คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1 } คุณชายทงเฮ
หกโมงครึ่ง เวลาที่ดูเช้าไปนิดสำหรับการมาโรงเรียน ก็แน่ละ โรงเรียนเข้าตั้งแปดโมง คงมีแต่พวกรักโรงเรียนเท่านั้นแหละที่จะมาเรียนในตอนนี้ ฮยอกแจคือหนึ่งในไม่กี่คนที่นั่งอยู่ในห้องเรียน ในตอนนี้
ฮยอกแจไม่ได้จัดอยู่ในเด็กเรียน เด็กขยันอะไรทั้งสิ้น แต่ที่ต้องรีบมาเรียนเพราะต้องรีบมาลอกการบ้านเพื่อน ก็นะ เรื่องปกติของเด็กวัยมัธยมไม่ใช่หรอ
“ฮายอกแจรรรรรรรรรร” เสียงแหลมดังมาแต่ไกล แม้จะยังเดินมาไม่ถึงตัว ฮยอกแจก็พอจะเดาออกว่าเสียงใคร
“นายมาแล้วจริงๆด้วย” ฮานิ เสียงสนิทของฮยอกแจร้องลั่น ก่อนจะวิ่งตรงที่โต๊ะของฮยอกแจ ร้องทงร้องเท้าไม่มีถอด จนซีวอนหัวหน้าห้องเจ้าระเบียบแอบมองตามแล้วทำตาขวางใส่ แต่ฮานิก็ไม่ได้สนใจแม้แต่น้อย
“ทำไมไม่ถอดร้องเท้าเล่า เดี๋ยวก็โดนซีวอนหักคอหรอก”
“ไม่ต้องมาพูดเลยฮยอกแจ เรื่องนั้นเอาไว้ก่อน นี่เราทนแหกขี้ตาตื่นมาโรงเรียนแต่เช้าเพราะฮยอกแจเลยนะ” คำพูดคำจาไม่ได้ไพเราะสมกับใบหน้าสวยๆนั้น ฮยอกแจเริ่มจะชินซะแล้ว เอาจริงตอนรู้จักกันใหม่ๆพูดกูมึงด้วยซ้ำแต่ฮยอกแจห้ามไว้ ฮานิสวยต้องฝึกพูดให้เพราะ คนจะได้อยากคุยด้วย นี่คือสิ่งที่ฮยอกแจชอบบอก
“จะรีบมาให้ลอกคณิตหรอ ไม่ต้องห่วงนะ เราขอซีวอนมาลอกแล้ว”
“ไม่ต้องมาเฉไฉเลยนะฮยอกแจ นายตัดจบแบบนี้มันหมายความว่ายังไง”เสียงโวยวายเริ่มดังอีกครั้ง คราวนี้ฮานิไม่โวยวายเปล่า เธอหยิบโทรศัพท์ไอโฟนรุ่นล่าสุดออกมา พร้อมเปิดรูปที่แคปมาจากหน้าจอแล้วยื่นให้ฮยอกแจดู
ในหน้าจอคือแอปพลิเคชั่นยอดฮิตที่นักอ่านนิยายทั้งหลายต่างต้องรู้จัก ข้างในมีตัวอักษรเรียงร้อยกันหมายหลายร้อยตัว ตรงบรรทัดสุดท้ายมีคำว่า TBC. ตัวสีแดงเขียนอยู่
“นายตัดไปตอนกำลังเข้าด้ายเข้าเข็มได้ไงฮยอกแจ นี่รู้มั๊ย เราอ่านไปจิกหมอนไป แบบกะว่าวันนี้คยูต้องเสร็จคุณชายแน่ๆ แต่นายทำแบบนี้ได้ยังไงฮยอกแจ เรานี่แทบจะบุกไปบ้านนาย ให้นายลุกขึ้นมาอัพต่อเลย โอ๊ยยยยยย ฮยอกแจนะฮยอกแจ”
ฮานิระบายออกอย่างอัดอั้นตันใจ เมื่อคืนหลังจากที่ตัวร้ายชื่อเจสสิก้าสั่งคนมาทำร้ายน้องนายเอกคยูฮยอน แต่โชคดีที่คุณชายทงเฮมาช่วยทัน ทั้งสองคนปลอบโยนกันอยู่นาน จนตอนสุดท้ายคุณชายบอกไม่ต้องเสียใจ เค้าเองจะลบรอยคนพวกนั้นให้เอง แต่ฉากลบลอยยังไม่ทันมา คุณไรท์เตอร์ก็ดันตัดจบตอนซะก่อน
