ความรักทำได้ทุกอย่าง

เนื้อเรื่อง

ผมชื่อ เน ครับ มันออกจะเป็นเรื่องบังเอิญนะที่ผมได้พบกับเธอ  เรื่องมีอยู่ว่า….

ผมไปเที่ยวกลางคืนกับเพื่อนผม ชื่อ ตูน ที่ร้านๆนึงในถนนข้าวสาร เพื่อนที่ผมว่าก็คือคนที่ผมจีบๆอยู่ หรือเรียกอีกอย่างว่า กิ๊ก นั่นเหละ

แต่เค้ามีแฟนแล้วผมจึงไม่คิดอะไรมาก เธอ บอกว่า วันนี้จะแนะนำให้รู้จักเพื่อนที่สนิทคนนึง  รู้จ้กกันมานาน เธอบอกว่าเพื่อนเธอ ชื่อ “กิ่ง”

ชื่อนี้ไพเราะจัง  พอบอกปุ๊ป

มีผู้หญิงคนนึงเดินมาที่โต๊ะที่ผมนั่ง พร้อมกับผู้ชายคนนึง  ผมหันไปมองผู้หญิงคนนั้น ผมรู้สึกอึ้งมากตอนที่สบตาเธอ เธอเป็นผู้หญิงที่ตรง

สเป็ค ผมมาก น่าตาที่น่ารัก บุคลิก รอยยิ้ม ที่ชอบมากคือ มีลักยิ้ม แล้วก็ดัดฟัน ผมรู้สึกว่าหัวใจเต้นเร็วมาก เผลอๆเต้นเร็วกว่าเพลงที่เปิดใน

ร้านซะอีก มือเริ่มสั่น เธอก็เค้ามาทักทายผมตามนิสัยทั่วไป

เราชื่อ กิ่งนะ นายชื่ออะไร?

เอ่อ…. อึ้งไป พักนึง  อ๋อ เราชื่อ เน

ยินดีที่ได้รู้จักนะ

เธอก็ตอบมาว่า  อืม ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน แล้วเธอก็ฟังเพลงตามปกติที่เค้าทำกันเวลาไปเที่ยว

ในใจผมรู้สึกเครียดมาก ผม ชอบ กิ่งในทันทีที่เห็น แต่ กิ่ง ดันเป็นเพื่อนกับ ตูน แล้วผมจะทำยังไงดี แล้วผู้ชายที่มาด้วย ใครกัน?

ขณะเดียวกัน กิ่ง ก็เข้ามาสะกิดผม ผมหันไปมองหน้าเธอ เธอก็ยิ้มแล้วพูดว่า

เน คุยกับกิ่งได้นะ อย่าเงียบซิ มาสนุกกันนะ ผม ก็อมยิ้มเล็กๆ ดีใจที่เธอพูดกับผม

ผมเลยพูดกับเธอ กิ่ง เน ขอเบอร์กิ่งหน่อยดิ เผื่อมีอะไร เนจะได้ โทรไปคุย

กิ่งตอบมาว่า ได้สิ  แหนะๆ จะโทรมาปรึกษาเรื่องตูนใช่ป่ะ แล้วเราก็แลกเบอร์กัน

ผมเลย ถามกลับไปว่า กิ่ง ผู้ชายคนนั้น แฟน กิ่งเหรอ?

กิ่งรีบตอบทันที  บ้า.. ไม่ใช่แฟนนะ แค่เค้าโทรมาคุยแล้วก็นัดเจอกัน แล้วก็เป็นครั้งแรกด้วย

เหรอ .. ผมพูดด้วยความดีใจจนออกนอกหน้า  

แต่ที่ผมเครียดคือ จะบอก ตูนยังไง ว่าผมชอบเพื่อนเธอ คือ กิ่งนั่นเอง

หลังจากวันนั้น ประมาณอาทิตย์นึง

ผมตัดสินใจ บอกกับตูนว่า ผมชอบกิ่งจริงๆแล้วก็ชอบมากๆด้วย  ตูนก็เข้าใจและบอกว่า ตูนไม่ว่าอะไรหรอกเพราะตูนก็มีแฟนอยู่แล้ว  ผมโล่ง

มากๆที่ แก้ไขตรงนี้ได้ แต่ กิ่ง สิ ที่ยังไม่รู้เริ่องที่ผมคุยกับตูน เพราะผมบอกกับตูนไม่ให้บอกกิ่งเพราะว่าผมอยากจะคุยกับกิ่งให้สนิทก่อน

