[ FIC BLEACH ] ผมนี่แหละเทพมรณะ

ตอนที่ 26 : ตอนที่ 26

"ตาเริ่มลายแล้วแฮะ"

ร่างของชายหนุ่มที่เหลือแขนเพียงข้างเดียวโซซัดโซเซไปมา เลือดที่ไหลออกมาจากแขนที่ถูกฉีกขาดกับเอวด้านซ้ายที่ถูกเจาะยังคงไหลทะลักออกมาอย่างต่อเนื่อง จนพื้นที่ชายหนุ่มยืนอาบชุ่มไปด้วยเลือด ความเจ็บปวดเริ่มจางหายตอนนี้เขารู้สึกชาไปหมดทั้งตัว

"คุโรกิ!"

"ทะ ท่านหัวหน้าอุคิทาเกะ"

"หัวหน้าอุโนะฮานะอยู่ที่ไหน!"

อุคิทาเกะเริ่มร้อนรน ทว่าน่าเสียดายที่อุโนะฮานะไม่ได้อยู่ที่นี่ ตอนนี้อีกฝ่ายกำลังรักษาฮิสึกายะและฮินาโมริที่ตกอยู่ในสภาพไม่ต่างจากราเซ็ตสึ แต่ราเซ็ตสึหนักกว่าเนื่องจากตอนถูกโจมตีเขาต้องปกป้องลูเคียจึงรับการโจมตีของไอเซ็นเข้าไปเต็มๆก่อนที่จะหลบหนีออกมาจากแสงเนกาชิออนหนึ่งในทักษะช่วยเหลือและหลบหนีของฮอลโลว์ในระดับเมนอสขึ้นไป

"เรื่องของผมช่างมันก่อน ช่วยดูลูเคียให้ผมก่อน ผมอยากรู้ว่าเธอปลอดภัยดีหรือเปล่า"

"อา เดี๋ยวข้าจัดการให้"

อุคิทาเกะรีบรับร่างของลูเคียที่ยังไม่ฟื้นสติ มาตรวจสอบร่างกาย เมื่อพบว่าหญิงสาวยังปลอดภัยดีนอกจากนี้พลังวิญญาณก็เริ่มฟื้นสภาพคืนมาแล้ว จึงรีบแจ้งชายหนุ่มให้อีกฝ่ายเลิกกังวล ทางราเซ็ตสึที่ได้ยินคำตอบก็ถอนหายใจ ตอนนี้มีหัวหน้าเคียวราคุช่วยพยุงเอาไว้ไม่เช่นนั้นเขาคงล้มไปแล้ว

"อย่าขยับไปมากกว่านี้จะดีกว่า ปากแผลของเธอมันเริ่มเปิดแล้ว ราเซ็ตสึคุง"

"ยะ อย่าใส่ใจเลยครับ ขอร้องละครับหัวหน้าหน่วยทุกท่านช่วยไปดูเรียวกะพวกนั้นหน่อยเถอะ พวกเขาโดนโทเซ็นเล่นงานไม่รู้ว่าอาการบาดเจ็บเป็นยังไงบ้าง อีกอย่างพวกเขาพยายามช่วยผมต่อต้านไอเซ็นน่าเสียดายที่สุดท้ายก็..."

"แต่ว่า..."

"แค่กๆ พวกเขาก็แค่แพะรับบาปจากความวุ่นวายที่พวกเราสิบสามหน่วยพิทักษ์ดูแลและควบคุมเอาไว้ไม่ได้ ดังนั้นอย่าให้พวกเขาต้องมาตายเพราะสาเหตุจากการที่พวกเราไร้ความสามารถเลยครับ หัวหน้าซุยฟง"

ได้คำพูดของราเซ็ตสึก็เหมือนถูกแทงใจดำ เหล่าหัวหน้าหน่วย พวกเขารีบเข้าไปดูแลเหล่าเรียวกะที่ได้รับบาดเจ็บ เกือบทุกคนในกลุ่มเรียวนอกจากอิโนอุเอะโอริฮิเมะได้รับบาดเจ็บกันถ้วนหน้า แต่คนที่ได้รับบาดเจ็บมากที่สุดก็คืออิจิโกะ แค่บาดแผลจากการต่อสู้กับเบียคุยะก็ยับไปแทบทั้งตัว ยังมาเจอของแถมจากโทเซ็นอีกบอกเลยว่าเละ ดีที่มียาจิรุประคับประคองตอนต่อสู้ละนะ

แต่นี่ก็เป็นหนึ่งในความผิดพลาดของเขาความมั่นใจในตนเองกลับกลายเป็นข้อเสียของเขา การไม่สังเกตุสิ่งรอบข้างให้ดีทำให้ลูเคียตกอยู่ในอันตราย ความไม่รอบครอบของเขาเกือบทำให้พวกอิจิโกะเกือบตาย ผลการต่อสู้ในครั้งนี้เขาเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ไอเซ็นอย่างสมบูรณ์

'เจ็บใจ เราจะไม่ให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีก!'

