.... Sad love....

เนื้อเรื่อง

ผมสะดุ้งตื่นขึ้นมาเกือบรุ่งสาง เพราะฝันร้าย

ฝันร้าย????? ร้องไห้?????

ไม่ได้เป็นมานานแล้ว รู้แต่ว่ามันทรมานมาก

วันนี้ผมยังคงตื่นมาพร้อมหยาดน้ำตา

นอนทบทวนอย่างเงียบ ว่าเจอกับอะไรมาบ้าง

ภาพวันนั้นมันยังคงอยู่ในความทรงจำของผมเสมอ

วันที่เธอจากผมไป จากไปพร้อมกับใครอีกคน

ภาพงานแต่งงานของคนที่ผมรัก กับใครอีกคนหนึ่งซึ่งผมไม่รู้จัก

คนที่ถูกทิ้งมันเป็นอย่างนี้นี่เอง

ความอ้างว้างเดียวดายที่ต้องเจอ

การที่ต้องคอยอยู่ข้างหลังคนอื่นๆ

มันทรมาน และปวดร้าวอย่างนี้นี่เอง

สงสัยเราคงห่างกับมันมานาน

เลยกลับมาเตือนความจำ ว่าความรู้สึกนี้เป็นงัย

ผมไม่เคยลืมหรอก ไม่ต้องเป็นห่วง

ยังคงจำฝังใจ และรู้สึกได้ในทุๆวันที่ผ่าน

ขอโทษที่เกิดมาเป็นแบบนี้

ขอโทษที่ไม่คิดจะปรับตัว

ขอโทษที่ไม่คิอจะกลับตัวกลับใจ

ขอโทษกับสิ่งที่แล้วๆมา

ขอโทษกลับสิ่งที่พลาดไป

ขอเริ่มต้นใหม่ได้มั้ย??????

คงจะไม่...........................

ขอให้อยู่กันให้สบายใจนะทั้งสองคน

อย่ามาสนใจกัน

อย่าห่วงกันเลย ก้อแค่คนหนึ่งคน

ที่เหมือนไม่มีค่า

สักวันนึงเราคงมีวันที่ดีเอง.......

ขอสิงศักดิ์ทั้งหลายจงดลบันดาล

ให้พวกเค้าได้รับแต่ความสุขด้วยเถิด

แม้ต้องแลกกับความทุกข์ก้อยอม

----มอบแด่คนที่รักที่สุด----