ผมตัดสินใจโทรไปวันนั้นเลย  

ก็คุยกันปกติ เธอก็ยังไม่รู้เรื่องอยู่ดี เธอบอกว่า มีอะไรที่จะระบายก็บอกมาได้ กิ่งรับฟัง เดี๋ยวสนิทกันมากขึ้น จะรู้ว่ากิ่งนิสัยเป็นยังไง

ผมก็โทรไปคุยกับเธอทุกวัน ก็เริ่มจะรู้จักตัวตนของเธอมากขึ้น แล้วทำให้ผม ยิ่งรู้สึกว่าชอบเธอมากยิ่งขึ้น เธอไม่เหมือนกับคนอื่นๆที่ผมเคย

จีบหรือชอบ ก็ไม่รู้นะว่าแตกต่างกันตรงไหนแต่ผมรู้สึกอย่างนั้นจริงๆ  เธอเป็นคน ที่ผมคุยด้วยแล้วสบายใจมากที่สุด และผมเชื่อในทุกคำพูด

ที่ออกมาจากปากของเธอ ไม่ว่าคนอื่นจะพูดยังไง ถ้าเธอพูดออกมานั้น แหละ คือ ความจริง

ตั้งแต่ผมโทรไปผมไม่เคยคุยเรื่องตูนเลย เธอก็จะพยายามพูดให้ผมฟัง แต่ผมทำเป็นไม่สนใจ

มีอยูวันนึง ผมไปเที่ยวกับเพื่อน ผมกลับมาประมาณตี1 ผมรู้สึกว่าตัวเองเมา ความเมานี่เหละทำให้ผมกล้าบอกเธอ บอกว่าผมชอบเธอ แต่เธอ

ก็พยายามบอกว่า ผมเป็นแฟนกับตูนนะ พูดอย่างนี้ได้ยังไง ทำให้ผมรู้สึกแย่  พอรุ่งเช้าผมต้องบอกให้ตูนช่วยพูดให้หน่อย ตูนจึงอธิบายทุกอย่างให้กิ่งฟัง
เหมือนว่ากิ่งพอที่จะเข้าใจบ้าง และตั้งแต่นี้แหละทำให้ผมได้สนิทกันมากขึ้น

เธอเป็นคนที่ชอบฟังเพลงมากๆ ฟังเพลงโรแมนติก นิสัยก็ห้าวๆปนหวานๆ น่ารักดี ผมชอบที่สุดเลย

เราคุยกันทุกวัน แต่มีอยู่ประโยคหนึ่งที่กิ่งย้ำกับผมเสมอ “ เนเราคบกันเป็นเพื่อนนะแล้วปล่อยให้ความรู้สึกเปลี่ยนไปตามเวลา” เป็นประโยคที่

ผมนั่งคิดอยู่เสมอว่า มันมีโอกาสเป็นไปได้และเป็นไปไม่ได้เท่ากัน แต่ผมไม่สนใจหรอกผมคิดว่าโชคต้องเข้าข้างผมบ้าง และขอให้เป็นครั้งนี้ขอแค่ครั้งเดียว
            ตั้งแต่เราคุยกันเธอไม่เคยโทรมาหาผมสักครั้ง เธอจะโชว์เบอร์มาผมจะรอจนเธอวางแล้วผมจะโทรกลับ และทุกๆคืนผมจะส่งข้อ

ความ ไปให้เธออ่านก่อนนอน จะทำอย่างนี้เหมือนกันทุกๆวัน และวันไหนถ้าผมโทรไม่ติดผมจะส่งข้อความทุกๆ 1ชั่วโมง และจะโทรจนกว่าเธอจะรับ

มีอยู่วันหนึ่งเธอไปกินข้าวกลับพี่ชายพี่สาว กินเหล้ากันด้วย โทรศัพท์ของเธอแบตหมด ผมก็ส่งข้อความ ไปบอกว่าเปิดเครื่องเมื่อไหร่โทรหา

ทันทีเป็นห่วงมากๆไม่ว่าตอนไหนก็ต้องโทรมานะ

หลังจากนั้น ประมาณตี2  เธอก็โทรมาจริงๆ เปล่าหรอกยิงมาผมโทรกลับ

เนเหรอ ทำอะไรอยู่กิ่งมีอะไรจะบอก

บอกอะไรเหรอ?

