ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    นิยาย ปฏิบัติการลับแก็งโอตาคุ

    ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 1 บทนำ ( จุดเริ่มแห่งความหายนะ )

    • อัปเดตล่าสุด 13 มี.ค. 57


    บทนำ


    “ ป้า!! นี่มันหมายความว่ายังไงเนี่ย!!” เสียงของเด็กสาวอายุ 18 ร้องขึ้น เธอเป็นคนผิวขาว รูปร่างเล็กกะทัดรัดสมส่วน ใบหน้าน่ารักกำลังขมวดคิ้วด้วยความสงสัย

    “ เอ้า! ก็พวกหนูน่ะไม่มีเงินจ่ายค่าเช่าหอนี่ ไอ้ใบนี้คือใบทวงสัญญา ถ้าพวกเธอไม่จ่ายค่าเช่าหอพักภายในสามวันนี้ก็เชิญเก็บกระเป๋าออกไปได้เลย!!” ว่าจบป้าดูแลหอพักก็ปิดประตูใส่ ให้เด็กสาวนาม ลูกน้ำ มองตามแผ่นหลังป้าแกไปอย่างค้างๆ

    =[]= ใบเสร็จค่าหอพัก!!!

     



     

    ++ ณ ห้องพัก 2303 ( ศูนย์รวมชาวโอตาคุ แก็งโอตาคุ )<<< มันเขียนไว้หน้าประตูอย่างนั้น




    “ อ่ะนี่คือผลสรุปกิจกรรมที่พวกเราทำภายในปีนี้มีเอิ่ม...รับจ้างแต่งหน้าคอสเพลย์ กับ เอิ่ม..โปรโมทร้านเครื่องทำความสะอาด =_= มะ..มันมีแค่นี้เองเหรอ เหรอ อีข้าวโอ๊ตมันอยู่ไหนเนี่ย!!!!” เด็กสาวอายุ 18 ปี ผมยาวถึงกลางหลัง ใส่เสื้อสีดำสกรีนเป็นตัวสีชมพูว่า ไอเลิฟยู ยาโอย เรียกหาหัวหน้าแก็งโอตาคุที่หายตัวไปหลายวัน

    “ เจ๊ลืมไปแล้วว่าวันนี้มันวันอะไร” เด็กสาวอายุ 16 กล่าว เธอมีใบหน้าขาวใสออกแนวหมวย ผมยาวเลยบ่าย่อมผมสีทองเจิดจรัสเอ่ยขึ้น

    “ อะไรก็วันมาฆบูชา ทำไมย่ะ หรือแกจะบอกว่าไอ้ข้าวโอ๊ตมันไปทำบุญ ตักบาตร เวียนเทียน ดำน้ำ ดูปะการัง คอมเสีย ซีพียูพัง น้ำไหล ไฟดับ บลาๆๆๆๆๆๆห่ะ!!

    “ ไม่ใช่..”


    “ เอ้า!!แล้วมันไปไหนวะ!!

    “ คนไม่มีคู่อย่างเจ๊คงไม่รู้อะไรหรอก” สาวหมวยสะบัดบ๊อบใส่ ทำให้คนที่ถูกทำด้วยท่าทางแบบนั้นต้องมองแบบเอื่อมระอาสุดๆ

    “ แล้วแกมีคู่กะเข้ารึไงล่ะ” รับไป 200 ดาเมจ >_<



     

    ฉึก!

     

    จี้จุดมว๊าก!

    “ ไม่มีเคอะ T_T

    “ นั่นไง..กูว่าแล้ว ช่างเถอะๆมันจะหายหัวไปไหนก็เรื่องของมันประเด็นคือฉันว่า เราเตรียมเก็บเอกสารบนโต๊ะทั้งหมดนี้ดีกว่าแล้วก็เก็บกวาดเศษขนมพวกนี้ด้วย ถ้าเกิดพี่เมลมามันจะเป็นการไม่ดี เพราะเราอาจจะถูกท่าไม้ตายนั้นก็เป็นได้” ผู้หญิงผมยาวกลางหลังที่ชื่อ ป่าน ว่า ก่อนจะคว้าถุงขนมที่กลายเป็นขยะไปแล้วทิ้งทันที ส่วนสาวหมวยก็ไม่น้อยหน้ารีบเก็บเอกสารบนโต๊ะอย่างเร่งด่วน ซึ่งก็จะมีสองคนนี้แหละที่คอยเคลียร์งานทุกอย่าง

     

    ……..”

    ธารหายไปไหนๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ TOT

    “ ข้าวโอ๊ตหายปายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย TOT

    “ หิวข้าวววววววววววววววววววววววว >O<

    “ อยากเชือด(?)หมู!!!!!!!! >.<

    “ เธอทำให้ฉันรู้สึกเหมือนตอน 14  ̴ ... เอสๆๆๆๆๆๆๆๆๆ >3<

    “ ให้ฉันรอแล้วได้อาร๊ายยยยยยยยยยย!!!  ̴

    “ ฮัลโหล เบสท์เหรอกินข้าวยัง...เป็นไงบ้าง..คิดถึงตัวนะ..ครับที่รัก..รักเหมือนกัน จุ๊ฟฟฟฟฟ =3=

    โมน่ารักเหง่อ”

    “ อย่าเข้ามานะ!!!

