Love at First Sight รักแรกพบของยายตัวร้ายกับนายสุดกวน

ข้อมูลเบื้องต้น

 เน็ค นักเรียนม.ปลาย เป็นหนุ่มหล่อประห้อง 5/7

มีเพื่อนสนิท คือ แดน เขาเรียนกับแดนตั้งแต่ ป.2

เขาสองคนรักกันมาก เรียกว่าไปไหนไปกัน นั่งข้างกัน

รักกันมาก เป็นคู่กัดกับ แนนนี่       

 แนนนี่ นักเรียนม.ปลายห้อง 5/7

แนนนี่เป็นคนขยันเรียน เพื่อนสนิทคือ พลอยใส

เขาสองคนสนิทกันมาก เรียกว่าตายแทนกันได้เลย

เป็นคู่กับกับ เน็ค

 แดน นักเรียนม.ปลายห้อง 5/7

เพื่อนสนิทของ เน็ค แดนเป็นแฟนของ พลอยใส

ชอบยุยงให้ เน็ค ชอบ แนนนี่

เรียกว่าพ่อสื่อแม่สื่อเลยทีเดียว

 พลอยใส นักเรียนม.ปลายห้อง 5/7

เพื่อนสนิทของ แนนนี่ แฟนของแดน

ชอบยุยงให้ แนนนี่ ชอบกับ เน็ค

เรียกกันว่าพ่อสื่อแม่สื่อนั้นเอง

เนื้อเรื่อง

แนนนี่…

ณ โรงเรียนแห่งหนึ่ง

วันนี้วันเปิดเทอมวันแรกของโรงเรียนของฉัน

ฉันเอากระเป๋าไปเก็บที่ห้อง เดินลงมาเจอพลอยใสพอดี เลยทักว่า

“พลอย ไปกินข้าวกัน”

“เดี๋ยวพาฉันไปเก็บกระเป๋าก่อนนะ”

“ได้สิ”

หลังจากที่เราเดินเอากระเป๋าไปเก็บที่ห้อง ฉันดันเจออีตาเน็คบ้า อีตาเน็คบ้าเดินเข้ามาหาฉัน ฉันเลยทำหน้าเชิ่ดใส่ แต่อีตาเน็คบ้ากับตบหัวฉันซะงั้น ฉันยอมไม่ได้เลยเดินเข้าไปพูดว่า

“นี่! นายจะตบหัวฉันทำไมห๊ะ!”

“ก้ออยากตบอ่ะ มีไรป่ะ”

ฉันเลยตบหัวมันคืน เพราะเรื่องนี้ฉันยอมไม่ได้ แล้วฉันก็แล่บลิ้นมัน

แล้วก็วิ่งหนีไปเลย สักพักแดน อีตาบ้า พลอยใส เดินออกมาจากห้อง

แล้วพลอยใสก็บอกฉันว่า

“แนนนี่ไปกินข้าวกัน”

ฉันเลยตอบไปว่า

“อีตาบ้านี่ก็ไปหรอ”

“อืมก็ใช่น่ะสิ ทำไมหรอ”

“ป่าวจ้ะ ไม่มีไร”

แล้วฉัน พลอยใส แดน แล้วก็เอ่อ อีตาบ้า พอถึงโรงอาหาร เรานั่งโต๊ะสี่คน ฉันนั่งข้างพลอย(พลอยใสนั่นแหละแต่ฉันเรียกสั่นๆว่าพลอย คิคิ)

แดนนั่งข้างอีตาเน็คบ้า ระหว่ะงกินข้าว พลอยป้อนแดนฉันเลยพูดขึ้นว่า

“แหม! หวานกันจังนะคู่นี้อ่ะ (อิจฉาอ่ะแหละ แต่ไม่พูด)

แล้วก็ไม่มีใครตอบอะไรฉันเลยกินข้าวต่อ แต่อีตาบ้าดันเอาเท้ามาเหยียบเท้าฉัน ฉันเลยพูดขึ้นว่า

“นี่นายโรคจิตรึป่าว จะเหยียบเท้าฉันทำไม บ้ารึบ่าว”

“ฉันไม่ได้โรคจิตเหมือนเธอนี่ แค่เผอไปโดนเฉยๆ “

แล้วอีตาบ้าก็แล่บลิ้นใส่ฉัน ได้อยากลองใช่ไหม แค้นนี้ต้องชำระ

ฉันเลยยกแก้วน้ำแล้วทำเป็นคนไม่มีแรง แล้วน้ำก็หกใส่อีตาบ้านั่นอ๊าย!!!! 

