คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : EP 2 ลูกหมา&อย่าทิ้งผมไป...
Yuri past ll
วันนี้เนื่องจากโรงเรียนของฉันหยุดค่ะ อิอิดีใจจัง เปิดเทอมวันเดียวก็หยุดเลย เพราะคุณครูมีงานด่วนต้องรีบไปกันทั้งโรงเรียน วันนี้ฉันตื่นเช้าผิดปกติ วันนี้ฉันแต่งตัวสบายๆ เสื้อสีขาวแขนยาวบางๆกับกางเกงขาสั้นสีชมพู พอฉันแต่งตัวเสร็จ ฉันก็ลุกไปปลุกเจ้าสามแสบที่ยังไม่ตื่น พอฉันปลุกเจ้าสามแสบเสร็จ ฉันก็ไปทำอาหาร หลายคนอาจจะคิดว่าฉันทำเป็นด้วยหรอ ฉันทำเป็นค่ะ แต่น้อยกว่าสามแสบนิดหน่อย
‘ลีทึกอัปป้ากลับมาจากรัสเซียแล้วหรอคะ?’ฉันเดินไปที่ห้องโถงแล้วพบกับอัปป้าที่เป็นที่รักของฉัน แล้วฉันก็วิ่งเข้าไปกอดอัปป้าที่รักของฉัน
‘ใช่คับลูกสาว อัปป้ากลับมาแล้ว’
‘ของขวัญหนูล่ะคะอัปป้า’ ฉันพูดพร้อมทำตาหวาน
‘นี้ครับคนเก่งของอัปป้า’อัปป้ายื่นตุ๊กตามินเนี่ยนกับมิกกี้เม้าส์ให้ฉัน นี้คือการ์ตูนที่ฉันชอบที่สุดเลยนะ
‘คุณผู้ชายค่ะ คุณกาฮีมาหาค่ะ’
‘บอกให้เข้ามาเลย’
‘ค่ะคุณผู้ชาย’
‘ไงลีทึกกลับมาแล้วหรอ หล่อขึ้นเยอะเลยนะเนี้ย’ป้ากาฮีวิ่งมากอดอัปป้าก็แน่แหละค่นี้เค้าซี้กันตั้งแต่ประถม แล้วก็ทำสัญญากันไว้สะเรียบร้อยว่าจะให้น้องซอกับยงฮวาอะไรเนี้ย ลูกคนโตของป้ากาฮีแต่งงานกัน ปีนี้2013แล้วนะ ยังคลุมถุงชนอีก เห็นที่เค้าบอกๆกันมา ยงฮวาเนี้ยดีสุดๆ ถ้ายงฮวาอะไรเนี้ยกลับมาจากอังกฤษเมื่อไรจะให้แต่งงานกับซอเลย
‘สวัสดีครับลุงลีทึก’เสียงใครอ่ะ อ๊าก หล่อสุดๆ พอฉันเงยหน้าขึ้นไปมองฉันถึงกับเงิบหลายตลบ
‘ว่าแต่ทำไมป้ากาฮีมาที่นี้หรอคะ?’
‘พอดีป้าจะไปต่างประเทศสักพักนะจ้ะ ป้าไม่อยากทิ้งมินโฮกับซอลลี่อยู่กันแค่สองคนพี่น้องนะจ้ะ ป้าเลยว่า..’
‘ป้าให้มินโฮกับซอลลี่มาอยู่บ้านพวกหนูใช่ไมคะ?’ยุนอาจ้ะ ไม่ต้องพูดขัดก็ได้
‘ซอกับยุนนอนด้วยกัน ตัลกับพี่ยูลนอนคนเดียว นั้นเอาอย่างนี้ ซอลลี่มานอนกับตัล พี่มินโฮนอนกับพี่ยูลนะ’พอพูดจบสามแสบก็เอากระเป๋าเอาสองคนนั้นไปแล้วปล่อยให้ฉันยื่นแข็งทื่อ... ให้ตายเถอะฉันต้องนอนกับชเวมินโฮนี้ไม่เอาหรอก ฉันรีบวิ่งไปบนห้องของฉันเพื่อจะขึ้นไปห้ามแต่มันก็ไม่ทันสะแล้ว พวกนั้นจัดห้องให้ชเวมินโฮเรียบร้อยแล้ว..