แล้วไรท์เตอร์คนนั้น ก็คือฮยอกแจ เพื่อนร่างบางที่นั่งอยู่หน้าฮานิตอนนี้ไง
“ใจเย็นสิ ของแบบนี้มันต้องค่อยเป็นค่อยไปนะ”
คุณไรท์เตอร์ฮยอกแจ อธิบายแก่เพื่อนสนิท ที่พ่วงตำแหน่งแฟนพันธ์แท้อันดับหนึ่งของฮยอกแจ
ฮยอกแจอยู่ม.สาม ชอบการจิ้น ชอบการมโน ชอบแต่งฟิค
“โหยฮยอกแจอ่า นายไม่เคยเห็นใจรีดเดอร์ที่น่ารักแบบฉันเลยใช่มั๊ย ฉันแทบทำการบ้านคณิตไม่ได้ เพราะจิตใจมันโฟกัสอยู่ที่ฟิคของนาย” น่าทางเสียใจจนดูโอเวอร์ทำให้ฮยอกแจยิ้มขำ
“เธอเกือบทำคณิตไม่ได้ แต่เราไม่ได้ทำเลยเพราะมัวแต่ปั่นฟิค พอๆเราจะทำคณิตต่อแล้ว เดี๋ยววันเสาร์เราจะต่อตอนต่อไปให้ เคนะ” ฮยอกแจสรุป ก่อนจะล้มลงลอกการบ้านซีวอนต่อ
ทงเฮ พระเอกฟิคของฮยอกแจ คือรุ่นพี่ทงเฮม.ห้าทับสาม พี่ทงเฮเป็นประธานรุ่น เป็นนักดนตรีของโรงเรียน เล่นกีฬาด้วย แถมยังเคยเล่นละครวัยรุ่นอีกสี่ห้าเรื่อง ถึงไม่ใช่พระเอกแต่บทก็เด่นใช้ได้ เป็นคนดังของโรงเรียนที่ใครๆก็รู้จัก คนชอบเยอะแค่ไหนอย่าให้บรรยาย รู้แค่ฮยอกแจเป็นหนึ่งในนั้นก็พอ
ส่วนคยูฮยอนที่เป็นนายเอก คือเพื่อนสนิทของพี่ทงเฮ จริงๆแล้วนายเอกของฮยอกแจไม่ค่อยตายตัว ช่วงไหนเห็นใครที่สนิทกับพี่ทงเฮแล้วดูน่ารักดีก็แต่งเอา ความจริงคือโฟกัสแต่ความหล่อของพระเอกเป็นหลัก ถ้าเป็นไปได้อยากจะแต่งฟิคที่มีแต่พี่ทงเฮด้วยซ้ำ แต่แบบนั้นคงดูบ้าไป เลยต้องหาคนมาเป็นนายเอกให้แบบมั่วๆ
กระแสการจิ้นพี่ทงเฮกับเพื่อนนักเรียนในห้องมีเป็นระยะในหมู่แฟนคลับทงเฮและพวกสาววายในโรงเรียน พอทงเฮเริ่มเล่นละครก็มีคนอื่นมาร่วมจิ้นด้วย โดยกระแสเหล่านี้ก็เรื่องมาจากฟิคของฮยอกแจซะส่วนใหญ่ เรียกได้ว่าเป็นผู้บุกเบิกคู่จิ้นประจำโรงเรียนตลอดๆ
แต่นอกจากฮานิแล้ว ก็ไม่มีใครรู้ว่านักเขียนนามปากกา ‘Eun_Allrise’ คือคนเดียวกับเด็กชาย อี ฮยอกแจ ชั้นม.สามทับแปด
--------------------------------------------------------------------
นักเรียนเริ่มทยอยมาโรงเรียนเรื่อยๆอย่างเช่นทุกวัน อีทงเฮเดินเข้าโรงเรียนตามปกติเช่นทุกวัน จะแปลกก็ตรงวันนี้ดูเค้าจะตกเป็นเป้าสายตามากเป็นพิเศษ
หันไปข้างๆกะจะถามเพื่อนสนิทที่เดินเข้าโรงเรียนมาด้วยกัน แต่กลายเป็นว่าคยูฮยอนถอยหนีทงเฮ แล้ววิ่งไปหาเพื่อนคนอื่นแทน
