โซ่เสน่หา - นิยาย โซ่เสน่หา : Dek-D.com - Writer
×

    โซ่เสน่หา

    คราวนี้เขาร้องออกมาจริงๆด้วยความเดือดดาล ก้มลงกัดริมฝีปากหล่อนอย่างแรง โอ้ย! หล่อนร้องบ้างเอาสิ! ร้องอีกสิ! คุณร้องครั้งหนึ่งผมก็กัดทีหนึ่งเขาท้า ช่วยด้วยสิ้นคำท้าของเขาหญิงสาวก็ตะโกนทันที

    ผู้เข้าชมรวม

    15,490

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    15

    ผู้เข้าชมรวม


    15.49K

    ความคิดเห็น


    52

    คนติดตาม


    173
    จำนวนตอน :  30 ตอน (จบแล้ว)
    อัปเดตล่าสุด :  23 ก.พ. 61 / 22:28 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    อุบัติเหตุพิลึกพิลั่นจากความพยายามจะมีลูกโดยการผสมเทียมของ ‘ญามาติกา ไวโอเล็ต มองตาญโญหญิงสาวลูกเสี้ยวสเปน ผู้เกลียดกลัวการใช้ชีวิตร่วมกับผู้ชายเข้ากระดูก กลับทำให้หล่อนต้องมาพัวพันกับ ‘อัสวาน บิลลอห์ ซาฮามาลชีคหนุ่มแห่งแคว้นตะวันออกไกล จนทำให้เกิดสงครามแย่งชิงลูกน้อย เด็กชายศศิระ ราฟาเอล มองตาญโญ เพราะทีมแพทย์ที่ทำการผสมเทียมให้หล่อนดันหยิบเสปิร์มมาผิดหลอดเสียอย่างนั้น! เสปิร์มที่เคยคิดว่าได้รับบริจาคมาอย่างถูกกฎหมายก็เลยกลายเป็นเสปิร์มที่ชีคอัสวานฝากให้เก็บรักษา...งานนี้ไม่ว่าเป็นความผิดใครญามาติกาก็ต้องหนีลูกเดียว เพราะตาชีคนั่นทำท่าจะมาแย่งลูกของหล่อนไป!

    แต่ไม่ว่าจะหนีอย่างไร ผู้หญิงตัวเล็กๆ อย่างหล่อนหรือจะรอดกรงเล็บเหยี่ยวทะเลทรายไปได้ และเมื่อไม่มีทางหนีเขาพ้น หล่อนก็ต้องหันหน้าสู้กันให้รู้ดำรู้แดงไปเลย!

     

    ชีวิตเพียบพร้อมของ ‘อัสวาน บิลลอห์ ซาฮามาลชีคหนุ่มแห่งแคว้นซิลวาร์มีอันต้องพังพาบไม่เป็นท่าเมื่อต้องปะทะกับหญิงสาวสุดแสบผู้ซึ่งสวรรค์ส่งมาให้เป็นแม่ของลูกเขา ญามาติกา ไวโอเล็ต มองตาญโญผู้ที่ทั้งสุดแสนจะดื้อและพยศ ซ้ำยังเกลียดผู้ชายเข้ากระดูก ในสงครามแย่งชิงลูกชายตัวน้อยอย่างดุเดือด งานนี้อะไรไม่ยากเท่าการต้องระงับอกระงับใจตัวเองไม่ให้เผลอไผลไปกับความเย้ายวนของหล่อน ก็หล่อนเล่นสวยไปหมดทั้งเนื้อทั้งตัว หาที่ติไม่ได้เลย! ซ้ำนิสัยยังเจ้าพยศเย่อหยิ่งเสียจนน่ากำราบด้วยความร้อนแรงของผู้ครองทะเลทรายร้อนระอุเช่นเขาเป็นที่สุด

    ไม่เข้าถ้ำเสือก็ไม่ได้ลูกเสือ ...แต่งานนี้เขาจะเอาทำไมแค่ลูกเสือ อัสวานจะต้องได้ทั้งลูกชายตัวน้อยและแม่จอมพยศของลูก

     

     

    ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยมีใครดูหมิ่นเขาได้ถึงเพียงนี้  คนอย่างอัสวานเป็นพวกตาต่อตาฟันต่อฟัน เขาเป็นสุภาพบุรุษเสมอแต่ก็ไม่เป็นได้เท่าๆ กัน!

    ปล่อยฉันไอ้คนป่าเถื่อน ไอ้ผู้ชายเฮงซวย ไอ้อุ๊...เขาก้มหน้าลงมาประทับริมฝีปากกับหล่อน บดขยี้รุนแรงเพราะโมโห ขณะมือไล่คว้าข้อมือของหล่อนเพื่อจับมัด ขาแกร่งรัดท่อนขาเรียวไว้ไม่ให้แตะถีบ

    โอ้ย!” ชายหนุ่มร้อง ถอนริมฝีปากออก เลือดที่มุมปากไหลซิบๆ และเห็นรอยเขี้ยวฝังอยู่ชัดเจน

    หล่อนกัดปากเขา! โว้ยเขาสบถในใจ ผู้หญิงอะไรร้ายกาจอย่างนี้

    กรี๊ด...หล่อนกรีดร้องยาวเพื่อให้เพื่อนบ้านได้ยิน ช่วยด้วย ใครก็ได้ช่วยด้วยมีขโมยอยู่ในบ้านเรา!”           ญามาติกาตะโกน

    หยุด!” ชายหนุ่มร้องสั่ง หล่อนตอบสนองเขาด้วยการเอาศีรษะเล็กๆ ของตัวเองโขกเข้าที่เบ้าตาเขา

    โว้ย!” คราวนี้เขาร้องออกมาจริงๆ ด้วยความเดือดดาล เขาก้มลงกัดริมฝีปากหล่อนอย่างแรง

    โอ้ย!” หล่อนร้องบ้าง

    เอาสิร้องอีกสิคุณร้องครั้งหนึ่งผมก็กัดทีหนึ่งเขาท้า


    **************************************************************************
    แจ้งก่อนนะจ๊ะ สำหรับเรื่องนี้เป็นรีอัพโหลดน้า^3^// อ่านให้สนุกค่ะ


    B B เพจจอมนางค์ <<<ฝากกดไลค์เพจจอมนางค์ด้วยนะคะ^O^ จิ้มเลย

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น