เนื้อเรื่องย่อ ชาร์ล็อตต์ แมงมุมเพื่อนรัก

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

เราเพิ่งเขียนเรื่องนี้เป็นเรื่องเเรก ผิดยังไงก็ขอโทษด้วยละกัน

อ้อ นอกเวลาเรื่องนี้มีตั้งเเต่ปี2543เเล้ว(เเม่บอกมา) คาดว่าคงเป็นนอกเวลาของเด็ก ม.1 ไปอีกนาน เชื่อดิ

ขอโทษค่ะ คำผิดเพียบ เเก้เองนะ หมดหน้าที่ละ

เนื้อเรื่อง

เช้าวันหนึ่ง ในครอบครัวอราเบิล เฟิร์นตื่นแต่เช้า เห็นพ่อจะไปฆ่าหมู เลยร้องไห้ตามไปขอชีวิตหมูตัวนั้นไว้ พ่อยอมให้เฟิร์นเลี้ยงลูกหมูตัวนั้นไว้ แล้วเฟิร์นก็ตั้งชื่อให้มันว่า วิลเบอร์ พออายุได้ 5 สัปดาห์ พ่อก็ขายวิลเบอร์ให้นานซักเกอร์แมน ซึ่งเป็นลุงข้างบ้านเฟิร์นไปหามันทุกวัน ไปเฝ้ามองที่โรงนาของครอบครับซักเกอร์แมน  วันหนึ่งเจ้าวิลเบอร์หนีออกจากคอก เพราะมีไม้หลุด นายซักเกอรืแมนจึงนำอาหารมาล่อเข้าคอกและให้เลอวี่มาซ่อมไม้ที่หลุด วิลเบอร์เหงา เพราะต้องการเพื่อน แล้วไม่ยอมกินอาหาร จึงถูกเลอวี่จับกรอกยา ค่ำวันนั้น วิลเบอร์ได้ยินเสียงใครคนหนึ่งตุยด้วย วิลเบอรือยากเป็นเพื่อนด้วย รู้ตอนเช้าว่าเป็นแมงมุมยักษ์สีเทาตัวหนึ่ง ตัวขนาดก้อนหมากฝรั่ง ชื่อว่า ชาร์ล็อตต์ ตอนแรกวิลเบอรืนึกว่าเป็นสัตว์กระหายเลือด ชาร์ล็อตต์บอกว่าเธอจะพิสูจน์ตัวเองว่ามีจิตใจงดงาม ต่อมาห่านกกไข่ได้ 4 สัปดาห์ มี 8 ฟอง แต่มี 1 ฟองที่เป็นไข่เน่า ไม่ฟักออกมาเป็นตัว แทมเปิลตันจึงขอมาเก็บไว้ใต้รังหนู ซึ่งลุงโฮเมอร์ก็ดีใจ ต่อมาวิลเบอรืเริ่มชอบชาร์ล็อตต์มากขึ้น เพราะมันคอยดักแมลงวันได้ วันนั้นแกะชราบอกว่า วิลเบอรือ้วนขึ้น อาจจะถูกนายซักเกอร์แมนฆ่าตายในวันคริสมาส วิลเบอรืไม่อยากตาย ร้องไห้ แต่ชาร์ล็อตต์สํญญาว่าจัช่อยชีวิต เช้าวันอาทิตย์ เฟิรืนไปเล่าเรื่องในโรงนาของนายซักเกอร์แมนให้แม่ฟัง รวมไปถึงเรื่องที่สัตว์คุยกันด้วย แม่จึงเป็นกังวล ปรึกษาพ่อ ตัดมาที่โรงนา วิลเบอรือิจฉาชาร์ล็อตต์ อยากชักไยได้ ทำสารพัดวิธีจนเจ็บตัว ชาร์ล็อตต์บอกว่าสัตว์ทุกตัวไม่เป็นต้องเหมือนกัน เช้าเดือนกรกฎาคม ชาร์ล็อตต์คิดหาวิธีช่วยวิลเบอร์ได้แล้ว