กับดักรักสุภาพบุรุษ

นิยายเรื่องนี้เกิดจากจินตนาการของผู้แต่ง ชื่อบุคคล สถานที่และเหตุการณ์ต่างๆ

ในเรื่องเป็นการแต่งเติมเสริมแต่งไม่ได้มีเจตนาพาดพิงหรือบิดเบือน โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

นิยายเรื่องนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์(ฉบับเพิ่มเติม) พ.ศ. 2558 

ห้ามคัดลอกเนื้อหา ภาพประกอบรวมทั้งดัดแปลงเป็นแถบบันทึกเสียง 

ตลับวีดิทัศน์หรือเผยแพร่ด้วยรูปแบบและวิธีการอื่นใดก่อนได้รับอนุญาต

---

กระแตเจอผู้ชายคนหนึ่งนอนหมดสติเลือดอาบตัวอยู่ที่ข้างคันนา จึงช่วยส่งเขาไปรักษาที่สถานพยาบาล เห็นว่าเขาแต่งเนื้อแต่งตัวดี คิดว่าน่าจะไม่ใช่คนยากจนจึงช่วยเหลือเขาไว้แต่ปรากฏว่าตอนที่เขาฟื้นขึ้นมากลับความจำเสื่อม! จำไม่ได้แม้แต่ชื่อตัวเอง

ช่วยคนแล้วก็ต้องช่วยให้ถึงที่สุด หลังจากออกจากโรงพยาบาลเธอก็พาเขากลับมาที่บ้าน

“แต่ชายหญิงนอนห้องเดียวกัน ไม่เหมาะกระมัง”

กระแตกะพริบตาปริบๆ ก่อนจะหลุดหัวเราะออกมา “ท่าทางของพี่นี่อะไรกัน กลัวว่าฉันจะขืนใจพี่หรือไง ไม่ต้องห่วง ไม่ทำหรอก”

“ทำไมถึงไม่คิดว่าฉันจะเป็นฝ่ายขืนใจเธอบ้างล่ะ” เขาถามกลับ

กระแตไม่เพียงไม่ตกใจแต่ยังหัวเราะเสียงดังขึ้นกว่าเดิม

“หัวเราะอะไร” ผู้ชายอย่างเขาถูกเด็กผู้หญิงไร้เดียงสาหัวเราะใส่ขณะที่พูดคุยถึงเรื่องชายหญิง นี่ไม่เท่ากับว่าเป็นการดูถูกอย่างนั้นหรือ

“พี่ความจำเสื่อม ชื่อตัวเองยังจำไม่ได้แล้วเรื่องพรรค์นั้นพี่จำได้หรือ”

หม่อมราชวงศ์ดนัยภาส มรุเดช ถูกคนปองร้ายเมื่อฟื้นขึ้นมาเขาความจำเสื่อมแต่โชคดีที่เพียงไม่นาเขาก้จำเรื่องราวต่างๆ ได้ดี เขาถูกเด็กสาวคนหนึ่งช่วยไว้ ในตอนที่เห็นเด็กสาวนำเงินเก็บที่เธอเก็บเอาไว้เพียงไม่กี่บาทมาจ่ายค่ารักษาพยาบาลของเขา เขาก็ตั้งใจเอาไว้แล้วว่าจะตอบแทนเธออย่างดีในฐานะ ‘ผู้อุปการะ’

---

กับดักรักเรื่องนี้ไม่รู้ใครเป็นผู้วางกับดักไม่รู้ใครเป็นเหยื่อกันแน่ ฝากติดตามด้วยนะคะ

ฝากผลงานที่ผ่านมาด้วยนะคะ >>>> https://www.mebmarket.com/?store=publisher&action=home_page&publisher_id=1814611&publisher_name=