โลกของรัตติกาลมืดสนิท
เหมือนกับชื่อที่ถูกตั้งขึ้นเพื่อย้ำตราบาปในอดีต
ตลอดมา ไม่ว่าจะแสงใด
ก็ไม่เคยส่องให้ทางเดินหม่นเศร้าของเขาสว่างขึ้น
จนกระทั่ง.. ได้พบกับใครบางคน
ที่ให้ทั้งความมั่นคงทางจิตใจและความอบอุ่น
และที่รู้สึกปลอดภัย ไม่รู้ว่ามาจากความอ่อนโยน
หรือเพราะความพิศวง ที่ภูตะวัน เป็นชื่อของเขาคนนั้น
เหมือนกับรอยสลักบนร่างกายของรัตติกาลกันแน่
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น