รักวุ่นวายโดยน้องชายเป็นแม่ซื่อ2

เนื้อเรื่อง

"ครับผมชื่อ...ลีดงแฮ...คับแล้วพี่รู้จักผมด้วยหรอ"ร่างบางถามจนลืมว่าตนเองต้องไปที่ตึก8แต่ตอนนี้ตนเองอยู่ตึก4

"เออ...คือ...เอาไว้ฉันเล่าให้นายฟันทีหลังแต่ว่า....กี่โมงแล้วนี่....เห้ย....นี่มันเกินมา20นาทีแล้ว..ไปเร็วเดียวสายนะดงแฮ"ร่างสูงเตือนบอกทำเอารุ่นน้องตาโตเลยทีเดียว

"อ่าว...จิงด้วยแล้วตึก8มันอยู่ตรงไหนคับผมไปไม่......"ยังไม่ทันพูดก็ถูกคิบอมดึงไปเสียกอนในใจของเขาคิดว่าคนๆนี้ที่น้องชายอยากให้เจนักหนาก็น่ารักสมคำล้ำลือจริงๆ

"ถึงแล้ว....ขออนุญาติคับมีเด็กหลงอีกหนึ่งคนคับ"อาจารย์ที่กำลังแนะนำอยู่ตกใจเพราะร่างสูงตะโกนดังเกินไป





"อ่าว...มีอีกคนหรอมานี่สิแนะนำตัวซะแล้ว...อืม..ไปนั่งข้างๆกับ.....คยูละกันนะ..ส่วนครูชื่อคังซังอามีอะไรก็ปรึกษาครูได้นะ"ครูคนสวยประจำชั้นพูด





"หวาดดีนะเราชื่อ..ลีดงแฮ....ขอฟากตัวด้วยนะ"ร่างบางพูดทำเอาหัวใจทุกคนเกือบหหยุดเต้นเพราะคนอะไรน่ารักอย่างกับนางฟ้า





"เทออะไปอยู่ไหนมาหะ..ดงแฮ.แล้วนายไปเจอกับพี่ชายฉันได้ยังไงฮะ..แล้วเทอไปทำอะไรที่ตึก4ดงแฮถามแล้วทำไมไม่ตอบอะ"ซองมินที่นั่งข้างๆคยูอีกฝั่งตะโกนถาม





"ก็นายไม่เปิดโอกาสให้ฉันพูดเลยอะแล้วฉันจะพูดยังไงฮะซองมิน"ที่ร่างบางพูดเป็นความจริงเพราะเขาไม่เปิดโอกาสให้เขาพูดเลย





"ก็เราไปตึกผิดมาและพอดีไปตึกที่พี่ของนายเรียนพอดิบพอดีเลยอะ"ร่างบางพูดแต่เพื่อนที่นั่งข้างๆถึงกับขำฮาแตกเลย





"ดงแฮ..ถ้าฉันบอกนายแล้วนายห้ามโกรธฉันนะ"พอเขาพูดดงแฮก็พยักหน้า







"คือฉัน....เออ...ฉันบอกพ่เขาให้ไปหาเทอเองแหละเพราะว่าฉันหานายไม่เจอฉันเลยให้เขาช่วยตามหานายอะ..แล้วเขาเรียนอยู่ตึก8หรอกตามจริงเขาอยู่ตึก1พอเขาเห็นเพื่อนพูดว่าเห็นนายอยู่แถวๆตึกแปดเขาเลยวิ่งไปดู"





ร่างบางถึงกับอึ้งไปเลยพราะเขาไม่ได้เรียนอยู่ตึก8จริงๆแถมยังวิ่งจากตึก1อีกตางหาก