sweet dream ฝันดีนะนายคนในฝัน

เรื่องย่อ

ฉัน 'ดรีม' สาวน้อยวัยสิบหกผู้น่ารักสดใสปลอดภัย รับใช้ประชาชน ^___^ ชีวิตฉันเคยอยู่อย่างสงบสุขเรื่อยมา เรียกได้ว่าธรรมดาสุดๆ หลังจากที่พ่อกับแม่ไปต่างประเทศ ทำให้ฉันต้องย้ายมาอยู่บ้านเพื่อนชั่วคราว อยู่ๆโชคชะตาก็เกิดหมั่นไส้ฉัน T^T ทุกคนอาจไม่เชื่อ แต่ฉันมักฝันประหลาด...มีผู้ชาย (ที่ปกติไม่เคยเข้ามาในวงจรชีวิตของฉัน UoU) หน้าตาดี (ลืมบอกไปว่าหล่อมาก) มักโผล่มาในฝันตลอด คือตอนแรกมันก็ดีอยู่นะ แต่มันผิดปกติอ่ะ น่าประหลาดจนฉันเริ่มกลัว T_T ทุกๆอย่างที่เกิดขึ้นในฝันมันกลายเป็นจริง!!! ยกเว้นแต่...เขาไม่มีตัวตน TOT ถึงหล่อก็เหอะ แต่ถ้าไม่ใช่คน ฉันก็ไม่โอนะ แถมตอนเขาบอกชื่อ พอตื่นขึ้นมาฉันกลับไม่เคยจำชื่อเขาได้ซักที โอยยยยY_Y เมื่อไหร่ พ่อแม่จะกลับมาซะที!!!!!!
 

อืมม..ไม่รู้สินะ มันเป็นความรู้สึกที่บอกยาก
จะมีความสุขก็คงใช่ จะมีความเศร้าก็ด้วย 
เวลาคิดถึงเขาทีไร มันก็มีความสุข เพราะได้เจอ
มีความเศร้าทุกครั้งที่รู้ว่าอาจจะไม่ได้เจอ
นี่เป็นความรักที่แปลกมากๆลยวพหรับฉัน
แต่... ก็อยากให้เป็นอย่างนี้นะ :)

