FaN FiC บารามอส : ยิ่งเกลียดเธอ...ยิ่งเจอรัก [ParT 2] - FaN FiC บารามอส : ยิ่งเกลียดเธอ...ยิ่งเจอรัก [ParT 2] นิยาย FaN FiC บารามอส : ยิ่งเกลียดเธอ...ยิ่งเจอรัก [ParT 2] : Dek-D.com - Writer

FaN FiC บารามอส : ยิ่งเกลียดเธอ...ยิ่งเจอรัก [ParT 2]

โดย =someone=

ในที่สุดภาค 2 ของยิ่งเกลียดเธอ...ยิ่งเจอรัก ก็เสร็จแล้วค่ะ ลองคลิกเข้ามาดูนะคะว่าคำว่า *ชั้นรักเธอ* จะเป็นของใคร

ผู้เข้าชมรวม

3,977

ผู้เข้าชมเดือนนี้

2

ผู้เข้าชมรวม


3.97K

ความคิดเห็น


36

คนติดตาม


14
เรื่องสั้น
อัปเดตล่าสุด :  24 ธ.ค. 48 / 18:21 น.


ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

    ...ภาพดวงหน้าแสนงามของผู้เป็นมารดาปรากฏให้เห็นเด่นชัด    นางกำลังโอบอุ้มเธอไว้ในอ้อมแขน

    ริมฝีปากบางยิ้มเล็กน้อยยามเอื้อนเอ่ยคำ

    \"จำไว้นะ..เฟลิโอน่า   ...เด็กผู้หญิงทุกคนเกิดมาเพื่อเป็นเจ้าหญิงของใครซักคน...\"

    ประโยคนั้นไม่ครบสมบูรณ์นัก....ความทรงจำของเธอช่างรางเลือน.....

    เสียงหัวเราะใสแว่วมาแทนที่   พร้อมกับอีกวจีที่ถูกเอ่ยตามมา

    \"ลูกจะเข้าใจเมื่อลูกเป็นเจ้าหญิงสำหรับใครซักคน.....\"

    ................................................................................................................................................

    \"โอ๊ย....   ปิดเทอมแล้วทำไมต้องมีกิจกรรมอะไรนี่ด้วยเนี่ย\"เสียงหวานบ่นดังๆอย่างหงุดหงิดจัด

    \"ยิ่งเรียนมากยิ่งรู้มาก\"เสียงเย็นๆขัด

    \"ไม่มีใครเค้าบ้าเรียน...แถมขยันหยั่งกะ 7 - 11แบบนายหรอก\"เฟรินสวนกลับ

    \"ขยันยังไงอ่ะเฟรินไอ้แบบ 7 - 11 อ่ะ\"อาชูร่าถาม

    \"24 ชั่วโมงไงล่ะ\"

    .......โอ้...มุกลึก  O_o.......

         ......ใช่แล้วค่ะ   ขยัน24ชั่วโมง  ขยันตลอดเวลาน่ะไม่ว่าหรอก  ถ้ามันจะไม่พยายามลากให้เธอขยันไปด้วย!!!

    อ้อ....  ขอแนะนำตัวอีกทีละกัน   ชั้นเฟลิโอน่า  เกรเดเวล  เดอะปริ๊นเซส  ออฟ  บารามอส แอนด์  เดมอสค่ะ

    และเหตุผลที่ทำให้ชั้นต้องมาตะโกนระบายอารมณ์แบบนี้คือ  ....ค่ายกระชับมิตรเชื้อพระวงศ์ทั้งเอเดนและเดมอส.........

