รัก'ปาน'ชีวา

กาย กิตติอมรภิภัทร ชีวิตนี้เคยได้ยินสำนวน 'รักพี่เสียดายน้อง' มาบ้าง

มันก็คล้ายๆการที่เรามีของสองอย่างมาให้เลือกแต่เรายังลังเลไม่รู้จะเลือกอย่างไหนดี

แต่ไอ้สิ่งที่เขาเจอกับตัวจังๆเลยคือ...ผู้หญิงคนพี่กับผู้หญิงคนน้องแบบตัวเป็นๆ วนเวียนอยู่ใกล้ๆ

แต่ที่น่าหนักใจที่สุดคือเขาไม่แน่ใจว่ารักพี่หรือรักน้องกันแน่ และเสียดายใครกันแน่

ปานชีวา ภิรมย์วานิช พอพ่อเสียชีวิตไปตอนที่เธออายุสิบสี่ปี...แม่ก็พาเข้ากรุงเทพฯครั้งแรก

 แม่บอกแต่เพียงว่าที่ๆจะไปคือบ้านของพ่อ

บ้านของพ่อหรือ... งั้นก็เป็นบ้านของเราด้วยสิ...

พอไปถึงบ้านหลังใหญ่ซึ่งต่างจากบ้านที่เธออาศัยอยู่อย่างสิ้นเชิง 

แม่คุยอะไรบางอย่างที่เธอไม่ค่อยเข้าใจนักกับผู้หญิงคนหนึ่งแต่รับรู้ได้ว่าผู้หญิงคนนั้นกำลังทำให้แม่เธอโกรธเป็นฝืนเป็นไฟ

ภายหลังแม่ถึงได้บอกว่าผู้หญิงคนนั้นคือดุจชีวัน ลูกของพ่ออีกคน...และเป็นคนที่ต้องเอาชนะให้ได้

ดุจชีวัน  ภิรมย์วานิช  หลังจากพ่อเสียได้ไม่นานก็มีผู้หญิงคนหนึ่งจูงเด็กสองคนมาที่บ้าน

และบอกว่าเด็กสองคนนี้คือน้องของเธอ 

คราแรกเธอก็เอาแต่โทษพ่อที่ผิดต่อแม่ ผิดต่อเธอ...และผู้หญิงไร้ยางอายคนนั้นที่บังอาจมาทำลายครอบครัวที่แสนอบอุ่นของเธอ

แต่พอได้จ้องมองนัยตาของเด็กสองคนนั้นแล้ว... เธอก็ระลึกได้ว่าเด็กนั้นช่างบริสุทธ์ เธอจึงส่งเสียเลี้ยงดูแทนพ่อ

แต่พอเด็กนั่นโตมา นอกจากไม่ให้ความเคารพเธอแล้ว เด็กนั่นยังหอบเสื้อผ้าหนีไปอยู่กับผู้ชาย

นิสัยแรดเหมือนแม่ไม่มีผิด!

-------------------------------------------------------------

"ฉันแพ้เธออีกแล้ว...ดุจชีวัน"

"ฉันชนะงั้นหรือ...ชนะเรื่องอะไรล่ะ? "

"ก็เธอชนะที่ได้รับความรักจากเขาไง"

"ความรักใช่เรื่องแพ้เรื่องชนะเสียที่ไหน"

"ใช่สิ...มันต้องใช่ ความรู้สึกมันเหมือนตอนแข่งกีฬานั่นแหละ เราแพ้เราจะเสียใจแต่ถ้าเราชนะ เราจะมีความสุข"

"ไม่จริงหรอกต่อให้เราแพ้เราก็มีความสุขได้"

"งั้นหรือ..."

"ใช่แล้ว ขนาดเธอบอกว่าฉันชนะ...ฉันยังไม่มีความสุขเลย"

_____________________________________________________________

สวัสดีค่าาาาาา

หลังจากที่เป็นนักอ่านตัวยง มาหลายปีในที่สุดก็ได้ลองเขียนนิยายเองดูบ้าง

เรื่องนี้วางแผน วางพล็อต ถูกๆผิดๆมาเป็นเวลากว่าสามเดือนจนได้ฤกษ์เขียนเสียที

เพราะเป็นการเขียนนิยายครั้งแรกอาจจะมีข้อผิดพลาด จึงอยากได้คำติ คำวิจารณ์จากทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ

เพื่อพัฒนาตัวเองต่อไป

:)

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ 

#LoveYou30000

B
E
R
L
I
N
?