ทงเฮเกาหัวงงๆ แต่ก็ยังส่งยิ้มเป็นมิตรให้คนรอบข้างต่อไป ถึงจะเป็นคนดัง แต่มาโรงเรียนทุกวัน เด็กในโรงเรียนก็เริ่มชิน ไม่ได้กรี๊ดกร๊าดอะไรมากมายเหมือนคนอื่นๆที่ไม่ค่อยได้เจอ จะแปลกกว่าคนอื่นหน่อยตรงที่ชอบโดนเด็กในโรงเรียนแอบถ่ายรูปไปอัพไอจี หรือเข้ามาขอถ่ายรูปบ้างก็เท่านั้น
“ทำไมรีบเดินจัง ไม่รอกูบ้างเลย”ทงเฮบ่นๆกับคยูฮยอน เพื่อนตัวสูงร่างอวบอั๋นที่นั่งเล่นโทรศัพท์อยู่ที่โต๊ะ ก่อนที่ทงเฮจะเดินมาวางกระเป๋า แล้วนั่งลงข้างๆคยูฮยอน
“มึงดูสายตาคน ขนลุก”ทงเฮขมวดคิ้วงงๆ คยูฮยอนพูดเหมือนคนมองเพราะเห็นเค้าของคนเดินด้วยกัน อ้าว ไม่ได้มองเพราะทงเฮหล่อหรอกหรอ
“มึงไม่สบายปะ ดูเอ๋อๆนะ ไหนมาดูดิ”
“หยุด” ทงเฮที่กำลังจะเอือมมือไปแตะกับหน้าผากของเพื่อนร่างอวบชะงัก แล้วถอยกลับมานั่งอย่างงงๆ
“ไรวะ แค่นี้ต้องเสียงดัง แค่จะแตะดูว่าตัวมึงร้อนป่าว”
“ใช่ไรแตะ”
“มือสิไอ้สัส ใช่ตีนกูมั้ง มึงเป็นไรปะถามจริง” ร่างหนาเริ่มมีน้ำโห คยูฮยอนถอนหายใจอย่างโล่งอก ก่อนจะมองทงเฮอย่างสำรวจ
ทงเฮมันก็ปกติ กูสินะที่ระแวงไปเอง
“คืองี้...”
“นี่คยู เพราะนายเลย นายทำให้ฉันต้องเป็นตัวร้าย” ยังไม่ทันที่ทงเฮจะได้พูดอะไร เสียงแหลมๆของดังขึ้นก่อน เจสสิก้าเพื่อนร่วมห้องคนสวยเดินมาหยุดที่โต๊ะของคยูกับทงเฮแล้วกอดอกแน่น
“มาแล้วหรอยัยตัวร้าย เธอทำร้ายฉัน”
“จะบ้ารึไง เพราะนายๆๆๆ นายทำให้ฉันกลายเป็นตัวร้าย”
“โว๊ย พวกมึงเป็นเหี้ยไรกันเนี่ย”
.
.
.
.
“ฟิค?”
“ใช่”
“กูเป็นพระเอก”
“ใช่”
“มึงเป็นนางเอก”
“ใช่”
“ส่วนเธอเป็นตัวร้าย”
“ใช่”
“แล้วพวกมึงก็เสือกอ่าน”
“ใช่”
“โอ๊ย ไอ้เหี้ย” ทงเฮทึ่งหัวตัวเอง ก่อนจะฟุบหน้าลงไปกับโต๊ะ ทันทีที่เจสสิก้ากับคยูฮยอนเล่าเรื่องแฟนฟิคที่กำลังฮิตมากในโรงเรียนเราให้ฟัง เรื่องใครอ่านฟิค ใครแต่งนิยายอะไรทงเฮไม่ได้สนใจ แต่ที่ทำให้ตกใจคือเพื่อนทั้งสองคนบอกว่าพระเอกของฟิคเรื่องนี้คือเค้า
ก็ว่าแล้ว ทำไมช่วงนี้คนชอบมาเม้นในไอจีว่าของรูปคู่กับคยูฮยอนเยอะๆ ไอ้เราก็ใจดีจัดให้ หลังจากนั้นฟีดแบคที่ได้คืออาการกรี๊ดร้องระบายความฟินอย่างบ้าคลั่งในไอจีเค้า ซึ่งทงเฮไม่เข้าใจ เพราะแบบนี้สินะ นี่ใช่มั๊ย ที่มาของไอ้คำว่า ‘เฮคยู’
