อนาเตเซีย ตอนแม่มดน้อยแห่งคำทำนาย

แม่มดน้อยแห่งอนาเตเซีย

ในเมืองที่เต็มไปด้วยเวทมนต์ ในเมืองที่รายล้อมไปด้วยศาสตร์แห่งคำทำนาย เมืองที่ไม่เคยจะหลับไหล แม้ว่าอาทิตย์จะลับขอบฟ้ากี่ราตรีกาล และคงจะไม่มีที่ไหน วุ่นวายเท่าเมืองนี่อีกแล้ว!!

เรบิล เรบีเน็ต เด็กสาวที่แสนจะธรรมดา อาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็กๆของอานาจักรอนาเตเซีย

เธอเกิดมาพร้อมพรสวรรค์ของนักทำนาย และถือว่าเป็นเด็กพิเศษ จึงได้เข้าเรียนในโรงเรียนประจำที่แสนจะใหญ่โตและหรูหราท่ามกลางเพื่อนๆที่มองเรบิลเหมือนตัวประหลาด

ฉันจนมันผิดรึไง

ฉันเป็นนักทำนายแล้วมันไปหนักส่วนไหนของพวกเธอล่ะ

เคราะห์ซ้ำกรรมซัดของเธอที่ต้องมาเจอ เจราโต้ ซันดิเอเรียน่า เจ้าชายรัชทายาทผู้สูงศักดิ์และหยิ่งในศักดิ์ศรีของตัวเอง ผู้ที่ไม่เคยก้มหัวให้ผู้ใด ไม่มีใครกล้าต่อกรเพราะไม่อยากหัวขาด

ด้วยโชคชะตาที่แสนเป็นใจ นำพาทั้งคู่มาพบกับเพื่อให้มารักกัน

แอร๊ย!!!

ไม่สิไม่

ไม่มีทาง...!!!

หัวเด็ดตีนขาดยังไงฉันก็ไม่มีวันญาติดีกะไอเจ้าชายปีศาจไร้หัวใจตนนี้หรอก ....สาบานได้!

ฉันเองก็ไม่มีวันยอมรับเธอหรอกยัยแม่มดตัวเตี้ย

ทว่า.....การที่ไม่สามารถมาญาติดีกันเนี่ยแหละ ทำให้ทั้งเค้าและเธอต้องมาเผชิญกับปัญหาระดับจักรวาล

เมื่อคนหนึ่งดูเหมือนจะเป็นเพียงเด็กสาวธรรมดา แต่เธอดันเกิดมาเพื่อเป็นกุญแจไขปริศนา

"ฉันเนี่ยนะจะช่วยเหลืออนาจักรอนาเตเชียให้พ้นจากเนื้อมื้อคนชั่วได้"เด็กสาวชี้นิ้วเข้าหาตัวเอง คิ้วเรียวเลิกสูงพลางโบกไม้โบกมือไปมา ปฏิเสธหัวชนฝาอย่างเอาเป็นเอาตาย

"อย่าหยิ่งไปหน่อยเลยยัยเตี้ย" เสียงเย็นชาสุดขั้วห้วใจเปล่งออกมาอย่างไม่สบอารมณ์นัก สีหน้าเบื่อหน่ายอย่างเห็นได้ชัด

เจราโต้ ซันดิเอเรียร่าเป็นถึงรัชทายาทผู้สูงศักดิ์ ทำไมนะจะต้องมาขอร้องยัยเด็กผู้หญิงที่ตัวเองเกลียดขี้หน้าตั้งแต่แรกเห็น เพราะคำทำนายนั่นแท้ๆเชียว

'ไอเช้าชายจอมยโส ข้าขอทำนายว่าบ้านเมืองเจ้าต้องพินาจ สุดท้ายเจ้าต้องมากราบเท้าอ้อนวอนให้ข้าช่วย'

เขายังจำประโยคนี้ได้จับใจ และเพราะคำทำนายบ้าบอที่ไม่เคยเอามาคิดใส่ใจให้รกสมองนี้แท้ๆ

ฮึ่ย!!!! ยัยปากปีจอ

กลับมาอีกแล้วกับนิยายแฟนตาซีอีกเรื่อง หุ หุ

สำหรับเรื่องนี่อาจเน้นฮา(มั้ง) บ้าๆบอๆ (เหรอ) นะเจ้าคะ สำหรับเหตุผลในการเขียนเรื่องนี้น่ะเหรอ อันที่จริงคือไม่ได้คิดอะไรมากมายเลยค่ะ คิดอยากจะเขียนก็เขียนเอาดื้อๆ 55+ เพราะรู้ว่าตัวเองเขียนนิยายแนวรักๆใคร่ๆไม่ค่อยจะรุ่งอ่านะ ก็เลยลองเขียนนิยายแฟนตาซีออกมาอีกเรื่อง

โครงเรื่องของเรื่องนี้น่ะเหรอ ?? ไม่มีอะไรมากมาย เพราะยังคงแนวแฟนตาซี พ่อมด แม่มด โรงเรียนเหมือนเดิมค่ะ จะต่างตรงอารมณ์ที่ต่างจากอามาเวสก้าโดยสิ้นเชิง เนื่องจากเรื่องนี้ตัวละครยังเด็ก ตัวเอกของเรื่องนิสัยต่างกันสุดขั้ว แถมยังเกลียดขี้หน้ากันสุดๆ เน้นฮา ซะมากกว่า ที่สำคัญไม่หวือหวา อลังการงานสร้างเท่ากับอามาเวสก้านะคะ บอกตามตรงค่ะ มันธรรมดามากๆ บอกไปคงไม่เชื่อเน๊อะ เอาเป็นว่าลองอ่านดูนะคะ

ชอบไม่ชอบติชมได้ตามสะดวกค่ะ

สำหรับนักเขียนมือสมัครเล่นอย่างฟางแล้ว คอมเม้นหรือคำติชมคือกำลังใจค่ะ

♡♥♡รักคนอ่านนะคะ ♡♥♡

ก๋า-ษณิต