ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    _облаки_

    ลำดับตอนที่ #77 : Grigori Grahm (Thames)

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 94
      0
      22 ธ.ค. 58

    ใบสมัคร

    (  )

    " ใครเหงาก็มาหาฉันสิ ฉันจะสร้างเสียงหัวเราะให้เอง (ยิ้มแฉ่ง) "

    ชื่อ : กริกอรี่ (Grigori)

    นามสกุล : แกรม (Grahm) [เทมส์ (Thames)]

    ชื่อเล่น : กริช่า (Grisha)

    เชื้อชาติ : รัสเซีย - อังกฤษ

    อายุ : 12

    ไม้กายสิทธิ์ : ไม้เบิร์ช แกนหางกริฟฟิน ยาวแปดนิ้วครึ่ง

    นิสัย : เด็กชายลูกครึ่งรัสเซียที่มีฉายาว่า "แปะยิ้มหน้าตาย" ที่มาของชื่อคือการที่ใบหน้าของเขาประดับด้วยรอยยิ้มตลอดเวลาจนหลายคนคิดว่าน่าขนลุก รอยยิ้มนั้นจะหลากหลายไปตามโอกาส ทั้งรอยยิ้มบาง รอยยิ้มขี้เล่น รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ รอยยิ้มชั่วร้าย รอยยิ้มสะใจ ฯลฯ แต่ที่เจ้าตัวชอบใช้และใช้บ่อยมากที่สุดคือรอยยิ้มขี้เล่นเป็นกันเอง เป็นคนที่ดูจะเข้าหาง่าย(แล้วก็เข้าหาง่ายนั่นแหละนะ) แต่สนิทด้วยยาก เพราะรอยยิ้มที่เขาสวม เป็นเหมือนหน้ากากที่กั้นไม่ให้ทุกคนเห็นตัวตนที่แท้จริงของเขา ตัวตนที่เงียบเหงาเดียวดาย แต่มันก็ไม่ใช่เพราะเขาไม่อยากสนิทกับใคร แต่เป็นเพราะเหตุการณ์ในอดีตที่ทำให้เขาต้องใช้เวลาในการทำความรู้จักคนคนหนึ่งเป็นอย่างดีก่อนต่างหาก โดยปกติมักจะขี้เล่น หยอกคนอื่นและสร้างเสียงหัวเราะไปทั่ว เขาไม่ค่อยเเสดงอารมณ์ที่รู้สึกออกมาสักเท่าไหร่  ปากค่อนข้างไวและสวนคนกลับด้วยรอยยิ้มได้ง่ายๆ แต่เขาก็คิดก่อนพูดแหละ แค่คิดไวพูดไว ทำอะไรก็รวดเร็ว แต่ก็เป็นคนที่ใจเย็นมาก และยากที่จะโกรธ แต่โกรธขึ้นมาก็หายง่ายนะ เพราะเป็นคนปล่อยวางเก่ง(?) เวลาโกรธก็จะยิ้มเย็นๆ ชวนเสียวสันหลังเล่นๆ เป็นคนที่ชอบมองโลกทั้งข้อดีและข้อเสีย แต่จะเลือกมองข้อเสียก่อนเพราะสิ่งที่เคยพบเจอมา จะว่าว่าเป็นคนมองโลกในแง่ร้ายก็ได้แหละ หลักในการคบคนของกริช่าคือเลือกคนที่ตัวเองสามารถรับ"ข้อเสีย"ของเขาได้ ข้อเสียที่เห็นได้เด่นชัดเลยก็คือการไม่ชอบยุ่งปัญหาของคนอื่น พูดให้ดูไม่ดี(?)คือไม่ค่อยช่วยเหลือใครนั่นแหละนะ เหมือนปัญหาใครปัญหามัน ปํญหาของเขาเขาก็จัดการเอง ไม่ชอบการที่จะต้องพึ่งพาใคร หรือกระทั่งให้ใครพึ่งพา ดังนั้นควิชดิชจึงเป็นกีฬาที่เขาดูได้แต่ไม่เคยอยากจะเล่น 