ก็พอรู้จักนะว่าไอ้แฟนฟิคไรนี่ คือการเอาชื่อศิลปินที่อยากให้เป็นแฟนกันมาแต่งเป็นนิยายใช่มั๊ย แต่ทงเฮไม่ใช่ศิลปินดังอะไร แล้วเค้ากับคยูมันเหมาะกันตรงไหน ใครมันคิดจะอะไรแบบนี้ได้วะ แล้วดันมีคนไปบ้าอ่านตามอีก
โอ๊ยยยย คนหล่ออยากร้องไห้
“ว่าแต่มึงไม่ได้คิดจะสอยตูดกูช้ะ” คยูฮยอนทำท่าทำทางหวงตัว ก่อนจะมองทงเฮด้วยท่าทางที่คิดว่าน่ารักที่สุด แต่ในสายตาทงเฮกับเจสสิก้า มันดูทุเรศจนสุดจะทน
“ไอ้สัส กูไม่คิดจะเอาเด็กอ้วนแบบมึงมาทำพันธ์หรอก เชี่ย คิดก็ขนลุกละ”
------------------------------------------------------------------------------------
“พี่ทงเฮคะ ขอถ่ายรูปหน่อยได้มั๊ยคะ”
“ได้ครับ”ทงเฮส่งยิ้มแล้วตอบรับไป ตามประสาคนดังที่หล่อและโคตรเฟรนลี่ คยูฮยอนถอยออกมาจากทงเฮ แต่ก็โดนขัดไว้ซะก่อน
“พี่คยูไม่ต้องออกค่ะ เข้าไปใกล้ๆพี่ทงเฮเลย แนบเลยค่ะ แนบไปเลย” ทงเฮที่กำลังเก็กหน้าหล่อ เริ่มทำหน้าตึง มองคยูฮยอนแล้วได้แต่ปลงตก วันนี้มีคนมาขอถ่ายรูปคู่เค้ากับไอ้เพื่อนอวบนี่ประมาณสิบกว่าคนได้ ไอ้คยูฮยอนที่ปกติไม่ค่อยมีคนมาขอถ่ายรูป พอวันนี้มีคนสนใจเยอะมันเลยแฮปปี้ แต่ทงเฮนี่แฮปไม่ออก หวังว่าเด็กม.ต้นพวกนี้ คงขอถ่ายรูปเพราะชอบเค้า ไม่ใช่เพราะจ้งจิ้นบ้าบออะไรนั่นนะ
“พี่คยูกับพี่ทงเฮน่ารักจัง”เป็นเสียงของเด็กผู้หญิงที่ดูสวยที่สุดในกลุ่มพูด แต่เชื่อมั๊ย หลังจากได้ยินคำพูดนั่น เด็กผู้หญิงคนนี้กลายเป็นคนที่ขี้เหร่ที่สุดในความคิดทงเฮทันที
“เหอะๆ” ตอบอะไรไปไม่ได้มากกว่านี้จริงๆ
“กรี๊ดดดดด รูปนี้ฟินมากอะ”
“ใช่ๆ พี่คยูยิ้มหวานมาก ส่วนพี่ทงเฮทำหน้าเอือมๆ นี่มันอิมเมจในฟิคนายเลยฮยอกแจ” ฮานิวิ่งมาเดินข้างฮยอกแจแล้วพูดขึ้น คนน่ารักไม่ค่อยได้สนใจคำพูดของเพื่อนซักเท่าไหร่ เพราะมัวแต่มองไปตามหลังทงเฮไปอยู่
มองใกล้ๆแล้วพี่ทงเฮหล่อมากๆเลย
อ่า สงสัยวันนี้ต้องจัดช็อตฟิคฟินๆซะแล้ว
“นี่ มองตามขนาดนี้ ไม่ได้อยากให้พี่เค้าเป็นพระเอกของพี่คยู แต่อยากให้มาเป็นพระเอกของตัวเองซะแล้วมั้ง” ฮยอกแจตีแขนฮานิเบาๆ แต่ไม่ได้ตอบอะไรไป
บางทีฮานิอาจจะพูดถูก
---------------------------------------------------------------------------
ความโชคดีในชีวิตฮยอกแจคือการได้เรียนที่เดียวกับคนที่ชอบ
แต่ยิ่งไปกว่านั้นคือการได้พักอยู่ที่เดียวกันกับคนที่ชอบด้วย
