เมื่อฉันทะลุมิติมามีครอบครัว

    นิยายเรื่องนี้ไม่เกี่ยวข้องกับบุคคลใดๆสถานที่เวลาและเหตุการณ์ต่างๆเป็นเพียงจินตนาการของผู้  เขียนเท่านั้น

นิสา หญิงสาววัย 30 ปี สาวคนเดียวคุณพ่อคุณแม่ได้เสียชีวิตจากอุบัติเหตุตอนไปเที่ยวจีน เธอจึงได้มรดกเป็นตลาดย่านในเมือง 2 สาขา ตึกแถวอีก 3 ตึกรวมถึงเงินประกันชีวิตของพ่อและแม่และเธอยังมีร้านอาหารของตัวเองอีก1แห่ง นิสาจึงอยู่ได้อย่างสุขสบายและไม่ต้องกดดันตัวเองมากไปเธอจึงเลือกที่จะมาเป็นนักโภชนาการจากโรงพยาบาลรัฐแห่งหนึ่งที่พึ่งกลับจากค่ายอาสาที่ทางโรงพยาบาลได้จัดทีมไปซึ่งครั้งนี้เธอได้อยู่ค่ายอาสาที่บนดอยมา 1 ปีได้เรียนรู้การใช้ชีวิตบนดอยการหาของป่าการปลูกผัก การแปรรูปอาหารในช่วงที่ไปจัดค่ายในครั้งนี้ เมื่อโครงการค่ายอาสาครบตามระยะเวลาที่กำหนดก็จะมีทีมใหม่มาเปลี่ยน เธอจึงได้กลับมาประจำที่โรงพยาบาลตามปกติ ทางโรงพยาบาลจึงให้บุคลากรที่ไปค่ายในครั้งนี้หยุดพักก่อน 2 วัน จึงตั้งใจจะไปวัดทำบุญให้คุณพ่อคุณแม่เมื่อกลับมาถึงบ้านเธอจึงรีบพักผ่อน

 ณ วัดแห่งหนึ่งเมื่อนิสาทำบุญให้คุณพ่อคุณแม่เสร็จเธอจึงมาให้อาหารปลาแต่ตอนที่เธอไปซื้ออาหารปลาเธอก็เห็นคนแก่เป็นลมและได้เข้าไปช่วย เธอหายาดมและใช้พัดให้หญิงชรา เมื่อเห็นหญิงชราเริ่มฟื้นแล้วเธอจึงให้หญิงชราดมยาดมและนั่งรอ จากนั้นนิสาจึงไปซื้อน้ำหวานเย็นๆมาให้หญิงชราเมื่อหญิงชราฟื้นมีสติดีแล้วจึงขอขอบคุณนิสาและให้สร้อยข้อมือเก่าๆมาตอนแรกนิสาก็ปฏิเสธไปแต่หญิงชราก็ขอร้องให้เธอรับไว้เธอจึงตัดสินใจรับไว้เมื่อกลับมาที่รถนิสาเอาสร้อยข้อมือขึ้นมาดูเธอเอาวางไว้บนฝ่ามือและเห็นจี้ที่เป็นรูปหัวใจเธอจึงใช้นิ้วจับไปที่จี้เบาๆ แล้วสร้อยข้อมือที่เป็นรูปจี้ก็หายเข้าไปในฝ่ามือบนฝ่ามือของนิสาก็มีรูปหัวใจอยู่บนกลางฝ่ามือเธอตกใจมากรีบหันไปมองหาหญิงชราแต่เธอก็ไม่เห็นเสียแล้วเธอจึงตัดสินใจขับรถกลับมาที่บ้านเมื่อเธอกลับมาที่บ้านเธอก็มานั่งดูรูปหัวใจที่ฝ่ามือของเธอเธอตกใจมากและกังวล แต่เมื่อเธอตั้งสติแล้วมองไปดีๆก็ไม่เห็นมันจะเกิดอะไรเธอจึงคิดว่าคงไม่เป็นอะไร