    แต่ในความคิดชั้นน่ะ  มันจะกลายเป็นค่ายทำให้มิตรแตกแยกซะมากกว่า   ยิ่งถ้ามีคนนิสัยอย่างนางพญาเอฟีน่านั่นเยอะๆนะ

    ยิ่งแตกกันเข้าไปใหญ่  ...คิดได้ไงเอาพวกเจ้าชายเจ้าหญิงมายัดรวมกันในโรงเรียนพระราชา 1  เดือนเต็มๆเนี่ย

    เพราะงั้นชั้น  คาโล   มาทิลด้า  อาชูร่า  เรนอน  ทิวดอร์ เลยติดแหง็กอยู่ในโรงเรียน  แต่เจ้ากัสกะเจ้าโรนี่สิ   เลโมธีเรียกไว้ทำไมไม่รู้

    ช่างเหอะ .....แต่จับพวกหยิ่งยโสมารวมกัน   เหอๆ  เสือ...สิงห์....กระทิง....แรดชัดๆ  แล้วพวกเชื้อพระวงศ์ที่อุตส่าห์

    ส่งออกไปเร่ร่อนไม่ให้โดนลอบฆ่าเนี่ยอาจมากัดกันตายในนี้ก็ได้ใครจะไปรู้  -*-

    ....เอาเถอะบ่นมาพอแล้ว....  เชิญอ่านต่อเลยค่ะ....

    \"เอ่อ...เฟรินพวกนั้นมากันยังน่ะ\"มาทิลด้าถาม

    \"รู้สึกว่าจะมาแล้วนะ   มี แคทรีน่า   แอคเซล   เซเรีย วอลเรนซ์  มารีอา  แล้วก็น้องสาวสุดที่รักของพี่โรเวน  ใช่ป่ะ\"  

    \"อืม\"ทิวดอร์ทวนใบรายชื่อ  ก่อนพยักหน้าตอบรับ

    \"รีบไปดีกว่านะคะ  ทุกคนมารอที่ห้องนั่งเล่นแล้วค่ะ\"เรนอนเตือน    ทำให้คนที่คุยกันอยู่นึกขึ้นได้เลยรีบเดินไป

        ....ในห้องนั่งเล่นมีร่างของคนหกคนนั่งอยู่ตรงโซฟามุมห้อง   โชคดีดูจากท่าทางแล้วแต่ละคนคงไม่นิสัยเหมือนนางพญาเอเธนส์

    .....อย่างนี้คงพอคบได้นะ..........

    \"ยินดีต้อนรับสู่ป้อมอัศวินค่ะ\"เฟรินกล่าวทักทายส่งผลให้ทั้งหกคนหันมามองอย่างงงๆ  

    \"แนะนำตัวกันก่อนดีมั้ย\"มาทิลด้าพูดขึ้นหลังจากที่พวกเขานั่งลงบนโซฟาอีกตัวแล้ว

    \"แคทรีน่า   จากทริสทอร์ค่ะ\"สาวน้อยผมสีชาจางๆแนะนำตัว

    \"โรวีน่า  ฮาร์เวิร์ดค่ะ\"เด็กหญิงผมดำ  หน้าตาคล้ายๆพี่โรเวนแนะนำตัว

    \"เซเรีย  มาเรสค่ะ  มาจากแอเรียส\"หญิงสาวผมสีม่วงแอมเมธิสทักทาย  

    ......ส่วนที่เหลือ.......เงียบ.........เหมือนจะรู้จักกันแล้ว.....

    \"เรนอนแนะนำให้เองค่ะ\"

    มือบางชี้ไปยังชายหนุ่มผมดำที่นั่งเหม่อลอยอยู่  \"นี่แอคเซลค่ะ\"

    \"ส่วนนี่วอลเลนซ์\"มือเล็กเลื่อนไปชี้ที่ชายหนุ่มผมสีน้ำเงินเข้ม.......เข้มมาก....จนถ้ามองผาดๆก็เหมือนเป็นสีดำ

    สุดท้ายมือก็ไปหยุดอยู่ที่หญิงสาวหน้าตาน่ารัก    ผมสีคาราเมลยาวเกือบถึงเอว  ตาสีแดงมีแววร่าเริงอยู่

    \"มารีอาค่ะ\"

       .....เมื่อรู้จักพวกที่มาใหม่ครบแล้วเรนอนกํนหันกลับมาแนะนำชาวป้อมอัศวิน......