ฮยอกแจเช่าหออยู่ใกล้ๆกับโรงเรียน เพราะว่าพ่อแม่อยู่ต่างประเทศ ส่วนพี่สาวย้ายไปอยู่กับแฟนที่ต่างจังหวัด สาบานว่าตอนแรกที่เลือกมาอยู่ที่นี่เพราะใกล้และสะอาดน่าอยู่ แต่อยู่ๆไปดันเจอแจ็คพอต พี่ทงเฮดันพักอยู่ที่นี่ด้วย ชั้นเดียวกัน แต่ฮยอกแจอยู่ริมซ้ายสุด ห้องพี่ทงเฮอยู่ริมขวาสุด ระหว่างเรามีห้องอื่นขวางกั้นอยู่มากมายหลายสิบห้อง แต่เท่านี้ก็ฟินแล้ว
ถึงชีวิตฮยอกแจจะเหมือนแอบชอบทงเฮไปนิด
แต่จริงๆเค้าชอบพี่ทงเฮแบบปลื้มเฉยๆนะ ไม่ได้คิดอะไรไปมากกว่านั้น
มั้ง
ทันทีที่กลับถึงบ้าน ฮยอกแจก็จัดการทำกิจวัตประจำวันต่างๆของตนให้เรียบร้อย ก่อนจะมานอนเกลือกกลิ้งบนที่นอน วันนี้ฮยอกแจไม่มีกำหนดการอัพฟิคแต่อย่างใด ถึงวันนี้ความหล่อพี่ทงเฮจะทำฟิน แต่การบ้านวันนี้ทำเอาเค้าฟินไม่ออก จะไปลอกแบบเมื่อเช้าคงไม่ทันเพราะมันเยอะมาก แต่ถามว่าทำเองมั๊ยก็ไม่ใช่ ฮยอกแจไม่ถนัดคณิตจริงๆ เลยไหว้วานซีวอนถ่ายที่ทำแล้วส่งมาให้ โดนบ่นอยู่นานแต่ฮยอกแจไม่สนใจ สไลด์จอผ่านไป แล้วตบท้ายด้วยการส่งสติ๊กเกอร์ร้องไห้ เหมือนรู้สึกผิดไป
แต่ก่อนจะเปิดสมุดทำการบ้าน ก็ขอเช็คฟีดแบคฟิคเมื่อคืนนิดหน่อย
เจสสิก้าร้ายมาก ฟหกด่าสว เดี๋ยวปั๊ดตบล้างน้ำ
โอ๊ยยยยย โหดร้าย ทำไมตัดจบไปแบบนี้ ไม่น๊า
ลบรอย ลบยังไง คุณชายทงเฮจะทำอะไรน้องคยู
และอีกมากมายหลายหลาก ฮยอกแจอ่านไปก็ยิ้มไป บางคนกรีดร้องที่เค้าตัดจบไปแบบนั้น บางคนกรี๊ดร้องกับคำพูดของคุณชายทงเฮ บางคนดิ้นตายกับความน่ารักของคยูฮยอน ซึ่งถือว่าเป็นฟีทแบคที่ฮยอกแจค่อยข้างพอใจ
HANii <3 ฮยอกแจ
อยู่มั๊ย
ตอบด่วน
ด่วน
Hyukie44 อยู่ๆ
มีไร
HANii <3 เป็นพี่ทงเฮอัพไอจียัง
กรี๊ดดดดดดดดดดดดด
ฟิคแก
พี่เค้าอ่านด้วยอะ
ฮยอกแจดีดตัวขึ้นจากที่นอนแล้วทำหน้ามึน อ่านประโยคสุดท้ายของฮานิซ้ำๆ ก่อนจะเบิกตากว้างด้วยความตกใจ
ก่อนที่สมองจะคิดไปไกล มือเรียวรีบเข้าแอปอินสตาแกรมอย่างรีบร้อน ไม่มีบอกกล่าวฮานิเลยแม้แต่น้อย ไม่ต้องเสิร์จ ชื่อของทงเฮก็ปรากฏอยู่หน้าฟีดแบบไม่ต้องหา
8 m
แปดนาทีที่แล้วหรอ
ภาพที่ปรากฏอยู่ คือหน้าบทความฟิคเรื่องนึง มีชื่อบทความเด่นชัดว่า ‘รักหมดใจ คุณชายอีทงเฮ’ ชื่อฟิคเลี่ยนๆที่คนคิดเองยังต้องอาย และคนคิดก็ไม่ใช่ใคร ฮยอกแจเอง
ที่พี่ทงเฮแคปหน้าจอมาคือฟิค ฟิคของฮยอกแจ
ตาเรียวเบิกกว้าง เลื่อนลงมาดูแคปชั่นของเจ้าของไอจี
…..คุณชายอีทงเฮ.….
