ผู้ถูกเลือก...

เนื้อเรื่อง

ผู้ถูกเลือก

            สตีฟ หุ่นยนต์แบบใหม่ล่าสุดในศตวรรษที่ 25 กำลังอวดโฉมต่อสายตาผู้คนจำนวนมากในกรุงลอนดอน

        สตีฟเป็นผลงานชิ้นเอกของ ศต.ดร.สนีป นักวิทยาศาสตร์ชาวอังกฤษ ซึ่งเป็น

เจ้าของฉายา “นักวิทยาศาสตร์สติเฟื่อง”  ถ้าดูผิวเผินสตีฟก็คงเหมือนกับมนุษย์ธรรมดาทั่วไปเพราะลักษณะและท่าทางของเขาไม่ได้ต่างไปจากพวกเรามากนัก เพียงแต่ว่าเขาไม่มีสิ่งหนึ่งที่พวกเรามีเท่านั้น สิ่งนั้นคือ “หัวใจ” ถ้าหากเขาไม่ใช่หุ่นยนต์เขาคงเป็นอัจฉริยะแน่ๆเพราะโปรแกรมต่างๆในตัวเขาสามารถทำงานได้อย่างรวดเร็ว เขาสามารถคิดเลขหลักล้านได้ภายในเวลาไม่ถึง 1 วินาที

            สตีฟถูกตั้งฉายาว่า “หุ่นยนต์เจ้าสำอาง” เพราะลักษณะนิสัยอันเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของเขา ที่ชอบแต่งตัวนั้น ช่างเป็นจุดสนใจของคนรอบข้างเสียนี่

        สตีฟไปเรียนหนังสือเหมือนวัยรุ่นทั่วๆไปของกรุงลอนดอน เขาสามารถ

จดจำรายละเอียดที่อาจารย์สอนได้เป็นอย่างดี เนื่องจากข้อมูลที่เขาเพิ่งได้รับมาใหม่ถูกบรรจุลงใน spacial disc เรียบร้อยแล้ว ( spacial disc เป็นแผ่นอลูมิเนียม รูปสามเหลี่ยมจัตุรัส มีขนาดประมาณ 1 เซนติเมตร ความหนาเท่ากับกระดาษสมุดปกอ่อนในปัจจุบัน )

ทุกวันหลังจากเรียนเสร็จ สตีฟมักจะไปเล่นบาสกับเพื่อนที่โรงเรียน ที่ผ่านมาทีมของเขา

ได้รับชัยชนะจากการแข่งทุกนัดเพราะมีหัวหอกสำคัญอย่างไมรอน ซึ่งเป็นนักบาสทีมชาติตั้งแต่อายุ 12 ปี ส่วนสตีฟก็ใช่ย่อยการเคลื่อนไหวของเขาเป็นไปอย่างคล่องตัว

        บ้านสไตน์ยุโรปสมัยเก่าชานกรุงเวลส์ ขณะนี้ได้กลายเป็นบ้านพักตากอากาศของ ศต.ดร.สนีป ไปแล้ว เมื่อ 5 ปีก่อนบ้านหลังนี้เคยเป็นที่ผลิตชิ้นส่วนหุ่นยนต์รุ่นต่างๆ

แต่เมื่อ 2 ปีที่ผ่านมา Mr.Mater เจ้าของบ้านประสบอุบัติเหตุจนเสียชีวิต เขาทำพินัยกรรมยกบ้านหลังนี้ให้กับ ศต.ดร.สนีป เนื่องจากเขารู้สึกชื่นชมผลงานของ ศต.ดร.สนีป เป็นอย่างมากจึงอยากให้เขาใช้บ้านหลังนี้เป็นที่ผลิตหุ่นยนต์รุ่นต่อไป

        ศต.ดร.สนีป เปลี่ยนจากโรงงานผลิตหุ่นยนต์ให้กลายเป็นบ้านพักตากอากาศ

ช่วงนี้เขากำลังวุ่นวายอยู่กับการผลิตหุ่นยนต์ตัวใหม่  ซึ่งมีลักษณะเหมือนกับสตีฟทุกอย่างแต่เป็นเพศหญิง มารีย์หุ่นยนต์ตัวใหม่เสร็จไปกว่าครึ่งแล้วและคงจะเสร็จสมบูรณ์ในไม่ช้า ถ้าหากไม่มีเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้นซะก่อน