    \"นี่อาชูร่า  เอพริล จากซาเรส  นู่นทิวดอร์  (มาจากไสบ่ฮู้  เฮาจำบ่ได้  -  =someone=)   นี่มาทิลด้า   จากอเมซอน   และสุดท้าย

    นี่เฟลิโอน่า  เกรเดเวล\"



    ......เหมือนทุกสายตาจะมาหยุดอยู่ที่เธอ…







    ...สายตาที่มองอย่างสนใจบ้าง…









    ..ไม่แน่ใจบ้าง....









    ...กับ........สายตาที่…












    ...บ่งบอกว่ารังเกียจ.....


      



    ..........จากเจ้าหญิงแห่งทริสทอร์.......



    .......ไม่เห็นต้องสนใจเลย.....   เธอพร่ำบอกกับตัวเอง   .......บางทีเธอก็เศร้าที่เจอกับสายตาแบบนี้.......แต่บางทีก็รู้สึกสมน้ำหน้าให้.....



    ........ก็แค่ทาส......ทำไมเธอต้องแคร์.......

    ริมฝีปากเหยียดยิ้มออก    สายตาเหม่อมองออกไป

    \"เป็นอะไรรึเปล่า     ที่เมื่อกี้เค้ามอง.......\"คาโลถามเบาๆ

    เธอส่ายหน้านิด  \"ช่างมันเถอะ   ไม่จำเป็นต้องแคร์\"  เธอหันมายิ้ม \"ถ้าคิดแบบนี้ก็จะไม่เครียด\"

    คาโลพยักหน้ารับรู้   .....บางทีเขาก็คิดแบบนี้เหมือนกันแหละ....

    \"พวกเราทั้งหมดมี 12 คนนะ  พวกที่เรียนอยู่ก็นอนตามห้องเดิมของตัวเอง  ส่วนพวกเธอนอนห้องละ 2  คน

    แคทรีน่า กับ มารีอา   เซเรีย กับ โรวีน่า  แล้วพวกนายสองคนนอนห้องเดียวกัน\"มาทิลด้าบรรยาย \"ตกลงตามนี้นะ\"

    .....ทั้งหมดทำหน้ารับรู้.....

    \"วันนี้เป็นวันว่างจะไปไหนก็ได้  แต่ป้อมอัศวินปิดสองทุ่ม  .....เชิญ\"

    คำพูดจากเฟรินเหมือนเป็นการพูดทั่วไป.....แต่หากผู้ฟังไม่เคยรู้นิสัยมาก่อน....อาจคิดว่าเป็น.....การไล่....

    \"งั้นชั้นขอตัวก่อนนะ\"แคทรีน่าผุดลุกขึ้นและเดินออกไปอย่างรวดเร็ว  ปล่อยให้คนที่เหลือมองหน้ากันอย่างงงๆ

    \"เรนอนขอตัวก่อนนะคะ\"เจ้าหญิงคนสวยรีบเดินตามออกไปอย่างรวดเร็ว

    \"เค้าเป็นอะไรของเค้าน่ะ\"เฟรินถามอย่างสงสัย

    \"แคทรีน่าคงคิดว่าเธอไล่เค้านะ\"โรวีน่าว่า

    \"ไล่?ชั้นไปไล่เค้าตอนไหนนะ?\"เฟรินมุ่นหัวคิ้ว......ในขณะที่คนอื่นส่ายหน้าช้าๆ.....พูดตรงเกินไปแบบนี้ใครเค้าก็คิดว่าไล่ทั้งนั้นแหล่ะ....

    \"เฮ้อ....ช่างเถอะ  พรุ่งนี้ต้องทำไรบ้างอ่ะ...มาทิลด้า...\"

    \"อืม  ก็มีวิชาประวัติศาสตร์ราชวงศ์ต่างๆ.....โดยอาจารย์โอลิเวลร่า  จาก เอเธนส์\"

    \"ประวัติศาสตร์....ให้ตายสิน่าเบื่อที่สุด........\"เฟรินว่าพลางถอนหายใจ \"งั้นชั้นขึ้นห้องก่อนนะ\"

    ......ร่างบางเดินจากไปอย่างรวดเร็ซโดยมีสายตาหลายคู่หลายสีมองตาม....ด้วยความรู้สึกที่ต่างกันออกไป.....