ฮยอกแจปิดแอปพลิเคชั่นอินสตาแกรมลง โยนโทรศัพท์ออกไปไกลจากตัวเอง ก่อนจะกลิ้งไปตัวมาบนที่นอน พี่ทงเฮอ่านแล้วหรอ แบบนี้พี่ทงเฮก็รู้สิ ว่าในมโนของฮยอกแจ พี่ทงเฮเป็นเจ้าชายขนาดไหน งื้ออออออออออ
ดิ้นตาย
กรี๊ดดดดด พี่ทงเฮอ่านด้วยหรอ งื้อออออ ดีงามมาก ละมุน
พี่ทงเฮอัพแบบนี้ จะบอกเป็นนัยๆใช่มั๊ยว่าเฮคยูเรียล
แล้วเรียวอุคละ?
ทงเฮอ่านคอมเม้นในไอจีไปเรื่อยๆก่อนจะขมวดคิ้วน้อยๆกับความเห็นหนึ่ง เรียวอุค? เพื่อนร่วมชั้นตัวเล็กของทงเฮ เรียวอุคทำไมอะ
ทงเฮส่ายหน้าอย่างไม่สนใจผู้คนที่กรี๊ดร้องกับรูปล่าสุดที่เค้าอัพลง เจสสิก้าส่งมาให้อ่านดู แต่ทงเฮกลั้นใจอ่านไม่ลง แค่ดูคำขึ้นต้นที่เรียกคยูฮยอนว่าร่างบาง น้ำในปากทงเฮก็แทบพุ่ง ไอ้คยูเนี่ยยนะร่างบาง
บางพ่อง
พอไปบอกเจสว่าเห็นคยูร่างบางแล้วทงเฮอ่านไม่ลง เพื่อนของเค้ามันก็บังคับให้อ่านต่อ เรื่องนี้ทงเฮโคตรเทพบุตร แต่พออ่านไปทงเฮก็ต้องหยุดอ่านลงอีกครั้ง ก็ไอ้คำบรรยายว่าเค้ามองคยูฮยอนด้วยสายตาแบบไหนในตอนเจอกันครั้งแรก ทำเอาทงเฮขนลุก และตัดสินใจหยุดการอ่านลงในที่สุด แต่ก็ไม่ลืมแคปหน้าบทความแล้วลองโพสลงไอจีดูหน่อย และผลตอบรับก็เป็นอย่างที่เห็น
ใจคออยากเห็นพี่ทงเฮคนนี้ได้กับไอ้เพื่อนตาโตตัวกลมมากสินะ คุณแฟนคลับทั้งหลาย
Jessica Jung
กรี๊ดดดดดด
อัพไอจีเลยหรอ
ฟินใช่มั๊ยละเพื่อนเฮ
อย่าบอกว่าแอบอิน
เฮ้ย โหยยยย
แฟนคลับมึงกรีดร้องตายแน่
LEEDONGHAE
พอ
มึงเพ้อเกินไปละ
ไม่ได้อ่าน แล้วก็ไม่ได้อิน
อัพเฉยๆ เผื่อคนแต่งเค้าจะมาเม้นว่า เราแต่งเองไรงี้
อยากรู้ว่าเอาอะไรจิ้น
Jessica Jung
โหย เค้าไม่มาเม้นหรอก
คนนี้แต่งฟิคแกห้าหกเรื่องละ
ตอนแรกคู่ลู่หาน
ต่อมามีแทมิน
เรื่องก่อนคู่เรียวอุค
รอบนี้ไอ้คยูโดน
นี่รึเปล่า ที่มีคนเม้นไอจีถามหาเรียวอุค
โอ๊ยยยยย นี่จะบ้าตาย บุคคลเหล่านี้คือคนที่เคยคู่กับทงเฮมาหมดแล้วรึ
LEEDONGHAE
เวรร
กูไม่ใช่นักร้องเกาหลี ทำไมต้องมีคนแต่งฟิคกูด้วย
Jessica Jung
โถ่ว ดีออก
กูก็ไม่ได้ชอบมึง ทำไมต้องแต่งกูเป็นตัวร้ายด้วย
อยากจะคราย
อิพี่ทึกนี่โชคร้ายสุด ได้เป็นคนสวน
แต่เอาจริงก็เหมาะนะ
LEEDONGHAE
เจส กูอยากรู้วะว่าใครแต่ง
Jessica Jung
ก็เด็กในโรงเรียนนั่นแหละ
แฟนคลับมึงเยอะแยะ
LEEDONGHAE
แล้วเค้าคือใครละ
Jessica Jung
กูจะรู้มะ แต่กูก็แอบอยากรู้นะ คืออยากถามว่าหน้ากูร้ายหรอ ออกจานางฟ้าอ่านะ คนสวยเบื่อ