□□บทนำ □□
 

เราสามคน ฉัน ยัยแพรวา และยัยวีวี่กำลังนั่งที่โต๊ะประจำ เวลานี้ไม่ค่อยมีเสียงดังมากนักเพราะ
.
.
.
วันนึ้เป็นวันสอบเก็บคะแนน!!! ToT ซึ่งมันเป็นเรื่องสำคัญมากสำหรับนักเรียน(ที่เรียนห่วย)อย่างพวกเราๆ
"แกๆทำไงดีว่ะ คาบต่อไปจะสอบแล้ว อ่านไงก็ไม่เข้าหัวเลย ToT" ยัยแพรวา เพื่อนสนิทฉันพูด
"เออดิ ฉันก็เหมือนกัน =__="ฉัน
"..."
"..."
"TOT" เราสองคนพร้อมใจกันทำหน้าร้องไห้ให้กัน UoU หนังสือที่อ่านไปไม่ช่วย! ขอบคุณ!
"นี่แกจะไม่พูดอะไรหน่อยเหรอ ยัยวีวี่" แพรวา ยัยวิวี่เพื่อนสนิทของฉันอีกคน หล่อนไม่พูดอะไร แต่ยักไหล่ แทนคำพูดว่า 'ชิล' -*- อะไรกัน ทำไมยัยนั่นถึงไม่รู้สึกอะไร นี่คือการสอบครั้งสำคัญนะ ฉันกับยัยแพรวาเครียดแทบตาย U^U ยัยนั่นก็ไม่ได้เรียนเก่งอะไร ก็พอๆกับพวกฉันนี่ แต่ทำไมถึงสบายอย่างนี๊~
"เอ้ย ฉันว่าวีวี่ มันซิลไปป่ะ" ยัยแพรวา
"เออออ อ่านต่อๆ"เราสองคนอ่านหนังสือต่ออย่างขมักเขม้น (เขียนถูกป่ะเนี่ย) ในขณะที่ยัยวีวี่นั่งเล่นโทรศัพท์
"-_-+++" << ฉัน
"-_-+++" << ยัยแพรวา
ฮึ โอเคงั้นฉันจะรอดูนะ ยัยวีวี่ หลังจากนั้นฉันกับยัยแพรวาก็นั่งสุมหัวอ่านหนังสือสอบกันยกใหญ่...
หลังวันสอบ
วีวี่ 9.3/10
แพรวา 5.5/10
ฉัน .... ไม่ขอบอกดีกว่า >*<
"ฉันผ่านด้วยล่ะๆๆๆๆ" ยัยวีวี่ร้องอย่างเสียงดัง ฉันกับแพรวาก็ได้แต่มองหน้ากัน เฮ้ยยยย
"ปรบมือให้วันวิวาห์หน่อย ได้ที่หนึ่งของห้องเลยนะ เก่งมาก เพื่อนๆดูเป็นตัวอย่าง ^^" ครูนิภา ครูวิทยาศาสตร์ประกาศ ยัยวีวี่ยืนยื้มอย่างภาคภูมิใจ ให้ทุกคนปรบมือ -_-// เดี๋ยวนะ มันยืนเองใช่ไหม ไม่มีใครสั่งให้มันยืนนะ
ทั้งห้องได้แต่หมั่นไส้ (รวมทั้งฉันด้วย >o<)
"นี่นะ สอบครั้งที่แล้วตกได้แค่ 2ได้นี่เห็นไหม เพื่อนอ่านหนังสือ ตั้งใจเรียน เลยได้คะแนนดี..." อ้าวๆๆ ครูเริ่มแฉยัยวีวี่ทีละน้อย อ้อออ! ครั้งที่แล้วยัยนี่ไม่ยอมบอกว่าได้คะแนนเท่าไหร่ ฮึ ที่แท้ได้แค่ '2' =3= (ตัวเองได้กี่คะแนนเหอะ =_=) แต่แบบ... สีหน้ายัยวีวี่นี่เพื่อนทั้งห้องเตรียมล้อแล้วอ่ะ หน้านี้แดง อายจัด เป็นฉันนะ อยากจะเอาปี๊บคลุมหัว 5555 ครูแกก็ไม่สน พูดต่อไปไม่สนใจ ฮาจริงอะไรจริงนะ 555555 ยัยวีวี่กลับมานั่งที่
"555555" เราสองคนรวมใจ
"-_-++++++" ยัยวีวี่
"ว่าแต่แกเหอะ ทำไมถึงได้คะแนนดีจัง " ฉันถาม
"ฮึๆๆๆ ฉันเก่งอยู่แล้วล่ะจ้าา " ยัยวีวี่หัวเราะป้องปากอย่างมีจริต
"=__="
"เอ้ย เอาจริงๆ" ยัยแพรวา
"แต่ถ้าแกอยากรู้จริงอ่ะนะ เย็นนี้มาค้างบ้านฉันดิ ^^ "
"เคๆ ไอ้ดรีม แกมาได้ช่ะ"
"คิดว่าได้" ทุกคนรู้แล้วใช่ไหมว่านางเอกเรื่องนี้ชื่ออะไรรรร 'ดรีม' คือชื่อของฉันเองค่าาา // เปิดตัวอย่างเป็นทางการ อิอิ ฉันเป็นคนน่ารัก แสนดี มีไมตรี มีน้ำใจ >○< เอ่อ...=_= ความจริงแล้ว...
ฉันเป็นเด็กธรรมดาๆ อยู่ ม.4/3 (บอกทำไม?) มีเพื่อนสนิทคือยัยแพรวา กับยัยวีวี่ ยัยแพรวา ฉันคบกับยัยนั่น มาตั้งแต่ ม.1 ยัยนี่มีนิสัยบ้าบอๆ แถมเป็นสาววายตัวแม่ ส่วนยัยวีวี่ เป็นลูกครึ่ง เราพึ่งสนิทกันตอนคุณเธอย้ายเข้ามาตอนม.4 เป็นคนสวยๆ เริ่ดๆ ตามประสาคนมีตังอ่ะนะ ส่วนฉัน... คำจำกัดความของฉันคือ 'ธรรมดา' ใช่ ชีวิตของฉันช่างธรรมดาเกินแสน UoU ตื่นมากินข้าว ไปโรงเรียน มีเพื่อน กลับบ้าน นอน เอ้ย =3 เรื่องความรักไม่ต้องพูดถึง มันก็เหมือนชื่อของฉัน 'ดรีม' แปลว่าความฝัน รักของฉันเลยเหมือนความฝันอ่ะนะ ไม่เคยมีในชีวิตจริง T^T ก็นะ อย่างที่บอกฉัน 'ธรรมดา' มากกก เลยไม่เป็นที่สนใจนัก ..หวังว่าทุกคนคงจะเห็นใจและเอาใจช่วยฉันค่าา แต่ทุกคนไม่ต้องห่วง(ใครห่วง?) ยังไงรับรองว่าฉันต้องมีเนื้อคู่ประตูถัดไปแน่นอน >O< มั้งงงงง... ปลอบใจตัวเองhttp://my.dek-d.com/fah_charn