“ฉันขอโทษนะเน็ก”

555 สะใจจริงๆเลย เอาคืนมั่งแหละโว๊ย

“ยายบ้า นี่เธอทำอะไรของเธอเนี่ย”

พลอยใสกับแดนถึงกับมองหน้ากัน  กรี๊ง!!!!!!!!!!!!!!!

“โรงเรียนเข้าแล้ว ไปก่อนนะ ไปพลอยไปกัน”

ฉันพูดพร้อมเดินไปดึงแขนพลอยใสไปเข้าแถว

ณ ห้อง 5/7

ฉันนั่งข้างพลอย แดนนั่งข้างหน้าฉัน แดนนั่งกับเน็คขี้โมโห

วิชานี้วิชาภาษาไทย ครูเข้าสอนช้าฉันไม่มีไรทำเลย เดินไปนอกห้อง สักพักฉันก็เดินเข้ามาแล้วดึงเก้าอี้เน็ค เน็คตกใจทำหน้าเออๆอาๆ

ฮาสุดๆ

กรี๊ง!!!!!! เสียงกลิ่งดังออกมา นักเรียนทุกคน พากันวิ่งออกจากห้องไป ส่วนเวณ ก็ทำความสะอาดห้อง ฉัน พลอย แดน เน็คเดินกลับบ้านด้วยกัน เนื่องจากบ้านอยู่ในซอยเดียวกันไม่งั้นฉันไม่ยอมเดินกับอีตาบ้านี่หรอก พลอยเดินคู่แดน ฉันเลยต้องยอมเดินข้างๆอีตาเน็คบ้านี่

เช้าวันใหม่ วันนี้วันเกิดพลอย ฉันกับพลอยเลยกะว่าหลังเลิกเรียนจะไปกินเลี้ยงกัน 

วิชาสุดท้ายหลังเลิดเรียน ครูปล่อยไปเข้าห้องน้ำ 10 นาที(ก็นานเหมือนกันนะ) ฉันไปเข้าห้องน้ำกับพลอยแต่อยู่ๆก็มีขวดน้ำลอยมาตกที่หัวฉัน ฉันหันกลับไปก็เจออีตาบ้านั่น ยอมไม่ได้แล้ว ฉันเดินเข้าตบหัวมันทีนึง แล้วก็วิ่งหนีเข้าห้องไปเลย ใครจะอยู่รอให้อีตาบ้านั่นตบหัวกับหล่ะ แต่ก็สะใจ คริคริ กรี๊ง!!!!!!!!!!!!!  

“แนน พาแดน กับ เน็คไปด้วย นะ นะ นะ”

ฉันเลยตอบไปว่า

“อืม ไปก็ไปหว่ะ”

เรามากันที่ร้านพิซซ่า พลอยบอกว่า

“สั่งเต็มที่เลยนะ ฉันเลี้ยงเอง”

หลังจากกินเลี้ยงกันแล้ว ก็แยกย้ายกันกลับบ้าน

หลายดือนผ่านไป…..

วันนี้วันเสาร์แสนสดใส เราสี่คนนัดกันไว้ว่าจะไปสยาม ไปกินเลี้ยงกันซักหน่อย เนื่องจากว่าพวกเราสอบกันเสร็จแล้ว  กระกันว่าพรุ้งนี้จะไปเที่ยวที่ภูเก็ตกันด้วย แต่ก็คงต้องพักที่โรงแรมที่อาฉันดูแลอยู่ด้วยแหละมั้ง   ตอนนี้เรามาถึงสยามแล้วแหละ แดนชวนพวกเราไปดูหนัง