"ครั้งนี้เจ้าทำได้ดีมาก คุโรกิ ราเซ็ตสึ เรื่องที่เจ้าก่อกบฏบังอาจทำลายโซเคียคุ เนื่องจากเจ้าทำประโยชน์เพื่อโซลโซไซตี้ แจ้งเรื่องวังกลาง 46 ห้อง ช่วยเหลือและพยายามหยุดยั้งพวกกบฏ ดังนั้นสอ่งที่เจ้าทำในวันนี้จะถือว่าเป็นโมฆะ"

"ขะ ขอบคุณครับท่านหัวหน้าใหญ่ที่เมตตา หัวหน้าเคียวราคุครับ ช่วยวางผมลงที่พื้นหน่อย"

"เข้าใจแล้ว"

หลังร่างราเซ็ตสึถูกวางลงพื้น เลือดก็เริ่มหยุดไหล แต่เขาก็ยังเสียเลือดมากเกินไปอยู่ดี ตอนนี้แค่พยายามประคับประคองสติให้คงอยู่ยังยากเลย สายตาเหลือบไปเห็นเงาหญิงสาวในชุดกิโมโนขาวที่วิ่งมาหาเขาทั้งน้ำตาก็แอบปวดใจ แต่ว่านี่เป็นโอกาศด้วยเช่นกัน

"ราเซ็ตสึ ทำใจดีๆเอาไว้ เจ้าห้ามหลับโดยเด็ดขาดเข้าใจนะ!"

"นะ นี่คุณคุจิกิ"

"อะไร เจ้าต้องการอะไร ?"

"แค่กๆ ผมอยากรู้น่ะครับว่าคุณคิดยังไงกับผมอย่างน้อยก่อนที่ผมจะตาย ช่วยบอกให้ผมฟังหน่อยได้หรือเปล่า?"

ชายหนุ่มกล่าวด้วยน้ำเสียงใกล้หมดเรี่ยวแรง ใบหน้าของเขาซีดขาวราวกับคนไร้โลหิต เจ้าตัวไอกระอักเลือดออกมา จนจิตใจของลูเคียสั่นสะท้าน ทุกอย่างเป็นเพราะเธอถ้าเธอไม่อ่อนแอจนถูกอีกฝ่ายจับตัวไปแล้วละก็เขาคงไม่ตกอยู่ในสภาพนี้

"ข้ารักเจ้า และเจ้าต้องไม่ตายนะราเซ็ตสึ เจ้าต้องอยู่กับข้า เจ้าเคยบอกไม่ใช่หรอว่าเจ้าจะอยู่เคียงข้างข้า ดังนั้น ดังนั้นเจ้า...!"

ได้ยินคำตอบแบบไม่มีความลังเลอยู่ในน้ำเสียงของอีกฝ่ายชายหนุ่มก็เผยรอยยิ้มทันทีตอนแรกเขาก็อยากจะเล่นสนุกต่ออีกนิด แต่พอเห็นท่าทีของลูเคีย เขาจึงหยุดทำเป็นเล่น

ช่วงเวลาที่ทุกคนคิดว่าชายหนุ่มไม่น่าจะรอดแขนที่ถูกฉีกขาดก็เริ่มงอกกลับขึ้นมาใหม่ในชั่วพริบตาเดียว บาดแผลที่ช่วงเอวก็ฟื้นสภาพด้วยความเร็วสูงกระทั่งอวัยวะภายใน เจ้าตัวร้ายดีดตัวลุกขึ้นมาชูมือทันที

"แน่นอนครับว่าจากนี้ผมจะอยู่กับคุณไปชั่วชีวิตของผมเลย!!"

ลูเคียอ้าปากค้างเพราะโครตอึ้ง แน่นอนว่าหัวหน้าเกือบทุกคนต่างก็อึ้ง เมื่อกี้เอ็งกำลังจะตายอยู่แล้วไม่ใช่หรอ การฟื้นฟูนั่นมันอะไร แล้วไหงเอ็งกลับกระปี้กระเป่าได้ง่ายๆ แบบนี้ หรือว่าจะเป็นความรักทำให้ชายหนุ่มฟื้นฟู ?