    ......................................................................................................................................................

    \"เดมอสเป็นดินแดนที่อุดมสมบูรณ์อยู่ทางทิศประจิม....หากแต่เป็นดินแดนแห่งปีศาจที่ไร้ซึ่งความเมตตา  ชอบเข่นฆ่ามนุษย์

    และจ้าวเอวิเดสผู้เป็นกษัตริย์ก็ทั้งเก่งกาจและโหดร้าย......บางทีก็ฆ่าผู้อื่นอย่างไร้เหตุผล.....\"เสียงยานคางของ

    อาจารย์จากเอเธนส์ดังไปทั่วห้อง

    ที่มีเจ้าหญิงเจ้าชายอยู่เต็มไปหมด  ทุกคนนั่งฟังอย่างตั้งใจจะเก็บเกี่ยวความรู้...แต่มีคนหนึ่งตั้งใจจะจัดการให้เจ้าอาจารย์แก่นี่หุบปากเสียที...

    \"ช่วยทวนประโยคเมื่อครู่อีกรอบจะได้ไหมคะ\"เฟรินเอ่ยเสียงหวานหากแต่เย็นเยียบ

    \"ไม่ตั้งใจฟังเลยเธอนี่.....ฉันบอกว่าจ้าวเอวิเดสผู้เป็นกษัตริย์ก็ทั้งเก่งกาจและโหดร้าย......บางทีก็ฆ่าผู้อื่นอย่างไร้เหตุผล\"

    ......แต่การทวนประโยคนี้เหมือนกับการทำให้ขันติของลูกสาวจ้าวปีศาจผู้ถูกพาดพิงกลายเป็นขันแตกได้อย่างรวดเร็ว....

    \"แล้วท่านอาจารย์เคยไปเดมอสมั้ยคะ\"เฟรินถามอีกตอนนี้มือบางๆกำแน่นราวกับว่าพยายามควบคุมมิให้มือนี้

    คว้าผ่าปฐพีเฉาะหัวอาจารย์ให้รู้แล้วรู้รอดไป

    \"ไม่.....จะถามทำไม\"เสียงนั้นห้วยสั้นและบ่งบอกให้รู้ว่ากำลังอารมณ์เสียอย่างหนัก

    \"ก็ไม่เคยไปแล้วจะรู้หรอว่าที่พูดมาน่ะเป็นเรื่องจริง....แล้วถ้าไม่เคยไปก็อย่ามาวิจารณ์ประเทศของคนอื่นกะพ่อของคนอื่นเสียๆหายๆแบบนี้สิ\"

    ร่างบางลุกพรวดขึ้นมาพร้อมกับไอทมิฬจางๆที่แผ่ไปทั่วห้อง   เพื่อนร่วมป้อมอัศวินพยายามช่วยกันปรามให้เฟรินใจเย็น...

    ..เจ้าชายเจ้าหญิงคนอื่นๆมองตาแป๋ว

    .........ส่วนอาเฮีย....เอ๊ย.......อาจารย์อ้วนนั่นน่ะหรอ......อ้างปากค้างจนเห็นลิ้นไก้ไปแล้ว.....^O^

    \"อ่า.....เจ้า....เจ้าหญิงเฟลิโอน่า....\"เสียงทุ้มตะกุกตะกักทันทีที่รางบางลุกขึ้นมามองหน้าหาเรื่อง

    \"แล้วคิดว่าชั้นเป็นใครกันล่ะ....หืมม์\"สิ้นเสียงนั้นไอทมิฬก็รวมกันเป็นสายใยบางๆราวเชือกป่านพุ่งเข้ารัดคอของอาจารย์ปากสุนัขทันที

         เป็นภาพที่น่าขันยิ่งนักเมื่อชายแก่อ้วนลงพุงกำลังหน้าแดงเพราะหายใจไม่ออก....และลิ้นอูมๆจุกปากจนทำให้หน้าออกสีเขียวๆ

    แถมยังพยายามอ้อนวอนขอชีวิตจาก.........นักเรียนของตนเอง!!!

