คำยินดี

ข้อมูลเบื้องต้น

อ้าววว นี่มันน้องโต๊ะ 1 นี่นา อ๋ออใช่ค่ะพี่จำได้ด้วยหรอ จำได้สิๆ ประโยคแรกที่เค้าทักมาหาชั้น มันทำให้ชั้นหวั่นไหวแล้วไม่กล้าที่จะบอกความรู้สึกกับเค้าไป เพราะชั้นรู้ตัวดี ว่าชั้นนั้น เป็นได้แค่ "น้องสาว" "เข้าระเบียบ !! เข้าระเบียบ !! เห้ !" ชั้นได้มาเข้าค่ายปรับพื้นฐานสำหรับน้องใหม่ทีี่จะได้มาเรียนที่ร.ร.แห่งหนึ่ง ตอนนี้พวกเรากำลังทานข้าวกันอย่างมีความสุข หลังจากเหน็ดเหนื่อยจากการฝึกซ้อมการเดินซ้ายขวาอย่างหนักหน่วง แต่ละโต๊ะจะมีพี่เลี้ยงคอยดูแลพวกเรา ไม่ว่าจะเรื่องการทานอาหาร เจ็บไข้ได้ป่วย พวกเค้าช่วยเราได้เสมอ พี่เลี้ยงประจำโต๊ะนั่งทานข้าวของฉัน ชื่อ "พอส"(นามสมมุติ) เค้าเป็นคนรูปร่างสูงใหญ่ ปากแดง ผมสีน้ำตาล ทุกรายละเอียดในตัวของเค้ามันทำให้ชั้นหวั่นไหวตั้งแต่แรกเจอ เค้ามองชั้นตอนนั่งทานข้าว มันยิ่งทำให้ฉันทานข้าวเรียบร้อยที่สุดเท่าที่จะทำได้ เค้าคงคิดว่า ชั้นเป็นบ้าไปรึเปล่า
เอาล่ะ ชั้นขอเล่าคล่าวๆก็พอนะ มาเข้าเรื่องที่มันทำให้ชั้นชอบเค้ามากขึ้นทุกทีก็แล้วกัน เราสองคนได้พูดคุยกันทางไลน์ เค้าพูดคุยกับชั้น อย่างเช่นคนรักประมาณนั้นมั้ง เมื่อคุยกันไปเรื่อยๆก็เกิดความสนิทสนมขึ้นทุกที จนในที่สุดเค้าก็รู้ความลับของชั้นว่าชั้นนั้นชอบเค้า
พอเจอกันที่ร.ร.ชั้นเขินอายจนต้องหลบหน้าเค้าอยู่บ่อยๆ เค้ามองหน้าชั้นด้วยสีหน้ายิ้มๆแต่ไม่ได้พูดคุยกันเหมือนในโลกออนไลน์เลยซักนิด "เธอจะรักฉันได้มั้ย" เค้าโพสเพลงนี้ในเฟสบุคของเค้า เมื่อชั้นเห็น มันทำให้ชั้นเสียใจมาก ชั้นพูดไม่ออกชั้นถามเค้าว่าเค้ามีคนที่ชอบแล้วใช่มั้ย เค้าตอบว่า ใช่ มันยิ่งทำให้ชั้นปวดร้าวไปทุกขณะ ชั้นทำอะไรไม่ถูก นอกจากร้องไห้ ร้องไห้ และร้องไห้ เค้าขอโทษชั้น ชั้นจึงไม่คุยกับเค้าอีกเลย ที่ฉันเขียนเรื่องสั้นขึ้นมา เพื่อนระบาย และอยากให้เค้ารู้สักหน่อยว่าชั้นรักเค้ามากแค่ไหน มันมิใช่เพียงแค่ความชอบ
ชั้นคิดว่าหลายคนคงมีประสบการร์เช่นฉัน ชั้นจะบอกความลับให้นะ (เค้าอยู่ม.5 ส่วนชั้น ม.1 เอง ฮ่ะๆๆๆ) จบบริบูรณ์ (อย่างงงๆ)