วิมานจันทร์

นิยายเรื่องนี้เกิดจากจินตนาการของผู้แต่ง

ชื่อสถานที่ บุคคลและเหตุการณ์ต่างๆ เป็นเรื่องสมมติไม่มีอยู่จริง

โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

นิยายเรื่องนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ (ฉบับเพิ่มเติม) พ.ศ. ๒๕๓๗ 

ห้ามมีผู้ใดละเมิด ทำซ้ำ ดัดแปลง คัดลอกหรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดไปใช้

โดยไม่ได้รับอนุญาตหากฝ่าฝืนมีโทษตามกฎหมาย

---

วิมานจันทร์

ชีวิตของวราลีก็เหมือนกับคลื่นในทะเล มีวันที่สดใสและมีวันที่หม่นหมอง

เธอได้พบชาติกำเนิดที่แท้จริงของตนเองว่าแท้จริงแล้วเธอคือ หม่อมหลวงวราลี สุรเกียรติ์ี ชีวิตพลิกจากดินสู่ดาว ที่พระนครแห่งนี้เธอมีทุกอย่างเพียบพร้อม

กระทั่งได้พบกับ ‘นายอัคร’ อีกครั้ง คนที่เป้นเสมือนเรือช่วยชีวิตในวันที่ชีวิตเธออับปาง คนที่เป็นเหมือนแสงสว่างกลางราตรีที่มืดมิด คนที่บอกว่าจะรับผิดชอบเธอทุกอย่างแต่ก็เป็นคนเดียวกับคนที่ทิ้งเธอไป หนีหายไปโดยไม่บอกกล่าว

“อย่ามาแตะต้องตัวฉันนะ ตอนนี้ฉันคือหม่อมหลวงวราลี สุรเกียรติ์ ไม่ใช่นังวาว ชาวสวนยากจนคนนั้นอีกแล้ว”

หญิงสาวสะบัดหนี แววตาแข้งกร้าว

“คุณวาว บังคมท่านซีจ๊ะ ท่านนี้คือหม่อมเจ้าอัครวินท์ ศิขเรข”

นี่มันตลกร้ายอะไรกัน!

---

ฮาโหลลลล สวัสดีปีใหม่ค่ะ ชะนีปีชงรายงานตัว หลายหมอบอกว่าปีนี้ชงดีๆ แต่ยังไม่ทันเริ่มปีใหม่คือได้แผลมาแล้วนะ 555 มีดบาดเล็กๆ น้อยๆ ค่ะ 

ใครเคยอ่านเรื่องนี้มาก่อนหน้าแล้วรู้สึกว่ามันแปลกๆ หรือว่าเอ๊ะ ยังไง คุ้นๆ นะ ไม่ต้องแปลกใจค่ะ พอดีว่าปรับพล็อตค่ะ อันที่จริงพล็อตนี้คือพล็อตดั้งเดิมเลย ที่ลงไปเมื่อก่อนหน้าคือร่างที่สอง แต่สุดท้ายก้วนกลับมาร่างแรกอีกครั้ง สรุปว่าเอาแบบนี้ล่ะ อย่าน้ำเน่ามากนักเลย เหนื่อย

นายอัครก็คือท่านชายอัครวินทร์ในเรื่อง ฤารักเพียงจันทร์ ท่านรู้สึกผิด ละอายใจเรื่องที่แม่ทำไว้ก่อนหน้านี้จึงลาออกจากงานราชการ ตระเวนไปทั่วใช้ชีวิตอย่างสามัญชน จนมาถึงที่ที่นางเอกของเรา วราลี ทำงานอยู่ น้องค่อนข้างมีชีวิตรันทด แต่ถึงน้ำจะเน่ายังเห็นเงาจันทร์นะจ๊ะ เรื่องนี้ NC มาแน่นอน เพราะว่าท่านชายดุมาก (หรือเราคิดไปเอง) อยากลองแต่งโรมานซ์จ๋ามาสักพักแล้ว หวังว่าทุกคนจะชอบนะคะ ขอบคุณค่ะ

ผลงานของรักษมา