เนรู้ไหมว่า”ตั้งแต่กิ่งเกิดมานะ ไม่เคยมีใครเป็นห่วงกิ่งอย่างนี้เลย วันนี้ยังไงกิ่งก็ต้องพูดให้ได้กิ่งรู้สึกดีจริง” คนที่ดีใจคือผมมากกว่า ผมดีใจ

จนพูดไม่ออก การที่ทำให้ใครจดจำว่าเราได้ในสิ่งที่เราทำที่เค้าไม่เคยได้รับมาก่อนสำหรับผมมันวิเศษที่สุด ผมก็ตอบไปว่า

มันเป็นหน้าที่ของเนอยู่แล้ว แล้วที่เนทำทุกอย่างเนเต็มใจทำมันนะ

วันนั้นผมแทบนอนไม่หลับ

หลังจากวันนั้นเราก็ไปเที่ยวด้วยกันบ่อย เราไปนั่งกินข้าวที่ร้านติดแม่น้ำเจ้าพระยาด้วยกันเธอเป็นคนแนะนำผมไปเองเธอบอกว่ามันถูกดี

ผมชอบที่นี่มาก เธอพูดกับผมเสมอว่าเธอไว้ใจผมทำให้รู้สึกดีที่เธอไว้ใจไม่คิดว่าผมจะทำอะไรเธอ

เธอชอบฝากโทรศัพท์ไว้ที่ผม และผมก็เหมือนคนทั่วไปชอบแอบอ่านข้อความ และก็เจอมีคนส่งข้อความมา ประมาณว่า คิดถึงนะ รักนะ โกรธ

เหรอ อะไรประมาณนี้ ทำให้ผมคิดมาก

จนผมตัดสินใจถามเธอ กิ่ง คนที่ส่งข้อความมานี่ใครเหรอ?

กิ่งตอบทันที อ๋อ คนที่เค้ามาจีบ เป็นเพื่อนของอาจาร์ยน่ะ

แล้วทำไมเค้าถึงส่งมาอย่างนั้น ผมถามด้วยอาการกลุ้มใจ

กิ่งพูดขึ้นว่า  เน บางครั้ง คนเราก็คิดไปเองได้นะทั้งๆที่กิ่งยังไม่ได้จะอะไรกับเค้าเลยคุยก็คุยกันธรรมดาปกติ ทำให้ผมคิดถึงตัวผมว่า เราก็คง

คิดไปเอง เหมือนกับคนอื่นๆ และผมก็คงไม่มีสิทธิ์อะไรในตัวเธออยู่แล้ว เพราะกิ่งเป็นคนหน้าตาดีน่ารัก มีหนุ่มๆหลายคนที่เข้ามาจีบ เข้าก็มี

สิทธิ์ที่จะเลือก ผมกำลังคิดอยู่เพลินๆ เธอก็พูดขึ้นมาว่า

เน กิ่งก็รู้เรื่องเนมาพอสมควรนะ แต่กิ่งไม่สนใจหรอกว่าเมื่อก่อนเนเป็นยังไงจะรักใคร กิ่งถือว่าตอนเนอยู่กับกิ่ง เนดีกับกิ่งก็พอแล้ว พอกิ่งพูด

จบ ทำให้ผมคิดได้ว่า เราไม่ต้องไปสนใจใครเลยเราทำดีของเราไปแล้วแค่รอว่าสักวันเค้าคงจะเหลียวมองมาบ้าง

มีวันวันนึง เราไปเที่ยวกัน เธอลากผมให้ไปถ่ายรูปกับเธอ ไม่ผมคงไม่มีดวง เพราะ คนถ่ายรูปที่ตู้สติ๊กเกอร์ไม่อยู่  

จนมาถึงวันวาเลนไทน์ผมทำกรอบรูปให้เธอ เพราะผมถ่ายรูปเธอไว้เยอะมาก เธอชอบถ่ายรูป ส่วนผมชอบถ่ายรูปเธอ ตลกอีกแบบ ผมเอาไป

ให้เธอที่หอ แต่เธอบอกว่า เนกิ่งไม่มีอะไรจะให้เนหรอกนะ ผมบอกกับกิ่งไปว่า  ไม่เป็นไร  แต่ในใจผมก็อดน้อยใจมะได้  และกิ่งสวนขึ้นมา

อีกว่า กิ่งไม่ได้ให้ความสำคัญกับวันนี้มากมายหรอกนะ เพราะมันก็เหมือนทุกๆวัน ถ้าเนจะรักใครเนรักแค่วันนี้หรอ ผมอึ้ง มาก  และผมตอบ