    ประวัติ : ลูกชายคนโตของตระกูลเทมส์ เขามีน้องชายหนึ่งคนที่ห่างกันหนึ่งปี ครอบครัวเขาเป็นครอบครัวสุขสันต์ธรรมดา พ่อเขาเป็นคนรัสเซีย ส่วนแม่เป็นชาวอังกฤษ นั่นทำให้เขาอาศัยอยู่ในรัสเซียตั้งแต่เกิด แต่สิ่งที่เขาไม่รู้คือปํญหาการเงินเบื้องหลังความสงบสุขของครอบครัวเขา เรื่องทุกอย่างเริ่มขึ้นตอนที่เขาอายุได้เจ็ดขวบ พ่อเขาที่ติดเล่นพนันต้องการเงินจำนวนมหาศาล จนสุดท้ายก็ขายเขา น้องชาย และแม่เขาให้กับเเรงงานเถื่อนที่หนึ่ง โดยหลอกว่าจะพาไปเที่ยว นั่นนับเป็นการหักหลังครั้งแรกโดยคนที่เขาเชื่อใจที่สุดคนหนึ่ง แต่ตอนนั้นเขายังเหลืออีกสองคนที่เขา"คิดว่า"ไว้ใจได้ ทั้งสามคนต้องทำงานอยู่ในเหมืองแร่หนึ่ง ใช้ชีวิตทำงานงกๆ เยี่ยงทาส แลกกับอาหารที่มีเพียงสองมื้อต่อวัน แถมยังมีเพียงขนมปังกับน้ำเปล่าแก้วหนึ่ง เรียกได้ว่าไม่เพียงพอกับแรงที่ต้องใช้ในแต่ละวัน แถมด้วยฝุ่นในเหมืองแร่ทำให้สุขภาพของแต่ละคนย่ำแย่ลงเรื่อยๆ หากทำอะไรที่คนคุมไม่พอใจก็จะถูกทุบตี ว่าง่ายๆก็โรงงานนรกดีๆนี่เอง สุดท้ายหนึ่งปีให้หลัง น้องชายเขาก็เสียชีวิตลงด้วยโรคทางเดินหายใจ อีกปีหนึ่งผ่านไปกับชีวิตที่มืดบอดไร้ความหวัง แม่เขาก็ชวนเขาหนีในคืนหนึ่งที่เป็นคืนเดือนมืด แต่แล้วจุดประสงค์อันดำมืดของแม่เขาก็มาเปิดเผยเอาตอนที่กำลังวิ่งหนี พวกผู้คุมไหวตัวทันและปล่อยหมาป่าล่าเนื้อไล่ตามมา สิ่งที่เธอทำคือหยิบหินคมๆแถวนั้นมาปาดแขนขาเขาเป็นแผลเหวอะ เขาทั้งร้องทั้งดื้นทั้งตะโกน แต่เธอก็ไม่สนใจ พลางเหยียดยิ้มบิดเบี้ยวแล้วบอกเขาว่า "ที่ฉันพาภาระอย่างแกมาก็เพื่อเป็นตัวล่อให้ฉันเนี่ยแหละ! ภาระอย่างแกน่ะ ตายๆไปซะเถอะ!!" ก่อนจะทิ้งเขาไว้กลางทางในป่ามืดแล้ววิ่งหนีไปคนเดียว ทั้งอากาศที่หนาวเหน็บและความมืด แถมยังเลือดที่ไหลอาบไปทั่ว และที่สำคัญที่สุดคือการหักหลังของคนที่รักมากที่สุด ทำให้เขาที่พยายามกระเสือกกระสนไปข้างหน้าต้องยอมแพ้ในที่สุด สิ่งสุดท้ายที่เขารู้สึกคือคมเขี้ยวของหมาป่าที่เข้ากระชากเขาก่อนที่เขาจะหมดลมหายใจ รู้ตัวอีกทีเขาก็พบกับซีวานท่ามกลางความมืดรอบตัว เขาตอบรับข้อตกลงกับซีวานอย่างง่ายดายเพราะความรู้สึกสุดท้ายที่ร้องว่า"ไม่อยากตาย"ยังคงอยู่ แม้จะรู้ว่าชีวิตจะไม่ยืนยาว แต่ถ้ามันเป็นชีวิตที่ดีเขาก็ยอม เขาตื่นขึ้นมาอีกที เขาวัยเก้าขวบก็ถูกรับเลี้ยงโดยสามีภรรยาชาวอังกฤษที่ไปเที่ยวรัสเซียแล้วบังเอิญเจอเขาสลบอยู่ริมถนนใหญ่สายเปลี่ยว แล้วเขายังบังเอิญว่าสองสามีภรรยาสกุล แกรม (Grahm) คู่นี้เองก็เป็นพ่อมดแม่มดเลือดบริสุทธิ์เสียนี่ เขาที่เป็นเลือดผสม(เขาเพิ่งมารู้จากซีวานว่าตัวเองใช้เวทมนต์ได้เพราะพ่อเขาเป็นเลือกบริสุทธิ์)เลยถูกส่งเข้าฮอกวอร์ตในปีถัดๆมา ช่วงเวลาก่อนที่จะเข้าเรียนเป็นชีวิตที่มีความสุขมากสำหรับเขา และสิ่งที่เขาเกลียดที่สุดคือการส่องกระจก เพราะตามร่างกายเขามีแผลเป็นมากมายจากประสบการณ์ในอดีต และแน่นอนว่าที่เด่นที่สุดคือที่แม่เขาเป็นคนจารึกเอาไว้ เมื่อส่องมันจะทำให้เขานึกถึงเรื่องไม่ดีในอดีต

    พลังที่ได้รับจากซีวาน : หมอก

    สอนวิชา : -

    ชอบ : พ่อแม่บุญธรรม , อากาศเย็น , พระจันทร์ , ชา

    ไม่ชอบ : สีแดง , การถูกหักหลัง

    งานอดิเรก : ดื่มชา , ฟังเพลง

    เพิ่มเติ่ม : เขาสนิทกับครอบครัวเกรแฮมแล้ว

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×