    \"พอเถอะ\"เสียงเย็นๆดังขึ้นมาขัดความสุนทรีย์(ตรงไหนหรอคะ  - -\"  -  =someone=)ของสาวน้อย

    \"ขอตัวนะครับ\"คาโลฉวยโอกาสที่อาจารย์กำลังช็อคค้างลากเฟรินออกไปจากห้องทันที

    \"แค่กๆ....พอกะ..พอก่อน....วันนี้...เลิกเรียนได้\"

    ..................................................................................................................................................................

    \"นี่อย่าไปรัดคออาจารย์แบบนั้นสิ\"คาโลดุทันที่เมื่อทั้งสองย่างเท้าเข้ามาในสวน

    \"แต่ถ้าเป็นนายๆจะทนได้หรอที่คนอื่นมาว่าคนที่ตัวเองรักเสียๆหายๆ\"เฟรินเถียงทันที

    \"เฮ้อ.....ก็ยอมรับนะว่าคงทนไม่ได้\"

    \"ใครๆก็เกลียดปีศาจ.....นายก็ด้วยใช่มั้ย...\"ดวงตาสีเปลือกไม้สวยมีน้ำตาเอ่อคลอเมื่อหันมาถาม

    \"ไม่หรอก\"คาโลยิ้มบางๆพร้อมกับส่ายหน้าช้าๆ\"ไม่เลย.....ซักนิดเดียว\"

    \"จริงนะ\"

    คิ้วเข้มเลิกขึ้นเป็นเชิงว่า .................โกหกไปแล้วจะได้เงินสิบล้านเรอะ...................

    \"ขอบคุณ.......ขอบคุณมาก\"ร่างบางโผกอดชายหนุ่มแน่น.....แขนแกร่งก็กอดตอบเช่นเดียวกัน

    .........ตาสีฟ้าสบมองตาสีน้ำตาลอย่างอ่อนโยน..




    ....ไม่เกลียดหรอก.....








    ....ไม่เลย.....









    ....ถ้าถามว่ารู้สึกเช่นไร....





    .....เขาคงตอบว่า....










    .......รัก..........

    …………………………………………………………………………………………………………...

    \"เฟรินๆ\"อาชูร่ากวักมือเรียกหยอยๆเมื่อเธอเดินเข้ามาในห้องนั่งเล่น

    \"มีอะไรรึเปล่า\"

    \"ก็คืออยากจะบอกว่า....ชั้นเองก็ไม่ชอบไอ้อาจารย์อ้วนนั่นเหมือนกัน...เลยกะจะฉลองให้นาย\"

    อาชูร่ายิ้มเจ้าเล่ห์

    \"รู้เปล่า....อาจารย์นั่นนะ  หน้าซีดตัวสั่น  แล้วก็ไม่สอนต่อเลยอ่ะ....สมน้ำหน้า\"

    เฟรินหัวเราะร่วน

    \"ครี้ดทิ้งไอ้นี่ไว้ให้ตั้งสองลัง.......มันว่าเดี๋ยวต้องมีเรื่องให้ได้ฉลองแน่\"

    \"โห...แม่นมาก  น่าจะไปเป็นหมอดูได้เลย\"

    \"ไอ้เรื่องนั่นน่ะ.....ช่างเหอะ.....แต่สนใจจะฉลองมั้ย\"

    \"แน่นอน my  friend\"

    .......และความรู้สึกเสียงสันหลังวาบก็มาเยือนทั้งสอง.......