LEEDONGHAE
กำ
ถึงจะดูไร้สาระไปนิด แต่ทงเฮสัญญา เค้าจะต้องสืบรู้ให้ได้ ว่าใครกันแน่ ที่เป็นคนแต่งฟิคอะไรนั่น
-----------------------------------------------------------------------------------------
วันนี้วันศุกร์สุดสัปดาห์ มีกิจกรรมนิดหน่อย คือกิจกรรมแนะแนวสำหรับน้องม.สาม ในการเลือกสายการเรียนต่อม.สี่ รุ่นพี่ม.ปลายที่ครูเล็งเห็นว่ามีความสามารถและเหมาะแก่การเป็นตัวอย่างที่ดีให้รุ่นน้อง ต้องแยกกันไปแนะแนวรุ่นน้องตามห้องต่างๆ ที่ไม่ได้จับมารวมกันเพราะมันวุ่นวาย และแบบนี้น้องจะได้กล้าถาม
ทงเฮ คยูฮยอน เจสสิก้า เรียวอุค ซูโฮและจงฮยอนต้องมาแนะแนวน้องม.สามทับแปด ตอนนี้ทั้งหกคนนั่งรออยู่ในห้องม.สามทับแปด เห็นว่าน้องไปเรียนกันที่ห้องเคมี หมดคาบเคมีจะเป็นคาบแนะแนว ซึ่งเป็นเวลาที่ทงเฮต้องมาแนะแนวน้องๆ
เอาจริงก็ไม่ได้เก่งอะไรหรอก ที่มานี่ไม่อยากเรียน ส่วนให้คำแนะนำอะไรเดี๋ยวคนที่เหลือก็จัดการกันไป ทงเฮกะมานั่งสบายๆเฉยๆ
ขาสั้นๆแต่แข็งแรง ก้าวเดินไปรอบๆห้อง ห้องนี้จัดว่าสะอาดผิดกับห้องอื่นๆ มิน่าถึงเห็นได้รางวัลห้องเรียนสวยบ่อยๆ ร่างสูงเลือกนั่งที่โต๊ะที่มีหมอนรูปคิดตี้วางอยู่ นึกชื่นชมเจ้าของโต๊ะที่พกหมอนมาโรงเรียน แสดงว่าคงเป็นเด็กขยันมาก
ขยันนอนอะนะ
ทิ้งตัวลงนั่งบนเก้าอี้แล้วฟุบนอนไปซะ แอบเห็นบนโต๊ะเขียนข้อความมากมายแต่ไม่สนใจ เพราะชื่อพวกนั้นเต็มไปด้วยชื่อที่ทงเฮไม่รู้จัก แต่เคยได้ยินมาบ้างเพราะเป็นชื่อศิลปินดังอาทิเช่น
รักทึกฐา
รักเยซองวายสติ๋ม
รักวอนนี่ซุปเปอร์จูปาจุ๊บ
หรืออีกมากมาย
หมดคาบ นักเรียนชั้นม.สามทับแปดเริ่มทยอยเข้าห้องมาเรื่อยๆ โดยคนที่ตกเป็นเป้าสายตามากที่สุดคงไม่พ้นพี่ทงเฮขวัญใจของทุกคน ที่นอนฟุบกอดเจ้าคิดตี้ หมอนฟรุ้งฟริ้งที่บอกว่าตัวเองคนเป็นคนทั้งๆที่หน้าก็เหมือนแมว
ทงเฮเงยหน้าขึ้นจากหมอนใบนั้น ก่อนจะส่งยิ้มให้รุ่นน้องทั้งหลายที่มองมา หล่ออย่างเดียวไม่ได้ต้องเฟรนลี่ด้วย มีเด็กผู้หญิงคนนึง แต่งชุดนักเรียนเหมือนเพื่อน แต่ดูเยอะกว่าเพื่อนกำลังทำหน้าฟินเป็นพิเศษ ซึ่งทงเฮจำได้ว่าเป็นคนเดียวกับที่ขอถ่ายรูปเมื่อวาน รุ่นน้องคนนั้นวิ่งมานั่งข้างทงเฮแล้วส่งยิ้มหวาน
“มากับพี่คยูซะด้วย”เด็กสาวส่งยิ้มหวาน ทงเฮได้แต่ส่งยิ้มกลับไปให้
เด็กหนอเด็ก ทำไมหลงผิดได้ขนาดนี้
