คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Intro
ท้อฟ้ายาม่ำืนที่มิหิมะสีาวโปรยปรายลมาอย่ามามาย ท้อถนน บ้านเรือน ้นไม้และสิ่อ่าๆโนหิมะลบลอย่าสวยาม้วยสีาวนวลอมัน อหิมะที่ทับถมันอยู่บนพื้มมันเ็มไป้วยรอยเท้าอผู้นที่เินันไปมาอย่าไม่หวั่นลัววามหนาวเหน็บอมันเลย
หิมะหรือฤูหนาวเป็นสิ่สวยามอใรหลายๆน แ่มัน็ไม่ใ่สิ่สวยามอใรหลายนเ่นัน วามหนาวเหน็บอเล็หิมะที่ลมาระทบับผิวหนัาวนาลอเ็หนุ่มที่ใส่เพียเสื้อยืสีาวัวบาที่อนนี้มันเปียุ่มไป้วยวามื่นอหิมะับาเยีนสีำและเท้าเปล่า
วามหนาวเย็นไม่ไ้ทำให้เ็หนุ่มนนี้ รู้สึหนาวหรือหวั่นเรับมันเลย เพราะวามรู้สึอ บยอน แบฮยอน ไ้าย้านและาไปพร้อมับวามรัที่โนย่ำยี
แบฮยอนเยหน้าึ้นไปมอท้อฟ้าที่เ็มไป้วยหิมะ เล็หิมะร่วหลนลมาระทบบนใบหน้าาวอเา เล็แล้วเล็เล่า หยน้ำใสๆาวาเรียวสวยไหลออมาผสมับเล็หิมะอย่ามามาย ปาบาสวยแม่มแน่นเพื่อลั่นเสียสะอื่น
ทำไม ทำไม
วามรัที่ทุ่มเทไปหมหัวใับโนย่ำยีนไม่เหลือา ทำไม้อทำันแบบนี้ มันเ็บรู้บ้าไหม หัวใวนี้มันลับแ็ายไปับวามรัรั้นี้อยู่แล้ว แ่ทำไมหัวใมันับไม่ลืมวามรัแสนเ็บปวนี้ ทำไมไม่ลืมสัที
“ปาร์ านยอล นายทิ้ันทำไมัน ทำไม นายเยสัาว่าะไม่ทิ้ัน นายทำให้ันรันายมานหมหัวใแ่นายลับทิ้ันไป ถ้าันไม่มีนายัน็อยู่ไม่ไ้”แบฮยอนเอยพูออมา้วยเสียที่แหบพล่าน
เา่อยๆลุยื่นและับ้อไปบนท้อถนนที่เ็มไป้วยรถที่วิ่สวนันไปมาอย่ามามาย น้ำาอเา็ยัไหลออมาอย่าไม่หยุหย่อย ่อไปนี้น้ำาและวามเ็บปวรั้นี้ะบลไป บลไปพร้อมับเา
แบฮยอน้าวเท้าออมาอย่า้าๆยับนท้อถนน เสียเรียและโวยวายอนแถวนั้นร้อออมาอย่ามามาย แ่อนนี้หูอเามันไม่ไ้ยินอะไรทั้นั้น แบฮยอน่อยๆหลับาล้าๆพร้อมรับะาีวิรั้นี้ ริมฝีปาแม่มแน่น อีไม่นาน อีไม่นาน วามรัแสนเ็บปว็ะบล
เอี้ย
บลสัที..........
........................................................................................................................................................................
มาุยับไร์ันนะ
เรื่อนี้เป็นเรื่อแรอไร์เลย อย่าว่าละรับอยาแ่บ่าไรบ้า
มันอาะไม่ีสัเท่าไหร่นะ แ่ไร์็ั้ใแ่มันึ้นมาริๆนะ
ฝาิามและอ่านหน่อยนะ
อย่าลืมเม้นให้ำลัใไร์หน่อนนะ
ความคิดเห็น