ในตอนเที่ยงที่แดดร้อนระอุอุณหภูมิสูงจนน่าตกใจทุกคนในเรือต่างก็พากันหาที่หลบแดดกันจ้าละหวั่น แถมยังพยายามหาวิธีคลายร้อนกันต่างๆนานา
ถึงแม้ว่าวิธีพวกนั้นจะไม่ช่วยอะไรเลยก็ตามอ่ะนะ
วิธีคลายร้อนของสมาชิกแต่ละคนของกลุ่มหมวกฟางมีดังนี้ (ยกเว้นซันจิอ่ะนะ)
ลูฟี่ : กินเนื้อย่างแช่แข็ง
โซโล : ออกกำลังกายให้ลืมร้อน
นามิ : นอนบนกองเงิน(?)
แฟรงกี้ : ประดิษฐ์เครื่องทำความเย็น
อุซป : ช่วยแฟรงกี้ทำ
ช็อปเปอร์ : นอนรอเครื่องทำความเย็น
บรู๊ค : ร้องเพลงที่บ่นเรื่องร้อนแล้วเดินไปมา
โรบิน : นั่งมองทุกๆคนแล้วยิ้ม
ซันจิที่มองภาพพวกนั้นแล้วส่ายหัวไปมา เขาตั้งใจว่าจะทำเครื่องดื่มเย็นๆที่สามารถคลายร้อนได้บ้างไปใฟ้เจ้าพวกนั้นอยู่แล้ว แต่คงต้องทำเยอะหน่อยละนะ....
เพราะว่ามีพวกตัวกินจุอยู่นะสิ
__________
_______
____
"ทุกคน! ฉันทำเครื่องดื่มคลายร้อนไว้ให้นะ มาที่ห้องครัวสิ!"ผมเปิดประตูออกไปเรียกเพื่อนๆหลังจากที่ทำเสร็จ
"จริงเหรอซันจิ! ฉันจะไปเดี๋ยวนี้แหละ"เป็นลูฟี่ที่พุ่งเข้ามาคนแรกและตามมาด้วยคนอื่นๆ
"เห้อ ทำไมวันนี้มันถึงได้ร้อนแบบนี้นะ"คุณนามินั่งเท้าคางแล้วบ่นกับอากาศร้อนๆของวันนี้
"นั่นสินะ แถมยังไม่มีทีท่าว่าจะเย็นลงเลยด้วย"ตามาด้วยอุซปที่มีท่าทีเห็นด้วย
"สงสัยว่าพวกเราจะเข้าใกล้เกาะเขตร้อนแล้วสิคุณต้นหน"และโรบินจังที่เงยหน้าจากหนังสือมาบอก
ผมที่กำลังเช็ดล้างแก้วก็หันมาเห็นว่าเหลือน้ำแก้วนึงบนโต๊ะ
"แก้วนั้นของใครนะ? รีบๆดื่มสิฉันจะเอาไปล้างแล้ว"ผมหันไปบอกพวกที่เหลือ
"ของโซโลนะ ฉันยังไม่เห็นเขามาเลย"เป็นช็อปเปอร์ที่ตอบกลับมา
"งั้นเหรอ เจ้าหัวมอสนั้น!"
"เดี๋ยวฉันเอาไปให้โซโลเอง!"ลูฟี่ลุกขึ้นและอาสา
"เหอะ! ถ้าให้นายเอาไปพอไปถึงโซโลก็เหลือแต่แก้วเปล่าๆเท่านั้นแหละย่ะ!"คุณนามิพูดแล้วโขกหัวลูฟี่
โป้กกก!!!
