ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    _облаки_

    ลำดับตอนที่ #15 : THIS SPRING : Krittayot Lertteerapisut

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 83
      0
      6 ส.ค. 56

    ใบสมัครเข้าเรื่อง

    ชื่อ : กฤตยชญ์ เลิศธีระพิสุทธ์ (กริช)

    อายุ : -

    สีผม : ดำ

    สีตา : ดำ

    นิสัย : ชายหนุ่มขี้เซา มักจะหลับในคาบเรียนจนอาจารย์เอือมระอา แถมยังหลับเพราะแกล้งหลับอีกต่างหาก!! เหม่อบ่อยมาก จิตใจล่องลอยบ่อยๆ เป็นคนที่กวนแบบนิ่งๆ คือ ท่าทางนิ่งๆ หน้าตาย แต่ปากจะเสียและกวนสุดกู่ จนมีเรื่องวิวาทบ่อยๆ (แม้เจ้าตัวจะไม่ได้อยากมี) หากสามารถมองผ่านความกวนด้านนอกไปได้ ก็จะพบว่าเขาเป็นคนดีคนหนึ่ง แค่ปากมันไม่ค่อยตรงกับใจและเปลี่ยนความห่วงใยเป็นกวนประสาทชาวบ้าน ชอบช่วยเหลือคนอื่นนะ(ถ้าตอนนั้นเขาไม่เหม่อ) เป็นพวกไม่กลัวฟ้าไม่กลัวดิน ใจเย็น แต่ถ้าโมโหจะชอบเปิดสงครามเย็นกับคนคนนั้น ผลการเรียนถือว่าปานกลางค่อนทางแย่ ห่วยวิชาวิทย์ ไทย สังคมแบบกู่ไม่กลับ แต่ดันเก่งในวิชาเลข ภาษาต่างประเทศ พละ ดนตรี การงานฯ มันเลยช่วยกันฉุดแบบครึ่งๆ

    การพูด : แทนตัวเองว่าผม แต่ไม่เรียกคนอื่นว่าคุณ

    -          ผมไม่สนใจคนพวกนั้นหรอก ,หือ? เมื่อกี้เธอพูดอะไรนะ?,คิดว่าผมกลัวอาจารย์หรอ?,ผมทำในสิ่งที่ผมทำได้และสิ่งที่ผมอยากทำ มีปัญหาหรอ?,มา ผมช่วย

    ชอบ / เกลียด /แพ้ : กีฬา,การทำอาหาร,เพลง / คนชอบดูถูกคนอื่น,คนตัดสินคนอื่นจากภายนอก / น้ำหอม

    สิ่งของที่พกตลอด : เครื่องเล่นmp3,ผ้าพันคอสีดำ

    โรคประจำตัว : -

    ประวัตินิดหน่อย : ลูกชายคนเดียวของตระกูลเลิศธีระพิสุทธ์ เป็นตระกูลที่ถือว่ารวยเป็นอันดับต้นๆ เคยประสบอุบัติเหตุตอนอายุ13 แม่เสียจากอุบัติเหตุรถชน ส่วนเขาก็เกือบตายเพราะอุบัติเหตุครั้งนั้น โดนกระจกบาดเป็นแผลใหญ่ช่วงคอเลยใส่ผ้าพันคอปิดรอยแผลเป็นไว้ตลอด เพราะมันทำให้นึกถึงแม่ รักกันกับพ่อดี ไม่ได้รู้สึกเป็นปมด้อยอะไร

    ลักษณะ : ผมสีดำยาวเกือบถึงบ่าซอยน้อยๆ ดวงตาสีเดียวนิ่งเรียบยากจะอ่านอารมณ์ ผิวสีขาวสไตล์ลูกคุณหนูทั่วไป ถึงแม้จะออกแดดเพราะเล่นกีฬาแต่มันไม่ดำอ่ะ ช่วยไม่ได้!รูปร่างสมส่วนเมื่อเทียบน้ำหนักกับส่วนสูง แต่ถ้าเทียบกับเกณฑ์อายุแล้วถือว่าค่อนไปทางเตี้ย สูงราวๆ156 ปัจจุบันยังหวังว่าโตขึ้นจะสูงกว่านี้ หน้าตาจัดว่าดูดี(แบบน่ารักๆ) ทำให้เป็นที่ชื่นชอบของสาวใหญ่(??)

    รูปประกอบ :

    บทที่เลือก : นักเรียน

     

    ขอคุยกับออริหน่อยนะครับ

    ข้ามีนามว่า ออโรร่า แล้วเจ้าล่ะมีนามว่าอะไร

    : (เหม่อซักพักก่อนจะตั้งสติได้)ผมกฤตยชญ์ (กริด-ตะ-ยด ) จะเรียกว่ากริชก็ได้ ยินดีที่ได้รู้จัก

    เป็นชื่อที่วิเศษจริง ข้าอยากรู้ว่าพวกเจ้าหลุดมาที่ได้อย่างไร

    : ....ตอนนั้นกำลังเหม่อ ผมจำอะไรไม่ได้ รู้ตัวอีกทีก็โผล่มาแล้ว

    โอ้....เหตุผลช่าง เข้าใจยากเหลือเกิน แต่ไม่เป็นไร ข้าคือเทพแห่งโลกนี้  โลกนี้มีชื่อว่า ออโรร่า ตามพระนามของข้า เข้าใจนะ

    : อือ

    โอเคข้าไม่กวนแล้ว แต่เจ้าจะจำไม่ได้ว่าเคยคุยกับข้า ก็เพราะข้าเข้าฝันพวกเจ้ายังไงล่ะ ;) ฝันดี

    : ฝันดี(ตาลอยๆ)

    คุยกับผู้ปกครองสักนิด

    สวัสดีเรียกไรต์ว่าที แล้วชื่อไร?

     : พาร์ทครับ ยินดีที่ได้รู้จัก

    ถ้าไม่ติดจะเสียใจป่าว จะให้ยัดไหม? ถ้าไม่ติด

     : ตามใจไรท์เลยครับ ถ้ามีบทจะยัดลงก็ได้นะ(ฮา)

    กดแฟบไว้ก็ดี ไม่กดก็ได้ครับ

     : กดแล้วคร้าบ

    มีอะไรจะเพิ่มเติมป่าว

    : ฝากลูกชายคนนี้ด้วยคร้าบบบ

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×