ระหว่างกำลังนั่งดูหนังอยู่

“เฮ่อ!  ทำไมหนังมันช่างน่าเบื่อขนาดนี้เนี่ย”

ฉันบ่นพลางๆ แล้วอีตาบ้าก็พูดขึ้นว่า

“งั้นเราออกไปรอสองคนนั้นกันข้างนอกไม๊”

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาพูดกับฉันนะ

“อืม ไปสิ”

หลังจากนั้นเราสองคนก็บอกพลอยกับแดนไปว่าเดี๋ยวไปเดินเล่นรอข้างนอกนะ หนังมันน่าเบื่อ แล้วเราสองคนก็เดินออกมาจากโรงหนังแล้วอยู่ๆเน็กก็พูดขึ้นว่า

“เราไปกินไอศริมกันไม๊”

ทำไมวันนี้เขาพูดดีกับฉันนะ ปกติไม่เคยพูดแบบนี้กับฉันเลยเขาต้องการอะไรจากฉันหรือป่าวนะ

“ได้”

วันต่อมา

ตอนนี้เรากำลังเดินทางไปภูเก็ต (บินไปนะ รวยอิอิ) แหม! หวานกันจังนะ แดนกับพลอยอ่ะหืมอยากได้แบบนี้บ้างจัง

“ในที่สุดก็ถึงซักที”

ฉันบ่นพรึมพรำๆ แล้วอีตาบ้าก็พูดขึ้นว่า

“ทำเป็นบ่นไปได้ ใกล้แค่นี้เอง อะโด่!”

แหมใกล้แค่นี้บ้านแกอ่ะ ไกลชิปหาย  และแล้วพวกเราก็ต้องนอนห้องเดียวกันเพราะห้องอื่นเต็มหมดแล้ว

“โอ้ย! แล้วทำไมต้องมานอนห้องเดียวกับอีเน็กด้วยเนี่ย! ดอกเอ้ย”

ฉันพรึมพรำด้วยความอารมณ์เสีย

“ห๊ะ! อะไรๆ ดอกๆนะ”

“อ้อ ฉันอยากไปดูดอกไม้หน่ะ”

“งั้น! มานี่มะฉันจะพาเธอไปเอง”

แล้วเขาก็ลากฉันไปแบบตุ๊กตาหลังรถ ฉันพยามลั้งตัวเองไว้ไม่ให้ไปแต่ก็มาถึงสวนดอกไม้จนได้  เรามาหยุดอยู่ที่ดอกไม้ที่เรียงกันเป็นรูปหัวใจ

เขาดึงฉันเข้าไปกอด ใจฉันเต้นตุบๆ  ทำใจมันต้องเต้นด้วยนะ

“ฉันมีอะไรจะบอกเธอนะ”

“อะไรหรอ” 

“ฉันชอบเธอนะ”

อร๊าย!!!!!!!   เขินอะ ทำไมเขาต้องบอกฉันตรงๆด้วยนะ เขินจริงๆนะเนี่ย

“แล้วเธอหล่ะ ชอบฉันไม๊”

ตายแล้ว ทำไมต้องถามตรงๆอีกแล้วหล่ะ ตอบไงดีนะ

“ฉันหิวข้าวแล้วอ่ะ”

“ไปสิ เราไปกินข้าวกัน”

หลังกินข้าวเสร็จ แดนกับพลอยไปเที่ยวเกาะยังไม่กลับ ในห้องเลยมีแค่เราสองคน  ในห้องมีสองเตียง เป็นเตียงคู่ ฉันอยู่เตียงหนึ่ง เขาอยู่อีกเตียงหนึ่ง เขาเดินมานั่งข้างๆฉัน ใจฉันเต้นตุบๆ ทำไมหน้าฉันแดงด้วยนะ หรือว่าฉันชอบเขา

“แนนนี่ ฉันรักเธอนะ”

“รักเหมือนกัน”

ฉันพูดด้วยเสียงที่เบามาก

“คืนนี้ฉันของนอนกอดเธอได้ไม๊”

“ได้สิ”

แล้วเราก็นอนกอดกันทั้งคืน

THE END