"จะ เจ้า ?"

"อะไรครับคุณคุจิกิดูทำหน้าเข้าสิ"

"จะ เจ้าทำได้ยังไง ?"

เห็นท่าทางตกใจจนอ้าปากค้างของลูเคีย ชายหนุ่มก็กุมคาง อันที่จริงเขาก็อึ้งในความสามารถนี้ของตนเองเช่นกัน เพราะมันเป็นทักษะในขั้นของบังไคของอามาเทราสึ เป็นทักษะฟื้นสภาพความเร็วสูงสุดของฮอลโลว์ที่บวกกับทักษะภายใต้แสงอาทิตย์ของดาบฟันวิญญาณ 

ภายใต้นภาที่มีแสงสุริยาส่องถึง ต่อให้เขาจะได้รับบาดเจ็บขนาดไหน มันก็จะฟื้นฟูกลับในชั่วพริบตา กฏนั้นอยู่ภายใต้ดวงอาทิตย์ขอเพียงมีดวงอาทิตย์และแรงดันวิญญาณเพียงพอก็จะฟื้นฟูทุกครั้งโดยไม่สนอาการบาดเจ็บว่าจะหนักหนาเพียงใด ต่อให้ถึงระดับคอขาดเลยก็เถอะ แต่ถ้าถูกทำลายเป็นชิ้นๆ กรณีนี้เขาไม่น่าจะรอด

"เป็นเพราะความรักของคุณคุจิกิเลยนะครับ ผมถึงหนีออกมาจากประตูนรกได้แบบนี้"

"จริงหรอ ?"

"ครับ~ความรักนั้นยิ่งใหญ่เสมอ โดยเฉพาะความรักจากคุณที่มีให้ผมน่ะครับ"

'เทคนิคจีบสาวของเจ้าหมอนี่มันสุดยอดจริงๆ'

เหล่าหัวหน้าหน่วยต่างพากันอึ้งกับทักษะจีบสาวของชายคนนี้ ลองคิดดูว่าเจ้าหมอนี่มันยอมลงทุนขนาดไหนที่ไม่ฟื้นฟูตัวเองตั้งแต่เริ่ม ปล่อยให้ตัวเองอยู่ในสภาพใกล้ตาย รอจนกระทั่งหญิงสาวฟื้นและพยายามหลอกล่อให้สาวน้อยจอมปากแข็งยอมเอ่ยปากบอกรักตัวเอง

"จะว่าไปรองหัวหน้าคุโรกิ ก่อนที่จะเริ่มจีบคุณคุจิกิ คุณได้ลองถามหัวหน้าเบียคุยะพี่ชายของเธอหรือยังคะ ว่าเขาอนุญาติให้คุณจีบน้องสาวของเขาได้หรือเปล่า ?"

เสียงที่แสนคุ้นเคยดังขึ้น เจ้าตัวเหล่มองไปทางอุโนะฮานะกำลังรักษาชายหญิงบนหลังกระเบน ก่อนจะเหลือบมองไปที่หัวหน้าเบียคุยะ ราเซ็ตสึเผยรอยยิ้มแห้งๆ เมื่อได้เห็นท่าทางมาดนิ่งของอีกฝ่าย ตายห่าละตูข้า

"เอ๋อะไรนะครับท่านหัวหน้าอุโนะฮานะ โอ้จริงสิครับ ผมลืมไปเลยว่าผมต้มข้าวต้มไข่ไว้ที่บ้าน ไม่รู้ว่าป่านนี้มันไหม้หรือยังดังนั้นขอตัวก่อนนะครับ"

ราเซ็ตสึปลดบังไคออกและเตรียมเผ่นหนีไปจากที่นี่ ถ้ายังอยู่ที่นี่ต่อไปไม่ดีแน่ เขาไม่อยากถูกกลุ่มคนพวกนี้แฉความลับ จนลูเคียรู้ตัวว่าถูกเขาปั่นหัว น่าเสียดายที่สุดท้ายชายหนุ่มก็ถูกหญิงสาวจอมเฮี้ยวจับได้และถูกลูเคียกระหน่ำหมัดอย่างโหดร้าย โดยไม่มีใครช่วยเหลือเลยแม้แต่คนเดียว เล่นกับใครไม่เล่นดันไปเล่นกับความรู้สึกของหญิงสาว ไม่ตายก็ดีแล้วเจ้าเซ่อ

