Dark In The BLUE SEA. [BTSxYOU]

Intro

ท่ามกลางความมืดมิดที่มีแสงสลัวสาดส่องออกมาเล็กน้อยจากดวงจันทร์ในยามค่ำคืน เสียงโปรยปรายของหยาดฝนตกกระทบกับผืนทะเลที่กว้างใหญ่ไพศาล ไม่อาจกลบเสียงครวญครางสะอื้นไห้ขอชีวิตของคนสามคนที่กำลังนั่งกระพุ้มมือไหว้ชายหนุ่มวัยกลางคนได้

จอน เจเคชายหนุ่มเจ้าของกระบอกปืนสีเงินวาววับที่ถูกแกะสลักประดับอัญมณีสีแดงฉาดเอาไว้เป็นพิเศษสำหรับการล้างแค้นในครั้งนี้ สายตาเหยียดหยามที่เต็มไปด้วยความเครียดแค้นจ้องมองชายวัยชราที่กอดหญิงวัยชราอันเป็นคนรักของตนแน่นพลางยกมือไหว้ขอชีวิต

"เจเค ขอร้อง..."

เสียงของวอน มินเฮชายหนุ่มที่อดีตเคยเป็นเพื่อนเล่นของเขาในวัยเด็ก ทว่าตอนนี้กลับเป็นศัตรูที่ร้ายกาจและน่ารังเกียจที่สุด

"พวกมึงมาเอ่ยปากอ้อนวอนอะไรกันตอนนี้ ทำไมตอนที่พวกมึงคิดจะทำเรื่องเหี้ยๆถึงไม่เคยยั่งคิดเหี้ยอะไรกันเลย!"

เจ้าของเกาะใหญ่ตวาดลั่นด้วยอารมณ์รุนแรง นึกย้อนกลับถึงวันวานในตอนที่เขาและพ่อถูกคนพวกนี้หักหลังจนสิ้นเนื้อประดาตัวถูกลูกน้องของคนเหล่านี้ตามไล่ล่า ไหนเลยพวกมันยังคิดจะยึดอำนาจของBLACK KING Groupไปเป็นของตัวเองอย่างมือเปิบอีก ในวันที่จนมุม วันที่พ่อของเขาเสียสละตัวเองเพื่อให้เขารอดออกมาจากเงื้อมมือพวกมันวันนั้น ภาพเหตุการณ์วันนั้นมันยังคงจำฝังใจ ติดที่ตาของเขามาจนถึงวันนี้ แม้จะผ่านไปกว่ายี่สิบปีจอนเจเคก็ไม่เคยลืมเลือน

"ฮึก..เจเคน้าขอร้อง เรื่องทั้งหมดมันผ่านไปแล้ว อึก ตอนนี้เรากลับมาเป็นครอบครัวเดียวกันเถอะนะ"

คัง มินวอนหญิงชราที่อยู่ในอ้อมอกของคนรักพูดขึ้นอย่างพยายามปลอบประโลมจิตใจของชายหนุ่มตรงหน้าที่ตอนนี้ใบหน้าเต็มไปด้วยเส้นเลือดสีเขียวปูนโปนบ่งบอกถึงอารมณ์ของเจ้าของ

เธอพยายามใช้คำว่าครอบครัวเข้าล่อเพราะรู้ว่านั้นคือสิ่งที่จอนเจเคขาดไป และโหยหามันมาตลอด ทว่าในตอนนี้สิ่งที่เธอพูดมันดันผิดเวลาไปสักหน่อย

"นั้นสินะ"

มุมปากหนากระตุกยิ้มร้ายพร้อมกับเสียงเย็นยะเยือกที่ทำเอาหัวใจของคนมองสั่นสะท้านกลับรอยยิ้มที่ไม่อาจคาดเดาความหมาย ก่อนคนเป็นแม่จะตาถล่นรีบยกมือกระพุ้มไหว้ขอในสิ่งที่ตัวเองได้พลาดพลั่งพูดออกไป

"พวกมึงยังเหลือลูกสาวอีกนี่หว่า..."

"..."

"ขอบคุณที่แนะนำ หลังจากเอามันจนหนำใจแล้ว กูจะส่งวิณญาณมันให้ตามพวกมึงไปในคุมนรกรึกัน"

"ไม่เจเค/ไม่นะเจเค!"

"อย่าทำซอลวอน-"

"ขอบใจ สำหรับคำแนะนำ"

ปัง!

ปัง!

ปัง!

สิ้นเสียงคำขอบคุณที่ไร้ความรู้สึกของเจ้าของอาวุธสังหาร ไม่นานก็ตามมาด้วยอาวุธร้ายในมือที่เปล่งเสียงคำรามลั่น พร้อมกับเสียงคลื่นทะเลที่ซัดกระทบชายฝั่ง ไร้เสียงรบกวนเหมือนเมื่อครู่

เลือดสีแดงฉาดไหล่รินลงไปผสมปนเปกับผืนมหาสมุทรอันกว้างใหญ่ ไม่นานน้ำสีครามก็ชำระล้างทุกสิ่งอย่างจนหมดสิ้น เหลือไว้เพียงร่างกายของคนทั้งสามที่ไร้วิณญาณ

จอนเจเคมองไปยังพื้นทะเลสีครามที่มีชีวิตชีวาขึ้นเมื่อประดับด้วยเลือดสีฉาดอย่างคนอารมณ์ดี เขารอวันนี้มาเนิ่นนาน วันที่จะได้ชำระแค้นให้กับคนเป็นพ่อ วันที่ครอบครัวของอีกฝ่ายจะชิบหายไปตามๆกันกับชีวิตของเขา

เปิดเรื่องใหม่เก่งอีกแล้วจร้าาาา แต่ปิดไม่เก่งเท่าไหร่ ฮี่ๆ

เนื้อหาทั้งหมดเป็นเพียงจินตนาการนะจ๊ะ ไม่เกี่ยวข้องกับศิลปินหรือบุคคลในภาพ เนื้อหามีความรุนแรงและหยาบคาย รวมไปถึงพฤติกรรมที่ไม่ควรลอกเลียนแบบ ดังนั้นโปรดใช้วิจารณญาณในการรับชมกันด้วยนร้า

ไรท์ไม่สนับสนุนให้ใช้ความรุนแรงนะคะ แต่งขึ้นมาเพื่ออรรถรสและความบันเทิงเท่านั้นคร่าาา

สุดท้ายฝากคอมเม้นท์เป็นกำลังใจให้กันด้วยนร้า~

#FicDarkSea