Promise. ฉันจะกลับมา

Intro

"พี่จีมิน!"

ฉันร้องเรียกคนรักของตัวเองที่กำลังจะก้าวเดินออกจากประตูบานเล็กไป

"..."

เขาไม่ได้ตอบกลับฉัน ทำเพียงยืนนิ่งอยู่ที่เดิม ฉันวิ่งลงจากบันไดเข้าไปสวมกอดเขาจากด้านหลัง ซบใบหน้าลงบนแผ่นหลังของคนรักด้วยความโหยหา

จู่ๆเขาก็โผล่มาหาฉันในตอนเที่ยงคืน และเช้ามาก็คิดจะไปจากฉันแบบไม่บอกลากันสักคำเลยรึไง?

"อยู่ต่ออีกสักพักได้ไหมคะ?" 

ฉันเว้าวอนแฟนหนุ่มของตัวเอง อีกฝ่ายค่อยๆแกะมือของฉันที่รัดแน่นตรงเอวสอบออก ก่อนจะพูดด้วยเสียงเรียบๆที่ทำเอาฉันชาไปทั้งตัว

"ฉันจะกลับมา"

สิ้นเสียงทุ้มต่ำที่ไร้ความรู้สึกใดๆ ร่างสูงใหญ่ตรงหน้าก็หายไปพร้อมกับหยดน้ำตาของฉันที่ค่อยๆรินไหลลงมาอาบแก้มทั้งสองข้าง

ฉันทรุดตัวลงนั่งบนพื้นบ้านอย่างหมดแรง ตั้งแต่วันนั้นที่เขาเดินออกไปจากชีวิตฉัน เมื่อเขากลับเข้ามาทุกอย่างมันก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป

เขาไม่เคยใส่ใจฉันเหมือนตอนที่เราคบกันครั้งแรก เขาไม่เคยดูแลฉันเหมือนครั้งแรกที่เรารักกัน เขาไม่เคยทำใฟ้ฉันสัมผัสกับคำว่ารักอีกเลยตั้งแต่เราเลิกกันไปเมื่อสามปีก่อน ก่อนที่โลกจะโคจรให้เรากลับมาหากันอีกครั้งด้วยพันธสัญญาบางอย่าง

"ฮึก!"

ภาพแบบนี้เกิดขึ้นซ้ำๆ ภาพที่เขาเดินจากฉันไปครั้งแล้วครั้งเล่าหลังจากที่เราทำเรื่องอย่างว่ากันเสร็จ เขาก็จะจากไปโดยไม่มีคำลา บอกเพียงแค่จะกลับมา แต่ไม่เคยรู้เลยว่าระยะเวลาอีกกี่วันกี่เดือนหรือกี่ปีเขาถึงจะกลับมา

ต่อให้เขาจะเลวร้ายมากแค่ไหน หัวใจของฉันมันก็ยังคงรักผู้ชายคนนี้อย่างสุดหัวใจ ไม่ว่านานแค่ไหนฉันก็อดทนรอเขามาตลอดเวลา

:

.

.

'ซอฮานึล'

'ปาร์คจีมิน'

ผมไม่เคยเห็นความสำคัญของคนที่อยู่ข้างกายผมเลยสักครั้ง จนกระทั่งวันที่ผมหมดสิ้นทุกอย่าง

"ฮานึล...พี่ขอโทษ"

______________________

•นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้นนะคะ

•ไม่มีความเกี่ยวข้องใดๆกับศิลปิน

•เนื้อเรื่องอาจมีความรุนแรงและคำหยาบคายนะคะ

หากผิดพลาดประการใดขออภัย ณ ที่นี้ด้วยนะคะ