#SF SUCKSEED >between words เพื่อนรัก (TuangEx)

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

                                                                                                                                                    

ALOHA~*
พับเพียบกราบรีดเดอร์งามๆ พร้อมกล่าวสวัสดี =/\=
SF เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกของชีวิต (และอาจเป็นเรื่องสุดท้าย) ปลาบปลื้ม TT^TT
*ปล . คนที่ไม่ปลื้มกะ Yaoi สามารถออกจากหน้านี้ได้น้า หรือไม่...ก็ลองอ่านดูสิค่ะ >w<
  มายเนมอิส มิซซิสเฮี่ยน 555 ไม่ใช่แล้ว ชื่อไตเติ้ล ก๊าก๊ะ !!
 อายุอานาม สิบสามเอ๊าะๆ กิ้ว >,< (แต่ดั๊นหน้าแก่ - -)
 จิ้นได้แม้ในในยามที่ไม่ได้จิ้น(?) ฟิคนี้จิ้น ตวงเอ็กซ์ โดยเฉพาะ ไม่เกี่ยวกะ พี่เอิร์ธ พี่ท้อปแท้ปน่ะตัว -3-
 SF เรื่องแรก ติชมเบาเบาก็ดีนะ เติ้ลSENSITIVE มากกกกกกกก ToT

ชอบรูปนี้มากๆเลย >3< แต่เติ้ลเอาไปแต่งซะเสียเลย ขอโทษษษษษ T/\T

 

PS1. รักคนที่หลงเข้ามาและเข้ามาอ่านน่ะ
PS2. ติชมได้ เพราะเติ้ลอยากแต่งเก่งๆ >w< จะพยายาม
PS3. นักอ่านเงา ไม่เป็นไร คุณเข้ามาอ่าน มันก็วิเศษมากมายแล้ว >3<
PS4. Enjoy your reading ! :)

อยากรู้จักเติ้ลบ้างไหม >o< (เงียบเหมือนอยู่ป่าช้าเจ็ดแห่ง - -)
ไม่อยากรู้จัก แต่เติ้ลอยากรู้จักคุณ !
add facebook ซะก่อนนะ เบเบ่,
 
Thanks 4 visit <3
ฝากด้วยน้า นักอ่านตัวน้อยๆผู้น่ารัก 

 
ฟังเพลงนี้ไปด้วยสิ เบเบ่ :)

  

<

เนื้อเรื่อง

มันอาจจะกร่อย แต่ก็หร่อยจังฮู้น่ะ 555 = =''
เชิญอ่านเลยจ้า เบเบ่ 
----------------------------------------------

“ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย…ในความคุ้นเคยกันอยู่

มันแฝงอะไรบางอย่างที่มากกว่านั้น

ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย…ว่าเพื่อนคนนึง

มันแอบมันคิดอะไรไปไกลกว่าเป็นเพื่อนกัน”

            แววตาคู่เรียวของชายหนุ่มร่างเล็กที่กำลังพิงกำแพงมองร่างสูงขาวบวกกับใบหน้าเกาหลีที่อยู่ภายใต้แว่นทรงเหลี่ยม กำลังเข้าไปพูดคุยกับหญิงสาวเด็กใหม่น่าตาน่ารักซึ่งเขาเรียกเธอว่า “ส้ม” ซึ่งถ้าดูแค่แวบเดียว ก็พอจะดูออกว่า…หนุ่มแว่นกำลังจีบอยู่แน่ๆ

            ชายหนุ่มทำได้แค่ยืนคอยพร้อมกัดริมฝีปากของตนเพื่อข่มอารมณ์หลากอารมณ์ที่อยู่ในหัวเค้าตอนนี้…ทั้งสับสน…ทั้งไม่เข้าใจว่าทำไม แค่เห็นเพื่อนสนิทอยู่ใกล้ผู้หญิงคนไหน ก็หงุดหงิด หรือที่ภาษาคนทั่วไปเค้าเรียกว่า…หึงนั่นเอง พร้อมกับเจ็บปวดก้อนเนื้อข้างซ้ายแปลบๆขึ้นมา เมื่อเห็นหนุ่มแว่นใช้นิ้วเรียวนั้น ปัดผมที่ปรกใบหน้าของหญิงสาว…ทนไม่ไหวแล้วนะ

“เหี้ยยยยยยย !!!!!!!!!!!!!!”