    \"หึๆๆ   พวกนายกะจะฉลองอะไรกันเหรอ\"มาทิลด้ายืนฉีกยิ้มแบบปีศาจชัดๆอยู่ข้างหลัง

    \"นั่นสิ....  บอกกันบ้างดิ\"ทิวดอร์พูดบ้าง

    .........และแล้ว.....ทั้งสองก็ต้องเอาเหล้าที่กะจะฉลองออกมาเรียงโชว์........อย่าง........ไม่มีทางเลือก.........

    \"อ้อ....นี่พวกนายคิดจะกินเหล้ากันรึ\"มาทิลด้าว่า

    \"ขอโทษน้า....ที่ไม่ได้ชวนอ่ะ\"เฟรินทำหน้าใสซื่อ

    \"ใครจะไปโกรธเรื่องนั้นเล่า\"

    \"แหะๆ\"

    \"แต่.....ชั้นก็สะใจเหมือนกันนะ.....เพราะงั้นก็.....\"ยังไม่ทันที่จะพูดจบ  แม่ตัวแสบก็ตะโกนออกมาเสียงใส

    \"มาฉลองกันเถอะ....\"

        เหล้าถูกแกะออกจากลังและแจกจ่ายให้กับทุกคนไม่เว้นแม้แต่ผู้ที่มาพักอาศัย    เสียงหัวเราะเฮฮาไร้ความเครียดฉบับป้อมอัศวินดังไปทั่ว

    มีสายตาคู่หนึ่งที่จับจ้องธิดาแห่งความมืดมาตั้งแต่วันแรกที่พบเจอ......และตอนนี้ก็ด้วย   ร่างสูงเดินไปใกล้ก่อนจะเอ่ยคำทักทาย

    \"สวัสดี   ....ขอนั่งด้วยได้ไหม\"

       .....เมื่อเห็นว่าร่างบางไม่ตอบ...ก็เลยถือวิสาสะนั่งลงซะเอง.....

        ทั้งสองไม่ได้สนทนาอะไรกันอีก   แต่มือของชายหนุ่มเริ่มไล้ไปตามเส้นผมสีน้ำตาลนุ่มสลวย  

    สายตานั้นก็ไล่ไปตามเรือนร่างแบบบางอย่างแทะโลม

    แต่ก็ต้องหยุดชะงักเมื่อมีมือๆหนึ่งมาดึงร่างเฟรินออกไป

    ........At สวนหลังป้อมอัศวิน..........

    \"ทำไมถึงนั่งเฉยๆอยู่อย่างนั้นล่ะ\"คาโลถามเสียงไม่ค่อยพอใจนัก

    \"จะให้ชั้นทำยังไงล่ะ.....หันไปคุย....หรอ\"เสียงหวานอ้อแอ้เหมือนคนเมา

    \"ไม่!\"เสียงเข้มจัดถูกส่งมาพร้อมกับที่ร่างของสาวน้อยถูกดึงไปจนใบหน้าเกือบจะชนกับใบหน้าของอีกฝ่าย

    ......และนี่ก็ทำให้เธอรู้ว่า.....มันกำลังเมา!.....

    \"ไม่ก็ไม่ปล่อยชั้นก่อนสิ.....อุ๊บ\"

        .........พูดยังไม่ทันจบคำก็ถูกริมฝีปากร้อนมาหยุดคำพูดอื่นที่จะตาม   สติล่องลอยไปไกล   ความหวานและอบอุ่น

    จากชายตรงหน้ากำลังสะกดเธอในแบบที่ไม่มีใครเคยทำได้มาก่อนเลย   แขนแกร่งที่กระชับเข้ามาทำให้ร่างบางยิ่งแนบชิดกับแผงอกอุ่น

    นานนัก......กว่าที่ชายหนุ่มจะยอมละจากเรียวปากบางนั้น

    \"คาโล....\"เสียงหวานสั่นพร่า

    \"ชั้นรักเธอ\"

    คำพูดนั้นทำให้เธอชะงักงัน   ราวกับว่าโลกนี้หยุดหมุน   และมีเพียงเธอกับเขาแค่สองคนเท่านั้น

    ...เธอสบตากับเขา  ...และยิ้มให้อย่างอ่อนโยน....