เธอไปว่า นั้นสิ ป่าวหรอกเนเห็นว่าเค้าให้กัน เนก็เลยอยากให้บ้าง ยังไงเนก็เหมือนเดิมกับกิ่งทุกวันอยู่แล้ว

แล้ววันนี้ ผมโทรไปหาเธอ  ผมพูดออกมา กิ่ง เนคิดถึงนะ  กิ่ง พูดกลับมาว่า  โห นานๆ จะได้ยินจากปากสักที  

ผมพูดต่อ ก็คิดถึงจิงๆนะ   ให้มันจิงเถอะๆแรกก้ออย่าง นี้แหละ  หลังก็หายไปทุกลาย   ผมรีบตอบทันควัน  เออ กิ่งคอยดูละกัน เนจะทำให้ดู

อืม แล้วกิ่งจะคอยดู  

เราคุยกันไม่เคยทะเลาะกันสักครั้งเดียว มีแต่ ขอโทษกันไปขอโทษกันมา แต่สุดท้ายผมก็ต้องผิด ผู้ชายอ่ะนะ

วันี้ 30 มกราคม  ผมจำได้แม่น เรานัด กัน ไปที่ห้องเธอ ไปกินข้าวอ่ะ เราซื้อแกงไตปลามากินกัน อร่อยมาก เผ็ดได้ใจดีมาก ผมมีความสุขนะ

ที่ได้กินข้าวกับเธอ เธอแกะหนังไก่ให้ผมกินด้วย แค่นี้ก็ปลื้มแล้ว ตกเย็น  เพื่อนผมโทรมาหา เฮ้ย!! ไอ้เน    ว่าไงวะ    ไปเที่ยวป่ะวันนี้

แน่นอนครับ ไม่มีพลาด  ตอนไปอยู่บนรถ กิ่ง ซื้อ ลูกชิ้น ขึ้นมากิน เธอป้อนผมด้วย เป็นอะไรที่รู้สึกดีมากๆ ถึงที่ผลับ เพื่อนผมเค้ามาทัก คือ

รู้จักกัน แต่เพื่อนผมคนนี้เป็นเกย์ครับ มานั่งใกล้ผม ก็คุยกันตามปกติ แต่ผมแกล้งให้เพื่อนผมอีกคนนึงไปบอกกิ่งว่า เกย์เนี่ยมาชอบผม

กิ่งหยิก ผม ทันที  นี้แหนะ  มีแฟนแล้วก็ไม่บอก  แล้วก้อเรียกผมไปนั่งข้างๆเธอ  เน มานั่งตรงนี้ เร็ว!!!!  

ผมรีบไปนั่งใกล้ๆเธอ  หลังจากนั้น เกย์เพื่อนผม นี่แหละเดินมาเข้าห้องน้ำ ต้องผ่านตรงที่ๆผมนั่ง  

ทันไดนั้น กิ่งหยิบน้ำแข็งในถังน้ำแข็งขว้าง ไปที่เกย์เพื่อน ผม โชคดีครับที่ไม่โดน

กิ่งทำอะไรอ่ะ!!! ขว้างทำไม  ผมถามด้วยความสงสัย

ป่าวนี่  หมั่นไส้   กิ่งตอบหน้าตาเฉย

ดีนะที่ไม่โดนผมคิดในใจ

เราอยู่จนผลับปิด  

เป็นหน้าที่ผมที่ต้องส่งเธอที่หอ

พอรถมาจอดหน้าหอ กิ่งเปิดประตูลง เดินไปประมาณ 10 ก้าว  

ผมเปิดกระจกรถตะโกนออกไปว่า  กิ่ง คิดถึงนะ  !!!!!!!!  กิ่งหันมาแล้วก็ยิ้ม

แล้วผมก็กลับบ้าน  วันนี้ผมรู้สึกว่าผมได้ใกล้ชิดกับเธอมากที่สุดแล้ว

มีอยู่วันนึงเธอบ่นอยากได้ โทรศัพท์ใหม่ ผมจึงบอกเธอว่า ผมรู้จักกับพี่ที่เค้าขายโทรศัพท์ลดราคาได้เยอะเลย แต่จริงๆผมไม่รู้จักใครหรอก

แล้วเธอก็ฝากผมให้ผมมาดูให้ ผมก็จัดการซื้อ ขาดเหลือเท่าไหร่ผมเอาเงินเก็บส่วนตัวออกมาใช้ เธอได้มือถือใหม่เธอดีใจมาก ผมก็ดีใจกับ