‘แล้วมินโฮจะนอนตรงไหน’ฉันถามออกไปตรงๆง่ายๆ เพราะฉันไม่ได้คิดอย่างอื่นแล้วจริง
‘ก็นอนบนเตียงกับพี่สิค่ะ เตียงของพี่แบบสามคนนอนเลยนะ’
‘ไม่ได้!ฉัน….’
‘ผมนอนบนพื้นก็ได้ครับ ผมไม่เรื่องมาก’ แม้ พ่อพระเอก จะหล่อไปไหนค่ะ แหวะ!
‘oK นอนบนเตียงก็ได้ ไม่เป็นไร แต่ถ้านายต้องตัวฉันนายตาย!’
‘ครับผม!’ ในที่สุดเจ้าสามแสบก็ออกไปจากห้อง มินโฮนั่งอ่านหนังสือบนโต๊ะ ส่วนฉันก็อ่านหนัง(การ์ตูน)บนเตียง อ๊าก สบายจริง
‘นูน่าครับ ถ้าผมเลี้ยงลูกหมา นูน่าจะว่าผมไม? ‘
‘ไม่หรอก ฉันไม่ว่านายหรอก จะได้มาเป็นเพื่อนเล่นกับฮานิด้วยไง’
‘จริงหรอครับ นูน่าออกพาผมไปซื้อลูกหมาหน่อยสิ’ มินโฮทำตาหวาน โอ๊ยยยยยยยยย คิดว่าน่ารักตายหรอ (แต่ไรเตอร์ว่าน่ารักดีนะ) น่ารักยังไง หน้ายังจะกบ....
‘OK ไปก็ได้ แต่ข้างนอกมันหนาวนะ รีบไปรีบกับ OKไม?’
‘ครับผม!’ กบนี้เชื่องชะมัด ฉันใส่เสื้อโค้ชตัวใหญ่แล้วรอตากบที่รถ แล้วตากบก็วิ่งตามมา
‘นูน่า ผมขับรถให้ไม?’
‘นายขับรถเป็นหรอ?’
‘แน่นอนครับ แล้วผมก็ยังเคยได้ที่1ในการแข่งขันขับรถด้วย’ ห้ะ ที่1! ฉันจะตายก่อนแต่งงานไมเนี้ยยยยยยย แล้วเด็กกบก็ขึ้นไปที่นั่งคนขับแล้วกบก็ลากฉันขึ้นไปนั่งข้างๆคนขับ
‘ฉันจะตายไม?’
‘ไม่หรอกครับ ผมขับช้าๆน้า’ ฉันจะลองเชื่อใจนายดู แล้วในที่สุดกบก็ออกรถจนไปถึงร้าน pet shop
‘นูน่าชอบหมาพันธุ์ไหนอ่ะครับ?’
‘พี่ชอบหมาพันธุ์เล็ก’แล้วมินโฮก็หยุดที่กรงหมาพันธุ์ปอม
‘ผมเอาตัวนี้นะ’ ฉันเดินไปบอกแม่ค้า
‘เอาหมาพันธุ์ปอมสีขาวสองตัวค่ะ ‘แล้วฉันก็ยื่นตะกร้าที่ใส่อาหาร ชุด และกรงเพื่อให้แม่ค้าคิดเงิน
‘นูน่าเอาไปทำไมตั้งสองตัวครับ?’
‘ก็เห็นมันน่ารักดี’
‘แหนะๆ นูน่าจะซื้อตามผมใช่ไมหล้า’
‘ทั้งหมด48000ค่ะ’ฉันก็จ่ายเงินทั้งหมด ส่วนของก็ให้มินโฮถือไป เราเดินที่รถเพื่อเอาของเก็บแหละให้ลูกหมานอนด้วย
‘โอ๊ย หนาว’ฉันพูดออกมาแล้วแล้วถูมือ
‘หนาวหรอ?’ อยู่ๆมินโฮก็มาจับมือฉันแล้วเอาไปถือกับมือของเค้า>< เราก็นั่งจับมือกันอยู่แบบนั้นบนรถ แล้วอยู่ๆมินโฮก็ประกบปากฉันเบาๆ แต่มันสัมผัสได้ถึงความอบอุ่นแล้วจูบกันนานจนฉันต้องผลักมินโฮออก
‘เอ่อ..กลับบ้านกันเถอะ’
‘ครับ’มินโฮดูหน้าเศร้าแล้วก็ขับถึงบ้าน แล้วพอลงจากรถมินโฮก็เป็นคนที่จัดการหมดทุกอย่าง ส่วนฉันก็หมดสถาพนอนบนเตียง
ณ บ้านอียอง
Kai past l
‘ปล่อยฉันนะ เราเลิกกันแล้วนะจงอิน!’