        ดาวเคราะห์น้อยกำลังจะพุ่งชนโลก องค์การแนปซ่าจึงส่งจรวดไอพ่นความเร็วสูงมารับ ศต.ดร.สนีป ให้ไปช่วยทำลายดาวเคราะห์น้อยดวงนี้เพื่อไม่ให้มาชนกับโลก ขณะที่สมาชิกองค์การแนปซ่ากำลังปรึกษากันเพื่อหาวิธีจัดการกับดาวเคราะห์น้อยอยู่นั้น ได้มีลูกไฟประหลาดตกมาจากดาวเคราะห์น้อย ลูกไฟที่พบมีลักษณะคล้ายกับสกรู แสดงให้เห็นว่าบนดาวเคราะห์ดวงนี้น่าจะมีสิ่งมีชีวิตที่พวกเราเรียกว่า “มนุษย์ต่างดาว”

อาศัยอยู่ ศต.ดร.สนีปจึงคิดผลิตยาน  DT 704 ขึ้นเพื่อไปสำรวจดาวเคราะห์น้อย

ยานอวกาศลำนี้ด้านหน้ามีปลายเรียวแหลมคล้ายปากของมาไก  (มาไกเป็นสัตว์ใน

เทพนิยาย มีลักษณะลำตัวคล้ายเสือดาวแต่มีหัวเหมือนเหยี่ยว ลักษณะที่แปลกชวนให้

น่าขันนี้ ทำให้มาไกถูกมนุษย์คิดว่าเป็นสัตว์ประหลาดจึงพากันเข่นฆ่าจนสูญพันธุ์ตั้งแต่ปลายพุทธศตวรรษที่ 19)

        ยาน DT 704 ถูกส่งขึ้นไปสำรวจดาวเคราะห์ฟาราเดย์  (ฟาราเดย์เป็นชื่อของนักวิทยาศาตร์ที่พบเป็นคนแรก) แต่เนื่องจากดาวเคราะห์ฟาราเดย์อยู่ไกลจากโลกมากจึง

ทำให้เชื้อเพลิงหมดก่อนที่จะไปถึง การสำรวจในครั้งนี้จึงล้มเหลว

        ถึงแม้ว่าการสำรวจครั้งนี้จะล้มเหลว แต่ก็ไม่ได้ทำให้ความคิดที่จะไปสำรวจดาวเคราะห์น้อยฟาราเดย์ถูกล้มเลิก เพราะพวกเขาถือคติที่ว่า “While I breathe I hope”

        3 เดือนต่อมา Mr.Hillmain หุ่นยนต์อัจฉริยะแห่งยุคได้เสนอทฤษฎี “ผู้ดูแลขึ้น” หลังจากพิสูจน์จนเป็นที่ยอมรับของคนทั่วไปแล้ว ทฤษฎีนี้จะแบ่งสมาชิกออกเป็น 2 ฝ่าย

ฝ่ายแรก เป็นเจ้าหน้าที่ควบคุมห้องปฎิบัติการ เชื่อมต่อข้อมูล และให้ความช่วยเหลือเท่าที่จะทำได้

ฝ่ายที่ 2  เป็นผู้ปฎิบัติงาน ควบคุมการทำงานของยานอวกาศบนเครื่อง เชื่อมต่อ

ข้อมูลโดยใช้เครื่อง PRD ควบคุมอัตโนมัติ

        สมาชิกองค์การแนปซ่าสร้างยานอวกาศ ME 142 ขึ้นแทนยาน DT 704 ที่ตกกลางอากาศเนื่องจากเชื้อเพลิงหมดระหว่างการไปสำรวจดาวเคราะห์น้อยฟาราเดย์ เมื่อ 3 เดือนที่ผ่านมา

        ที่ประชุมลงมติว่า “สมควรให้สตีฟเป็นผู้ปฎิบัติงานฝ่ายที่ 2” ด้วยเหตุผลหลายประการที่ที่ประชุมยกขึ้นมาอ้างทำให้ ศต.ดร.สนีปไม่สามารถช่วยให้สตีฟมาทำงานฝ่ายแรกกับตนได้

จรวดไอพ่นความเร็วสูงถูกส่งไปรับสตีฟทันทีที่มติเป็นเอกฉันท์

ภายในเวลาไม่ถึง 2 วินาที สตีฟก็มาถึงองค์การแนปซ่า ซึ่งอยู่ห่างจากที่พักของสตีฟประมาณ 1,932 กิโลเมตร

เมื่อมาถึงสตีฟได้พบกับ Mr.Hamuro นักวิทยาศาสตร์ชาวญี่ปุ่นหรือผู้เฒ่าแสน

ใจดีขององค์การแนปซ่านั่นเอง

Mr.Hamuro ได้พาสตีฟมาทำความรู้จักกับ Mr.Hillmain เจ้าของโครงการสำรวจดาวเคราะห์น้อยครั้งที่ 2