    \"ชั้นก็รักนายนะ\"เสียงหวานตอบเบา

         ริมฝีปากอุ่นประกบลงมาอีกครา   ครานี้ทั้งหวานกว่า..........อ่อนโยนกว่าคราแรกนัก........

    ทั้งคู่ปล่อยจิตใจให้ล่องไปกับคำคำนี้ที่สำคัญเหลือเกิน








    ....คำว่า....













    ....รัก.....





         ...........ตอนนี้ในใจของเจ้าหญิงคนงามประหวัตไปถึงคำพูดของพระมารดา.........

    \"จำไว้นะเฟลิโอน่า......เด็กผู้หญิงเกิดมาเพื่อเป็นเจ้าหญิงของใครสักคน.....และแม่หวังว่าลูกจะตามหาเจ้าชายที่จะมาปกป้องลูกจนพบนะ\"


    ......ตอนนี้ลูกพบแล้วเพคะท่านแม่....


    ...ผู้ที่จะมาเป็นเจ้าชายคอยปกป้องลูก..



    ..ตลอดไป......

    _____________________________________________________________________________________

    ในที่สุดที่แต่ง(เผา)จบแล้วค่ะ  ดีใจมากๆเลย   คิดว่าตอนนี้ก็เป็นตอนสุดท้ายแล้วสำหรับยิ่งเกลียดเธอ...ยิ่งเจอรักค่ะ

    รู้สึกว่าตัวละครที่รับสมัครมาไม่มีบทเลย!ค่ะ    แต่ก็....ไม่รู้จะเอาบทจากไหนมาให้เหมือนกัน (กำ - -\")

    ได้แนวความคิดมาจากเรื่องๆนึง  จำชื่อเรื่องไม่ได้แล้วอ่ะ  ที่บอกไว้ว่า

    เด็กผู้หญิงเกิดมาเพื่อเป็นเจ้าหญิงของใครสักคน\'ชอบประโยคนี้มากๆเลยอ่ะ  และก็นำมายัดลงฟิคจนได้  อิอิ

    ตอนนี้กำลังอ่านแบทเทิ่ล รอยัลอยู่  อยากจะทำฟิคอ่ะ   แต่คงโหดไปล่ะมั้ง....  

    วันนี้ได้เจอพี่ๆในบอร์ดเยอะมากๆเลยค่ะ  ไปงานตั้งกะเช้าเห็นคนกลุ่มใหญ่ๆนั่งอยู่ก็ไม่ได้เอะใจเล้ย

    ผ่านไปซัก 2 ชั่วโมงได้   เจอแต่พี่ KUI  เลยลองโทรหาพี่โอโนะ  ปรากฏว่า  ....กลุ่มใหญ่ๆที่นั่งกันอยู่นั่นแหล่ะค่ะ  ที่กะลังหา  -*-

    แถมยังไปปล่อยไก่ซ้า...เพียบ   .....ด้วยการเดาอายุพี่วานะผิดไปประมาณ  .....7 ปี - -\"  ....

    เสียดายที่ไม่ได้เจอครบทุกคนนะคะ  เพราะเราอยากรู้จักให้ครบ  ...แต่ก็โดนท่านแม่ลากกลับมาตั้งแต่บ่ายโมงห้าสิบ เฮ้อ...

    ...ชักบ่นเยอะไปแระ  สุดท้ายนี้ก็ต้องขอขอบคุณสำหรับทุกคนที่เม้นในภาค 1 และทุกคนที่รอภาค 2  กันนะคะ

      ก็หวังว่าฟิคนี้จะถูกใจนะคะ   ถ้าไม่ถูกใจหรือชอบแนวไหนก็บอกมาเลยนะคะ จะพยายามปรับปรุงแก้ไขค่ะ  -/l\\-

                                            ThAnK  fRoM  =someone=

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    36 ความคิดเห็น

    ×