#YURI ต้องแสงชลาลัย [มี E-book นะคะ] - นิยาย #YURI ต้องแสงชลาลัย [มี E-book นะคะ] : Dek-D.com - Writer
×
NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด

    #YURI ต้องแสงชลาลัย [มี E-book นะคะ]

    โดย D..Dai

    'เงือก' หากไม่กินเลือดจากหัวใจมนุษย์จะมีขาได้อย่างไร ฉันเจอเธอคราแรกที่ท่าเรือจะให้ฉันเชื่ออย่างนั้นหรือว่าเธอไม่ใช่ "หนูเมยไม่เป็นอะไรทั้งนั้นจ้ะนอกจากเมียคุณทิ"

    ผู้เข้าชมรวม

    648

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    648

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    21
    จำนวนตอน :  33 ตอน (จบแล้ว)
    อัปเดตล่าสุด :  14 ม.ค. 66 / 23:15 น.
    คำเตือนเนื้อหา NC

    มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

     

    ​นิยายเรื่องแต่งขึ้นมาจากจินตนาการของผู้เขียนทั้งหมด ไม่มีความเกี่ยวข้องถึงบุคคล สถานที่หรือเหตุการณ์จริงที่เคยเกิดขึ้นในสมัยนั้น เป็นเพียงการเซ็ตฉากไปตามท้องเรื่องตามยุคเท่านั้น อาจมีความรุนแรง การกระทำที่ไม่เหมาะสมของตัวละครและอาจมีถ้อยคำหยาบคาย โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

     

    *เนื่องจากนิยายเรื่องนี้เป็นพีเรียดแฟนตาซีจึงมีการเซ็ตฉาก ความคิดและการกระทำเป็นไปตามยุคสมัย

     

    sds

    "กินสิ่งนี้ซี...จะได้หนีไปจากคนใจร้ายพวกนี้เสียที"

     

    'เงือก'  สิ่งมีชีวิตที่เขาลือกันว่ามีหน้าตาละม้ายคล้ายมนุษย์น่ะ คงจะมีเพียงแค่นักเดินเรือเพื่อทางการทูตแลการคมนาคมเท่านั้นละมังที่เคยเห็น เช่นนั้นอย่างไรจึงได้เป็นเรื่องพิสดารนักที่เขาลือกันว่ามีเงือกนางหนึ่งหนีหายไปจากเรือคณะทูตอังกฤษที่อุตส่าห์จับสิ่งนั้นมาเพื่อเป็นของกำนันแก่สยาม

     

    "เธอจะบอกฉันได้หรือยังว่าเป็นใครมาจากไหน ถึงอย่างไรเสียเธอก็เป็นหญิง...แลเหตุใดเด็กอย่างเธอจึงได้ไปนอนแก้ผ้าล่อนจ้อนอยู่ตรงท่าเรือเช่นนั้น รู้หรือไม่หากฉันไม่กลับมาจากงานราชการแลพบเธอเข้า เธอจะมีสภาพเป็นเช่นไร"

     

    จะไปรู้ได้อย่างไรเล่าจ้ะ...ก็ทำได้เพียงคิดพูดออกมาไม่ได้หรอกหนา จะไปจำได้อย่างไรเล่าว่าเกิดเรื่องอันใดขึ้นกับร่างกายของตน จากมีหางว่ายน้ำได้ตอนนี้กลับกลายเป็นมีขาสองขาเช่นพวกมนุษย์ไปเสียแล้ว เดินเหินไม่คล่อง มิหน้ำซ้ำยังถูกหญิงผู้นี้พากลับมาเสียน่ะซี

    อายุอานามหรือก็ดูจะมากกว่ากันมากเลยละมังจึงได้มีกิริยาภูมิฐานเช่นนี้ ทั้งยังรูปงามเสียด้วย ทว่าจะติดก็ตรงที่ดูสุขุมเกินไปเสียหน่อยนี่แหละหนา อย่าหาว่าอย่างนั้นอย่างนี้เลย ตั้งแต่ลืมตาตื่นขึ้นมายังถูกเธอผู้นี้ซักไซ้ไม่หยุด ทั้งยังสอนนั่นสอนนี้เสียจนหาวไปไม่รู้ตั้งกี่ครา

     

    'ถูกคนแก่บ่นเสียอย่างนั้น'

     

    "ฉันพูดกับเธออยู่...ได้ยินหรือไม่"

     

    "จ้ะๆ ได้ยินแล้วจ้ะ"

     

    "เป็นเด็กเป็นเล็กพูดจาไม่น่ารักกับผู้ใหญ่ได้อย่างไร"

     

    ก็คงจะเด็กกว่ามากโขอยู่ละมัง ไม่รู้ซี...ด้วยไม่รู้ว่าจะตอบกลับไปอย่างไรแลไม่รู้ว่าจะต้องสำรวมกิริยาอย่างไรนั่นแหละหนาจึงได้ถูกเธอผู้นี่ปรามเรื่องนั้นนิดเรื่องนี้หน่อยราวกับกำลังสอนลูกหลานเสียอย่างนั้น  น่าเบื่อ...ก็คงจะคิดเช่นนั้นหาไม่เผลอไผลแอบเห็นปานรูปพระอาทิตย์ตรงข้อมือเสียก่อน

     

    "เช่นนั้นจะให้ฉันทำอย่างไรจ๊ะ"

     

    "อย่างไรเสียก็ควรจะกล่าวขอบคุณ เมื่อมีผู้ใดให้ความช่วยเหลือสิ่งแรกที่เธอพึงกระทำคือขอบคุณ"

     

    "ขอบคุณ คุณที่ช่วยหนูเมยจ้ะ...เช่นนั้นเพื่อเป็นการตอบแทน คุณให้หนูเมยเป็นเมียคุณดีไหมจ๊ะ"

     

     

    sds

    #ต้องแสงชลาลัย

     

    ปล. รายตอนค่อยๆ ทยอยลงนะคะ

    E-book > Click ต้องแสงชลาลัย

    D.Dai

     

     

     

     


     

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น