"เพทรา...." รีไวล์พูดขึ้นมาขณะที่พวกเขากำลังออกมา ขณะที่พวกเขากำลังเดินอยู่ในป่า ท่ามกลางทีมสำรวจคนอื่นๆ ทั้งสองคนเดินไปด้วยกัน ออร่าแห่งความเป็นส่วนตัวแผ่ออกมาจนทุกคนต้องเบือนหน้าหนี
"คะ?" หญิงสาวเรือนผมสีส้มทองหันมายิ้มให้ รอยยิ้มของเธอสว่างเจิดจ้า
"ก็ ... ไม่มีอะไรหรอก..." รีไวล์รู้สึกเขินขึ้นมาอย่างนั้น
"ชั้นคาใจนะคะ...." เพทราพูดเสียงผิดหวัง ก่อนจะยิ้มให้บางๆ
"เป็นแฟนกับชั้นมั้ย!" รีไวล์พ่นคำนั้นออกมา ทุกคนสะดุ้ง เพทราตาเบิกกกว้าง
เพทรานิ่งอึ้งไปซักพัก ไม่พูดอะไร ใช้เวลาหลายนาทีกว่าคำพูดจะแทรกซึมเข้าไปในหัว
"ห หัวหน้าพูดจริงเหรอคะ...." เพทราพูดเสียงสั่นคลอ น้ำตาหยดติ๋งลงมาเปรอะใบหน้าสดสวยของเธอ ตัวสั่นระริก รีไวล์สะดุ้งตกใจ
"อ อืม เธอไม่อยากเหรอ..." เสียงของรีไวล์หดหู่ลงอย่างเห็นได้ชัด เพทราดวงตาเบิกกว้ามเมื่อได้ยินคำสุดท้าย ก่อนจะโพล่งออกมา
"อ อยากค่ะ!" น้ำตาหยดลงมาอีกรอบ รีไวล์เริ่มใจเสีย
"แล้วร้องไห้ทำไม....ถ้าไม่อยากก็ไม่ต้องฝืนหรอกนะ..." รีไวล์ลูบหัวเพทราเบาๆ
เพทราไม่พูดอะไร ปาดน้ำตาออกจากใบหน้า
"เป็นแฟนกับชั้นนะ..." รีไวล์พูดอีกครั้ง เพทราหันไปมองคนอื่นที่เดินนำล่วงหน้าไป ก่อนจะหันมาพูดกับเขา
"ค่ะ..." คำตอบตกลงนั้นทำให้รีไวล์ยิ้มออกมาเสี้ยววินาที
"ไปกันเถอะ...." รีไวล์มองคนที่เดินล่วงหน้าไป ก่อนจะจับมือเพทราและเดินไล่หลังไปอย่างเร่งรีบ เพทราบีบมือรีไวล์เบาๆอย่างเคอะเขิน
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น