หลายวันผ่านไป ข่าวเรื่องการกบฏของหัวหน้าหน่วยทั้งสามก็แผ่กระจายไปถึงหูเหล่ายมทูตทุกคน ทั้งเรื่องการลอบสังหารวังกลาง 46 ห้อง และเรื่องอื่นๆ ที่ไอเซ็นเคยได้กระทำไว้ถูกปล่าวประกาศออกไป

คุจิกิลูเคียจึงหลุดพ้นจากโทษประหารในปริยายเมื่อทุกคนได้รับรู้ว่าคำสั่งตัดสินจากวังกลาง 46 ห้องเป็นเท็จ ผู้ที่ให้การช่วยเหลือลูเคียไม่ได้รับการลงโทษ ซึ่งนั่นก็รวมถึงกลุ่มของพวกอิจิโกะด้วย

และเรื่องที่กำลังดังที่สุดก็คือเรื่องของรองหัวหน้าหน่วยที่ 13 คุโรกิ ราเซ็ตสึที่เปิดเผยความแข็งแกร่งที่แท้จริงของเขาออกมาต่อต้านกลุ่มกบฏด้วยตัวเอง กบฏที่เป็นถึงหัวหน้าหน่วยจำนวนสามคนถูกชายหนุ่มจัดการจนอีกฝ่ายรีบหลบหนีไป

อดีตหัวหน้าหน่วยที่ 5 ไอเซ็น โซสึเกะ สูญเสียแขนข้างขวา ในขณะที่อดีตหัวหน้าหน่วยที่ 9 โทเซ็น คานาเมะได้รับบาดเจ็บสาหัสอยู่ในสภาพเป็นหรือตายก็ไม่มีใครทราบ แต่เป็นที่แน่ใจแล้วว่าคุโรกิ ราเซ็ตสึนั้นแข็งแกร่งและมีแนวโน้มที่เขาจะกลายเป็นหัวหน้าหน่วยคนใหม่ของสิบสามหน่วยพิทักษ์

ซึ่งหัวข้อที่ว่านั้นเป็นเรื่องจริงคุโรกิ ราเซ็ตสึถูกหัวหน้าอุคิทาเกะ หัวหน้าเคียวราคุและหัวหน้าอีกสี่คนที่อยู่ในเหตุการณ์เสนอชื่อให้ชายหนุ่มเข้ารับตำแหน่งเป็นหัวหน้าหน่วยคนใหม่ในตำแหน่งที่ว่างอยู่ เนื่องจากการกบฏของพวกไอเซ็นทำให้ตำแหน่งหัวหน้าเปิดว่างถึงสามตำแหน่ง

หน่วยที่ 3 หน่วยที่ 5 และหน่วยที่ 9 กลายเป็นหน่วยที่ไร้หัวหน้าควบคุมจึงต้องคัดเลือกผู้ที่มีความสามารถเข้ามารับตำแหน่งนี้เพื่อไม่ให้แต่ละสังกัดหน่วยงานขาดช่วงไป แม้ราเซ็ตสึจะไม่อยากยอมรับตำเพราะต้องย้ายหน่วย แต่ว่าเงินเดือนของตำแหน่งหัวหน้ามันยั่วยวนเสียเหลือเกิน

ไม่สิเพื่อไม่ให้งานของสิบสามหน่วยพิทักษ์ขาดช่วงต่างหาก ราเซ็ตสึจึงพยายามฝืนใจรับตำแหน่งหัวหน้าหน่วยที่ 5 เข้ามาแทนที่ไอเซ็น โซสึเกะ ราเซ็ตสึในชุดฮากามะดำสวมทับด้วยฮาโอริสีขาวซึ่งด้านหลังมีตราประทับหน่วยที่ห้าแสดงถึงตำแหน่งของเขาในปัจจุบันกำลังเข้าเยี่ยมหญิงสาวผู้น่าสงสารซึ่งเป็นรองหัวหน้าของหน่วยที่ 5 ฮินาโมริ โมโมะ

'โดนทำร้ายจนเกือบตาย เธอจะตาสว่างและเลิกเชื่อมั่นในตัวของชายคนนั้นหรือยังนะฮินาโมริ'

มองหญิงสาวที่นอนไม่ได้สติชายหนุ่มก็ส่ายหัวและเดินจากไป เขาไม่คิดจะยุ่งย่ามกับความคิดและความรู้สึกของผู้อื่น ปล่อยให้พวกเขาได้คิดและได้เติบโตด้วยตนเองน่าจะดีกว่า

"กลับไปทำงานต่อดีกว่าเรา"