Haikyuu!! : NO.13
ไคโจ หยุดทำตัวแบบนั้นทุกครั้งที่เจอลิโบโร่เก่งๆได้ไหม มันน่าเกลียด
ผู้เข้าชมรวม
1,358
ผู้เข้าชมเดือนนี้
14
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
การแข่งขันระดับเขต คาราสึโนะและอาโอบะโจไซ
เซตที่สาม 16-18
และผมที่ ถูกเปลี่ยนออกมานั่งข้างสนาม ทำไหมกันละ …
อ่า .. …. ถึงจะไม่อยากยอมรับ แต่มันเป็นเรื่องจริง ที่ผมนะ โอเวอร์ฮีตแล้วละ ตอนนี้สมองคิดจะวิ่งไปทางซ้าย แต่ร่างกาย…ไม่สิ สัญชาตญาณมันบอกให้วิ่งทางขวา วิ่งไปที่ๆ ผม สามารถทำคะแนนได้
แล้วก็ ที่สำคัญ ผมเกือบจะชนเข้ากับคุณโนยะ ถึงแม้ว่าเราจะยังไม่เสียแต้มแต่เกมเพลย์นั้นมันทำให้ผมรู้ตัวว่าในตอนนี้ผมไม่สามารถเล่นต่อไปได้แล้ว
ไม่สิ ผมแค่กลัวว่าถ้าผมในตอนนี้เล่นแล้วก้าวผ่านอะไร บ้างอย่าง ไปได้ ผมจะสูญเสีย บ้างอย่างไป มันน่ากลัวมากเลย ผม ควรทำยังไงดีละ
“หืออ อุมิจัง มาดู คาราสึโนะหรืออาโอบะโจไซ กันละเนี๊ยะ”
“คาราสึโนะ นะ ถ้าจะพูดให้ถูกคือมาดูเด็กคนนั้นที่ใส่เสื้อเบอร์13นะ”
“เอ๋ คนรู้จักงั้นหรอ หรือว่าแอบชอบ!”
“น้องชายแถวบ้านสมัยก่อนนะ ตอนนี้ก็นับว่าเป็นเพื่อนสนิทได้อยู่นะ”
“เอ๋งั้นหรออืมๆ”
“แต่จะว่าไป ฉันก็คิดมาสักพักแล้วนะเบอร์สิบสามคุงเนี้ยะ ดูเก่งนะแต่จะว่าไงดีละยิ่งดูยิ่งขัดใจยังไงไม่รู้สิมันมีความรู้สึกแบบว่า หว่าเสียดายจังออกมาอยู่ตลอดเลยละ มันอาจจะเพราะว่าแกเล่นพลาดก็จริงนะ แต่ฉันรู้สึกว่า เขา ควรเก่งกว่านี้ ”
"จะว่ายังไงดีละ ไคโจนะ หากจะเปรียบเทียบก็คือเป็นคอมพิวเตอร์ที่ซีพียูดีเยี่ยมแต่จอภาพเป็นแบบอันนาล็อกนั้นละ เขานะเป็นคนที่พร้อมไปด้วยพรสวรรค์ ทั้งด้านร่างกายและจิตใจแถมพรแสวงของเขาก็เต็มไปด้วยความตั้งใจ
มีพร้อมทั้งความฉลาด ร่างกายที่สมบูรณ์ และเซ้นส์ทางด้านกีฬาในระดับปีศาจ โดยที่ส่วนตัวฉันคิดว่ามันเหมือนกับสัญชาตญาณของสัตว์ป่า มันเป็นสัญชาตญาณของคนที่ต้องการอยู่รอดในสนามและเต็มไปด้วยความต้องการที่จะชนะ
ในเวลาที่ทั้งสติและสัญชาตญาณเชื่อมต่อเข้าหากันเขาจะเป็นคนที่แข็งแกร่งมากเรียกได้ว่านั้นนะคือไคโจที่สมบูรณ์แบบ
