เขาเป็นเทพที่คงอยู่มานานหลายแสนปี เพียงแรกพบข้าก็ตกหลุมรัก เก็บเอาไปฝันทุกค่ำคืน
ข้าเป็นมาร เผ่าพันธุ์ข้าถือกำเนิดมาจากบุปผาอัคคีที่มีพิษร้ายแรง บำเพ็ญเพียรมาไม่กี่ร้อยปี
ข้ารักเขา ข้ายั่วยวนเขา
จนก่อเกิดเป็นความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้ง ทว่าเขามีคู่หมั้นคู่หมายเป็นถึงองค์หญิงเผ่าเฟิ่งหวง
สวรรค์พิโรธ นรกคลุ้มคลั่ง
ข้าถูกลงทัณฑ์จนร่างกายแหลกสลาย วิญญาณข้าถูกจองจำในดินแดนอันห่างไกลซึ่งเวิ้งว้างไร้สรรพสิ่ง
ข้าอยู่อย่างโดดเดี่ยวเดียวดาย
แต่เขากลับเข้าพิธีวิวาห์กับคู่หมั้น ข้ากระอักโลหิตด้วยความเคียดแค้นชิงชัง จนวิญญาณแตกดับในที่สุด
แต่ข้ายังจำคำพูดสุดท้ายของชายที่ข้ารักได้ฝังใจดุจจะตราตรึงข้าไปชั่วนิจนิรันดร์
พันหมื่นราตรี... พันรักทบทวี
พันชาติภพ... จะพันผูกสองใจให้ใกล้กัน
ข้าควรจะเกลียดเขาตราบลมหายใจมลาย
ควรชิงชังที่เขาทรยศต่อความรักของข้า
ควรเคียดแค้นตราบรักสิ้นสูญ
ควรลบเลือนตัวตนเขาไปจากห้วงคำนึง
กระนั้นใจข้ากลับเฝ้ารอ... คอยให้ถึงวันนั้น
วันที่สองเรา... พบกันอีกครา
จาก เส่าอี๋ (นางมารบุปผาอัคคี)
ถึง เฟิงหลง (มังกรแห่งสายลม)
แม้ต้องหันหลังให้โลกสวรรค์
แม้ต้องเป็นศัตรูกับชะตากรรม
ข้าสัญญาตราบลมดับสูญ... จะตามหาเจ้าทุกชาติภพ
จาก เฟิงหลง (สายลมผู้รักมั่น)
ถึง เส่าอี๋ (บุปผาของมังกร)
++++++++++
อ่านแล้วชอบ อย่าลืมคอมเมนต์ เป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยนะคะ
- อัปไม่เป็นเวลาค่ะ -
*** นิยายเรื่องนี้เกิดขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียน
ไม่ได้อ้างอิงประวัติศาสตร์หรือตำนานเล่มใด
หากเกิดข้อผิดพลาดประการใด ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย ***