△  SENSE  ▽

                                                                                             

   

   ‘ นายๆ ช่วยอะไรฉันหน่อยสิ นะๆ ^ ^ ‘

     ‘ เฮ้ยยยย ! นายเป็นใคร เข้ามาอยู่ในห้องฉันได้ไง ‘

‘ ฉันหรอ ? .. ก็เดินเข้ามาไง ^  ^  ‘

‘ แต่ประตูมันล็อก นายจะเข้ามาได้ไง !? ‘

‘ อ่อ ^  ^  ก็เดินทะลุประตูที่ล็อกมาไง ง่ายจะตายไป ‘

‘ ……….. ‘

 

                                  ‘ บยอน แบคฮยอน ‘

‘ ช่วยผมหน่อยนะ ผมก็แค่อยากรู้ว่าผมตายยังไง ขอร้องหละนะ คุณชานยอล ‘

                           ‘ ปาร์ค ชานยอล ‘

‘ ฉันเป็นตำรวจนะไม่ใช่หมอผี ที่จะรู้ว่านายตายยังไง แล้วก็เลิกผลุบผลุบโผล่แบบนี้ซะที ขนลุกว่ะ ‘

 

많은 걸 바란 건 아냐 늘 곁에 있었던 건 
ฉันไม่ต้องการอะไรมากมาย เธอเคยอยู่ข้างๆ ฉันตรงนี้ตลอด
너의 말투 미소가 날 웃게 만들었지 언제나, 
เสียงของเธอ รอยยิ้มของเธอ ทำให้ฉันยิ้มได้เสมอ 
그런 네가 싫지 않았어 
ฉันไม่ได้ไม่ชอบมันนะ

그랬니 나는 몰랐어 항상 귀찮은 듯 웃어서
จริงเหรอ? ฉันไม่เคยรู้เลยนะเพราะถ้าเธอรำคาญหน่อยๆ เธอก็จะแค่ยิ้มตลอดเลย
내 눈을 바라봐 진심이니?
มองมาที่ตาฉันสิ เธอเห็นอะไรไหม?
가끔은 나도 모르게 무뚝뚝한 네가 떠올라
บางครั้งนะ จู่ๆ ฉันก็คิดถึงเธอขึ้นมาโดยที่ไม่รู้ตัว
이런 내 맘 설레는 내가 이상해 Woo..
มันทำให้ใจฉันเต้นไม่เป็นจังหวะเลย

     


.ฝากติดตาม ด้วยนะค่ะ พึ่งเขียนเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกเลยค่ะ

ติชม คอมเม้นได้ค่ะ รับฟังทั้งหมดเลย
ฝากฟิค เรื่องนี้ไว้ในอ้อมอก อ้อมใจของแม่ยกทุกท่านด้วยนะครัช
ร่วมด้วยช่วยกัน กดเฟบ แล้วก็อย่าลืมเม้นนะค่ะ ^  ^ 

เม้าท์มอยซอย 8 ได้ที่ #ฟิคเซนต์

">◊ "> SQWEEZ M u s i c ' B u r n