เฟรินกะเอเวอร์รี่เข้ามาเล่นในโรงนา เอเวอร์รี่จะจับชาร์ล็อตต์ โชคดีที่สะดุดหกล้ม แต่ทว่าไปโดนไข่เน่าในรังหนู กลิ่นจึงระเบิดคละคลุ้งทั่วโรงนา เลอร์วี่จึงฝังกลบไข่เน่า กลิ่นจึงลดลง ตอนกลางคืนชาร์ล็อตต์ทำตามแผนทีคิดไว้ และในที่สุดวันต่อมา หมอกลงจัด เลอวี่ได้เห็นไยแมงมุมเขียนว่า หมูพิเศษ ไปบอกในบ้าน ข่าวแพร่ไปรวดเร็ว เฟิรืนดีใจที่วิลเบอร์มีโอกาสรอดชีวิต แต่ไม่ชอบคนที่พลุกพล่าน ต่อมาทุกคนในโรงนาประชุมเพื่อเปลี่ยนคำ ได้คำว่า องอาจ และเช้าวันรุ่งขึ้นเลอวี่ก็ตกใจเห็นคำนี้อีก ข่าวแพร่กระจายไปอีก รอบนี้นักข่าวมา ทำให้เรื่องนี้ดังไปทั่ว ตอนกลางคืนเฟิร์ก็ไปเล่าเรื่องในโรงนาให้แม่ฟังอีก แม่จึงไปปรึกษาหมอโดเรียน หมอบอกว่าถ้ายังกินอิ่มนอนหลับเฟิรืนก็ยังไม่ผิดปกติ เช้าในฤดูใบไม่ร่วง โรงเรียนใกล้เปิดเทอม เจ้าหนูแทมเปิลตันช่วยหาคำใหม่อย่างไม่เต็มใจนัก ได้คำว่า แจ่มใส บนผงซักฟอก ชาร์ล็อตต์ก็ชักไยอีก ชาวบ้านก็มาดูอีก หมูวิลเบอร์ก็เอากะเขา กระโดดตีลังกา กระพริบตา ทำสารพัดให้แจ่มใส ช่วงนี้ใกล้งานประจำปี วิลเบอร์ก็จะไปร่วมงานด้วย ในงานประจำปี วิลเบอร์นำชาร์ล็อตต์และแทมเปิลตั้นที่เห็นแก่กินไปด้วย ถึงที่งานโอเมอร์เอาป้ายมาติดว่า  หมูชื่อดังของนายซักเกอร์แมน ชาร์ล็อตต์เริ่มวางไข่ เห็นหมูคอกข้างๆ ตัวใหญ่มาก เขาชื่อลุง ซึ่งชาร์ล็อตต์ไม่ค่อยชอบ ชาร์ล็อตต์ได้ชักไยครั้งสุดท้ยด้วยคำว่า นอบน้อม วิลเบอร์ได้รางวัลพิเศษ นายซักเกอร์แมนได้เงิน 25 เหรียญ แต่วิลเบอร์ไม่ดีใจเพราะชาร์ล็อตต์กำลังจะตายเพราะออกไข่ที่มีทั้งหมด 514 ฟอง จึงให้แทมเปิลตันนำไข่ลงมา วิลเบอร์อมไว้ที่ลิ้นจนถึงโรงนา วิลเบอร์เฝ้ามองตลอดฤดูหนาว จนฟักมาในฤดูใบไม้ผลิ 2-3วันต่อมาลูแมงมุมสร้างไยบินออกไปที่อื่น วิลเบอร์เสียใจแต่ก็พบว่า ยังมีลูกแมงมุมอีก 3 ตัวทำรังบนขอบประตู ชื่อจอย ออรีเนีย และเนลลี่ ทุกๆปี จะมีแมงมุมชุดใหม่มาเรื่อยๆ เฟิร์นไม่เคยกลับมาหาวิลเบอร์อีกเลย แต่ที่แน่ๆ วิลเบอร์จะไม่มีวันลืมชาร์ล็อตต์ แมงมุมที่เป็นเพื่อนรักอีกเลย

พี่รู้ พี่ก็ได้ดีมาจากการลอก ก็อบวางไปเยย