Mr.Hillmain บอกจุดประสงค์ในการเชิญสตีฟมาครั้งนี้ เมื่อทราบจุดประสงค์สตีฟรู้สึกเป็นเกียรติและเต็มใจที่จะช่วยองค์การแนปซ่า

สตีฟเริ่มเรียนรู้งานไปเรื่อยๆ หลังจากทราบจุดประสงค์     พัฒนาการของเขา

รุดหน้าเร็วมาก เพียงเวลาไม่กี่อึดใจ เขาสามารถจำทุกอย่างได้ครบถ้วน และนำไปปฎิบัติได้อย่างดีทีเดียว

เขามีความมุ่งมั่นที่จะไปสำรวจดาวเคราะห์น้อยฟาราเดย์มาก เขาศึกษางานจนลืมทานอาหาร และดูเหมือนว่าระบบย่อยอาหารของเขาพาลจะไม่ทำงานไปด้วย (คงประท้วงที่เขาไม่ยอมทานอะไรนั่นแหละ)

เช้าตรู่ของวันใหม่ วันนี้อากาศแจ่มใสเหมาะแก่การไปสำรวจดาวเคราะห์น้อยเป็นอย่างมาก สตีฟตื่นขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัวแต่เช้าเพื่อเตรียมตัวไปสำรวจดาวเคราะห์น้อย “คงได้เจอมนุษย์ต่างดาวนะ” เขาแอบหวังลึกๆอยู่ภายในใจ แต่ความหวังของเขาดูท่าจะไม่มีปาฏิหาริย์เกิดขึ้นเพราะเขาไม่เห็นแม้แต่เงาของมนุษย์ต่างดาว พบแต่เพียงร่องรอยของอะไรบางอย่างเท่านั้นซึ่งไม่สามารถคาดเดาได้เลยว่าเป็นอะไร

“บรรดานักสำรวจทั้งหลายต่างออกมาช่วยกันหาข้อสรุปในเรื่องนี้” ผู้สื่อข่าว

รายงานหลังจากภาพที่ถ่ายจาก PRD เผยแพร่ออกไปทั่วประเทศ  ในที่สุดเรื่องนี้จึง

กลายเป็นหัวข้อสนทนาของคนทั่วโลก  ภาพที่ถูกเผยแพร่ออกไปนั้นเป็นประเด็นร้อนที่นักวิจารณ์หลายท่านต้องออกมาวิพากย์วิจารณ์กันอย่างหนัก และผลสุดท้ายก็ยังหาข้อสรุปไม่ได้เหมือนเช่นเคย

        ศต.ดร.สนีป เล็งเห็นว่าปัญหาสำคัญอยู่ที่ดาวเคราะห์น้อยกำลังจะพุ่งชนโลก

จึงเร่งผลิตอาวุธทำลายร้างอานุภาพร้ายแรง มีชื่อเรียกว่า “Nomayon” เมื่อผลิตเสร็จก็ส่งออกไปทำลายดาวเคราะห์น้อยทันที   ผลตอบรับดีเกินคาดดาวเคราะห์น้อยระเบิด

กลายเป็นฝุ่นผงกระจายไปทั่วกาแลกซีทางช้างเผือก

        เมื่อทุกอย่างคลี่คลายไปได้ด้วยดีแล้ว ศต.ดร.สนีป จึงขอตัวกลับไปผลิตมารีย์ต่อเพื่อจะได้เสร็จทัน งาน Robot แห่งชาติที่จะจัดขึ้นในเดือนหน้า

        งาน Robot แห่งชาติถูกจัดขึ้นที่กรุงลอนดอน โดยมี Mr.Hillmain เป็นประธานในพิธีเปิด  หลังจากงานนี้เสร็จสิ้นลง ผู้ถูกเลือกอย่างสตีฟก็ได้มารีย์หุ่นยนต์สาวสวยแห่งยุคไปครอง  ส่วน Mr.Hamuro ได้ขอตัวกลับญี่ปุ่นเพื่อไปซื้ออวัยวะชิ้นส่วนของร่างกายมาเปลี่ยนแทนชิ้นส่วนที่ชำรุด

        เหตุการณ์ต่างๆยังดำเนินต่อไปเรื่อยๆในวิถีของมันและดูเหมือนว่าฝุ่นละอองจาก

ดาวเคราะห์น้อยกำลังกลับมารวมตัวกันอีกครั้ง ในอนาคตประมาณ 100 ปีข้างหน้าถ้าเกิดเหตุการณ์แบบไม่คาดฝันขึ้นอีก ใครกันจะเป็น “ผู้ถูกเลือก”

หนึ่งในนั้นอาจเป็นลูกหลานของคุณ  หรือไม่โลกอาจจะถึงจุดจบ…

เมซัง.