♦ Metallic Arm ♦

                                                          

                                                ♦  บทนำ  ♦  
         
             " ไหวมั้ยขอรับคุณหนูโคโรเน็ต "

      " ยังพอไหวอยู่จ้ะ  แค่รู้สึกชาๆเท่านั้นเอง"เด็กสาวผู้ถูกเรียกว่าโคโรเน็ตค่อยๆก้าวลงจากเตียงนอนทดลองที่ห้องแล็บอย่างช้าๆ

         " แขนข้างขวานี่คุณดัดแปลงเป็นอาวุธอะไรบ้าง "

       "เป็นปืนเลเซอร์  ปืนพกรุ่น KJW-KP05BR   ดาบขนาดกลาง  ตาข่ายแล้วก็ตะขอเอาไว้เกี่ยวเวลาตกจากที่สูงครับ " ศาสตราจารย์ยูโทเนียมเดินเข้ามาหาเธอ แล้วแนะนำว่า

            " กว่าคุณจะหายเจ็บแขนก็คงใช้เวลานานสักหน่อย  พยายามอย่าเพิ่งใช้อาวุธให้มากนักนะครับเพราะจะเป็นการสูญเสียพลังงานไปมากพอสมควร "

          " แล้วมันพอจะมีวิธีชาร์จพลังงานหรือเปล่าขอรับ คุณศาสตราจารย์ยูโทเนียม "พ่อบ้านอายุห้าสิบปีกว่าๆ ที่คอยรับใช้คุณหนูโคโรเน็ตถามอย่างเป็นห่วง

           " ถ้าหากว่าคุณหนูใช้พลังงานนั่นจนหมดจะเป็นอันตรายหรือเปล่าขอรับ "

        " เรื่องนั้นไม่ต้องเป็นห่วงไปหรอกคุณเซอร์เวย์   หากพลังงานหมดก็แค่ใช้การอะไรไม่ได้เลยเท่านั้น  แต่ก็ต้องอย่าใช้พลังงานเกินขีดจำกัดหล่ะไม่อย่างนั้นจะเป็นการนำเอาพลังงานที่มีอยู่ในตัวของคุณหนูมาใช้ซะเอง  อาจจะทำให้ถึงแก่ชีวิตได้ "

         " ส่วนวิธีการชาร์จพลังงานนั้นผมจะยกเครื่องRomo XDให้ก็ละกัน  ชาร์จง่ายๆเหมือนกับมือถือนะแหล่ะ "   ศาสตราจารย์นำเครื่องRomo XDดีวางไว้ตรงหน้าทั้งสองคน  เขานั่งลงแล้วหยิบขวดแก้วที่บรรจุของเหลวสีฟ้าออกมาจากตัวเครื่อง

             "ของเหลวนี่คือพลังงานที่สำคัญสำหรับMetallic Arm    ซึ่งมันจะถูกต่อกับเครื่องชาร์จอยู่ห้าขวด  ถ้าหมดเมื่อไรคุณก็ค่อยมาเอาเพิ่มที่ผมอีกทีละกันนะครับ"

         " ถ้าอย่างนั้นฉันฝากเซิร์สไปเอาก็แล้วกันนะ "คุณหนูหันไปสั่งพ่อบ้านเซิร์สหรือ

เซอร์เวย์ 

                " ขอรับคุณหนู " เซอร์เวย์โค้งคำนับ

               "ขอบคุณมากสำหรับMetallic Arm แล้วก็เครื่องRomo XDนะคะคุณยูโทเนียม   "

         เด็กสาวกล่าวอำลาศาสตราจารย์ยูโทเนียมแล้วมุ่งหน้ากลับคฤหาสน์หลังใหญ่ของเธอพร้อมๆกับพ่อบ้านเซอร์เวย์ที่ยกเครื่องRomo XDดีไปด้วย

an improvisation with mp3 | lyrics

free music downloads | music videos | pictures