มาเรีย กับ อณาจักรมหัศจรรย์ - นิยาย มาเรีย กับ อณาจักรมหัศจรรย์ : Dek-D.com - Writer
×

    มาเรีย กับ อณาจักรมหัศจรรย์

    เมื่อฉันต้อง มารู้ความจริง จากพี่ชายว่าฉันมีสายเลือด ของแม่มดจากคุณย่า ซึ่งสามารถใช้ เวท์มนต์ได้ในอายุ 13 ปีแถมฉันดันไม่อยากเป็นนี่สิ แถมฉันยังต้องไปอยู๋ไอ้โลกแห่งเวท์มนต์ อะไรนี่กับพี่ด้วยสิ

    ผู้เข้าชมรวม

    64

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    64

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    จำนวนตอน :  1 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  14 พ.ค. 56 / 20:27 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

           บนเตียงมีสาวน้อยน่ารักผมลอนธรรมชาติสีเกาลัด  หน้าม้า ใต้เปลือกตามีดวงตาสีส้มสดใส ซ่อนอยู่ ผิวขาวอมชมพูน่ารัก ข้างๆพี่ชายของเธอ  หน้าคม ผิวขาวไม่ขาวมาก
    ผมยาวเหมือนผู้หญิงสี เทา ดวงตาสีส้มเช่นน้องสาว กำลังกอดกันตัวกอดดูอบอุ่น แต่...
           "กริ้งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง" ฉันรีบ เด้งตัวออกจากเตียงนุ่ม อ๊ากกกก! ฉันไม่น่าให้ไอ้พี่ ตัวแสบมา ตั้งนาฬิกาให้เล้ย T,T
    "ปัง!" สาบานได้ว่านี่คือเสียงปิดนาฬิกา เจ้าพี่เวรปิดอย่างดีเลยนะเนี่ย ว่าแล้วพี่ "บอส" ก็นอนต่ออย่างสบายใจ วันนี้วันเสาร์นี่นา
           "ฮ้าววววววววว" ง่วงจัง เพราะบอสแท้ๆ เมื่อคืนไม่กล้าดูรายการ คนอ่อยผี คนเดียวแถมยังลากฉันไปดูด้วยอีก แล้วจะดูทำไมกัน
    อ้าว! บ่นจนลืมแนะนำตัวไปเลย ฉันชื่อกะทิ ไม่ใช่ในเรื่อง ความซวยของกะทิ หรอกนะ =.=  ว่าแล้วก็อาบน้ำดีกว่าเนอะ
    พอแต่งตัวเสร็จ  ก็ถึงเวลาที่ลำบากที่สุดในเช้าอันสดใส นกร้องเหมือนเสียงแก้วกระทบกัน (พล่ามเข้าไปๆ) นั้นก็คือ ปลุกเจ้าบอสขี้เซา
           "บอสตื่นได้แล้ววันนี้อากาศดีนะ" อีตาบอส ได้แต่บิดไปบิดมา แล้วนอนต่อแบบไร้เดียงสา สงสัยต้องใช้ไม้ตาย 
           "บอสวันนี้ไม่ไปโรงเรียนเหรอ วันนี้มีเรียนเดินแบบนะ" ใช่ได้ยินไม่ผิดหรอก บอสเป็นนักแสดง แถมยังเรียนอยู่ด้วย
    แต่โดนชิงตัวไปนู่นไปนี่ เลยเกือบเป็นดารามืออาชีพไปซะแล้วนี่สิ อิจฉาๆๆ พออีตาบอสได้ยิน รีบเด้งตัวออกจากเตียง เหมือนเคยเป็นแฮะ
           "จริงเหรอ  ว๊าก! ลืมไปได้ไงวะ" เจ้าตัวโวยวายพร้อมกับ เดินไปดูบันทึกที่จดตารางงานเอาไว้ รีบวิ่งเข้าห้องน้ำ  
    อืม วันนี้ก็เป็นเช้าที่วุ่นวายตามเคย  อุ๊ย! ลืมทำอาหารเช้า ฉันรีบเดินลงมาหยิบ ขนมปัง,ซอสมะเขือเทศ,แฮม แล้วก็เริ่มทำแซนวิส
    อย่าถามว่าทำไมไม่ทำอย่างอื่นล่ะ  สรุปทำอาหารไม่เก่งเลยทำ  สิ่งนี้ได้ดีที่สุดไงล่ะเหอะๆ ที่ไม่มีผักเนี่ยเพราะว่า บอสไม่ชอบกิน
    ท่าทางจะคลั่ง น้องมายอง ที่บอกว่าน้องมายอง ไม่กินผักค่ะเพราะถือว่าเป็นการ ตัดไม้ทำลายป่าค่ะ  
           "กะทิ  ครูของพี่ชวนกะทิไปเรียนการแสดงแน่ะ  ฟรีด้วยนะเพราะว่าเป็น้องพี่ไงล่ะ" ว่าอะไรนะ ว่าแล้วก็กระโดดกอดคอพี่ชายทันใด
    แต่ว่า  ตัวของฉันลอยขึ้น เท้าไม่แตะพื้นเกิดอะไรขึ้นเนี่ย  ฉันนิ่งเพราะอึ้งไปชั่วครู่ก็  
           "กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด เกิดอะไรขึ้นเนี่ย ทำไมเป็นอยากนี้ ฉันตายไปแล้วเหรอบอสๆ เห็นฉันไหม" ฉํนตกใจมากเลยนะ
    แงๆ ฉันตายไปแล้วแน่ๆ บอสเริ่มได้สติ เลยบอกว่า
           "เดี๋ยวๆ ใจเย็นวันนี้วันเกิดเธอ ฉันมีเรื่องอะไรจะบอกหน่อยแล้วก็ เลิกแหกปากซะที" บอส โวยแข่งกับเสียงร้อง ที่หยุดหลังจาก
    โดนปิดปาก  อย่างแน่นหนา 
           "เอาล่ะ เรื่องมันก็ มีอยู่ว่าคุณย่ามีสายเลือดของแม่มดอยูแต่  พ่อของพวกเราไม่สามารถมีเวท์มนต์ได้ แล้วสิ่งนั้นก็มาตกอยู่ในร่างกาย ของเรา  2  คนไงล่ะ" อ้อ! สั้นๆคือ ไอ้ที่ฉันไปลอยตัวอยู๋บนอากาศได้เนี่ย เพราะว่ามีเวท์มนต์ของคุณย่า อยู่ในตัว เอ๊ะ!งั้นก็หมายความว่า
           "'งั้นก็หมายความว่าบอสน่ะ ก็ต้องมีเวท์มนต์นี้อยู่ด้วยใช่ไหม" ฉันถามขณะที่เริ่มกินแซนวิส 
           "อืม ใช่แล้วก็ พ่อแม่ก็บอกว่า ถ้ากะทิมีเวท์มนต์แล้วก็ ให้พวกเราไปเรียนที่โณงเรียนเวท์มนต์ได้เลย และการเรียนการแสดงเป็นอันว่าอด" ไม่จริง อย่างนี้ก็อดเรียนการแสดง สุดเจ๋งอ่ะดิ ทำไมเป็นอย่งนี้ไปได้ล่ะเนี่ย!!!!!

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น