เมื่อสิ้นคำพูด ชายหนุ่มก็คว้าเป้พาดบ่า แล้ววิ่งออกจากที่ตรงนั้น…เพราะถ้าขืนอยู่ต่อ เค้าคงได้เป็น กขค ที่ยืนร้องไห้อย่างน่าเวทนาเลยก็ว่าได้ ตอนนี้ ชายหนุ่มไม่รู้จะวิ่งไปที่ใด เพราะตอนนี้ก็เป็นเวลาหกโมงครึ่งแล้ว ซึ่งวันนี้เค้าก็ไม่มีซ้อมดนตรีกับเป็ดและคุ้ง ชายหนุ่มยังคงวิ่งต่อไป จนมาหยุดอยู่ที่หน้าโรงเรียนด้วยอาการเหนื่อยหอบ…แฮ่ก แฮ่ก เหนื่อยเป็นบ้า…

ครืน ครืน~ ซ่า~

Ex’s

เหอะ บรรยากาศก็ช่างเอื้ออำนวยให้ต่อมน้ำตาหันมาขยันจริงๆ เอาเลย! จะตกหนักก็เอาเลย! คนอย่างไอ้เอ็กซ์ แม่ม ชีวิตมันก็เป็นซะอย่างนี้…เจ็บยังไม่พอ ยังซวยเพราะไม่มีแม้แต่ร่ม ไม่มีแม้แต่อะไรที่จะพอปกคลุมอะไรได้เลย มีเพียงแต่เสื้อนักเรียนขาวๆที่ปกปิดร่างกาย…คนอย่างมึง ไม่มีอะไรอยู่แล้วนิ

“เอ็กซ์!” เสียงเรียกอันคุ้นหู เหอะ มึงจะตามมาทำไม ไอ้เชี่ยตวง มึงทำไมไม่ไปจีบส้มต่อละ มาสนไรกู

“มึงจะมายุ่งอะไรกู! ทำไมมึงไม่กลับไปหาส้มละ มายุ่งไรกะกู!”เหอะ

“เอ็กซ์!มึงเป็นอะไรของมึง มึงเข้ามาดิ แม่ม! มึงจะไปยืนเก็กเป็นพระเอกเอ็มวีอยู่ได้” เชี่ยตวงพูดในขณะเตรียมท่ากึ่งวิ่งกิ่งยืน ใต้กันสาดที่ยื่นออกจากตัวกำแพงเล็กน้อยนั้น เหอะ! ถ้าแม่มห่วงกูจริง ทำไมไม่วิ่งออกมาละวะ!

หมับ!

เชี่ยตวงวิ่งเข้ามาพร้อมกระชากข้อมือผมเข้าไปใต้กันสาดด้วยกัน พร้อมปล่อยข้อมือผมออก แล้วรัวคำถามเป็นชุด เหอะ กูไม่ขอตอบสักคำถามมึงวะ!

“ไอ้สัดเอ็กซ์! มึงไม่รักตัวสงวนตัวบ้างเลยใช่ไหม!” อะไอ้ตวงมึงจะทำไรกู เหี้ย! ออกไป T[]T

ตวงถอดเสื้อแขนยาวของมัน พร้อมโอบผมทางข้างหน้า ทำให้ตอนนี้ ผมรู้สึกถึงลมหายใจของมัน ที่ใกล้ต้นคอผมขึ้นเรื่อยๆ หึ๋ย กูร้อน ไม่ต้องใกล้กูมากได้ไหม (ฝนตกท่าจะร้อนมาก-.-)

“สัด! มึงเห็นไหม พวกนั้นมันมองมึงจนตาเป็นมันแล้ว”ปากของไอ้ตวงก็ยังขยับอยู่ตลอด แล้ว…ใครแม่ม มองกู? ผู้หญิงก็ไม่มีสักคน มีแต่กลุ่มรุ่นน้องชาย ม.5ทั้งนั้น มึงชักจะบ้าแล้ววะตวง -.-

“มึงมีปากไว้กินข้าวอย่างเดียวหรอ มึงตอบคำถามกูบ้างสิครับ!” ไอ้ตวงมันเอามือสองข้างมาจับที่แก้มผมพร้อมบิดให้ผมอ้าปากพูด โอ้ย เจ็บนะโว้ย เออ และที่สำคัญกูไม่ได้มีปากไว้กินข้าวอย่างเดียวด้วย กูมีไว้ชิมเค้กที่พ่อกูคิดด้วย (เอ็กซ์เอ้ย - -'')

“แล้วเป็นเหี้ยอะไร!น้องเค้าอยากมองก็ให้มองไปเซ่ะ กูไม่ได้หวงอะไรนิ หุ่นกูดีอ่ะ น้องเค้าเลยมอง”

“แต่กูไม่ให้มอง!” เอ้า ไอ้เวรตวง มึงชักจะบ้าตอนไหน มึงก็บ้า

“ทำไม เสื้อกูเปียก ทำให้เห็นเนื้อหนังกู แล้วมึงจะทำไม ฮะ!!” มึงบ้า กูก็จะบ้ากับมึงละกัน

“กูหวง!!!” OO!! เชียตวง มึงพูดอะไรของมึง พูดขึ้นเสียงอีก กูตกใจ แล้วใจกูแม่มจะเต้นแรงทำส้นอะไร! โอ้ย กูขอบ๊ายบายชาวโลกตอนนี้เลย

“หวงเหี้ยอะไร! กูต่างหากที่ต้องหวง” เอาละครับ ใครจะยอมก็ช่างแต่ผมไม่ยอม

“ก็มึงทั้งขาวทั้งเนียนขนาดนี้ มีใครจะไม่หวงมึง ไอ้เชี่ยเอ็กซ์! เห้ย! มองอะไรหนักหนาวะ พวกมึงไม่มีเหมือนแฟนกูหรอ หันไปทางอื่นเลย ไอ้เด็กเวร!” แฟน…แฟน…แฟน…แฟน…แฟน…เชี่ย!!! ใครแฟนมึง

“เชีย!แฟนส้นตีนอะไร ส้มไม่ใช่หรอ แฟนมึงหนะ >o<” ฮะเฮ้ย เราคบกันตอนไหนหรอตวง?(เปลี่ยนสรรพนามเชียวนะ คุณเอ็กซ์ = =)

“ส้มเป็นเพื่อนเก่ากู! ทำไม มึงชอบส้มหรอ เหี้ย! อีวันทอง” เอ้า? แล้วที่กูขะเข้าใจที่ผ่านมาหละ แล้วกะกูเป็นวันทองตอนไหนละเนี้ย ไอ้สาดดดดดดดดดดดดดดดด !

“วันทงวันทองเหี้ยอะไร! มึงชักจะบ้าจริงๆแล้วตวง โอ้ย แล้วมึงจะมาโอบเอวกูทำไม สัด!ปล่อย ToT” ช่วยด้วย เพื่อนรัก(มากมาก)ของผม กำลังจะลวนลามผม … ตวงมึงช่วยสนใจคำถามกูบ้างอะไรบ้าง

“มึงกลับบ้านกับกูนะ…ถ้าฝนหยุดตก มึงกลับกับกูนะ”เชี่ย!

“เชี่ย!กูก็กลับกับมึงอยู่แล้วทุกวัน” อยากถามไอ้ตวงจัง ว่ามึงแม่มเป็นเหี้ยอะไร? แล้วไหน มึงยังไม่ตอบกูเลยว่ามึงมาเรียกกูว่าแฟน…ทำไม?

พอฝนหยุดตก มันก็เดินไปที่จอดรถ แล้วขี่มอเตอร์ไซต์คันโปรดมันออกมา

“ขึ้นสิ! จะยืนเอ๋ออีกนานไหม?” มึงยิ้มอะไรนะ >< ไอ้ตวง! มึงบ้าไปแล้ว !

เฮ้อ~ สุดท้ายก็ถึงสักทีนะ ตะแต่ ทำไมกูไม่ได้กลับบ้าน ทำไมกูได้มาอยู่คอนโดมึง เหี้ย! ไปส่งกูเซ่ T[]T (แปลว่าตลอดทางแกหลับหรอเอ็กซ์ -.-)

“มึงไปอาบน้ำสิ มึงจะมานั่งยั่ว เอ้ย! มะมึงจะมานั่งอะไรตรงนี้ หรือจะให้กูอาบกับมึง” อ้าว มึงเวรแดกวะ

“ทวดมึงละสิ! แล้วกูจะใส่เสื้ออะไรหละ? โอ้ย ทำไมไม่ไปส่งกูอยู่บ้านละสัด แม่ม ทุ่มครึ่งแล้ว พ่อกูจะด่าเหี้ยตวง >[]<” ไอ้นั่นมันก็ไม่สนใจเลย ว่าผมพูดอะไร มัวแต่เดินวนรอบห้องเหมือนหาอะไรสักอย่างแล้วพูดในสิ่งที่ผมกลัวว่ามันกำลังจะพูดขึ้นมาว่า

“วันนี้…มึงนอนกับกูนะ” โอ้ย T^T ไอ้คุณมึงตวงครับ อะไรเข้ามึงครับ

“ได้ไง มึงจะบ้าหรอ พรุ่งนี้วัน…วันเสาร์ เออ ใช่กูจะไปส่งขนมปังตอนเช้า!”

“กูเชื่อตาย! เสาร์ทีไร มึงตื่นยันเที่ยงตลอด” แหน๊ะ ยังรู้อีก เหอะ ก็จะไม่ให้รู้ได้ไง เพราะผมได้ไปดูหนังตอนบ่ายวันเสาร์สองต่อสอง(?)กับมันทุกสัปดาห์  โหะ ตอนนี้ดูประมาณ 48 เรื่องแล้วละมั้ง = =

“แล้วไง? กูจะกลับบ้าน พ่อกูจะด่า” โหย ก็จริงนิครับ พ่อผมด่าแต่ละที เหมือนโดนไฟช๊อตสามวันสองคืน

“มึงไม่ต้องห่วง! กูบอกตอนเช้าตอนกูไปรับมึงกับพ่อแล้ว ว่ามึงจะนอนกับกู!วันนี้”  โอ้ชิท! แต่กูจะกลับ! แล้วยังมีหน้ามาเรียกพ่อกูว่าพ่ออีก แอร๊ยยยยยยย

“แล้วมึงเป็นอะไร? ปกติมึงก็พี่เบิร์ด(อยู่คนเดียว -.-)อยู่แล้ว ไม่ว่ายังไงกูก็จะกลับ!”มึงแพ้กูแน่ !

“…กูขอแค่คืนเดียว…พิสูจน์อะไรบางอย่าง…ได้ไหม…เอ๊กซ์”มะมะมึง จะทำสายตาแบบนั้นหา…หรอ!

“พะพิสูจน์เชี่ยไร!กูไม่รู้ละละเรื่อง มะมึง สัด! มึงอย่าจ้องกูแบบนั้นสิ”ไอ้ฟาย T^T มึงกำลังทำขากูอ่อนยวบ

“ถ้ามึงไม่อยากอยู่ต่อ…กูก็จะไม่รั้งมึงแหละ…เฮ้อ”น่านไง! ผะผมชนะแล้ว! แต่…ทำไมผมอยากอยู่ต่อ?

“เอ้า? มึงนี่ เออ…เฮ้อ~ โอเค กูจะนอนกับมึง ว่าแต่มึงจะให้กูนอนไหน? เตียงมึงก็มีเตียงเดียว”

“มึงก็นอนกับกูสิ จะยากอะไร…หรือว่ามึงถือ?” ฟายยกกำลังสอง! มึงกำลังทำให้กูควบคุมตัวเองไม่ได้T^T

“กะก็กู…ไม่ถือ!!!  เรื่องแค่นี้เพื่อนกัน ทำไมกูจะนอนกับมึงไม่ได้” ที่เน้นคำว่า ‘เพื่อน’ เพราะต้องการย้ำฐานะที่เป็นอยู่ให้คนอีกคนฟัง (หรือย้ำให้ตัวเองกันแน่?)กูกำลังจะบ้าตายกับมึง! เชี่ย! มึงทำกูปวดหัว ปวดใจ ปวดประสาท กูยังค้างคาเรื่องที่มึงเรียกกู ‘แปลกๆ’ อยู่นะ…ยังไม่ทันทีจะอ้าปากถาม ปากได้รูปนั้นมันก็ชิงพูดขึ้นมาซะก่อน… “สัด! มึงจะยืนเอ๋อทำแป๊ะอะไร รีบไปอาบน้ำ ก่อนที่…”

“ก่อน…ก่อนอะไร?”

Tuang’s

เอ็กซ์…กูก็ไม่รู้นะ ว่ากูเป็นหงเป็นห่าอะไร กูแค่รู้สึกว่าตลอดเวลาที่ผ่านมา กูเหมือนโรคจิต ที่คอยแอบถ่ายรูปมึงตอนยิ้มเห็นเหล็กดัดอันน่าหมั่นเขี้ยวของมึง (?) ตอนมึงหลับ ตอนมึงเล่นบาส ตอนมึงกรี๊ด และกิจกรรมจิปาถะของมึง กะกูว่ากูชอบผู้หญิง แต่แม่ม! เจอมึง ผู้หญิงสวยแค่ไหนก็เอากูไม่อยู่!

ผมยังคงจ้องไปที่ริมฝีปากบางของมันที่เคลื่อนไหวตลอดเวลา…ปากมันจะนิ่มเหมือนมัชเมโลไหมน่ะ?(หื่น) รู้แค่ตอนนี้ ผมเริ่มอดใจไม่ไหว…แต่ไม่ได้สิ ผมมาพิสูจน์ว่าผม…คิดอะไรกับมันเท่านั้นเอง(โห ยังไม่รู้จนถึงตอนนี้ = =) เอ็กซ์! มึงจะน่ารักไปดาวพลูโตหรือไงวะ ! แก้มมึงก็ใสซะ -.,-   

“ก่อน…ก่อนที่มึงจะเป็นไข้ไงสัด! รีบไปเลย เสื้ออยู่ตรงตู้กู มึงชอบอันไหน ก็ใส่เลย!” ไอ้เอ๋อเอ็กซ์เอ้ย !

20 นาทีผ่านไป ผมกับมันก็จัดการชำระร่างกายและออกมาจากห้องน้ำด้วยเวลาเฉลี่ย คนละสิบนาที = = มันใส่เสื้อยืดตัวใหญ่เบ้อเริ่ม มึงจะไปฮิพฮอพไหนอะ ? ช่างเหอะ ตอนนี้คงได้เวลาพิสูจน์เล็กๆน้อยๆ

“หิวข้าววะ ป่ะเหอะ เข้าห้องครัวกัน…เอ้า มาสินี่มึงจะเอ๋ออีกนานไหม”ไอ้เผือกเตี้ยเอ้ย ! ผิวมึงไปทำที่วุฒิศักดิ์หรือเปล่า? แบบ…ทั้งเนียน ทั้งนุ่ม ทั้งหอม >,< เหอะๆ กูเริ่มรู้แนวแหละ ว่ากูคิดอะไรกับมึง!

“เชี่ยตวง! ตู้เย็นมึงไม่มีพุดดิ้งได้ไงว่ะ ? โห กูบอกแล้ว ถ้ามันหมดมึงก็บอกกูสิ”น่าน! เอาไป1แต้ม รู้ว่าผมชอบอะไรด้วย ! สัดเอ็กซ์น่ารัก ! =.,=

“นั่นไง!? กูบอกมึงกี่รอบแล้ว ว่าอย่าให้มึงเอาผักบุ้งมาแช่ในช่องฟิต มึงแอบไซโคป่าววะ? โรคจิตจริงๆ” เผือกเตี้ยมันยังคงทำหน้าทำตาจริงจังกับการค้นวัตถุดิบภายในตู้เย็นซึ่งคงไม่สังเกตสายตาผมหรอก555

“เออ มึงไม่ชอบกินแตงกวานี่ แล้วมึงซื้อทำลิงอะไร? เอ้า? ไงว่ามึงชอบแอปเปิ้ลเขียว แล้วมึงซื้อแอปเปิ้ลแดงทำซากอะไรอีก มึงควรไปหาหมอได้แล้วน่ะ” 555 สุดท้าย ผมก็ได้รู้ว่ามันเอาใจใส่ผมมากแค่ไหน :)

ผ่านไปประมาณสามนาที มันก็จัดแจงวัตถุดิบเสร็จสรรพ พร้อมทั้งมอบหน้าที่ให้ผมไปซอยเนื้อหมูบางๆ เชี่ย กูทำไม่เป็น T^T อั่ก ! พูดยังไม่ขาดคำ ไอ้ตวงผู้นี้ก็มีงานเข้าซะแหละ อ๊า เจ็บว่ะ มีดบาด T^T

“เหี้ย! มึงเป็นอะไรวะ ? เอามาให้กูดูหน่อย” สีหน้าท่าทางตื่นตระหนกของฟายเอ็กซ์ น่าแกล้งชิบหาย!

“โอ้ยยยยย ! เจ็บอ่ะ เชี่ยเอ็กซ์! มะมึงทำเหี้ยไรนะ? ”ตอนนี้สีหน้าตื่นตระหนกผมคงต้องใช่แล้วละครับ ก็ดูมันสิ ดึงนิ้วชี้ของผมเข้าไปอมในปากเฉย OO ! สาดดดดดดดดดด ! กูไม่ได้โดนงูกัดซะหน่อย…ลิ้นมึงมันลื่นๆ คิคิ จั๊กจี้ นิ้วกูโดนเหล็กดัดมึงด้วย! ฮ่าๆๆๆ

Ex’s

เชี่ยตวง! แม่มซุ่มซ่าม ทำแค่นี้ก็โดนมีดบาดสะแล้ว…เออ แล้วกูดูดนิ้วมันทำไมละนี้ ?

“สัด! กูจั๊กจี้ คึคึ อ้ากกกก เอาออกไปกูจั๊กจี้ ฮ่าๆๆๆ”เสียงหัวเราะระเบิดสิบลูก ระเบิดใส่หน้าผม!

ผมกัดนิ้วมันเล็กน้อย พร้อมรีบสปริงตัวออกจากตรงนั้น พร้อมลุกขึ้นนำเนื้อหมูเกรดคุณภาพยัดเข้าใส่ซองมันเหมือนเดิม ใส่ตู้เย็นแล้วล้างมือบ้วนปากด้วยความรวดเร็วก่อนจะบอกให้ไอ้ตวงสั่งข้าวขึ้นมากิน สัด กูเกลียดมึง ตวงงงงงงงงงงง

ผ่านไปหลายนาที กับการกินข้าวกระเพาไก่ไข่ดาวหรือศึกสงคราม ต่อล้อต่อเถียงไม่จบไม่สิ้น! แถมถ้ากูไม่พูด มึงก็คงจะได้จ้องกูตลอดไปเลยใช่ไหม? จ้องกูเหมือนอยากกินกูยังไงยังงั้น - -

“มึงจะมองอะไรกันหนากันหนาวะ ตวง! เชี่ย มึงไม่เคยเห็นกูรึไง?” มึงรู้ไหม…กูเขิน

“มึงสัญญากับกูนะ ว่ามึงจะให้กูจ้องมึงได้แค่คนเดียว :’D” เอาอีกละ! มึง ผีเข้าๆออกๆมึงจริงๆ

“เป็นเชี่ยอะไรอีก? วู้ งั้น กูไปนอนละ ง่วง ฮาววววววว ไปละ :)”

“เออ…เออแม่มไปเหอะ เดี๋ยวกูจะเก็บเอง”,

ผมเอนตัวลงเตียงสีเทาของไอ้ตวงพร้อมหลับตาแล้วเข้าไปนอนอยู่ฝั่งซ้ายเพื่อรอให้…ไอ้ตวงมันมา

เวลาผ่านไป ผมยังคงได้แต่หลับตา ข่มความคิดร้อยพันที่ถกเถียงในใจในสมอง เฮ้อ~ ยังไงซะ ตอนก่อนที่จะนอนกูจะถามมึงให้ได้ว่า ทำไมต้องเรียกผมว่าแฟน? =[]=  อะอ้าว มันมาสะแหละ รู้สึกได้ถึงการล้มตัวนอนของคนข้างๆ จึงทำให้ผมสะอึกเล็กน้อย

“ตวง…”

“หือ…?”

“มึงเรียกกูว่าแฟนทำไมวะ?”

“หรือมันไม่จริง?”

“เอ้าสัดดดด ! กูเพื่อนมึงนะ”

“เอ้าหรอ ? มึงไม่บอกกูไม่รู้นะเนี้ย วะฮะฮ่าๆๆ”

“สัด! ตลกตายละมึง…เฮ้ย มึงตอบกูดิ มึงอย่านิ่งแบบนั้นนะ กูไม่ชอบ T^T”

“ถ้าอยากรู้…มึงลองกอดกูสิ” ไอ้เวรตวงหันหน้ามาทางผมพร้อมทำสายตาหื่น โฮ กูยังอยากเวอร์จิ้นนานกว่านี้นะ(เอ็กซ์คิดอะไร? - -) เออ ความคิดของผมก็บ้าซะ แต่…ถ้าอยากรู้ ก็ต้องลอง…เพราะไม่ลอง ไม่รู้! “มะ…มึงก็ลุกขึ้นสิ ? มึงจะให้กูกอดมึงตอนนอนนี้นะ…ไม่เอาอ่ะ”ทำไมวันนี้มันร้อนจังว่ะ –[]- ลุกละนะ!

ทันใดนั้นร่างสูงของมันก็ดึงตัวเองขึ้นมานั่งประจันหน้าผม จนสายตาของเราทั้งสองตรงกัน…

“กอดกูสิ! -3- ชักช้า เดี๋ยวแม่ม…” เวลามึงจะพูดอะไรมึงอย่าเว้นวรรคนานได้ไหม กูจินตนาการเก่งนะ

“กอดยังไง กอดคอ หรือกอดแบบโอ…O O”มือหนาของมันจับไหล่ของผมเข้าหาตัวมันด้วยความไวแสง พร้อมนำคางมนๆของมันมาถูไถกับบริเวณไหล่ผม จึ๋ย ขนลุกนะมึง(แต่ก็รู้สึกดีนะ:P)

“แบบนี้ไง” หัวใจผมมันจะระเบิดออกมาแล้วครับ! โฮกกกกก ToT มึงทำอะไร มึงเห็นใจคนหวั่นไหวง่ายแบบกูไม่ได้เลยหรอ? แต่ก็รู้สึกได้ว่าหัวใจมันก็เต้นแรงเหมือนกันน่ะ…

“…มึงกอดกูนานไปไหมฮะ?”ผมเผลอถามมันออกมัน แม้ในใจอยากกอดนานกว่านี้ แต่แค่นั้นจริงๆ…คำว่าเพื่อนมันมีอิทธิพลในใจผมมากจริงๆ ผมคงเลือกทางที่ควรหรอ? ผมทำตามใจตัวเอง…ไม่ได้หรอ?

“เอ็กซ์…ระยะเวลาที่ผ่านมาเนิ่นนาน…กูไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร กูแค่ไม่ชอบใจมากๆที่คุ้งชอบมาหามึงที่ห้อง กูไม่พอใจมากตอนที่มึงไปอยู่ใกล้เอิญบ้าง และ…กูเกลียดตอนที่มึงโดนไอ้เคเนียนกอด กูเห็นสายตามันว่ามันคิดอะไรกับมึง…กูไม่พอใจ…และสองเดือนที่ผ่านมานี้…กูไม่รู้เป็นอะไร กูชอบโดดงานประชาสัมพันธ์ เพื่อที่จะมา…ถ่ายรูปมึงตอนเล่นบาส ตอนมึงนั่งเหม่อ หรือแม้กระทั่งตอนมึง…หลับ”

“…”

“มันอาจจะดูโรคจิตไปนิด แต่กู…กูแค่ทำตามใจตัวเอง กูรู้สึกยังไง กูก็ทำอย่างนั้น…มึงจะโกรธกูก็ได้นะ ถ้าหากกูพูดคำๆนี้ออกไป…”

“…”

”กูรักมึงนะ เอ็กซ์” ฮึกฮึกฮือ T^T มึงจะพูดทำเชี่ยอะไรวะ! กู…กูควบคุมตัวเองไม่ไหวแล้วนะ!!

“ฮึกฮึกเหี้ย! อึก มึงมึง…มึงมันทำให้กูบ้า…บ้ามึง! ฮึกฮึก”ตอนนี้ผมไม่รู้ว่าความรู้สึกผมมันเป็นตายร้ายดีอย่างไร? แต่ตอนนี้สิ่งที่รู้คือ…เพื่อนรักของผมสารภาพรักผมและผมก็…รักมัน

“…มึงบ้ากูยังงั้นหรอ ?” มันผละกอดออกเล็กน้อย และทำสายตาฉงนด้วยความสงสัย(?)

“เออ! ฮึก เชี่ย! ไอ้บ้า มึงยิ้มทำไมเล่า มึงหุบยิ้มไปเลย” บ้านมึงไม่สั่งสอนไง ว่าอย่าทำตัวหล่อทะลวง=//=

“…ตวงรักเอ็กซ์นะ :)”แอ้กกกกก !กูหายใจไม่ออก ฮือ ไอ้คนบ้า!

“แต่กู ฮึก มะไม่ได้ ระรักมึงสะหน่อย!!” เล่นตัวก่อนครับ โบราณเค้ากล่าวไว้ -/\-

“มึงนี่น่า! แม่ม น่ารักจัง >w<” ไอ้ตวงใช้ฝ่ามือของมันประคองแก้มของผมไว้และใช้นิ้วโป้งเกลี่ยน้ำตาออกจากดวงตาของผมให้หมดสิ้นไป…สัด! มึงทำกูหน้าขึ้นสีเลย

“ไอ้บ้า…ฮ่าๆๆ ฮึก ฮ่าๆๆ หน้ามึงแดงวะ เออ กูรักมึงแบบเพื่อนนะ!”ไอ้ตวงแม่มก็หน้าแดงไม่แพ้กูหรอก

“…งั้นมึง…เฮ้อ มึงนอนอยู่นี่แหละ เดี๋ยวกูออกไปหาส้มแปบนึง”

“มึงอย่าไปนะ!!!” ผมพูดออกไปตามใจสั่ง(?) โดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่า…มันติดกับดักไอ้เล่ห์นี่ซะแล้ว

“งั้นมึงก็บอกกูมาสิเหมือนอย่างที่กูบอกมึงอ่ะ…ตวงรักเอ็กซ์นะ” มันพูดพร้อมใช้มือทั้งสองข้างของมันจับเข้าที่แก้มทั้งสองข้างของผมแล้วเลื่อนลงมาจับมือ เฮือก กูไม่ไหวแล้ววววววววว !

“เรื่องไรกูจะบอกมึงละ? แบร่ มึงมากินขนมบ้านกูเส้ะ!” ผมพยายามจะเปลี่ยนเรื่องเพื่อที่จะพามันออกจากโหมดความรู้สึกที่มัน…เขินจนตาหยีแล้วเนี้ย ><

“รักเอ็กซ์นะครับ”

“ระรัก!ป้ามึงสิ เออ เอ่อ กู…”

“รักเอ็กซ์นะครับ”

“แม่มร้อน มึงลุกไปเปิดพัดลมเลยไป๊!”

“รักเอ็กซ์นะครับ”

“เชี่ย ! กูก็รักมึง สัด! มึงได้ยินได้ยินไหม กูรักมึงมาก! พอใจมึงรึยัง?” กรี๊ดดดดด! อยากกรี๊ด พูดไปได้ไง…อายจัง ><

“เอ็กซ์ของกู น่าฟัดเอ้ย!น่ารักที่สุด ไอ้เพื่..เอ้ย!! แฟนของกู ซึ่งในอนาคตอันไม่ช้าไม่เร็วนี้ กำลังจะได้เป็น…”

“เป็นอะไร!?” กูอยากด่ามึงจริงๆ บอกกี่รอบแล้วเวลาพูดอย่าเว้นวรรค กูคิดไปไกล

“ภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายไงละจ้ะ ยาหยี>3<”

“XXXมึงละสิ! กูให้มึงเรียกกูว่าแฟน ก็บุญละนะ ส่วนภรรยา…ชาติหน้าเหอะมึง!”

“เดี๋ยวกูบอกพ่อกูให้แห่ขันหมากไปรอมึงเลย ฮ่าๆๆ”

“ตีน! กะกะกู…มะมึงบ้าไปแล้ว บ้าไปแล้ว”

“บ้ารักมึงละกัน -3-”

“แม่ม! กูให้แค่นี้ มึงชักจะเอาใหญ่เลยนะ !” >//< ตวง มึงทำกูคลั่ง …

“เอ็กซ์…กูรักมึงมากน่ะ” จากนั้นมือของไอ้ตวงก็เลื่อนขึ้นมาจับที่ไหล่ของผมอีกครั้ง แล้วเขยิบตัวเข้ามาใกล้…อีกนิด อีกนิด…first kiss ของผมกำลังจะมาถึง…

ตวงกดจูบอย่างแผ่วเบาลงริมฝีปากบางนั้น ก่อนที่คนตัวเล็กจะเริ่มอ้าปากเนื่องจากขาดอากาศหายใจเพียงนิดเดียว เปิดโอกาสให้ตวงได้รับรสความหวานได้อย่างเต็มที่ แม้ว่าเอ็กซ์อยากจะห้ามเพียงใด แต่ใจเค้าบอกเค้าว่า มันหยุดไม่ได้แล้ว…การจูบที่เนิ่นนาน ทำให้หน้าขึ้นสีของทั้งสองแดงขึ้นอย่างเห็นได้ชัดจนแทบตกใจว่า “จูบ” มันทำให้มีความสุขได้มากเพียงนี้เชียวหรือ?

หลังจากที่ร่างสูงผละริมฝีปากออกจากปากของคนตัวเล็กกว่า พร้อมใช้จมูกสันแลดูเป็นคมสูดเอาความหอมหวานจากหน้าผาก พวงแก้มขาวทั้งสองข้าง ลุกลามมาถึงต้นคอ…เอ็กซ์ได้แต่กัดฟัน เพราะมันจั๊กจี้ซะเหลือเกิน จนทำให้เค้าเผลอหัวเราะออกมา…แต่ก่อนที่คนตัวสูงจะทำอะไรมากไปกว่านี้ เค้าก็ตัดสินใจพูดคำบางคำออกมา

“กูว่าพอแค่นี้ก่อนเหอะ กูยังไม่พร้อมสักด้าน…กูกลัว…ว่ามึงจะ”

“กะ…กลัวอะไร”

“กูกลัวว่ามึงจะท้องก่อนแต่ง T^T”

………………………..

เช้าวันต่อมา ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม ตวงและเอ็กซ์ยังคงมาโรงเรียนเหมือนเดิม แต่ที่ต่างไปจากเดิมคือทั้งสองกอบกุมมือของกันและกันไว้ เหมือนกลัวใครคนนึงจะหายไป ยิ้มแย้มเหมือนโลกนี้มีแค่สองเรา และไม่แคร์สายตาว่าใครเค้าจะมองยังไง

มันอาจเป็นความรู้สึกที่เก็บไว้มานาน พอได้ปล่อย…มันคงหยุดไม่ได้สินะ :)

ใช่ที่คำว่า “เพื่อน” มันคบได้ยาวนานกว่าการเป็นแฟน…ที่ต้องมีวันเลิกรา

แต่สำหรับทั้งสองในวันนี้ แม้จะเลิกรา…เค้าคงจะไม่เลิกรัก(กันง่ายๆ)หรอก

เปิดโอกาสให้คนที่อยู่ข้างกายเสียก่อนที่จะมองใคร ไม่งั้น…คุณอาจจะพลาดรักดีๆไปฟรีๆ…จริงไหม?

จบบริบูรณ์
----------------------------------------------

เป็นยังไงบ้างเคอะ ? =[]= มันดูเลี่ยนๆ แป้กๆ ใช่ไหม? แงแง
       เป็นมือใหม่หัดแต่ง ได้โปรดประทานอภัยให้ข้าน้อยด้วยน่ะ (นะจ้ะ นะจ้ะ)
       เอาเป็นว่า เจอกันวันมีไฟจ้ะ :)

SEE YOU SOON

:)