Camp พี่ว๊ากครับฝากดูแลรักผมหน่อย

เอาล่ะครูขออาสาสมัคร5คนไปคุมน้องค่ายฤดูร้อนปีนี้หน่อย ใครสนใจเดินมาลงชื่อหน้าห้องนะ วันนี้ก็เป็นวันสุดท้ายแล้ว ขอให้นักเรียนทุกคนเต็มที่กับฤดูร้อนปีนี้นะ กลับบ้านได้

"ฮัลโหล หวังหยวนครับปีนี้ไปค่ายฤดูร้อนรึเปล่า?"

"ไปสิ มีอะไรหรอ?"

"งั้นพี่ลงชื่อไปคุมน้องนะ ฤดูร้อนปีนี้เราจะได้อยู่ด้วยกัน"

"เอาสิ อ่อเสี่ยวไคชั้นรออยู่ที่สนามหญ้าหน้าตึกใหญ่นะรีบๆลงมาล่ะ หิวแล้ว"

"ครับๆ จุ๊บๆ"

เพื่อนเหล่าหวังของผมวางสายจากแฟนไปก็เดินตรงเข้ามากอดคอผมเลย คงมีเรื่องมาให้ช่วยอีกตามเคย

"เชียนซีไปคุมน้องค่ายฤดูร้อนกับชั้นหน่อยดิ"

"อืมเขียนชื่อไปเลย"
ผมตอบตกลงไป

ทำไมหรอครับ

เพราะตอนนี้สายตาผมเห็นบางอย่าง

ไม่ได้น่ารัก ไม่ได้น่าเอ็นดู แต่เป็นความเอ๋อมากกว่า เห็นแล้วก็ตลกดี ผมยกยิ้มมุมปากเบาๆก่อนดันตัวเองขึ้นจากเก้าอี้ข้างหน้าต่าง

"เชียนซี วันนี้ชั้นจะพาหยวนหยวนไปกินข้าวอ่ะ นายกลับบ้านคนเดียวได้ใช่มั้ย"

เสียงอ้อนเชียวนะไอหน้าแมว

"ได้ดิ ปกติกลับกับนายก็เหมือนกลับคนเดียวอยู่แล้วนี่นา"
ผมยักคิ้วกวนๆใส่เพื่อนสนิท

"จ้ะๆ งั้นลงไปข้างล่างกันเหอะเดี๋ยวหยวนหยวนของชั้นจะรอนาน"
พูดจบเจ้านั่นก็กอดคอผมแล้วก็วิ่งลงบันไดไป

ช้าๆหน่อยไอหน้าแมวชั้นไม่ได้มี9ชีวิตหมือนนายนะเว้ย

"หวังหยวนครับบบไปกันเถอะะ"

"มาช้าจัง รอจนเพื่อนชั้นกลับบ้านไปแล้ว"

"ขอโทษทีครับพอดีกำลังลงชื่ออยู่ ฤดูร้อนปีนี้เราก็อยู่ด้วยกันทั้งเดือนเลยเนอะ"

เหล่าหวังสายโหดไม่มีหรอกครับตอนอยู่กับแฟนน่ะ มีแต่ไอแมวบ้าพันแข้งพันขาน่ารำคาณ

"งั้นชั้นไปก่อนแล้วกัน"
ผมถอยออกมาก่อนโบกมือให้คู่รักแห่งปี

"บายยยย"
สองหวังพูดพร้อมกันอย่างกับแฝด ให้ตายเหอะผมอยากกลับบ้านไปหาหนานหนานจะแย่แล้ว

ผมยืนมองสองหวังเดินออกไปก่อนหันหลังไปทางของผมบ้าง

แต่ว่า..

เด็กคนนั้นนี่นา
ผมนึกในใจ

"แบกอะไรมาล่ะ"

ท่าทางเงอะงะของเด็กเอ๋อนั่นทำให้ผมอยากรู้ งั้นเดินเข้าไปใกล้ๆแล้วกัน

"ชั้นช่วยถือมั้ย"
ผมพูดกับเด็กอ๋อคนนั้นแล้วยื่นมือออกไปช่วยยกกล่องที่เรียงซ้อนกันสูงกว่าหัวหมอนั่นซะอีก

"ไม่ต้อง หยุด หยุดเดี๋ยวนี้ จะมาแย่งขนมชั้นกินอะดิหึๆฝันไปเหอะ"
พูดจบหมอนั่นก็แบกกล่องกองใหญ่นั่นวิ่งอย่างเทอะทะไป

"ห้ะ"
ผมที่ยังยืนงงอยู่ก็ได้แต่ถามตัวเองเบาๆว่าเกิดอะไรขึ้นแต่ก็ช่างมันเถอะครับ

"อ๊ะ"
ผมก้มลงหยิบของบางอย่างขึ้นจากพื้น

"หลิวจื่อหง ม.3ห้องบี"

ผมอ่านบัตรนักเรียนเด็กนั่นก่อนยกยิ้มเบาๆ

ผมไม่รู้ว่าตัวเองยิ้มทำไม รู้แค่ว่าเด็กนั่นทำให้ผมยิ้ม

"เจอกันพรุ่งนี้นะ"

"หลิวจื่อหง"






1002วันเชียนหงค่ะฟิคนี้อัพมาฉลองวันของน้อง แต่จะแต่งต่อไปให้เรื่อยๆนะคะ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ ตามด่าได้ที่ twitter: eunps_ #CampQH