เช้าของวันแรกที่เคนจิได้เข้าไปเรียนเคนจิที่อยากมีความรักอย่างเต็มเปี่ยมพอเคนจิเข้าไปวันแรกเคนจิได้เจอกลุ่มนักเลงในโรงเรียน เดินชนเต็มไหล่เคนจิก็ได้พูดว่า 'ผมขอโทษครับไม่ได้ตั้งใจ' กลุ่มนักเลงนั้นได้บอกเคนจิว่า 'เฮ้ย! หรือจะเอา ขอโทษแค่นี้คงไม่หายเจ็บหรอก' กลุ่มนักเลงในโรงเรียนก็พยายามหาเรื่องเคนจิ เคนจิเลยบอกไปว่า 'อย่ามีเรื่องกับผมเลยผมไม่ชอบ' พูดด้วยน้ำเสียงเพราะๆ กลุ่มนักเลงก็ยังจบเลยหยิบเก้าอี้ปาใส่เคนจิ แต่เคนจิหลบได้ ด้วยความแรงที่โยนเก้าอี้ ทุกคนที่อยู่ในห้องแหละนอกห้องได้ออกมาดูกันเต็มไปหมดเลย เคนจิคิดว่าต้องสู้อย่างเดียวถึงมันจะจบ เคนจิเลยต้องสู้นักเลง 5 คน
สู้กันในประมาณ 10 กว่านาที เคนจิก็ชนะอย่างสุดความสามารถ(โดนต่อยเหมือนกันนะ) นักเลงก็ยังไม่จบเลยจะลุมกระทืบเคนจิในตอนนั้นเอง เคนจิเห็นอาจารย์เข้าห้องมาเคนจิเลยแกล้งสลบลงไปอย่างว่องใวนักเลงที่กำลังจะกระทืบเคนจิได้เห็นอาจารย์ อาจารย์เลยตะโดนไปว่า"เฮ้ย!ทำอะไรนักเรียนไหม่นะ" นักเลงพวกนั้นเลยโดนเข้าห้องกักบริเวณ เคนจิคิดว่าเรื่องคงจบแล้วแต่ที่จริงแล้วเรื่องยังไม่จบแถมยังทำได้แสบกับพวกนักเลงพวกนั้นอีก พวกนั้นเลยวิ่งไปหาลูกพี่ที่ชื่อ มิบุที่ใครก็รู้ว่าเป็นผู้ชายที่น่าเกรงขามอาจารย์ก็ยังไม่กล้าเข้าใกล้เลย นักเลงพวกนั้นไปฟ้องมิบุคุงหมดเม็ดเลยเสียงกริ๊งๆ ๆๆ ๆ ดังขึ้นถึงเวลาพักเที่ยงแล้ว เคนจิที่ยังไม่มีเพื่อนก็เดินไปที่โรงอาหารแล้วทันใดนั้นเอง เคนจิได้เจอกับผู้หญิงที่น่ารักขาหมวยสวยมากเคนจิเลยเดินไปหาผู้หญิงคนนั้นแล้วถามว่า 'เอ่อ.... คุณครับชื่ออะไรหราครับ' พูดน้ำเสียงอันไพเราะผู้หญิงคนนั้นเลยพูดว่า 'เราชื่อ โซระจัง ค่ะ เธอหละชื่ออะไรหรา' เคนจิพูดว่า 'เคน-จิ ครับ เอ่อ...ขอผมนั่งด้วยนะครับ'โซระเลยยอมตกลงที่ให้เคนจินั่งด้วยคน สองคนนี้ก็ได้นั่งคุยกันอย่างสนุกสนานเหมือนคู่รัก(แต่ไม่ไช่นะครับยังไม่ได้เป็น^^~)เสียงระฆังดังขึ้นอีกครั้งนั้นก็ได้เวลาขึ้นเรียนแล้ว เคนจิที่ยังนั่งอยู่กับโซระที่คนน่ารักที่ไม่อยากห่างไปใหนสุดท้ายก็ได้จากไปชั่วขณะนึงพอเรียนวิชาคาบบ่ายเสดไปแล้วชั่วโมงนึงเคนจิได้นั้งคิดถึงเรื่องที่ได้คุยกับโซระจัง เคนจิคงไม่ลืมเรื่องนั้นเมื่อตอนกลางวันอยู่ดีๆก็มีผู้หญิงเดินมาทักเคนจิเธอได้พูดว่า 'โย่วดีเธอชื่อเคนจิหรา เก่งจริงๆนะที่ไปหาเรื่องกับพวกนั้นอะ'เคนจิมองด้วยหน้ามืนงงเลยพูดไปว่า'เธอเป็นใครอะชื่ออะไรหราแล้วรู้จักเราได้ไงอะ' ผู้หญิงคนนั้นพูดตอบไปว่า 'เราชื่อมาโกะจังนะ โหนายดังไปทั่วแล้วหละ'เคนจิตอบว่า 'หราอื้ม ^^(ทำไมข่าวมันใวจังวะ)'มาโกะจังเลยพูดไปว่า 'นิ!นึกถึงเรื่องตอนกลางวันอยู่หละสิ อิอิ'เคนจิเลยมองหน้าแล้วะพูดไปว่า'รู้จักโซระจังด้วยหรา'มาโกะจังตอบไปว่า 'ไม่รู้จักหรอก' เคนจิทำหน้าเซงเป็ด=.= มาโกะจังพูดยังไม่เสร็จ 'แต่สนิทเลยหละ' เคนจิหันไปมองหน้ามาโกะอย่างใวแล้วทำหน้ามีกำลังใจขึ้นมาและจับไหล่มาโกะเลยพูดไปว่า 'เขามีแฟนยัง เขาชอบผู้ชายแบบใหน บ้านอยู่ใหน เขาชอบอะไรไม่ชอบอะไร ช่วยบอกที!'มาโกะเลยพูดไปว่า 'โหครั่งเธอขนาดนั้นเลยหรา เธอยังไม่มีแฟนหรอก ชอบผู้ชายหราแค่เป็นคนดีก็พอแล้วหละมั่ง บ้านเขาก็อยู่แถว Dek-DParkเนี่ยแหละ นอกนั้นก็ไปถามเธอเองก็แล้วกัน'ด้วยความดีใจเลยกอดมาโกะจังอย่างแน่นทำไห้ทุกคนในห้องมองมาโกะจังกับเคนจิคุง มาโกะจังถึงกับหน้าแดงเลยมากๆเลย ทุกคนเลยตะโกนไปว่า 'อะแห่ม! นิรักกันในห้องเรียนเลยหรา 555'เคนจิได้ยินก็รีบปล่อยมาโกะจังทุกคนก็แซวมาโกะจังกัน 'แนะๆหน้าแดงเลยวุ้ย55^^' มาโกะจังก็เลยแก้คำพูดว่า ไม่ไช่ๆๆ
ในทางที่มาโกะกำลังแก้คำพูดนั้นอยู่เคนจิก็ยังทำหน้าดีใจในสมองเขาคิดว่า 'โอ้ ขอบคุณพระเจ้าที่ส่งคนมาโปรดผมครับ'
5555 มันใช่ไหมครับถ้าไม่มันก็ไม่ว่าอะไรนะครับถ้ามันก็คอมเม้นใว้ด้วยนะครับผมติดไม่ออกแล้วอะถ้าคิดออกเด๋วผมจะเอามาลงใหม่นะครับ เคนจิในที่สุดก็เจอเพื่อนที่ดีแล้วหละครับ ^^~
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น