"โอ้ยยย นามิ! มันเจ็บนา"
"ซันจิคุง ช่วยเอาไปให้โซโลทีสิ"หึ้ยย เห็นแก่ว่าคุณนามิขอหรอกนะ
"ได้คร้าบบบบ คุณนามิ~"ผมรับคำแล้วเดินเอาน้ำแก้วนั้นออกไปให้โซโล
เจ้าบ้านั่นอยู่ไหนของมันฟะ! ผมเดินหาไปเรื่อยๆจนไปเจอโซโลยืนอยู่ท้ายเรือ
"เห้ โซโล นี่น้ำของนาย"ผมว่าแล้วยื่นแก้วน้ำไปให้
"อ่อ ขอบใจ"มันหันกลับมาแล้วรับน้ำแก้วนั้นไป
"แกมาทำอะไรอยู่ตรงนี้เนี่ย?"ผมถามพลางจุดบุหรี่ขึ้นสูบ
"ก็มาตากลมไงละ ตอนนี้มันร้อน"
"เหอะ! ก็ดูชุดของแกซะก่อนสิมันจะไม่ร้อนได้ยังไง"ว่าแล้วก็หยิบชายเสื้อของเจ้านั่นขึ้นมา
"ทำมาเป็นพูด! ชุดของแกก็ไม่ต่างกันนักหรอกนะ!"
"หนอยยยย! แกว่ายังไงนะ"
"ก็ว่าอย่างนี้แหละ!"
"แก!@&$€#&#^^*"
หลังจากนั้นพวกเราก็ตีกันจนถึงเย็น และดูเหมือนผมจะลืมเวลาอาหารไปเลย จนทำให้คุณนามิต้องมาตาม
"พวกนาย! เลิกทะเลาะกันได้แล้ว!!!"
โป้กกก!!!
"โอ้ยย!"×2
"ทำอะไรของเธอเนี่ย!"โซโลที่ยืนลูบหัวตัวเองอยู่หันมาโวยวายใส่คุณนามิ
"ก็ถ้าไม่ทำแบบนี้พวกนายก็ไม่หยุดทะเลาะกันนะสิ"คุณนามิว่าแล้วสะบัดหน้าใส่เจ้าหัวมอส
"เหอะ!"
"แล้วซันจิคุง!"
"ครับ!?"ผมขานขับ
"ไปทำอาหารได้แล้วนะ ทุกคนรออยู่"เธอว่าแล้วเดินกลับไป
"คร้าบบบบ~~"ได้แต่รีบตามเธอไป
"เจ้ากุ๊ก"ในขณะที่ผมกำลังจะตามคุณนามิไปโซโลก็เรียกผมไว้ก่อน
"มีอะไร?"ผมถามกลับแต่ไม่ได้หันไปมอง
"คืนนี้ก็อย่าลืมมาหาฉันละ"หึ
"เจ้าบ้า! รู้อยู่แล้วละน่า"ผมหันไปด่ามันแล้วรีบเดินออกมา
_____________
[Special!]
"ซี๊ดดดด!"
ผมลุกขึ้นจากที่นอนแล้วลูบเอวด้วยความเจ็บปวด เจ้าหัวมอสนั่น! ไม่รู้จักออมแรงเลยรึไงวะ ผมคิดพลางหันไปมองหัวเขียวๆที่นอนอยู่ข้างๆแล้วตบลงไปอย่างแรง!
ผั้ววว!!!!
"โอ้ยยยย!!!"มันร้องแล้วหันมาหาผม
"ทำบ้าอะไรเนี่ยเจ้าคิ้วม้วน"
"แกนั่นแหละทำบ้าอะไร! บอกให้เบาๆไม่รู้รึไงวะ!?"ผมว่าอย่างหัวเสีย
"เหอะ! แกก็ดูพอใจนิจะมาโวยวายอะไรตอนนี้ละ?"
"หนอยยย!!! แกลงจากเตียงไปเลยนะ"
"อะไรฟะ! ฉันไม่ลงหรอกนะ!"
แล้วก็เป็นการเริ่มตีกันของผมกับเจ้าหัวสาหร่ายนั่นอีกครั้ง....
.
.
.
.
.
ผมหวังว่ามันจะอยู่คอยตีกับผมแบบนี้ไปตลอดนะ
THEND.
