#YURI ต้องแสงชลาลัย [มี E-book นะคะ]
'เงือก' หากไม่กินเลือดจากหัวใจมนุษย์จะมีขาได้อย่างไร ฉันเจอเธอคราแรกที่ท่าเรือจะให้ฉันเชื่ออย่างนั้นหรือว่าเธอไม่ใช่ "หนูเมยไม่เป็นอะไรทั้งนั้นจ้ะนอกจากเมียคุณทิ"
ผู้เข้าชมรวม
793
ผู้เข้าชมเดือนนี้
13
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
นิยายเรื่องแต่งขึ้นมาจากจินตนาการของผู้เขียนทั้งหมด ไม่มีความเกี่ยวข้องถึงบุคคล สถานที่หรือเหตุการณ์จริงที่เคยเกิดขึ้นในสมัยนั้น เป็นเพียงการเซ็ตฉากไปตามท้องเรื่องตามยุคเท่านั้น อาจมีความรุนแรง การกระทำที่ไม่เหมาะสมของตัวละครและอาจมีถ้อยคำหยาบคาย โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
*เนื่องจากนิยายเรื่องนี้เป็นพีเรียดแฟนตาซีจึงมีการเซ็ตฉาก ความคิดและการกระทำเป็นไปตามยุคสมัย
"กินสิ่งนี้ซี...จะได้หนีไปจากคนใจร้ายพวกนี้เสียที"
'เงือก' สิ่งมีชีวิตที่เขาลือกันว่ามีหน้าตาละม้ายคล้ายมนุษย์น่ะ คงจะมีเพียงแค่นักเดินเรือเพื่อทางการทูตแลการคมนาคมเท่านั้นละมังที่เคยเห็น เช่นนั้นอย่างไรจึงได้เป็นเรื่องพิสดารนักที่เขาลือกันว่ามีเงือกนางหนึ่งหนีหายไปจากเรือคณะทูตอังกฤษที่อุตส่าห์จับสิ่งนั้นมาเพื่อเป็นของกำนันแก่สยาม
"เธอจะบอกฉันได้หรือยังว่าเป็นใครมาจากไหน ถึงอย่างไรเสียเธอก็เป็นหญิง...แลเหตุใดเด็กอย่างเธอจึงได้ไปนอนแก้ผ้าล่อนจ้อนอยู่ตรงท่าเรือเช่นนั้น รู้หรือไม่หากฉันไม่กลับมาจากงานราชการแลพบเธอเข้า เธอจะมีสภาพเป็นเช่นไร"
จะไปรู้ได้อย่างไรเล่าจ้ะ...ก็ทำได้เพียงคิดพูดออกมาไม่ได้หรอกหนา จะไปจำได้อย่างไรเล่าว่าเกิดเรื่องอันใดขึ้นกับร่างกายของตน จากมีหางว่ายน้ำได้ตอนนี้กลับกลายเป็นมีขาสองขาเช่นพวกมนุษย์ไปเสียแล้ว เดินเหินไม่คล่อง มิหน้ำซ้ำยังถูกหญิงผู้นี้พากลับมาเสียน่ะซี
อายุอานามหรือก็ดูจะมากกว่ากันมากเลยละมังจึงได้มีกิริยาภูมิฐานเช่นนี้ ทั้งยังรูปงามเสียด้วย ทว่าจะติดก็ตรงที่ดูสุขุมเกินไปเสียหน่อยนี่แหละหนา อย่าหาว่าอย่างนั้นอย่างนี้เลย ตั้งแต่ลืมตาตื่นขึ้นมายังถูกเธอผู้นี้ซักไซ้ไม่หยุด ทั้งยังสอนนั่นสอนนี้เสียจนหาวไปไม่รู้ตั้งกี่ครา
'ถูกคนแก่บ่นเสียอย่างนั้น'
"ฉันพูดกับเธออยู่...ได้ยินหรือไม่"
"จ้ะๆ ได้ยินแล้วจ้ะ"
"เป็นเด็กเป็นเล็กพูดจาไม่น่ารักกับผู้ใหญ่ได้อย่างไร"
ก็คงจะเด็กกว่ามากโขอยู่ละมัง ไม่รู้ซี...ด้วยไม่รู้ว่าจะตอบกลับไปอย่างไรแลไม่รู้ว่าจะต้องสำรวมกิริยาอย่างไรนั่นแหละหนาจึงได้ถูกเธอผู้นี่ปรามเรื่องนั้นนิดเรื่องนี้หน่อยราวกับกำลังสอนลูกหลานเสียอย่างนั้น น่าเบื่อ...ก็คงจะคิดเช่นนั้นหาไม่เผลอไผลแอบเห็นปานรูปพระอาทิตย์ตรงข้อมือเสียก่อน
"เช่นนั้นจะให้ฉันทำอย่างไรจ๊ะ"
"อย่างไรเสียก็ควรจะกล่าวขอบคุณ เมื่อมีผู้ใดให้ความช่วยเหลือสิ่งแรกที่เธอพึงกระทำคือขอบคุณ"
"ขอบคุณ คุณที่ช่วยหนูเมยจ้ะ...เช่นนั้นเพื่อเป็นการตอบแทน คุณให้หนูเมยเป็นเมียคุณดีไหมจ๊ะ"
#ต้องแสงชลาลัย
ปล. รายตอนค่อยๆ ทยอยลงนะคะ
E-book > Click ต้องแสงชลาลัย
D.Dai
รีวิวจากนักอ่าน
นิยายเรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว
มาเป็นคนแรกที่เขียนรีวิวนิยายให้กับนิยายเรื่องนี้กันรีวิวถึงตอนที่ 0
รีวิวถึงตอนที่ 0
ผลงานอื่นๆ ของ D..Dai ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ D..Dai
ความคิดเห็น