เนิร์ดแล้วไงอย่างน้อยก็ซัดหน้ามึงได้

สวัสดีครับผมชื่อฮิราอิ ยูกิ" "อายุ14"

"อ่าาาาา.....บอกชื่อแล้วบอกอายุแล้ว..." "....อ่อส่วนสูง160มั้ง....." "......อ่าาาาาจุดเด่น.....แว่นตามั้งอ่อแล้วก็สมองปลาทอง" ...หมดรึยังนะ....อ่าา...ช่างเถอะ "งั้นก็ต่อจากนี้คือเนื่อเรื่องย่อนะครับ...ลาก่อน"

                                 .

                                 .

Part Yuki

ผมกำลังเดินกลับบ้านเมื่อทุกทีจู่ๆก็.."เห้ย!!!ไอแว่นคนนั้นอ่ะ"อ่าา...อีกแล้วสินะพวกนักเลงนี้น่ารำคาญจริงๆ"เห้ยเรียกไม่ได้ยินหรอวะไอเวรนี้!!"นักเลงคนนั้นวิ่งมากระชากแขนผม..."ไม่ได้ยิน"ผมพูดเสียงเรียบตอนนี้ดูนักเลงคนนั้นไม่สบอารมณ์เขากระชากคอเสื้อแล้วพูดว่า"ถ้าแกไม่อยากนอนโรงบาลส่งเงินมาซะไม่งั้นฉันอัดแกเละแน่" "เห้อออ..ปล่อยได้ยัง"ผมมองมันด้วยสายตาที่เย็นชาพอมือที่บีบแขนอีกคน"อึก....โถ่เว้ย"นักเลงคนนั้นปล่อยคอผมแต่โดยดีแล้วกำลังเดินแต่คิดว่าผมจะปล่อยง่ายๆหรอหึ....ตุบ!"อ้าก.."ใช่แล้วผมวิ่งไปถีบหลังมันจากนั้นก็...วิ่งดิครับรอไร

                               .

                              .

เซฮายยยคุณรีททุกคนที่เข้ามาอ่านนะ~

ฝากติดตามเรื่องนี้ไว้คลังนิยายที่คุณรีทด้วยนะฮะอิฮิ:3