกว่าตัวละครที่รับสมัครมาไม่มีบทเลย!ค่ะ    แต่ก็....ไม่รู้จะเอาบทจากไหนมาให้เหมือนกัน (กำ - -\")

ได้แนวความคิดมาจากเรื่องๆนึง  จำชื่อเรื่องไม่ได้แล้วอ่ะ  ที่บอกไว้ว่า

เด็กผู้หญิงเกิดมาเพื่อเป็นเจ้าหญิงของใครสักคน\'ชอบประโยคนี้มากๆเลยอ่ะ  และก็นำมายัดลงฟิคจนได้  อิอิ

ตอนนี้กำลังอ่านแบทเทิ่ล รอยัลอยู่  อยากจะทำฟิคอ่ะ   แต่คงโหดไปล่ะมั้ง....  

วันนี้ได้เจอพี่ๆในบอร์ดเยอะมากๆเลยค่ะ  ไปงานตั้งกะเช้าเห็นคนกลุ่มใหญ่ๆนั่งอยู่ก็ไม่ได้เอะใจเล้ย

ผ่านไปซัก 2 ชั่วโมงได้   เจอแต่พี่ KUI  เลยลองโทรหาพี่โอโนะ  ปรากฏว่า  ....กลุ่มใหญ่ๆที่นั่งกันอยู่นั่นแหล่ะค่ะ  ที่กะลังหา  -*-

แถมยังไปปล่อยไก่ซ้า...เพียบ   .....ด้วยการเดาอายุพี่วานะผิดไปประมาณ  .....7 ปี - -\"  ....

เสียดายที่ไม่ได้เจอครบทุกคนนะคะ  เพราะเราอยากรู้จักให้ครบ  ...แต่ก็โดนท่านแม่ลากกลับมาตั้งแต่บ่ายโมงห้าสิบ เฮ้อ...

...ชักบ่นเยอะไปแระ  สุดท้ายนี้ก็ต้องขอขอบคุณสำหรับทุกคนที่เม้นในภาค 1 และทุกคนที่รอภาค 2  กันนะคะ

  ก็หวังว่าฟิคนี้จะถูกใจนะคะ   ถ้าไม่ถูกใจหรือชอบแนวไหนก็บอกมาเลยนะคะ จะพยายามปรับปรุงแก้ไขค่ะ  -/l\\-

                                        ThAnK  fRoM  =someone=