มาช่วย...กำกับรัก2

ดูตัวละครที่ มาช่วย....กำกับรัก1 นะคะ

วันรุ่งขึ้น ตามฝันใส่รองเท้าส้นสูงมาเพราะลืมรองเท้าผ้าใบในห้องทำงานที่บริษัติ และเธอกำลังกลับมาเอารองเท้าในห้อง แต่ด้วยความไม่คุ้นชินกับส้นสูงที่สูงขนาดนี้ เธอจึงเสียหลักแล้วล้มลงแต่ทันใดนั้นมืออันแสนอบอุ่นก็ประคองเธอไว้ได้ทันทั้งสองมองตากันโดยไม่กะพริบตาเลย เมื่อสติกลับมาในหัวตามฝันจึงรีบผลิตัวออกจากชายหนุ่มทั้งที่เธออยากอยุูในอ้อมกอดอุ่นๆอีกครั้ง"นี่ทำไมคุณถึงใส่รองเท้าส้นสูงล่ะครับ"ภูมิถาม"ค..คือว่าฉันลืมรองเท้าผ้าใบไว้ในห้องน่ะค่ะ ขอตัวไปเอาก่อนนะคะ จ..เจอกันที่กองถ่ายค่ะ''เธอพูดตะกุกตะกักเพราะยังไม่หายช็อกเท่าไหรมองหน้าชายหนุ่มบ้างไม่มองบ้างแล้วรีบเดินไปในห้องทำงานแล้วปิดประตูดัง''ปัง!'' เธอสูดหายใจลึกๆแล้วหายใจออก"โอ๊ย ยัยตามฝันอย่าเพิ่งคิดไปไกลนะ''หล่อนพูดเพื่อเตือนสติตัวเอง เพราะเธอไม่เคยหวั่นไหวแบบนี้มาก่อนเลย

"แอ๊คชั่น"ตามฝันพูดแล้วกลับมานั่ง "คุณฝันครับวันนี้ผมขอเลี้ยงข้าวเที่ยงคุณฝันนะครับ"ชายหนุ่มขอร้อง"ด..ได้ค่ะ ทำไมต้องเลี้ยงล่ะคะ"เธอลองถามกลับ"เดี๋ยวผมบอกนะครับ"เขาตอบ หล่อนคิดในใจว่า'ผู้ชายคนนี้ชักแปลกๆแล้วนะเนี่ย'เธอชักสงสัยแล้วว่าในใจชายหนุ่มคิดอะไรอยู่ แล้วมันเหมือนกับที่เธอคิดรึเปล่า

"เออ...ตกลงคุณจะบอกชั้นได้ยังว่าคุณเลี้ยงข้าวชั้นทำไมกัน"ตามฝันเริ่มทวงสัญญาก่อนที่เขาจะหาเรื่องคุยจนเธอลืม ชายหนุ่มเงยหน้ามามองแล้วบอกว่า"คือว่าอันที่จริง ผมอยากบอกว่าผมระ..." "ขอทานข้าวด้วยนะคะดูกำลังสนุกเชียว"บิวเอ่ยแล้วมานั่งข้างภูมิเธอเขยิบไปใกล้ๆภูมิ ตามฝันได้แค่มอง 'เฮ้อเสียโอกาศบอกรักคุณฝันเลย'ชายหนุ่มคิดในใจ แต่ครู่ต่อมาตามฝันก็ทนที่จะเห็นคนที่เธอรักอยู่ใกล้ชิดกับคนอื่นไม่ไหวเธอจึงพูดว่า''ชั้นอิ่มแล้วขอตัวนะคะ"แล้วเธอจึงเดินออกไป ชายหนุ่มทำถ้าจะลุกออกไปด้วยแต่ถูกบิวดึงไว้ให้นั่ง เพื่อความเป็นสุภาพบุรุษเขาจึงนั่งลง 'เฮอะ ดีนะที่มาไม่งั้นคุณภูมิคงบอกรักแม่นั้นไปแล้ว สงสัยคงต้องทำให้สองคนนี้เข้าใจผิดกันบ้างแล้ว'บิวคิดในใจแล้วยิ้มออกมาอย่างแสยะ

'นี่ฉันต้องตัดใจจากภูมิจริงๆหรอ ไม่เห็นเป็นไร ขืนชอบต่อไปคงจะเจ็บลึกในใจไม่น้อย แต่ปัญหาคือ ชั้นจะตัดใจจากเขาได้หรอ'ตามฝันคิดในใจ แล้วมองออกไปนอกหน้าต่าง เธอจ้องดูพระอาทิตย์ตกยามเย็นเหมือนใจของเธอที่ดับลงแล้วมีแต่ความเงียบเหงาเข้ามาแทนที่