เธอด้วย เธอไม่รู้หรอกว่าผมออกส่วนที่เหลือให้เธอ

พรุ่งนี้วันเกิดเธอ ผมแต่งเพลง แล้วอัดไว้จะเอาไปให้เธอ วันนี้ผมโทรไป  

ฮัลโหล กิ่งเหรอ  ทำอะไรอยู่

กิ่งขายของอยู่เน

เออ เดี๋ยววันนี้เที่ยงคืนเนโทรไป birthday นะ

ใครบอกไม่ใช่วันเกิดกิ่งซะหน่อย พูดเสียงกวนๆ

อ้าวเหรอ

พูดเล่นหน่ะ กิ่งตอบ

งั้นเที่ยงคืนเนโทรไปนะ

เน ไม่เห็นถามเลยว่ากิ่งอยากได้อะไร  ไม่เห็นเหมือนตูนเลย (พูดเสียงน้อยใจ)

อ้าว ก็ยังไม่ถึงนี่ ผมพูดในใจ

เอองั้นเที่ยงคืนโทรมาละกัน  แค่นี้นะ แคร๊ก!!!!!!

เทียงคืน วันที่ 20 มีนาคม 2548

โหล ๆๆๆ  Happy birthday นะ

จ๊ะ ขอบคุณนะ

มีความสุกมากๆนะ เนคิดถึงกิ่งมากๆๆนะ

อืม กิ่ง ตอบ

แล้วกิ่งอยากได้อะไรเหรอ

กิ่งคิดก่อนนะแล้วจะบอก

อืม ได้ฝันดีนะ  

แคร๊ก!!!!


หลังจากนั้นผมกับเธอก็เริ่มดูห่างๆกกันไปเนื่องจากเป็นช่วงปิดเทอม เธอไปทำงานกับพี่ที่เธอรู้จัก ไปขายเสื้อผ้า ที่แถววังหลัง เสร็จก็ต้องไป

ขายที่สยามต่อ กว่าจะขายเสร็จก็ดึก ดูเธอ

เหนื่อยทุกวัน ผมเลยไม่อยากจะกวนเธอก็ได้คุยกันบ้าง วันละประมาณ 2นาที แค่นี้ผมก็คิดว่าพอแล้ว

ผมเห็นว่าเธอเหนื่อยมากนอนก็น้อยเลยซื้อของไปบำรุงเธอ เอาไปฝากยามไว้ที่หน้าหอพักเธอ

เป็นประจำ

จนมีอยู่วันหนึ่งเธอโทรมาเล่าให้ผมฟังว่าไปดูดวงมาดวงไม่ดีเลยจะเกิดอุบัติเหตุหรือเจ็บไข้ได้ป่วย

ขั้นรุนแรงภายในเดือนนี้และเดือนหน้า ผมเป็นห่วงเธอมากและไม่รอช้า  ผมไปที่วัดไปบนไว้ว่า  พระคุณเจ้าครับ ถ้าจะมีเหตุอะไรที่จะเกิดกับ

กิ่ง ผมขอรับแทน

เธอรู้สึกเป็นกังวลกับเรื่องนี้มากเธอรู้สึกหวาดกลัว และไม่นานสิ่งที่ผมขอไว้มันก็มาหาผมทันตาเห็น ผมเป็นโรคเส้นเลือดอักเสบ ปวดมากจน

ผมเดินเกือบ

ไม่ได้  ที่ตามมาติดๆคือ โรคกระเพาะ และโรคลำไส้อักเสบ ในชีวิตนี้ผมไม่เคยเป็นโรคพวกนี้เลย แต่กลับมาเป็น โรคพร้อมๆกัน แต่ผมไม่ได้

บอกเธอหรอกว่าผมเป็นโรคทั้งหลายนี้

วันเกิดเธอเธอบอกว่าอยากได้ ตุ๊กตาตัวใหญ่(วันเกิดย้อนหลัง)  ไม่หมา ก็หมู เธออธิบายให้ฟังว่า  เนรู้รึเปล่าตุ๊กตาที่กิ่งได้ตัวแรก แม่ให้กิ่ง

เป็นตุ๊กตาหมา กิ่ง

ถามแม่ว่าทำไมถึงซื้อตุ๊กตาหมาให้ แม่กิ่งบอกกับเธอว่า หมามันซื่อสัตย์ต่อคนที่มันรัก ผมรู้สึกอึ้งที่กิ่งบอก เพราะของที่กิ่งมีทุกชิ้นมันมีความ