    “ ป๊อกเก้าสองเด้งเว้ย!!จ่ายมา จ่ายมา”

    “ ทำไมที่รักเล่นเก่งอย่างนี้ล่ะ”

    “ คนมันมีพรสวรรค์น่ะตัวเอง”

    “ ครับ ขอจุ๊บหน่อยนะๆๆๆๆ”

    “ บ้าเขินนะ.. >///<

    “ แหวะ!!เลี่ยนโว้ย!!x2

     


     

    ตามด้วยเสียงของเหล่าสัตว์ป่า(?)มากมายดังขึ้นประกอบฉาก



     

    ก๊อก ก๊อก


    “ ใครเคาะประตูวะ!!” ทินที่นั่งขูดมะพร้าวอยู่ว่าขึ้น ทำให้มาร์คที่อยู่ใกล้ประตูสุดต้องหันไปมอง “ นั่นดิ”

    “ เฮ้ย! พี่มาร์คเปิดประตูหน่อยสิฉันไม่ว่าง” เนสพูดจบก็มองไพ่ในมือด้วยความเคร่งเครียด

    “ ก็ได้..ที่รักครับ แป๊บนะเค้าขอเปิดประตูก่อน..ขอบคุณครับที่รัก ว่างๆก็แวะมาหาบ้างสิ..รักตัวนะ..คิดถึงอ่ะ..อยากได้กลิ่นตัวเองอ่ะ.. อยากกอดอ่ะ วาเลนไทน์ปีนี้ขอโทษนะครับที่ไปเดตด้วยไม่ได้..ครับ..เดี๋ยวส่งดอกกุหลาบช่อใหญ่ๆไปให้ตัวนะ..อะไรนะ..ไม่อยากได้ดอกไม้แต่อยากได้(---เซนเซอร์---) ...แหม่..อยากขนาดนี้เดี๋ยวผมจะหาเวลาว่างนะที่รัก..เดี๋ยวเราจะได้เจอกันเร็วๆนี้..แล้วก็ ปูไต่ ปูไต่ ปูไต่ อ่ะคึก >3<


    “ โว้ยยยยยยย!!อีพี่มาร์ค(คึ)จะเปิดประตูก็รีบเปิดดิวะ!! แม่งโทรศัพท์อยู่ได้ พ่องมึงรวยมากรึไง!!ไปเปิดได้แล้วโว้ยยยย!!!” ฟ้าครามว่าจบแล้วฟุบตัวลงนอนข้างๆเซนที่ดูบอลอยู่

    “ บ่นมากระวังแก่นะป้า!!

    “ มึงว่ากูเหรออีมาร์คมาก ทำไมมึงยังไม่เปิดประตูวะ!!จะปล่อยให้มันเคาะกบาลมึงไหมล่ะ!!

    “ อีฟ้ามึงพูดอย่างนี้อยากเจอตีนกูใช่ไหม!!!!

    “ เออทำไมวะ!!!มึงจะไฝว้กูก็พร้อมเสมออีดอก!!!

    “ มาเลยมึง!!!

    “ พวกมึงจะด่ากันอีกนานไหมกูรออยู่อีสัส!!! ถ้ามึงไม่เปิดประตูให้กู กูจะถีบประตูให้พังเลยอีเหี้ย!!!!” เสียงจากหน้าประตูดังเข้ามาทำให้มาร์คต้องเปิดประตูออกไปอย่างช่วยไม่ได้ เผยให้เห็นลูกน้ำที่มีสีหน้าโกรธจัดเดินอาดๆเข้ามา

    “ กูมีเรื่องจะบอกโปรดตั้งใจฟัง ว่านมึงถอดหูฟังออก ไอ้เซนเลิกดูบอล มาร์คมึงปิดโทรศัพท์ได้แล้ว ทุกคนหยุดกิจกรรมของตัวเองก่อน ฉันมีเรื่องจะแจ้ง” ลูกน้ำกล่าวจบทุกคนก็ทำตามอย่างว่าง่าย

    “ ไร มีไรรีบพูดมาเร็วๆเลยพี่น้ำ” โมว่าพลางหลบหลังมาร์คมองริณด้วยสาตาเหมือนมองโรคจิต

    “ คือ...” ลูกน้ำเริ่มเอ่ยมองหน้าสมาชิกทุกคน

    “ อะไรเจ๊”

    “ เร็วสิๆ”


    “ คือ...”


    “ คือ...”

    “ คือว่า..ป้าที่ดูแลหอเขาบอกว่า ภาในสามวันถ้าเราไม่มีเงินมาจ่ายค่าเช่าหอ เราจะถูกไล่ออก!!

    “ ห๋า!!!ว่าไงนะ!!!!!







    ติดตามตอนต่อไป เม้นท์เยอะๆเนื้อเน้นๆ

     

     

                                             :)  Shalunla
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×