无情 ตราบสิ้นรัก

เขียน : แพงพวย

-----------------------------

** ลงไม่จบค่ะ อัปแค่ 60% ที่เหลือตามต่อได้ในอีบุ๊ก **

เขาเป็นเทพที่คงอยู่มานานหลายแสนปี เพียงแรกพบข้าก็ตกหลุมรัก เก็บเอาไปฝันทุกค่ำคืน

ข้าเป็นมาร เผ่าพันธุ์ข้าถือกำเนิดมาจากบุปผาอัคคีที่มีพิษร้ายแรง บำเพ็ญเพียรมาไม่กี่ร้อยปี

ข้ารักเขา ข้ายั่วยวนเขา จนก่อเกิดเป็นความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้ง ทว่าเขามีคู่หมั้นคู่หมายเป็นถึงองค์หญิงเผ่าเฟิ่งหวง

สวรรค์พิโรธ นรกคลุ้มคลั่ง ข้าถูกลงทัณฑ์จนร่างกายแหลกสลาย วิญญาณข้าถูกจองจำในดินแดนอันห่างไกลซึ่งเวิ้งว้างไร้สรรพสิ่ง 

ข้าอยู่อย่างโดดเดี่ยวเดียวดาย แต่เขากลับเข้าพิธีวิวาห์กับคู่หมั้น ข้ากระอักโลหิตด้วยความเคียดแค้นชิงชัง จนวิญญาณแตกดับในที่สุด

แต่ข้ายังจำคำพูดสุดท้ายของชายที่ข้ารักได้ฝังใจดุจจะตราตรึงข้าไปชั่วนิจนิรันดร์

พันหมื่นราตรี... พันรักทบทวี

พันชาติภพ... จะพันผูกสองใจให้ใกล้กัน

ข้าควรจะเกลียดเขาตราบลมหายใจมลาย 

ควรชิงชังที่เขาทรยศต่อความรักของข้า 

ควรเคียดแค้นตราบรักสิ้นสูญ 

ควรลบเลือนตัวตนเขาไปจากห้วงคำนึง 

กระนั้นใจข้ากลับเฝ้ารอ... คอยให้ถึงวันนั้น 

วันที่สองเรา... พบกันอีกครา

จาก เส่าอี๋ (นางมารบุปผาอัคคี)

ถึง เฟิงหลง (มังกรแห่งสายลม)

แม้ต้องหันหลังให้โลกสวรรค์

แม้ต้องเป็นศัตรูกับชะตากรรม

ข้าสัญญาตราบลมดับสูญ... จะตามหาเจ้าทุกชาติภพ

จาก เฟิงหลง (สายลมผู้รักมั่น)

ถึง เส่าอี๋ (บุปผาของมังกร)

++++++++++

อ่านแล้วชอบ อย่าลืมคอมเมนต์ เป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยนะคะ 

- อัปไม่เป็นเวลาค่ะ -

*** นิยายเรื่องนี้เกิดขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียน 

ไม่ได้อ้างอิงประวัติศาสตร์หรือตำนานเล่มใด 

หากเกิดข้อผิดพลาดประการใด ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย ***