นายปีศาจกับคุณหนูขี้วีน

ข้อมูลเบื้องต้น

ปรี้นๆ ปรี้นนนนๆๆๆ ปรี้นนนๆๆๆ! หลบหน่อยสิครับ! เสียงชายคนหนึ่งบีบเเต เพื่อให้ผู้คนที่ ยืนขวางทางไปหมดในซอยเเคบๆ ให้หรบหลีกเขา เขารีบหน้าดู เเต่กลับมีหญิงสาวคนหนึ่ง เดินออกมาเเล้ว วิ่งไปขวางทางรถของชายคนนั้น โดยหญิงสาวผู้นี้ เธอยืนตรงเเละกลางเเขนออกเหมือนหุ่นไล่กาเลย ชายคนนั้นหยุดรถอย่างกะทันหัน  ทุกคนต่างตกใจว่าหญิงสาวคนนั้นทำเเบบนั้นไปเพื่ออะไร ชายหนุ่มคนนั้นจึงลงมาจากรถ แล้วได้เห็นหญิงสาวคนนั้น เธอมีรูปร่างที่สวย ผิวของเธอขาวดั่งหิมะ เรือนร่างของเธอเปรียบได้ดังนาฬิกาทราย ชายหนุ่มตกตะลึงในความน่ารักใสๆของหญิงสาว คนนั้น เเต่ในเวลานั้น หญิงสาว ก็ตกตะลึงในชายหนุ่ม ที่มีผิวเข้ม สูง หุ่นล่ำ ดังกับนายเเบบ แต่ทันใดที่ตกตะลึงกันได้ไม่นานหญิงสาวก็ได้ตะโกนด่าว่าชายหนุ่มคนนั้น

 " นินาย นายจะรีบไปไหนเนี้ยห้ะ นายรู้รึป่าวว่ามันทำให้คนอื่นตกใจ. ในสิ่งที่นายทำอ่ะ " 

หญิงสาวได้พูดขึ้นด้วยอารมณ์ที่โมโห

" แล้วคุณเกี่ยวอะไรด้วย ผมก็เเค่บีบแตขอทาง ไม่ใช้ไปฆ่าใครสักหน่อย "

ชายหนุ่มตอบกลับ

" ทำผิดแล้วยังไม่สำนึกอีกหรอห้ะ นายนี่มันนน...เเย่มากจริงๆเลย นายจะรีบไปไหนไม่ทราบถึงทำให้คนอื่นเดือดร้อนขนาดนี้ " 

หญิงสาวพูดแล้วหงุดหงิดใส่ชายหนุ่ม

" นิคุณ ผมก็เเค่บีบแต่ขอทาง เพื่อผมจะรีบไปทำงาน มันทำให้คุณ เดือดร้อนขนาดนั้นเลยหรอครับ "

ชายหนุ่มพูดด้วยอารมณ์ที่ไม่ค่อยพอใจ

" ใช้...... "  หญิงสาวตอบกลับด้วยคำสั้นๆ

" แล้วคุณจะให้ผมทำไงล่ะ " ชายหนุ่มถามหญิงสาวเพื่อให้เรื่องจบไว้ๆ

" นายต้องขอโทษทุกคน และฉันด้วย " หญิงสาวพูด

" โอเคร ผมผิด  ผมขอโทษ จบนะ ". ทันใดนั้นเมื่อชายหนุ่มพูดจบก็รีบเดินขึ้นรถและขับรถออกไปโดยหญิงสาวยังไม่ทันตั้งตัว 

" เห้ยยย! นิ่นายมันไม่ง่ายเเบยนี้นะ โธ่เอ้ย!!!! ฝากไว้ก่อนเถอะ อย่าให้เจออีกแล้วกัน " หญิงสาวพูดขึ้นด้วยความโมโหจัด 

" โธ่เอ้ยย! ถ้าฉันมีเวลามากกว่านี้ เรื่องไม่จบง่ายๆหรอก " ชายหนุ่ม คิดในใจ ในขนะขับรถอยู่ 

 " นี้ฉันจะไปพบนายท่านทันไหมละเนี้ย!! เพราะยัยนั่นคนเดียวเลย " เมื่อชายคนนั้นจอดรถ ก็ได้เดินเข้าไปในบ้านหลังหนึ่ง ชายหนุ่มก็ได้ โค้รงตัวลงเเล้วพูด ว่า. " นายท่านครับผมขอโทษด้วยน่ะครับที่มาไม่ทันเวลาที่ท่านนัด พอดีผมเกิดอุบัติเหตุนิดหน่อยอ่ะครับ " 

" ไม่เป็นไรหรอก นั่งลงสิ " หัวหน้าของเข้าเอ่ยขึ้น 

" ขอบคุณครับ. นายท่านมีเรื่องด่วนอะไรให้ผม รับใช้หรอครับ "ชายหนุ่มเอ่ยถามนายของตัวเอง

" ฉันอยากให้เธอมาดูเเล ลูกสาวของฉัน " เจ้านายของเขาเอ่ย 

ทันใดนั้นก็มีเสียงหญิงสาวดังขึ้น " คุณพ่อค๊ะะะะะะะะะะะะะะะะะ!!!!!!?!!!!!!!!!!!!!!!?!??? คุณพ่อรู้ไหมคะว่าวันนี้นู๋กลับมาจากทำไปทำธุระนู๋เจออะไร นู๋เจอผู้ชายที่มีนิสัยเสีย ไม่มีมารยาทเลยค่ะคุณพ่อ ทำผิดแล้วไม่ยอมรับผิด " หญิงสาวพูดตะโกนมาด้วยความโมโห มาตั้งเเต่หน้าบ้านซึ้งไม่รู้้ว่าพ่อของตัวเองมีเเขกอยู่ 

พอหญิงสาวเห็นพอของเขาเเละเเขก ก็ตกใจเงียบสักพัก พอแขกของพ่อเขาหันมา ทั้งสองก็ยืนชี้หน้ากันอย่างตกใจ 

" นินายปีศาจ/ ยาัยตัวเเซบ " ทั้งสองเอ่ยขึ้นพร้อมกัน

" อ่าว รู้จักกันเเล้วหรอมาๆ มานั่งใกล้ๆพ่อ "  

" ใครจะไปรู้ว่ะ ว่ายัยปากจัดตัวเเซบนี้เป็นลูกสาวคนเดียวของนายท่าน โธ่!! " 

" นี้เเหละ คิวมาส คือลูกสาวของฉันที่จะฝากให้เธอดูเเลระหว่างที่ฉันไม่อยู่ "

" นานะ นี้คิวมาส/ คิวมาส นี้นานะลูกสาวของฉัน " 

" พ่อคะ พ่อจะให้นายปีศาจนี้มาดูเเลนู๋หรอคะ นู๋อยู่คนเดียวได้ค่ะพ่อ "

" นานะลูก เชื่อพ่อ คิวมาส เขาเป็นคนดี  นะๆ ให้เขาดูเเล พ่อจะได้สบายใจ นะๆๆๆ นะนานะลูก "

" โธ่ๆๆๆพ่อง่ะ " หญิงสาวไม่ค่อยพอใจ 

" เธอย้ายมาอยู่นี้เลยน่ะ เพราะฉันจะเดินทางวันนี้ เธอคงไม่ขัดอะไรน่ะ คิวมาส " พ่อของนานะเอ่ยถามคิวมาส

คิวมาสตอบตกลงตามที่นายของเขาสั่ง โดยที่ไม่ขัดเพราะนายของเขามีพระคุณต่อเขามาก ถึงเเม้คิวมาสจะไม่ค่อยถูกชะตากับ ลูกสาวคนเดียวของนายเขาก็ตาม 

เช้าวันต่อมา อากาศสดชื่นเเจ่มใส นานะ ออกมาวิ่งออกกำลังกายที่สวนหลังบ้านของเขา ที่มีเเต่ความร่มรืน สูดดมเข้าไปก็มีเเต่กินไอของดอกไม้นาๆชนิด แต่เธอก็ต้องอารมณ์เสียเพราะเห็นหน้า ชายหนุ่ม คิมมาส ที่มาอยู่บ้านของเธอตั้งเเต่เมื่อวาน เรื่องเมื่อวานทำให้เธอ เกลียดใบหน้าของคิมมาส จนทำให้เธอไม่อยากคิดแม้เเต่จะมองหน้า  

" ยัยคุณนู๋ขี้วีนครับ อาหารเช้าเสร็จเเล้วครับ เชิญคุณนู๋ขี้วีนไปรับประทานอาหารครับ " เสียงของคิวมาสบอกให้นานะ ไปทานอาหารเช้าที่เธอเตียมไว้ให้ 

นานะเธอไม่คิดจะตอบกลับ โดยใช้วิธีเงียบ เธอทำตัวเหมือน สิ่งที่คิวมาสพูดมาเป็นเเค่เสียงนกเสียงกา เธอทำเป็นไม่สนใจ แต่คิวมาส ทนไม่ไหว จึงเดินเข้าไปใกล้เธอ ขนะที่เธอกำลังออกกำลังกายอยู่นั้น คิวมาส เดินไปอุ้มเธอโดยไม่พูดอะไรเลย 

" อ๊ายยย!!! นิ่นายปีศาจ นายทำไรฉันเนี้ย ปล่อยฉันลงเดียวนี้นะ นายปีศาจจจจ!!  นายบ้า "

เธอพูดอย่างตกใจ และพยายามขัดขืน คิวมาส   คิวมาสอุ้มเธอเข้ามาในบ้าน แต่นานะก็ยังคงขัดขืนอยู่ คิวมาส อุ้มเธอขึ้นไปบนชั้นสองของบ้าน แล้วตรงไปที่ห้องของนานะ " นิ่ นายคิวมาส นายเป็นบ้าอะไรเนี้ย ปล่อยฉันลงเดียวนี้น่ะ " หญิงสาวเริ่มตกใจ 

คิวมาสอุ้มนานะเข้าไปในห้อง แล้วโยนนานะไว้บนเตียง คิวมาสจับเเขนทั้งสองข้างของนานะไว้เเล้วเอาตัวของตนค่อมตัวของนานะไว้ นานะตกใจมาก จึงตะโกนให้คนช่วย " ช่วยด้วยค่ะ ๆ นิ คิวมาส นายจะทำอะไร อย่างทำอะไรฉันเลยน๊าาา ฉันขอร้องล่ะ " หญิงสาวพูดขอร้อง 

" คุณจะยอมไปกินข้าวดีๆ รึคุณจะให้ผมกินคุณเอง " คิวมาสพูดออกมาด้วยความเจ้าเล่  

นานะตกใจเเละเขิลจนแก้มเเดงเหมือนมะเขือเทศทั้ง 

" นิคุณครับ คุณเข้าใจอะไรผิดรึป่าว ผมไม่พิศวาสคุณขนาดนั้นหรอก "

คิวมาสพูดด้วยความตลก แล้วลุกขึ้นจากเตียงของนานะ.  " รีบไปแต่งตัวให้เรียบร้อยสะนะ แล้วลงไปทานข้าว ผมจะรออยู่ข้างล้าง " คิวมาสพูดจบ แล้วเดินออกจากห้อง. เมื่อทั้งคู่ทำภาระกิจตอนเช้าเสร็จเเล้ว ทั้งคู่ก็ได้ขึ้นรถไปทำงานซึ้งคิวมาสคอยขับรถ นานะนั่งอยู่ที่เบาะหลัง 

" คิวมาส นายชอบผู้หญิงเเบบไหนหรอ " นานะถาม ด้วยความอยากรู้

" ทำไมหรอ คุณจะจีบผมหรอ " คิวมาสพูด " ไอบ้า ผู้ชายอะไร หลงตัวเองมากเลย " นานะพูดออกมาเเล้วอมยิ้ม 

ระหว่างที่ทั้งคู่อยู่ด้วยกันเเบบนี้มานานๆ จนทำให้พวกเข้ามี ความสัมพันธ์ ที่ดีต่อกันมากกว่าช่วงเเรกๆ จนวันหนึ่ง นานะ จะออกไปเที่ยว วันเกิดของเพื่อน นานะจึงบอกกับคิวมาส. " คิวมาสคืนนี้ฉันจะไปกินเลี้ยงวันเกิดที่บ้านเพื่อนน่ะ นายจะไปด้วยรึป่าว " 

" ผมต้องไปกับคุณอยู่เเล้วหนิ่ " คิวมาสพูด   " งั้นนายก็ไปเตียมตัวเหอะ ฉันจะไปแล้ว เออ! แต่งตัวให้ดูดีที่สุดน่ะ ในถานะ คนที่ไปกับฉัน "

คิวสามแต่งตัวเสร็จ ต้องมานั่งรอนานะที่โชว์ฟาชั้น " ทำไมเเต่งตัวนานจังว่ะ ผู้หญิงอะไร แต่งไปก็งั้นแหละ " คิวมาสบ่นอยู่ลำพึ่งอยู่คนเดียว

" นินายคิวมาส นายบ่นอะไร ไม่ทราบ " เสียงของเธอดังขึ้นทันทีเมื่อคิวมาสบ่นเสร็จ คิวมาสสะดุ้ง แล้วหันไปเห็นเธอกลับเดินลงมาจากข้างบาน เธอสวยจนสะดุดตาคิวมาส. ยามค่ำคืนนี้เธอใส่ชุด เกาะออกสีน้ำเงิน กะโปรงสั้นเพรียงเข่า ใส่รองเท้าสนสูงปลายแหลม เธอทำผม เปิดคอ ค่ำคนนี้เธอสวยสง่าที่สุด 

" ไม่น่าเชื่อว่าเธอจะสวยได้ขนาดนี้ " คิวมาสพูดออกมาโดยไม่รู้ตัว เพราะคิวมาสกำลังสะดุด กับความสง่างามของนานะ นานะยิ้มอย่างพอใจ

" คิวมาส ไปกันเถอะป่ะ " คิวมันกำลังอึงและไม่ได้ยินที่เธอเรียก " นายคิวมาส ฉันบอกว่าไปเถอะ เดียวก็ไม่ทันตอนเป่าเค้กกันพอดี "

นานะเรียกครั้งที่สอง " เอิ่ม ครับๆ ". คิวมาสสะดุ้งขึ้น แล้วเดินออกไป จากบ้าน ทั้งสองขึ้นรถไปถึงงานวันเกิดของเพื่อนนานะ ทั้งสองสนุกสนานกันมากนานะ ดื่ม เครื่องดื่มจน เมามาก โชคดีที่คิวมาสไม่ชอบดื่ม จึงสามารถขับรถกลับบ้านได้ ในระหว่างที่คิวมาสกำลังพานานะกับบ้าน นานะก็ไดพร่ำเพ้อบางคำออกมา " นายคิวมาส นายเป็นคนเเรกเลยนะ  ที่ฉันประทับใจ " เธอพูดออกมาโดยไม่รู้ตัว คิวมาส รู้สึกดีที่นานะพูดแบบนั้น พอถึงบ้านคิวมาสก็พานานะขึ้นบ้ห้องทันทีนานะเมาจนไม่มีสติ " คุณนู๋ครับ ๆ นอนดีๆก่อนครับ " คิวมาสพูด

" ฉันรักนายนะคิวมาส เวลาอยู่กับนายฉันมีความสุขมากเลย นายอย่าทิ้งฉันไปไหนน่ะ " นานะพูด้วยความเมา 

" เดียวผมจะเช็ดตัวให้น่ะ " คิวมาสเช็ตตัวให้นานะจนเสร็จ " เดียวผมกลับห้องก่อนน่ะครับ เวลาเธอนิ่งเธอก็น่ารักเหมือนกันน่ะเนี้ย "

คิวมาสดูเเล้วยิ้ม ขนะคิวมาสกำลังลุกขึ้น นานะก็ดึงเเขนของคิวมาสไว้ " อยู่กับฉันก่อนได้ไหม " นานะพูดออกมาด้วยความมึน นานะดึงตัวของคิวมาสลงมาทับตัวของเธอเอง จนทำให้ปากของคิวมาส จูบลงไปที่ปากของนานะ จนทำให้ ทั้งคู่เกิดอารมณ์ คิวมาส เริ่ม จูบปากนานะอย่างดูดดื่ม นานะด้วยความเมาอยู่แล้วจนทำให้เธอเกิดอารมณ์ได้ง่าย คิวมาสเริ่มจัดแจงกับนานะ ทั้งคู่ดูดดื่มกันอย่างเล้าร้อน จนทั้งคู่มีความสัมพันธ์กันลึกซึ้ง  พอเช้ารุ่งนานะเห็นตัวเองในสภาพนี้ นานะก็ตกใจ มากจนโวยวายใส่ คิวมาส " นิ่นายทำอะไรฉันเนี้ย " นานะพูดด้วยความตกใจ  " ผมก็เเค่ทำตามใจคุณไง คุณเป็นปลุกอารมณ์ผมเองนะ คุณรองคิดทบทวนดูสิ " นานะเริ่มคิดทบทวน จนทำให้ตัวเองนึกได้ " นานะ ผมรักคุณนะครับ " คิวมาสพูดขึ้นพร้อมโอบกอดนานะ นานะสะดุ้ง แล้วหันหน้าไปหาคิวมาส " ฉันก็รักคุณคะ " เธอทำอะไรไม่ถูก ตัวเธอสั่นไปหมด จนมีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น กรึ้งงงงๆๆๆๆๆๆๆ!!! นานะรีบลุกขึ้นเเล้วเดินไปรับ 

" สวัสดีคะ "

" นานะหรอลูก พ่อกำลังกลับไปถึงบ้านเเล้วนานะ "

พ่อของนานะโทรมา นานะตกใจมาก 

" อ่อคะ พ่อใกล้จะถึงเเล้วใช่ไหมคะนานะจะให้คนไปรับ "

" ไม่ต้องหรอกตอนนี้พอนั่ง แท็กซีใกล้ถึงเเล้ว งั้นไว้คุยกันที่บ้านน่ะ "

ตูด......ตูดๆ

นานะตกใจ และไม่รู้จะบอกพ่อยังไงกับเรื่องที่เกิดขึ้น " เดี่ยวผมจะบอกนายท่านเองน่ะครับ "

คิวมาสพูดขึ้น "  มันจะดีหรอ คิวมาส ". " อะไรมันจะเกิดก็ต้องเกิด " คิวมาสพูดอย่งเด็ดขลาด พอพ่อของนานะมาถึง 

" สวัสดีครับนายท่าน/ สวัสดีคะคุณพ่อ " คิวมาสและนานะพูด นานะวิเข้าไปกอดพ่อของตัวเอง คิวมาสขอตัวคุยกับพ่อของนานะ เเล้วเล่าเรื่องทั้งหมดให้ พ่อของนานะฟัง พ่อข้องนานะทำสีนาเคร่งเครียด " ฉันเข้าใจเรื่องที่เกิดขึ้นน่ะ มันอาจจะเป็นเรื่องธรรมชาติละ ที่ชายและหญิงอยู่ด้วยกัน เเล้วต้องมีความสัมพันธ์ ต่อกัน "  

" นายท่านพูดแบบนี้เเสดงว่าอะไรหรอครับ " คิวมาสพูด 

" เมื่อเรื่องมันเกิดขึ้น คุณเป็นผู้ชายคุณต้องรับผิดชอบสิ " พ่อของนานะพูด

" งั้นเเสดงว่า นายท่าน จะให้ผมแต่งานกับคุณนานะหรอครับ " คิวมาสดีใจมาก

" ใช้เธอก็เป็นคนดี ลูกสามของฉันจะได้มีคนมาดูแลสักที ขอบคุณที่ดุเเลลูกสาวฉันเป็นอย่างดีนะ ฉันฝากลูกสาวฉันด้วยล่ะ "

" ขอบคุณครับนายท่าน  . คิวมาสดีใจจนตัวสั้น 

พอถึงวันเเต่งงานทั้งคู่ดีใจไม่เเพ้กัน ทั้งคู่ก็ตกลงใจอยู่ด้วยกันเพราะความรักที่มีต่อกัน ใครจะไปรู้ว่าจากที่เคยเกลียดกัน จะทำให้มารักกันได้ขนาด 

" คิวมาส เธอสัญญาได้ไหมว่าจะรักฉันเเละอยู่กับฉันตลอดไป " นานะเอ่ยคำพูดที่ซึ้งออกมา 

" ผมสัญญาว่าจะรักคุณเเล้วจะคอยดูเเลคุณตลอดไป ". คิวมาสรับปาก ทั้งคู่ก็อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข .......................จบ#