หมาย ส่วนหมูก็ตัวแทนเนไง ผมหัวเราะ แต่ผมยอมรับว่า ช่วงนั้นผมไม่มีเงินจะซื้อให้เพราะผมเอาเงินไปหาหมอจนหมด ผมบอกกับเธอว่า

ให้รอช่วงต้นเดือนหน้า

จนต้นเดือนนี้แล้วอาการของผมยังไม่ดีขึ้นเลย แต่ยังไงผมสัญญากับเธอไว้แล้ว ผมต้องทำได้

ผมได้ซื้อแล้วเอาไปให้เธอ เธอบอกว่าเธอชอบมาก ผมก็ดีใจนะ พอให้เสร็จ ผมไม่มีเงินเลย ผมต้องเดินกลับบ้าน จากโพธิ์สามต้น มาจรัญ62

ใช้เวลาเดิน2ชั่วโมงกว่าๆได้ หลังจากนั้นเธอกลับบ้านวันสงกรานต์ ผมก็ยังไม่ได้คุยกับเธอเลย

  คุณคิดว่าผมให้เค้ามากไปรึเปล่า?

แล้วเค้ารู้สึกยังไงกับผม?

ผมไม่เคยบอกว่ารักเค้าจากปากเลย

แล้วผมจะต้องเสียใจอีกรึเปล่า?

ที่สำคัญเค้าดูเฉยชาและไม่มีท่าทีที่จะขอบผมแม้แต่นิดเดียว

ไม่เคยเห็นว่าผมสำคัญแม้ผมจะเห็นความสำคัญของเค้ามากมี่สุด

                                   *********************         บทสรุป    ********************************

3วันต่อมา  ผมคิดที่จะระบายความรู้สึกออกมา แต่ก็ยังลังเลอยู่

ผมตัดสินใจ ไปหาเธอที่หอพัก

พอเจอเธอเข้าจิงๆผมก็กล้าๆกลัวๆ

ผมตัดสินใจไม่บอก เราก็คุยกันธรรมดา

เย็นแล้ว เนกลับบ้านก่อนนะกิ่ง

ผมหันหลัง แล้วกิ่งก็พูดขึ้นมาว่า   เน!!!!!!

อะไรเหรอกิ่ง?

กิ่ง รัก เน นะ   ในขณะนั้น ร่างกายของผม เหมือนกับอยู่ที่จุดเยือกแข็ง

ผมพูดไม่ออก ขยับตัวไม่ได้ มือเย็นเฉียบ

กิ่งรอเนพูดไม่ไหวแล้ว กิ่งต้องพูดเอง กิ่งไม่อยากให้เนคิดมากอีกต่อไป  

ที่กิ่งทำเป็นไม่สนใจอ่ะ เพราะว่า กิ่งอยากรู้ว่าเนยังจะทนและรอกิ่งมั๊ย

ตอนนี้กิ่งรู้แล้วว่าใครคือคนที่ กิ่งควรจะรัก และมอบหัวใจให้

แล้วอย่าไปจากกิ่งไปเหมือน...นะ กิ่งน้ำตาคลอ  (ที่จากไปคือแฟนเก่าของเธอก่อนหน้าผมนี่แหละและจากไปอย่างไม่มีวันกลับมา2ปีแล้ว)

เธอโผเข้ามากอดผม  ผมยังข้างอยู่ท่าเดิม ความรู้สึกนี้มันวิเศษจิงๆ

เป็นครั้งแรกที่เธอกลับผมกอดกัน  และบอกรักกัน  และเป็นครั้งแรกที่ผู้หญิงบอกรักผมก่อน

กิ่งเนสัญญา ตรงนี้เลยว่า เนจะไม่ไปไหนทั้งนั้น เนจะดูแลกิ่งจนกว่าเนจะไม่มีชีวิตอยู่บนโลกนี้  เนจะไม่ทำให้กิ่งต้องมีน้ำตา

และเสียใจ  และสุดท้ายนี้ เนรักกิ่งมากนะ  แล้วก็รักตั้งแต่วันแรกที่ได้เจอด้วย

เรายืนกอดกัน ท่ามกลางพระอาทิตย์ที่กำลังตกแสงก็ค่อยๆเลือนลางหายไป

ผิดกับความรักของเรา2คนที่กำลังเพิ่มขึ้นอย่างไม่มีที่สิ้นสุด



++++++++++++++++  THE END   ++++++++++++++++++