“เอ่อ”ทงเฮเลิกใส่ใจเด็กหญิงคนนั้น แล้วมองไปตามเสียง เป็นเด็กผู้ชายร่างเล็ก ยืนลูบแขนของน้องผู้หญิงพูดมากที่นั่งอยู่ข้างทงเฮ
ใบหน้าน่ารักมองเพื่อนตัวเองอย่างขอความช่วยเหลือ แต่สำหรับทงเฮแล้ว
โคตรน่ารักเลย
เด็กอะไร ตาหวาน จมูกรั้นๆ แก้มแดงระเรือ แล้วริมฝีปากนั่น จะแดงน่าจูบไปไหน
พอก้มลงมองตัว สิ่งที่เห็นคือตัวเล็กมาก แถมยังขาวมากด้วย
ทงเฮนั่งมองอย่างตาค้างๆพลางคิดในใจ นี่ไม่น่าจะใช่รุ่นน้องเค้า นี่ไม่น่าจะใช่เด็กนักเรียนธรรมดา นี่มันนางฟ้าชัดๆ
“คือ”แล้วเหมือนว่าทงเฮจะมองใบหน้าน่ารักนั้นนานเกินไป คนตัวเล็กขยับเล็กน้อยเหมือนรู้อึดอัด หน้าตาจิ้มลิ้มก้มลงชิดอกดูขี้อาย ทำให้ดูน่าทะนุถนอมขึ้นเป็นเท่าตัว
ไปอยู่ไหนมา ทำไมไม่เคยเจอวะ
“พี่ทงเฮค่ะ คือเพื่อนหนูเค้าอยากนั่งอะ” เป็นเด็กหญิงคนเดิมที่พูดขึ้น ทงเฮที่รู้ตัวว่าเบียดเบียนที่นั่งคนน่ารักก็ดีดตัวขึ้น ก่อนจะส่งหมอนใบน่าให้รุ่นน้องน่ารัก แต่เจ้าตัวไม่กล้ารับ มือเล็กเขย่าแขนเพื่อนเบาๆ จนเพื่อนต้องเป็นคนรับไว้ให้
“เชิญครับ” ทงเฮถอยไปยืนอยู่หลังห้องแทน ส่วนเรียวอุคก็เริ่มให้คำแนะนำน้องๆไป เค้าแอบเห็นเด็กน่ารักคนนั้นหยิบหมอนมาจากเพื่อนที่นั่งข้างๆแล้วเอามากอดด้วย
ถ้ารู้ว่าเจ้าของน่ารักขนาดนี้ จะฝากรอยจูบไว้ซะเลย
เรียวอุคกับจงฮยอนแนะแนวน้องๆไปจนเสร็จ ก่อนจะปล่อยให้น้องๆที่มีคำถามสงสัยอะไร แยกย้ายไปถามพี่ๆได้
และนี่ก็จังหวะดีที่สุด ที่พี่ทงเฮสุดฮอต จะได้ทำความรู้จักกับคนน่ารัก
“เพื่อนไปไหนซะละ”ทงเฮนั่งลงข้างๆร่างเล็ก เพราะเพื่อนของคนตัวเล็กวิ่งไปหาซูโฮซะแล้ว
“ฮานิไปปรึกษาพี่ซูโฮว่าจะเรียนอะไรดีระหว่างฝรั่งเศสกับเยอรมันครับ” เสียงตอบกลับที่เบาจนแทบไม่ได้ยิน ทำให้ทงเฮต้องเอียงตัวเข้าไปหา จนตัวแทบจะติดกับคนตัวเล็ก รุ่นน้องน่ารักเบิกตากว้างอย่างตกใจ ก่อนจะขยับซะจนตัวชิดริมหน้าต่าง
เด็กอะไร ทำไมน่าเอ็นดู
“แล้วเราอยากต่อสายอะไร”
“อยากเรียนฝรั่งเศส แต่แม่อยากให้เรียนวิทย์คณิตครับ” น้ำเสียงดูนอยๆทำเอาทงเฮนึกสงสาร อยากจะกอดปลอบน้องเค้าซะหน่อย แต่เดี๋ยวน้องเค้าจะตกใจ
“แล้วลองคุยกับแม่รึยัง”
“ยังครับ ยังไม่กล้า” ท่าทางยู่ปากแบบนั้นมันน่ารักจนทงเฮลืมว่ากำลังพูดเรื่องน่าหนักใจ
“ลองดูก่อนเถอะน่า งั้นเอางี้”
“นี่ไลน์พี่ มีอะไรก็ปรึกษาได้นะ”
เวิ่นได้ที่ #ไรเตอร์อึน
ความคิดเห็น