แต่โดยพื้นฐานแล้วเขานะเป็นพวกที่ได้อย่างเสียอย่าง ฉันนะเคยเห็นเขาในแบบสมบูรณ์แค่ครั้งเดียว คือตอนที่เขาอายุ เก้าขวบ ละมั้ง(?) ตอนนั้นเขาวิ่งหนีสุนัขจรจัดแถวบ้านนะ ตอนนั้นเขาก็คือใช้ทั้งไหวพริบและสัญชาตญาณได้อย่างยอดเยี่ยมเลย แต่หลังจากนั้นฉันก็ไม่เคยเห็นมันอีก
ในตอนนี้สิ่งที่ไคโจทำคือการใช้สติกดสัญชาตญาณเอาไว้ ทำให้เขาในตอนนี้นะดูเหมือนคนที่แข็งแกร่ง
แต่ในตอนที่เหนื่อยและสมองของเขาเริ่มล้า สัญชาตญาณที่ถูกกดเอาไว้ก็จะปะทุออกมาร่างกายจะตอบสนองตามสัญชาตญาณมากกว่าความคิดทันที
ในหลายๆครั้ง การเคลื่อนไหวของเขาจะเสียเปล่าไป แบบว่าร่างกายขยับตามสัญชาตญาณไปแล้วแต่สมองกำลังสั่งการก็เลยเกิดการชะงัก
ดั้งนั้นไคโจเลยเรียกมันว่าดาบสองคมยังไงละ แต่สำหรับฉัน มันคือการเสียของที่ยิ่งใหญ่ที่สุดเท่าที่เห็นมาเลยละ เพราะแม้กระทั้งในตอนนี้ ตอนที่เขาพร้อมจะก้าวข้ามมันไป เขาก็ยังกลัวมันอยู่เลย"
“ในตอนนี้มันก็เป็นแค่ดาบสองคมที่เขาใช้งานมันไม่ได้ และฉันก็รู้สึกเหมือนกับเธอเลยสึนะ มันน่าเสียดายมากจริงๆ และมันจะน่าเสียดายมากกว่านี้ ถ้าเขายังกลัวที่จะใช้มันอยู่ ทั้งๆที่โอกาศจะก้าวข้ามมันอยู่ตรงหน้าแล้วแท้ๆ"
“เห๋ มีคนอย่างอุมิซังคนนั้น คอยดูอยู่เนี้ยะ น่ากลัวนะเนี๊ยะ งั้นก็แสดงว่า อุมิซัง คาดหวังในตัวเขาอยู่พอตัวเลยสินะ ”
“ ก็ ควรค่าแกการคาดหวังอยู่นะ ”
“นี้ๆ นายเห็นสองสาวนั้นม่า สวยมากเลยนะ ไม่ลองทักดูหรอ”
“โห้ ไม่กล้าหรอก นายไม่รู้จักพวกเธอหรือไงกัน แค่เห็นหน้าอยู่ไกล้ๆ ฉันก็พอใจแล้วละ”
“เห้ ทำไหมละ”
“ก็สองคนนั้นนะ อุมิซังกับสึนะซัง ไม่ใช้หรือไงเป็นตัวจริงของนิยาม่านะสิ! มองไกลๆก็พอแล้วแบบมองนางฟ้านะ”
“เอ๊ะ ทีมหญิงท๊อปหนึ่งของประเทศสินะ ตัวจริงหรอ หน้ากลัวเฮะ”
“ใช้ม้าๆ”
รีวิวจากนักอ่าน
นิยายเรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว
มาเป็นคนแรกที่เขียนรีวิวนิยายให้กับนิยายเรื่องนี้กันรีวิวถึงตอนที่ 0
รีวิวถึงตอนที่ 0
ผลงานอื่นๆ ของ I S A A C ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ I S A A C
3ความคิดเห็น