‘นูน่าครับ ผมขอโทษ ผมทำผิดอะไร’ ผมกอดอียองนูน่าเอาไว้
‘ไป จะไปไหนก็ไป ไม่ต้องยุ่งกันอีก’ อียองนูน่าผลักผมออกจากบ้านของเธอ ผมเลยตัดสินใจโทรหาคนคนหนึ่ง เธอเป็นเพื่อนสนิทของผม
‘ฮัลโหลคริสตัลใช่ไม? มาหาฉันทีที่หน้าบ้านพี่แอล’
[นายไปทำอะไรที่นั้นอีก นายคงไม่ได้ตามตื้ออียองใช่ไม?]
‘……………….’
[นั้นนายก็หาทางกลับบ้านเองแล้วกัน]
Krystal past l
เมื่อกี้ไคโทรมาฉัน ถึงแม้ว่าฉันจะพูดออกไปแบบนั้นแต่ฉันก็เป็นห่วงเค้านะ ตอนนี้ฉันอยู่หน้าบ้านพี่แอลแล้ว ฉันนั่งอยู่บนรถมองไคที่กำลังนั่งร้องไห้ อยู่ๆฝนก็ตกฉันจึงลืมลงไปแล้วกางร่มให้จงอิน
‘มาทำไม’ ไคผลักฉันล้ม นี้เป็นครั้งที่เท่าไรแล้วไม่รู้ ที่เวลาเค้าโมโห เค้าจะลงที่ฉัน
‘แกก็รู้นิสัยฉันนิว่าฉันเป็นคนยังไง’
‘รู้งั้นหรอ ทีหลังก็พรุ่งนี้เค้ามารับ!’ พอไคพูดจบเค้าก็ลุกขึ้นแต่ร่างกายของเค้าดูซีดมาก
‘นายไหวไม?’ฉันจับตัวของเค้าที่ร้อนยังกะนอนในกองไฟมา แล้วอยู่ๆไคก็เป็นลมต่อหน้าฉัน ฉันเลยรีบหาคนแบกไคไปโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุด จนถึงโรงพยาบาลหมอให้จงอินอยู่โรงพยาบาลเพราะเหมือนเค้าจะเป็นไข้หวัดใหญ่ ฉันเลยนอนเฝ้าไข้เค้า..
ผ่านไปสองชั่วโมง
‘คริสตัล เธอเป็นอะไรมากรึเปล่า’ ‘คุณครับ คุณเป็นอะไรหรือป่าว’ เสียงดังมาจากทั่วทิศ ฉันลืมตาขึ้น มองเห็นคนที่มุงฉันอยู่
‘ฉันเป็นอะไรหรอคะ’
‘เธอตัวร้อนนะ ร้อนกว่าฉันอีก’
‘สงสัยต้องอยู่โรงพยาบาลทั้งคู่แล้วแหละ’ หมอประจำตัวฉันอยู่ข้างๆฉัน ฉันได้สัมผัสอุ่นๆจากมือของหมอ ดูเหมือนไคจะไม่พอใจสักเท่าไร พอหมอออกไปก็เกิดความเงียบขึ้น..
‘หมอจับมือเธอทำไม?’
‘เค้าเป็นหมอประจำตัวฉันนี้น้า’
‘ฉันไม่รู้ไม่สน’เค้าเปิดทีวีเป็นตอนที่อียองเต้นพอดี เต้นกับพี่แอล
‘พี่อียองก็น่ารักดีเนอะ’ฉันพูดลอยๆหลังจากที่เค้าเงียบไป
‘คริสตัลลองคบกันไม เพื่อฉันจะลืมอียองได้’
‘อื้ม ก็ได้’ถึงแม้ฉันจะคบนายเพื่อให้ไคลืมอียอง
ชีวิตฉันจะดำเนินอย่างไรต่อไปดีนะ..
ความคิดเห็น